«Κύριοι υπουργοί, κατόπιν όλων των πιο πάνω, αλλά και όσων αναφέρουμε στο έγγραφό μας (375/14-4-2014), σας ζητούμε όπως ΑΜΕΣΑ σταματήσετε κάθε ενέργεια για την παράνομη επέκταση και εφαρμογή των διατάξεων του Ν. 4250/2014 (σ.σ. νόμος για την αξιολόγηση) στους εργαζόμενους των ΟΤΑ Α' Βαθμού». Τα παραπάνω σημειώνει σε έγγραφό της προς τα υπουργεία Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Εσωτερικών η ηγεσία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων ΟΤΑ. Του αιτήματός της, έχει προηγηθεί η διατύπωση μιας σειράς νομικών ισχυρισμών που στηρίζουν την άποψη περί εξαίρεσης των εργαζομένων στους ΟΤΑ Α' βαθμού από την αξιολόγηση. Το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Είναι τόσο αφελής η ηγεσία της ΠΟΕ ΟΤΑ, ώστε να νομίζει πως η κυβέρνηση δεν μπορεί να συμπληρώσει τα όποια νομικά κενά υπάρχουν για να πετύχει το στόχο της; `Η, μήπως, με πρόσχημα νομικά τερτίπια, καλλιεργεί, για άλλη μια φορά, το συντεχνιασμό και τον εφησυχασμό, που υπονομεύουν αντικειμενικά τις προσπάθειες οργάνωσης και συντονισμού της δράσης όλων των εργαζομένων - όρος αναγκαίος για να μπουν εμπόδια στην αξιολόγηση - και άρα διευκολύνουν το πέρασμα των αντιλαϊκών μέτρων;

Μ' ένα συκοφαντικό και προβοκατόρικο άρθρο στην «Ελεύθερη Ωρα», ο Στέφανος Χίος - γραφικός και γνωστός για τη συμπάθεια που τρέφει για τη ναζιστική Χρυσή Αυγή - προσπαθεί να εμπλέξει το ΚΚΕ σε φαντασιόπληκτα προβοκατόρικα σενάρια ότι δήθεν ξένα κέντρα καλούν το ΚΚΕ σε ένοπλη δράση εναντίον της Χρυσής Αυγής.

Τα ψέματα και η προβοκάτσια, που αναμασάει ο Στέφανος Χίος, δεν επιδέχονται σοβαρού σχολιασμού.

Το ΚΚΕ δρα στο «φως της ημέρας», μέσα και δίπλα στο λαό. Καλεί το λαό να οργανωθεί και να απομονώσει τη Χρυσή Αυγή παντού. Αποκαλύπτει το χαρακτήρα της ως εργαλείου του εκμεταλλευτικού συστήματος.

Αλλοι είναι αυτοί που έχουν αλισβερίσια με μυστικές υπηρεσίες, μηχανισμούς και ξένα κέντρα και αυτό αποδεικνύεται κάθε μέρα και περισσότερο.

Οι ναζιστές της Ουκρανίας, δηλαδή τα αδελφάκια της Χρυσής Αυγής, είναι αυτοί που στηρίχθηκαν από ΕΕ - ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, για να προωθήσουν τα βρώμικα σχέδιά τους.

Ο λαός ας επαγρυπνεί.

Ο Δ. Δασκαλόπουλος, πρώην πρόεδρος και νυν επίτιμος πρόεδρος του ΣΕΒ, στη συνέλευσή τους, «επεσήμανε ότι η λαϊκή ετυμηγορία καταδίκασε τις πολιτικές της λιτότητας και της ύφεσης και πρόβαλε την ανάγκη για αλλαγή που μπορεί να δώσει προοπτική, ότι οι πολίτες δε θα ανεχτούν άλλη αδιέξοδη λιτότητα - απαιτούν όμως μια συγκροτημένη εναλλακτική πρόταση και το μήνυμα αυτό δε μπορεί να αγνοηθεί από κανέναν». («Αυγή», 29/5/2014). Ολα αυτά βεβαίως θυμίζουν τη βασική εκτίμηση του ΣΥΡΙΖΑ για το εκλογικό αποτέλεσμα. Και όταν συμφωνεί μαζί του ο ΣΕΒ, πρέπει ο λαός να συνειδητοποιήσει πρώτον ότι το αποτέλεσμα δεν συνιστά καμιά ανατροπή υπέρ του λαού, δεύτερον πως το όποιο φιλολαϊκό προφίλ εμφανίζει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι απλώς προσωπείο συγκάλυψης της στρατηγικής του υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων.

1778 Πεθαίνει ο κορυφαίος Γάλλος συγγραφέας και διανοούμενος του Διαφωτισμού Βολτέρος (φιλολογικό ψευδώνυμο του Φρανσουά Μαρί Αρουέ).

1793 Τέσσερα περίπου χρόνια μετά την έκρηξη της αστικής επανάστασης στη Γαλλία, πραγματοποιείται νέα λαϊκή εξέγερση στο Παρίσι, έπειτα από την οποία εγκαθιδρύεται επαναστατική δικτατορία των Ιακωβίνων.

1814 Γεννιέται στο Πριαμούκινο της Ρωσικής Αυτοκρατορίας ο Μιχαήλ Μπακούνιν. Ο Μπακούνιν εμφανιζόταν σαν θεωρητικός του αναρχοκομμουνισμού, υποστήριζε την ατομική τρομοκρατία, ενώ οι οπαδοί του έπαιξαν σοβαρό ρόλο στο προβοκάρισμα των ταξικών αγώνων της εποχής.

1826 Πεθαίνει ο Παλαιών Πατρών Γερμανός.

1913 Στο Λονδίνο υπογράφεται η συνθήκη ειρήνης μεταξύ της ηττημένης κατά τον Α' Βαλκανικό Πόλεμο Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και των νικητών Ελλάδας, Σερβίας, Βουλγαρίας και Μαυροβουνίου. Σύμφωνα με τη Συνθήκη αυτή παραχωρούνταν στους νικητές όλα τα εδάφη που βρίσκονταν δυτικά της γραμμής Αίνου - Μηδείας, εκτός της Αλβανίας, που παρέμεινε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ως ανεξάρτητη Ηγεμονία. Οπως αποδείχθηκε, ωστόσο, η συγκεκριμένη Συνθήκη έμελλε να είναι θνησιγενής, οξύνοντας τους ανταγωνισμούς μεταξύ των αστικών τάξεων των βαλκανικών χωρών και οδηγώντας σε νέο πόλεμο για το εκ νέου μοίρασμα της περιοχής (Β' Βαλκανικός Πόλεμος).

1925 Στη Σαγκάη, οι φοιτητές οργανώνουν αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση. Η αγγλοαμερικανική χωροφυλακή του «διεθνούς» τμήματος της πόλης ανοίγει πυρ κατά των διαδηλωτών, σκοτώνοντας και τραυματίζοντας πολλούς. Η δολοφονική αυτή επίθεση ξεσηκώνει κύμα αγανάκτησης στην Κίνα και διεθνώς. Στη Σαγκάη κηρύσσεται γενική απεργία. Αρχίζει το λαϊκό «κίνημα της 30 του Μάη».

1930 Ενοπλη εξέγερση στην Ινδοκίνα. Στο Σαμόι, 200 χλμ. βορειοδυτικά της Σαϊγκόν χιλιάδες αγρότες διαδηλώνουν με κόκκινες σημαίες ενάντια στους φόρους. Ακολουθούν αιματηρές συγκρούσεις με γαλλικά στρατεύματα. Στην επαρχία Σάντεξ, ο διοικητής, υπό την πίεση των αγροτικών κινητοποιήσεων, αναγκάστηκε να αναστείλει τους φόρους και να παραχωρήσει γη.

1941 Από τη Γαύδο δραπετεύει ομάδα από 7 εξόριστους κομμουνιστές. Ανάμεσά τους ο Λεωνίδας Στρίγκος και ο Μάρκος Βαφειάδης.

1941 Οι νεολαίοι Μανώλης Γλέζος και Απόστολος Σάντας κατεβάζουν τη γερμανική σημαία από την Ακρόπολη.

1942 Συγκροτείται το Κεντρικό Επιτελείο του παρτιζάνικου κινήματος της ΕΣΣΔ. Η συμβολή των παρτιζάνων, που δρούσαν στα μετόπισθεν του γερμανικού στρατού, στη γενικότερη πολεμική προσπάθεια του σοβιετικού λαού υπήρξε ανεκτίμητη. Οι παρτιζάνοι έφτασαν να μετρούν, από 90.000 μαχητές το 1941, 550.000 το 1943.

1948 Δημοσιεύεται δήλωση της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης (Κυβέρνηση του Βουνού), στην οποία τονίζεται ότι είναι έτοιμη να δεχτεί και ενθαρρύνει οποιαδήποτε πρωτοβουλία για την ειρηνική εξομάλυνση της κατάστασης και την αποκατάσταση της δημοκρατικής ζωής στην Ελλάδα.

1949 Τμήματα του Δημοκρατικού Στρατού (ΔΣΕ) στο Γράμμο διενεργούν δυναμική αντεπίθεση και καταλαμβάνουν τα Πατώματα της Λυκόραχης. Την ίδια στιγμή, άλλα τμήματα του ΔΣΕ πραγματοποίησαν αντιπερισπασμό σε Λαγκάδα - Θεοτόκο, Οξυά, Ταμπούρι - Γύφτισσα και Κάντσικο.

1950 Τη νύχτα της 30ής προς 31η Μάη πραγματοποιείται στρατιωτικό πραξικόπημα από τον ΙΔΕΑ, που κατηύθυνε ο Παπάγος. Ο ίδιος το πρωί της 31/5 το σταμάτησε.

1959 Αποχωρούν από το Ιράκ οι τελευταίοι Βρετανοί ιμπεριαλιστές.

1967 Στον απόηχο αλλεπάλληλων πραξικοπημάτων και συγκρούσεων, ο στρατιωτικός διοικητής της επαρχίας Μπιάφρα της Νιγηρίας ανακηρύσσει την ανεξαρτησία της από την υπόλοιπη χώρα.

1974 Οι μητέρες και οι συγγενείς των πολιτικών κρατουμένων φοιτητών, με έκκλησή τους προς την παγκόσμια κοινή γνώμη, καταγγέλλουν τα βασανιστήρια στα οποία υποβλήθηκαν στην Ασφάλεια και στο Μπογιάτι, ζητώντας τη συμπαράσταση για τη σωτηρία τους.