«Δεν έκανε όσα ήθελε, έκανε περισσότερα απ' όσα μπορούσε». Αυτός ήταν ο τίτλος του ρεπορτάζ της «Αυγής» που παρουσίαζε το τι έκανε η κυβέρνηση για «την ανθρωπιστική κρίση», απαντώντας έτσι στην κριτική ότι η κυβέρνηση απεμπόλησε τις εξαγγελίες και τις υποσχέσεις του «προγράμματος της Θεσσαλονίκης».

Ομως, η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση έδωσε και δίνει ρεσιτάλ ικανότητας να εφαρμόζει αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα ως κομμάτι της πολιτικής δημιουργίας συνθηκών διευρυμένης αναπαραγωγής κερδών, μειώνοντας παραπέρα μισθούς, συντάξεις, βάζοντας αντιλαϊκούς φόρους, κάνοντας δραστικές περικοπές σε Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία, επιτρέποντας κατασχέσεις εισοδημάτων, σπιτιών λαϊκών οικογενειών, κ.λπ., εφαρμόζοντας τα δύο προηγούμενα μνημόνια και το τρίτο που ψήφισε μαζί με τ' άλλα αστικά κόμματα. Οταν, την ίδια ώρα, στο κεφάλαιο δίνει κρατικούς τομείς της οικονομίας, «αναπτυξιακό νόμο» με τεράστιες φοροαπαλλαγές και κρατική χρηματοδότηση για επενδύσεις, ετοιμάζεται να του «κουρέψει» «κόκκινα» δάνεια και άλλα χρέη του, κ.λπ. Υποσχόμενη ταυτόχρονα ότι με την καπιταλιστική ανάκαμψη θα ανακουφιστούν οι εργαζόμενοι, που τους χειραγωγεί να ζουν με μειωμένες απαιτήσεις ως προς την κάλυψη στοιχειωδών αναγκών. Η μεγαλύτερη συνεισφορά της στο κεφάλαιο.

Η κινητικότητα που παρατηρείται τελευταία στο Κυπριακό δεν είναι αθώα και δεν αφορά μόνο την πολύπαθη Κύπρο και τους κατοίκους της, αλλά όλο το τόξο της Ανατολικής Μεσογείου, που βρίσκεται στο επίκεντρο των κλιμακούμενων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για τον έλεγχο κρίσιμων διαύλων και πλουτοπαραγωγικών πηγών. Σε έναν τέτοιο καμβά, αισιόδοξες δηλώσεις μιας σειράς εμπλεκόμενων παραγόντων, π.χ. από πλευράς ΟΗΕ, ή της κυπριακής και της ελληνικής κυβέρνησης, ότι έχει σημειωθεί πρόοδος σε μια σειρά από σημαντικά ζητήματα, στις διαπραγματεύσεις, π.χ. για τη διακυβέρνηση του νέου κράτους, τις αποζημιώσεις στους πρόσφυγες και το περιουσιακό, και ότι τώρα πλέον μένει να λυθούν τα ζητήματα της ασφάλειας και των περιλάλητων σχετικών εγγυήσεων προς τις δύο κοινότητες, ελληνοκυπριακή και τουρκοκυπριακή, κατά βάση αποσιωπούν το γεγονός - ώστε να σερβιριστεί ίσως πιο εύκολα στον κυπριακό λαό - ότι η «λύση» που δρομολογείται τρέχει στις ράγες του πρότερου «σχεδίου Ανάν». Εξέλιξη που μόνο την ειρήνη και την προκοπή δεν θα εγγυώνται για Ελληνοκύπριους, Τουρκοκύπριους και γενικότερα.

Ενα σκληρό επιχειρηματικό «πόκερ» διεξάγεται αυτήν την περίοδο πάνω στις πλάτες των χιλιάδων εργαζομένων της «Μαρινόπουλος», που δεν ξέρουν πραγματικά τι θα τους ξημερώσει. Μπορεί η πολυδιαφημιζόμενη συμφωνία ανάμεσα στον Μαρινόπουλο, τον Σκλαβενίτη και τις τράπεζες να έφερε την αποπληρωμή των δεδουλευμένων τους, ωστόσο δεν αποκλείεται αυτό να είναι το «τυράκι στη φάκα» για να αποσπάσουν την ανοχή ή και την ενεργό σύμπραξη των εργαζομένων στα σχέδια που προωθούν οι μεγαλοεργοδότες του λιανεμπορίου. Θυμίζουμε ότι στις 21 Σεπτέμβρη έχει προγραμματιστεί η εκδίκαση της αίτησης του Μαρινόπουλου για υπαγωγή στον πτωχευτικό κώδικα. Εως τότε, το σχέδιο διάσωσης θα πρέπει να εγκριθεί από τη μεγάλη πλειοψηφία (60%) των προμηθευτών της «Μαρινόπουλος», οι οποίοι (όσοι διεκδικούν πάνω από 100.000 ευρώ) καλούνται να «κουρέψουν» κατά 50% τις απαιτήσεις τους από τη νέα εταιρεία. Παράλληλα, δημοσιεύματα στον οικονομικό κυρίως Τύπο αναφέρουν το ενδεχόμενο να υπάρξουν προσφυγές από ανταγωνιστικές αλυσίδες σούπερ μάρκετ, ενάντια στη σύμπραξη Μαρινόπουλου - Σκλαβενίτη, ενώ καταλυτική θα είναι και η απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού, η οποία ενδέχεται να επιφέρει αλλαγές στον αριθμό των καταστημάτων της νέας επιχείρησης, ιδιαίτερα στην Αττική, όπου οι δύο εταιρείες διατηρούν εκτεταμένο δίκτυο καταστημάτων. Ολα τα παραπάνω, και κυρίως το γεγονός ότι δεν έχουν γίνει ακόμα γνωστοί οι όροι και οι προϋποθέσεις της συμφωνίας που αφορούν στο μέλλον των θέσεων εργασίας και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, εκθέτουν πραγματικά οποιονδήποτε καλεί τους εργαζόμενους να κάτσουν στη γωνία και να παρακολουθούν παθητικά τα παζάρια ανάμεσα στους μεγαλοεργοδότες του κλάδου...

1321 Πεθαίνει ο Ιταλός ποιητής Ντάντε Αλιγκιέρι (Δάντης).

1812 Ο γαλλικός στρατός υπό τον Ναπολέοντα εισέρχεται στη Μόσχα. Οι Ρώσοι βάζουν φωτιά στην πόλη προκειμένου οι κατακτητές να μη βρουν εφόδια και να μη βγάλουν το χειμώνα.

1814 Οι Νικόλαος Σκουφάς, Εμμανουήλ Ξάνθος και Αθανάσιος Τσακάλωφ ιδρύουν στην Οδησσό τη Φιλική Εταιρεία.

1822 Ο αιγυπτιολόγος Ζαν Φρανσουά Σαμπολιόν ανακαλύπτει το «κλειδί» που οδηγούσε στην ανάγνωση των ιερογλυφικών.

1829 Υπογράφεται η Συνθήκη της Αδριανούπολης, στο τέλος του ρωσοτουρκικού πολέμου του 1828 - 1829, όπου νίκησαν οι Ρώσοι, με την οποία η Οθωμανική Αυτοκρατορία αναγνώριζε την ανεξαρτησία της Ελλάδας.

1878 Γεννιέται ο πολιτικός και διπλωμάτης Ιωνας Δραγούμης.

1930 Βουλευτικές εκλογές στη Γερμανία μεσούσης της καπιταλιστικής κρίσης. Πρώτο κόμμα έρχεται, αλλά με πτώση 5,27%, το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας. Δεύτερο το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα του Α. Χίτλερ, που «εκτοξεύεται» από 2,6% (1928) στο 18,25%. Το Κομμουνιστικό Κόμμα έρχεται τρίτο συγκεντρώνοντας πάνω από 4,5 εκατομμύρια ψήφους (13,13%).

1933 Υπογράφεται στην Αγκυρα το ελληνοτουρκικό Σύμφωνο («Σύμφωνο Εγκάρδιας Συνεννόησης») που προβλέπει την αμοιβαία εγγύηση των κοινών συνόρων και συνεργασία στις διεθνείς σχέσεις.

1943 Οι δυνάμεις κατοχής προβαίνουν σε ομαδικές σφαγές στα χωριά της επαρχίας Βιάννου της Κρήτης, δολοφονώντας πάνω από 700 κατοίκους και καίγοντας 7 χωριά.

1944 Τμήματα Γερμανών και ταγματασφαλιτών, με επικεφαλής τους Σούμπερτ και Πούλο, κυκλώνουν τα Γιαννιτσά και δολοφονούν ομαδικά 104 πολίτες.

1944 Τα σοβιετικά στρατεύματα προχωρούν στην επίθεση στις Βαλτικές χώρες.

1952 Ο Δημήτρης Παρτσαλίδης διαγράφεται από μέλος του ΚΚΕ. Η οπορτουνιστική πλατφόρμα Παρτσαλίδη, που επί της ουσίας καταδίκαζε τον Δημοκρατικό Στρατό και υποστήριζε πως ήταν δυνατή μια «ομαλή εξέλιξη» μετά το 1944, είχε δεχθεί σφοδρή κριτική κατά την 3η Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ το 1950. Τις θέσεις της Συνδιάσκεψης υπερψήφισε και ο Παρτσαλίδης, χωρίς να τις ενστερνιστεί, όπως φάνηκε καθαρά από τη μετέπειτα δράση του. Η 6η Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ το 1956 αποκατέστησε τον Δ. Παρτσαλίδη ως μέλος του ΚΚΕ και της Κεντρικής του Επιτροπής. Ο ίδιος θα πρωταγωνιστήσει και πάλι στην οπορτουνιστική - φραξιονιστική πάλη στο Κόμμα την περίοδο προς τη διάσπαση του 1968 (βλ. 12η Ολομέλεια).

1968 Πεθαίνει στη Μόσχα ο κομμουνιστής ηθοποιός και πολιτικός πρόσφυγας Αντώνης Γιαννίδης.

1969 Με επιστολή τους, 905 κομμουνιστές κρατούμενοι στο στρατόπεδο Λακκί της Λέρου εγκρίνουν τις θέσεις της αντιπροσωπείας του ΚΚΕ στη Σύσκεψη των 75 Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων στη Μόσχα. Ταυτόχρονα, καταγγέλλουν τις αντισοβιετικές, αντιδιεθνιστικές, αντικομμουνιστικές διακηρύξεις της φραξιονιστικής ομάδας Παρτσαλίδη - Δρακόπουλου - Μπριλλάκη.

2001 Πεθαίνει ο λαϊκός τραγουδιστής και συνθέτης Στέλιος Καζαντζίδης.