Τη μια μέρα ο πρωθυπουργός ήταν στην Κίνα και μίλαγε για την Ελλάδα ως «πύλη» για την εφόρμηση της Κίνας στην ΕΕ. Και την επόμενη ήταν στη Βαρσοβία, στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, για να παζαρέψει για λογαριασμό της αστικής τάξης της Ελλάδας ανταλλάγματα για την Ελλάδα - «πύλη» και ορμητήριο των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων σε όλη την περιοχή. Δεν είμαστε, βέβαια, και τόσο σίγουροι για το αν οι προσδοκίες της αστικής τάξης θα ευοδωθούν. Είμαστε, όμως, παραπάνω από σίγουροι ότι το «παιχνίδι» με τη φωτιά των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών ανοίγει στα σίγουρα τις «πύλες της κολάσεως» του ιμπεριαλιστικού πολέμου για τα συμφέροντα των μονοπωλίων.

«Αμετροέπεια, έπαρση και απόσπαση από την πραγματικότητα, αντί για αυτοκριτική» του ΚΚΕ βλέπει το «Πριν», με αφορμή άρθρο στον «Ριζοσπάστη» για τον ένα χρόνο από το δημοψήφισμα. Ξέρετε πού βασίζονται όλες αυτές οι φοβερές κατηγορίες; Στο εξίσου φοβερό και πρωτότυπο «επιχείρημα» που κάθε αστός πολιτικός και δημοσιογράφος μαθαίνει στην «πρώτη δημοτικού»: ότι το ΚΚΕ δεν αυξάνει τα εκλογικά του ποσοστά, έχασε και τη μισή εκλογική του δύναμη το 2012 (όταν δηλαδή οι αυταπάτες που καλλιεργούσαν δυνάμεις όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ περί «αριστερών κυβερνήσεων» ήταν στο απόγειό τους) και άρα δεν πείθει! Τέτοιο «προσγειωμένο» και «αντικαπιταλιστικό» μέτρημα, με το σίγουρο μέτρο του συστήματος. Και τέτοια «αυτοκριτική» από τις δυνάμεις που πέρυσι τέτοια εποχή έστηναν έως και συγκεντρώσεις στήριξης των «σκληρών διαπραγματεύσεων», διακινώντας τη γνωστή σούπα των «αριστερών» κυβερνήσεων - σκαλοπατιών, των «κινημάτων» και «συγκρούσεων» εντός του καπιταλισμού.

Πού τους χάνεις, πού τους βρίσκεις τον Λαφαζάνη και τη ΛΑΕ, όλο σε κάτι ακτιβισμούς επιδίδονται, καταγγέλλοντας γενικά και αόριστα την πολιτική της κυβέρνησης, στην οποία ο ίδιος ήταν υπουργός μέχρι πέρυσι τέτοιον καιρό. Χτες, μαζί με τη ΓΕΝΟΠ, η ΛΑΕ έκανε διαμαρτυρία στο ΔΣ της ΔΕΗ, όπου συζητιόταν η απόσχιση του ΑΔΜΗΕ. Η συνεδρίαση διακόπηκε, αλλά συνεχίστηκε λίγο αργότερα σε άλλο σημείο, όπου και ολοκληρώθηκε, παίρνοντας τις σχετικές αποφάσεις που οδηγούν σε παραπέρα ιδιωτικοποίηση την παραγωγή και τη διανομή του ρεύματος. Το χτεσινό σκηνικό, όμως, μας έφερε στο μυαλό την Ερώτηση που είχε καταθέσει τον περασμένο Φλεβάρη προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο ευρωβουλευτής της Λαϊκής Ενότητας, Ν. Χουντής. Μ' αυτήν, εξέφραζε την απορία του σε σχέση με την ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, «πώς συνάδει με την κοινοτική νομοθεσία και με την ανάγκη επίτευξης καλύτερης τιμής ο αποκλεισμός μη ευρωπαϊκών εταιρειών από το διαγωνισμό για το 20% του στρατηγικού επενδυτή». Λίγες μέρες νωρίτερα, σε ομιλία του για το ίδιο θέμα στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, είχε χαρακτηρίσει «αποτυχημένο» το «μοντέλο ιδιωτικοποιήσεων της Κομισιόν». Επομένως, ο καημός της ΛΑΕ είναι να «διορθώσει» το «αποτυχημένο μοντέλο ιδιωτικοποιήσεων της ΕΕ», ζητώντας επί της ουσίας να επιτραπεί και σε άλλους παίχτες να διεκδικήσουν μερτικό, με την αιτιολογία ότι έτσι θα λειτουργήσει καλύτερα ο ανταγωνισμός και θα επιτευχθεί υψηλότερη «τιμή» πώλησης του ΑΔΜΗΕ. Πέραν του ότι η συγκεκριμένη Ερώτηση αποτελεί καραμπινάτη παρέμβαση υπέρ των μονοπωλίων που δρουν ανταγωνιστικά με τα ευρωπαϊκά, πρέπει να αναγνωρίσουμε στη ΛΑΕ ότι το κατέχει καλά το ...σπορ των ιδιωτικοποιήσεων, τόσο που να θέλει να το διδάξει και στην Κομισιόν.

1904 Γεννιέται ο μεγάλος Χιλιανός κομμουνιστής ποιητής Πάμπλο Νερούντα (τιμημένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1971).

1906 Ο Αλφρεντ Ντρέιφους, Γάλλος αξιωματικός Πυροβολικού εβραϊκής καταγωγής, ο οποίος είχε κατηγορηθεί άδικα για προδοσία, παίρνει τελικά χάρη και επιστρέφει στο σύνταγμά του με το βαθμό του. Η «Υπόθεση Ντρέιφους» είχε πυροδοτήσει λαϊκές αντιδράσεις, δημιουργώντας κυβερνητική κρίση.

1920 Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Γ. Γουίλσον εγκαινιάζει επίσημα τη διώρυγα του Παναμά. Σχεδόν 5.600 εργάτες πέθαναν κατά τη δεκαετή κατασκευή της διώρυγας.

1924 Η κυβέρνηση Πάσιτς της Γιουγκοσλαβίας θέτει εκτός νόμου το Ανεξάρτητο Εργατικό Κόμμα.

1941 Η Σοβιετική Ενωση και η Βρετανία υπογράφουν στη Μόσχα συμφωνία για κοινή δράση στον πόλεμο κατά της ναζιστικής Γερμανίας.

1943 Τα σοβιετικά στρατεύματα περνούν στην αντεπίθεση στο Κουρσκ. Η αντεπίθεση διαρκεί έως τις 23/8 και καταλήγει με αποφασιστική νίκη του Κόκκινου Στρατού, που ουσιαστικά εξουδετερώνει την επιθετική ικανότητα της ναζιστικής πολεμικής μηχανής στο Ανατολικό Μέτωπο. Μεταξύ άλλων, η μάχη του Κουρσκ αποτέλεσε τη μεγαλύτερη αναμέτρηση αρμάτων μάχης στον κόσμο, με πάνω από 8.000 τανκς (και από τις δύο πλευρές) να παρατάσσονται στο πεδίο της μάχης.

1944 Ο ΕΛΑΣ χτυπά τους άνδρες της Ειδικής Ασφάλειας και τις μηχανοκίνητες δυνάμεις του Μπουραντά που έκαναν επιδρομή στα Πετράλωνα της Αθήνας και τους διώχνει από τη συνοικία.

1944 Ξεκινά η διήμερη μάχη του ΕΛΑΣ στην Αμφιλοχία, που έληξε με νίκη. Οι απώλειες του εχθρού σε νεκρούς ήταν 450 Γερμανοί στρατιώτες και 70 ταγματασφαλίτες.

1946 Με ανακοίνωσή του, το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ καταδικάζει τη δολοφονική επίθεση με χειροβομβίδες ενάντια στο μέλος της ΚΕ Μ. Πορφυρογέννη στο σπίτι του. Από τύχη γλίτωσαν, τόσο ο Μ. Πορφυρογέννης όσο και η οικογένειά του.

1948 Αντιμετωπίζονται επιτυχώς οι επιθέσεις του κυβερνητικού στρατού στο Σμόλικα. Στις περισσότερες κατευθύνσεις, ο εχθρός ανατράπηκε και υποχρεώθηκε σε υποχώρηση υπό τα πυρά του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

1948 Καταφτάνουν στο μέτωπο της Β. Πίνδου ο βασιλιάς Παύλος και ο Αμερικανός στρατηγός Βαν Φλιτ, με σκοπό να εξυψώσουν το πεσμένο ηθικό του κυβερνητικού στρατού. Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, με προκήρυξή του προς τους μαχητές και τις μαχήτριες του Δημοκρατικού Στρατού, τους καλεί να εντείνουν την πολεμική τους δράση σ' όλες τις γωνιές της Ελλάδας.

1950 Αρχίζει στο Εκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών η δίκη για παράβαση του Α.Ν. 509 των εν ενεργεία αστυνομικών Γιάννη Παλαβού, Σταύρου Τσιμπούρη, Δημήτρη Κοντογιάννη και Βασίλη Δασκαγιάννη.

1996 Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι κατηγορείται για παράνομη χρηματοδότηση και καλείται να δικαστεί μαζί με τον πρώην πρωθυπουργό Μπετίνο Κράξι.