Ο ενθουσιασμός τους βέβαια από τη μια και οι διαγκωνισμοί τους από την άλλη δικαιολογούνται, καθώς απευθύνονται στο κεφάλαιο. Εκεί δίνουν εξετάσεις τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και η ΝΔ. Στην προκειμένη περίπτωση, ο ΣΥΡΙΖΑ καυχιέται ότι αποδείχτηκε πιο «μάστορας» στη χειραγώγηση και την ενσωμάτωση της λαϊκής δυσαρέσκειας έναντι των προκατόχων του, ώστε να υπογράφει αβέρτα τα μνημόνια, στο όνομα πάντα της ...σωτηρίας της πατρίδας. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος για τον οποίο η αστική τάξη τον εμπιστεύτηκε και του παρέδωσε τη σκυτάλη της διακυβέρνησης, την περίοδο που περιδιάβαινε τις πλατείες για να επιχειρηματολογήσει ενάντια στο «mail Χαρδούβελη» και στο ενδεχόμενο να κλείσει τότε η «αξιολόγηση» με αντιλαϊκά μέτρα, τα οποία ο ίδιος ψήφισε και επέκτεινε στη συνέχεια ως κυβέρνηση. Ο ένας κόβει κι ο άλλος ράβει για λογαριασμό του κεφαλαίου, προβάλλοντας ο καθένας τις «χάρες» και τα πλεονεκτήματά του στο ξεδίπλωμα της αντιλαϊκής πολιτικής.

Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση δεν στερείται έμπνευσης στην προσπάθεια να ξεγελάσει το λαό για τον ταξικό χαρακτήρα των μέτρων και την πρόθεσή της να δώσει μέχρις εσχάτων τη μάχη για την ανάκαμψη της κερδοφορίας του. Ετσι, όσο πλησιάζει η συζήτηση και ψήφιση της αντιλαϊκής συμφωνίας, διαβάζουμε και ακούμε διάφορα, όπως για παράδειγμα ότι η κυβέρνηση σκοπεύει να επαναδιαπραγματευτεί τη συμφωνία πριν την εφαρμογή της, με στόχο να πετύχει καλύτερους όρους, ή ότι δεν πρόκειται να την εφαρμόσει καν, αν τελικά το ΔΝΤ δεν συμμετάσχει στο πρόγραμμα. Η κυβέρνηση «πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες», για να δημιουργήσει την αίσθηση στο λαό ότι η ίδια σύρθηκε τάχα να υπογράψει τη συμφωνία, ότι τα μέτρα είναι λίγο - πολύ «αχρείαστα», αλλά επιβάλλονται για το γινάτι του ΔΝΤ, ότι η διαπραγματευτική της δεινότητα δεν εξαντλήθηκε στη δεύτερη διαπραγμάτευση και ότι διαθέτει ...αποθέματα να κάνει κάτι καλύτερο, σε μια επόμενη συζήτηση για τα μέτρα που ετοιμάζεται να ψηφίσει την ερχόμενη βδομάδα. Κάπως έτσι προσπαθεί να κρατήσει το λαό σε στάση αναμονής και να αποσπάσει συγχωροχάρτι για όσα καινούργια ετοιμάζεται να του φορτώσει στην πλάτη. Εμείς, πάντως, θα κάνουμε μια πρόβλεψη: Η κυβέρνηση όχι μόνο θα εφαρμόσει μέχρι κεραίας όσα αποφασίζει με το κουαρτέτο, αλλά θα προσθέσει κι άλλα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα στον μέχρι τώρα λογαριασμό, όταν σε λίγους μήνες θα εξελίσσεται η τρίτη «αξιολόγηση». Τα παραδείγματα, άλλωστε, από το παρελθόν μπορούν να γεμίσουν ολόκληρες σελίδες.

«Η υποβόσκουσα νέα, πιο συγχρονισμένη οικονομική κρίση, η όξυνση της διαπάλης για τον έλεγχο αγορών, ενεργειακών πηγών και δρόμων μεταφοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου, οι υπάρχουσες πολεμικές εστίες στη Μέση Ανατολή και στην Ουκρανία, οι εντάσεις στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη σε σχέση με τη Ρωσία, στην Αρκτική και στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, αυξάνουν και τον κίνδυνο μιας ευρύτερης γενίκευσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου». Αυτό σημείωναν οι Θέσεις της ΚΕ για το 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ. Κι αν το πράγμα είναι φως φανάρι στη Μέση Ανατολή, που φλέγεται εδώ και χρόνια, ή προσφάτως στη θάλασσα της Νότιας Κίνας, οι ανταγωνισμοί με επίκεντρο τους υδρογονάνθρακες και τους θαλάσσιους δρόμους της Αρκτικής, είναι ακόμα σχετικά αθέατοι στους λαούς, πέρα για πέρα όμως υπαρκτοί. Σύμφωνα με τα ειδησεογραφικά πρακτορεία η Ρωσία, στην καθιερωμένη στρατιωτική παρέλαση για τη νίκη στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, παρουσίασε για πρώτη φορά συστήματα αεράμυνας σχεδιασμένα για να επιχειρούν σε συνθήκες Αρκτικής. Ανάλογες προετοιμασίες κάνουν βέβαια και άλλες ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που διεκδικούν τον πλούτο της περιοχής, καθώς οι μεταξύ τους αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί βγαίνουν ολοένα και περισσότερο στην επιφάνεια, όσο λιώνουν οι πάγοι...

1820 Γεννιέται η Βρετανίδα φιλάνθρωπος και νοσοκόμα Φλόρενς Ναϊτινγκέιλ, που καθιέρωσε το λειτούργημα της νοσοκόμας ως επάγγελμα.

1821 Ξεκινά η μάχη του Βαλτετσίου, που έληξε με νίκη των επαναστατημένων Ελλήνων και οδήγησε στην άλωση της Τριπολιτσάς.

1829 Γεννιέται ο Ζακυνθινός μουσουργός Παύλος Καρρέρ.

1884 Πεθαίνει ο Τσέχος συνθέτης Μπέντριχ Σμέτανα, από τους ιδρυτές της τσεχοσλοβακικής μουσικής εθνικής σχολής.

1926 Πραξικόπημα στην Πολωνία υπό τον Στρατάρχη Πιλσούντσκι, που ανατρέπει την κυβέρνηση και εγκαθιστά άλλη. Η νέα κυβέρνηση ενέτεινε τον αυταρχισμό με πρόσχημα την «εξυγίανση» του δημόσιου βίου.

1928 Το ελληνικό κοινοβούλιο αρνείται να επικυρώσει το ελληνοσοβιετικό Τελωνειακό και Δασμολογικό Σύμφωνο.

1933 Συνέρχεται στη Θεσσαλονίκη το Συνέδριο της Καπνεργατικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (της ισχυρότερης ταξικής Ομοσπονδίας της Ελλάδας την εποχή εκείνη), παρά τη σχετική απαγόρευση από τις Αρχές.

1943 «Πέφτει» η Τύνιδα, σηματοδοτώντας την ολοκληρωτική ήττα των δυνάμεων του Αξονα στη Βόρεια Αφρική, που συνθηκολογούν την αμέσως επόμενη μέρα. Πάνω από 230.000 Γερμανοί και Ιταλοί στρατιώτες παραδίδονται στους Συμμάχους.

1962 Η Γαλλία και τα γαλλόφωνα κράτη της Δυτικής Αφρικής υπογράφουν συμφωνία για την ίδρυση Δυτικοαφρικανικής Νομισματικής Ενωσης.

1965 Ξεκινά στην Αθήνα η Α' Εβδομάδα Σύγχρονης Σκέψης (12 - 20/5/1965). Σε αυτή μετέχουν, μεταξύ άλλων, ο Γιάννης Ιμβριώτης, ο Νίκος Κιτσίκης, ο Ηλίας Ηλιού, ο Ροζέ Γκαροντί, ο Σαμ Λίλι κ.ά.

1969 Γίνεται στο Στρατοδικείο της Αθήνας η δίκη 16 στελεχών του ΚΚΕ (12-15/5/1969). Καταδικάζονται οι Γρηγόρης Φαράκος, Γιώργης Μωραΐτης, Νικόλαος Πολίτης, Γιάννης Νικολόπουλος, Μιχάλης Τσιμέκης, Λάζαρος Κυρίτσης, Δημήτρης Κωστόπουλος, Ευάγγελος Παυλόπουλος, Παντελής Κυρίτσης, Βασίλης Δούρος, Νέστορας Χατζούδης, Διονύσης Παγουλάτος, Φλωρεντία Πέρου, Σοφία Γράτσια, Επαμεινώνδας Μπάλας, Βασίλης Γουζέλος.

1970 Μεγάλη συγκέντρωση αλληλεγγύης στη Γαλλία προς τον δοκιμαζόμενο από τη χούντα ελληνικό λαό. Στη συγκέντρωση μίλησε, μεταξύ άλλων, και ο αναπληρωτής ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Γαλλίας.

1992 Πεθαίνει ο ποιητής Νίκος Γκάτσος.

1997 Ο Πρόεδρος της Ρωσίας, Μπόρις Γιέλτσιν, και ο ηγέτης της Τσετσενίας, Ασλάν Μασχάντοφ, υπογράφουν την ανεφάρμοστη, όπως αποδείχτηκε, συμφωνία για τον τερματισμό των συγκρούσεων.

2001 Πεθαίνει ο Σοβιετικός αεροναυπηγός Αλεξέι Τουπόλεφ, δημιουργός, μεταξύ άλλων, του πρώτου υπερηχητικού επιβατικού αεροπλάνου Tu-144.