Την επαναφορά της χώρας στο «ευρωπαϊκό κοινωνικό κεκτημένο» αλλά και τη σημασία των περιβόητων «αντίμετρων» επιχείρησε να εξηγήσει στη Βουλή την περασμένη Τρίτη ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γ. Σταθάκης, και η αλήθεια είναι ότι δεν θα μπορούσε να διαλέξει καλύτερο παράδειγμα για να αποκαλύψει το πώς η κυβέρνηση «αμπαλάρει» συμφωνίες και μέτρα για λογαριασμό του κεφαλαίου ως ...φιλολαϊκά μέτρα. Τι είπε; Οτι με τη μάσκα της «ενίσχυσης της απασχόλησης» η κυβέρνηση ετοιμάζεται να φέρει «πληθώρα μέτρων, τα οποία περιλαμβάνονται στα αντίμετρα, όπως είναι η κάλυψη του μισθολογικού κόστους έως και 50% στον ιδιωτικό τομέα για νέες προσλήψεις επιστημόνων και άλλων κατηγοριών εργαζομένων, και μια σειρά από πρόσθετα μέτρα, τα οποία θα ενισχύσουν αυτήν την προσπάθεια». «Αποκάλυψε» δηλαδή εκείνο που ο κόσμος έχει τούμπανο: Οτι ακόμα και τα περιβόητα «αντίμετρα», που θα δίνονται μόνο και αν πιάνονται τα ματωμένα πλεονάσματα, θα είναι βασικά νέες ενισχύσεις στο κεφάλαιο, όπως οι επιπλέον επιδοτήσεις στους επιχειρηματίες για τσάμπα εργαζόμενους! Αλλη μια απόδειξη γιατί ο λαός δεν πρέπει ούτε στιγμή να «χάψει» τα κυβερνητικά παραμύθια ότι θα δει άσπρη μέρα όταν το κεφάλαιο ανακάμψει...

Ως «μια σοβαρή πρωτοβουλία της κυβέρνησης» υποδέχτηκε η «Εφημερίδα των Συντακτών» το νομοσχέδιο για τον εξωδικαστικό μηχανισμό, με το οποίο, όπως λέει, «δίνεται η δυνατότητα σε επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες να ρυθμίσουν τα χρέη τους στις Τράπεζες και το Δημόσιο (...) και αναμένεται να δώσει ώθηση στην ελληνική οικονομία». Ποια είναι η πραγματικότητα; Οτι το νομοσχέδιο αυτό κάθε άλλον παρά τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ αφορά, καθώς, όπως διευκρίνισε ο υπουργός Οικονομίας, απευθύνεται σε επιχειρήσεις που ανάμεσα σε άλλα θα πρέπει να έχουν τρία συναπτά έτη κερδοφορίας. Προϋπόθεση βέβαια που δεν πληροί κανένας μικρός ΕΒΕ, πόσο μάλλον οι αυτοαπασχολούμενοι, που θα συνεχίζουν να παλεύουν για όσο αντέχουν με την κατάργηση του αφορολόγητου, τη φορολογία του 26% από το πρώτο ευρώ, το χαράτσι επιτηδεύματος κ.ο.κ. Αντίθετα, εκείνο που προσπαθεί να ρυθμίσει το νομοσχέδιο, είναι η - κατά το δυνατόν ελεγχόμενη - απαξίωση κεφαλαίων που δυσκολεύουν την καπιταλιστική ανάκαμψη, ώστε να ανοίξουν νέα «πεδία» και να βρουν κερδοφόρα διέξοδο τα κεφάλαια των υπόλοιπων «βιώσιμων» καπιταλιστικών επιχειρήσεων και επιχειρηματικών ομίλων. Αλλά και για να μην «απομυζούν» προνόμια και ζεστό χρήμα οι «επιχειρήσεις - ζόμπι», όπως επανειλημμένα έχει απαιτήσει ο ΣΕΒ. Μάλιστα, για τις επιχειρήσεις που θα χαρακτηριστούν «βιώσιμες», το νομοσχέδιο προβλέπει μια μεγάλη γκάμα «διευκολύνσεων», όπως διαγραφή χρεών προς εφορία και ασφαλιστικά ταμεία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα. Αυτά, για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις...

Από την ομιλία Τσίπρα στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ και τη συζήτηση που έγινε εκεί, είναι φανερό ότι θα επιστρατεύσουν κάθε μέσο για να σερβίρουν την αντιλαϊκή συμφωνία στο λαό και να αμβλύνουν τις αντιδράσεις στα νέα μέτρα. Για παράδειγμα, η κυβέρνηση προβάλλει εντατικά το επιχείρημα ότι με την ολοκλήρωση της συμφωνίας «θα αναδειχθεί ακόμη περισσότερο ο ρόλος της χώρας ως πυλώνας σταθερότητας, ενώ ταυτόχρονα θα ενισχυθεί η γεωπολιτική της σημασία στην ευρύτερη περιοχή μας, η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο επικίνδυνων πολεμικών συγκρούσεων και διακρατικών διενέξεων». Τις προάλλες, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, ανέφερε σε συνέντευξή του για το ίδιο θέμα ότι «είμαστε σε μια περίοδο μεγάλης αστάθειας στην ευρύτερη περιοχή που οξύνεται - δείτε τι έγινε στην Αίγυπτο και αναρωτιέμαι και τι θα γίνει μετά το δημοψήφισμα στην Τουρκία... Η Ελλάδα μπορεί να γίνει ακόμα περισσότερο πόλος σταθερότητας, με όφελος γεωπολιτικό και οικονομικό για τη χώρα και πρέπει να τρέξουμε γι' αυτό». Η επιχειρηματολογία τους έχει διπλό σκοπό: Από τη μια, να πείσει το λαό ότι πρέπει να λέει κι «ευχαριστώ» στην κυβέρνηση, που επιδιώκει τη σταθερότητα με την αντιλαϊκή της πολιτική μέσα κι έξω από τη χώρα. Κι από την άλλη, παρουσιάζει ως κίνητρο για αποδοχή αυτής της πολιτικής την αναβάθμιση της χώρας στο πεδίο των σκληρών ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, που μόνο κινδύνους και νέες απειλές προμηνύουν για τα λαϊκά στρώματα...

1314 Ο βασιλιάς Εδουάρδος Β' απαγορεύει τα παιχνίδια στους δρόμους του Λονδίνου, τα οποία εκείνη την εποχή ήταν τόσο δημοφιλή ώστε να δημιουργούνται προβλήματα. Το κυρίαρχο παιχνίδι ήταν ένα είδος ποδοσφαίρου με μπάλα από κύστη γουρουνιού. Στην ουσία πρόκειται για την πρώτη απαγόρευση διεξαγωγής αγώνων ποδοσφαίρου.

1743 Γεννιέται ο Τόμας Τζέφερσον, βασικός συγγραφέας της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας και Πρόεδρος των ΗΠΑ από το 1801 έως το 1809.

1822 Οι πολιορκημένοι από τους Τούρκους στον πύργο του Ζαφειράκη στη Νάουσα πραγματοποιούν ηρωική έξοδο. Τα γυναικόπαιδα συγκεντρώνονται στη γέφυρα της Αραπίτσας και ρίχνονται στον καταρράκτη, επαναλαμβάνοντας το χορό του Ζαλόγγου.

1897 Η Λάρισα καταλαμβάνεται από τα τουρκικά στρατεύματα, κατά τη διάρκεια του σύντομου Ελληνοτουρκικού Πολέμου. Ο πόλεμος κράτησε 30 μέρες και έληξε με ήττα της Ελλάδας. Ως αποτέλεσμα παραχώρησε μικρό κομμάτι της Θεσσαλίας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, ενώ της επιβλήθηκαν υπέρογκες πολεμικές αποζημιώσεις, για την αποπληρωμή των οποίων αναγκάστηκε να προσφύγει σε δανεισμό. Ετσι στην Ελλάδα, που πριν τέσσερα χρόνια είχε κηρύξει πτώχευση, επιβλήθηκε από τους πιστωτές της Διεθνής Οικονομικός Ελεγχος, με σκοπό τον έλεγχο των δημοσίων εσόδων και την «εξυγίανση» των δημοσίων οικονομικών.

1919 Η μεγάλη σφαγή του Αρμιτσάρ στη Βόρεια Ινδία: Βρετανικές δυνάμεις ανοίγουν πυρ κατά χιλιάδων Ινδών που είχαν συγκεντρωθεί για παραδοσιακή εορτή, υποπτευόμενοι εξέγερση. Σύμφωνα με τις βρετανικές αρχές, 379 Ινδοί σκοτώθηκαν από τα πυρά, ενώ ινδικές πηγές κάνουν λόγο για πάνω από 1.000 νεκρούς.

1924 Δημοψήφισμα επισφραγίζει την απόφαση της 4ης Εθνοσυνέλευσης, με την οποία η Ελλάδα ανακηρυσσόταν αβασίλευτη δημοκρατία (υπέρ 70%). Ο ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης αναλαμβάνει προσωρινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Το ΣΕΚΕ (Κ) στο δημοψήφισμα αυτό είχε ταχθεί δραστήρια κατά της μοναρχίας.

1926 Γεννιέται η ηθοποιός Ελλη Λαμπέτη (Ελένη Λούκου).

1936 Πεθαίνει ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Δεμερτζής. Ο βασιλιάς Γεώργιος Β' αναθέτει την πρωθυπουργία στον Ιωάννη Μεταξά (ο οποίος μέχρι τότε διατελούσε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης). Στην ψηφοφορία της 27/4 τα αστικά κόμματα έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης (Λαϊκό Κόμμα) ή ανοχής (Κόμμα Φιλελευθέρων) στην κυβέρνηση Μεταξά, στρώνοντας έτσι το δρόμο για την εγκαθίδρυση ανοιχτής δικτατορίας του κεφαλαίου τον Αύγουστο του 1936. Το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα που καταψήφισε την κυβέρνηση Μεταξά.

1945 Ο Κόκκινος Στρατός απελευθερώνει τη Βιέννη. Στις μάχες αυτές, που κράτησαν 11 μέρες, τα σοβιετικά και βουλγαρικά σύμμαχα στρατεύματα έδωσαν 18.000 νεκρούς.

1947 Γεννιέται ο μουσικοσυνθέτης Θάνος Μικρούτσικος.

1970 Πραγματοποιείται στη Μόσχα συγκέντρωση Σοβιετικών νομικών, η οποία καταδικάζει το καθεστώς της χούντας και προτείνει τη σύσταση διεθνούς δικαστηρίου για τη δίκη των εγκλημάτων της.

1984 Πεθαίνει ο ηθοποιός Διονύσης Παπαγιαννόπουλος.

1999 Ενώ η ΝΑΤΟική θηριωδία κατά της Γιουγκοσλαβίας συνεχίζεται, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον εκδίδει διάταγμα, εντάσσοντας την ελληνική επικράτεια, πάνω από τον 39ο παράλληλο, στην εμπόλεμη ζώνη.