Η Αγροτική Τράπεζα, βέβαια, ακολουθεί την τακτική της δανειοδότησης «με το σταγονόμετρο», όχι τόσο για να εξασφαλίσει τα λεφτά της, όπως ισχυρίζονται κάποια στελέχη της, αλλά, κυρίως, για να συμβάλει στη γρήγορη κι αποτελεσματική υλοποίηση της πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ, που αποσκοπεί στο μαζικό ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς και στη συγκέντρωση της γης στα χέρια λίγων μεγαλοεπιχειρηματιών και πολυεθνικών. Γνωρίζει η κυβέρνηση ότι χωρίς δανειοδότηση και χωρίς στήριξη από τους συνεταιρισμούς οι μικρομεσαίοι αγρότες της χώρας μας δεν μπορούν να συνεχίσουν ν' ασχολούνται στο χωράφι και θ' αναγκαστούν να εγκαταλείψουν το αγροτικό επάγγελμα, ξεκληριζόμενοι από τη γη τους. Φυσικά, «λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο», γιατί - όπως τονίζει σε σχετική ανακοίνωσή της η Πανελλαδική Αγροτική Συσπείρωση (ΠΑΣΥ) - το αγροτικό κίνημα θ' αγωνιστεί για να μην προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ, για να παραμείνει η τράπεζα στον ευρύτερο δημόσιο τομέα ως εξειδικευμένος φορέας αγροτικής πίστης και για να αναβαθμιστούν τα παραγωγικά, αναπτυξιακά και κοινωνικά χαρακτηριστικά της, ώστε να καταστεί μοχλός στήριξης των αγροτών και των συνεταιρισμών τους.
Ο Κ. Λαλιώτης, έχοντας ένα μόνιμο χαμόγελο στα χείλη και συγκατανεύοντας συνεχώς στο άκουσμα των τραγουδιστικών σκοπών - καθόταν δίπλα στον Ν. Χατζηνικολάου που κι αυτός έδειχνε να διασκεδάζει πολύ κι έμοιαζε πανευτυχής - παρακολουθούσε, μετά προσοχής κι αγαλλιάσεως, την εκδήλωση απονομής βραβείων τραγουδιού που διοργάνωσε ένα από τα «περιοδικά» του είδους και παρουσίαζε το «Μέγκα». Δεν ξέραμε ότι στον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ αρέσουν τόσο πολύ τα «άσματα της εποχής», όπως τα άδουν, ή μάλλον τα «παρουσιάζουν» διάφοροι αοιδοί νυκτός, «μεγίστης καλλιτεχνικής αξίας». Αλλά δε μας παραξενεύει η παρουσία του στην εκδήλωση, αφού τώρα τελευταία δε χάνει καμιά ευκαιρία να βγει στην τηλεόραση... Στην ίδια εκδήλωση παραβρέθηκε και επέδωσε ένα βραβείο στην Αννα Βίσση, η «τηλεοπτική αντίπαλος» του Κ. Λαλιώτη, Ντόρα Μπακογιάννη, ενώ το βραβείο στον Σάκη Ρουβά επέδωσε ο Αρης Σπηλιωτόπουλος. Κι εμείς νομίζαμε ότι κάτι έχει μένει από πολιτική σοβαρότητα σ' αυτόν τον τόπο...
Ειπώθηκαν και ακούστηκαν πολλά αξιόλογα, από τους φίλους και συντρόφους του Χρήστου Σταμούλου, που τον συνόδευσαν στην τελευταία του κατοικία. Κυριάρχησαν τα επίθετα «αδάμαστος», «παλικάρι», «λεβέντης» και η παρακαταθήκη για συνέχιση της αγωνιστικής πορείας που αφήνει με την πρόωρη φυγή του. Εκείνο, όμως, που ξεχώρισε - και αποτύπωνε με πλήρη ακρίβεια την πραγματικότητα - ήταν η επισήμανση του συνδικαλιστή από τον ΟΑΣΑ, ο οποίος, αποχαιρετώντας εκ μέρους όλων των εργαζομένων στα μπλε λεωφορεία τον πρόεδρο του Σωματείου, είπε: «Πρόεδρε, η συνέλευση, έχει απαρτία. Είμαστε όλοι εδώ».
Και, πράγματι, οι εργαζόμενοι στα μπλε λεωφορεία - και όχι μόνο - ήταν όλοι εκεί, αναγνωρίζοντας με την παρουσία τους το ήθος, τη συνέπεια και την αγωνιστική στάση, που κράτησε μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του ο αγωνιστής, ο συνδικαλιστής, ο κομμουνιστής, ο άνθρωπος Χρήστος Σταμούλος.
Καλό ταξίδι, σύντροφε.
Ο υπό διορισμόν υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ για πολιτικές υποθέσεις, Μαρκ Γκρόσμαν, καταθέτοντας στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας ήταν σαφής. Για να ενταχθεί, είπε, η Κύπρος στην ΕΕ θα πρέπει προηγουμένως να επιλυθεί το πολιτικό πρόβλημα. Ποια ήταν η αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης; «Ο κ. Γκρόσμαν έκανε αυτή τη δήλωση», παραδέχτηκε ο Δ. Ρέππας, αλλά «δεν είναι θέση της κυβέρνησης των ΗΠΑ». Προφανώς τη θέση της αμερικανικής κυβέρνησης την εκφράζει ο Δ. Ρέππας, ενώ ο αρμόδιος για τη δουλιά αυτή και έμπειρος αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ έλεγε ιστορίες για να περνάει η ώρα... Θεωρούν, μάλλον, ότι ο ελληνικός λαός τρώει κουτόχορτο. Ομως, πίσω έχει η αχλάδα την ουρά...
Μπορούν, όμως, να απαντήσουν σε ένα απλό ερώτημα; Ποια βαλκανική χώρα δέχτηκε τέτοιες δυνάμεις στο έδαφός της και παρέμεινε ακέραια; Αν βρουν καμιά, να μας τρυπήσουν τη μύτη...
Κι όχι μόνο στα Βαλκάνια, αλλά και σε οποιοδήποτε άλλο σημείο του πλανήτη. Ασε, που όταν το ΝΑΤΟ εγγυάται την εδαφική ακεραιότητα μιας χώρας, το αποτέλεσμα είναι ο διαμελισμός της, οι εμφύλιοι, οι εθνικισμοί και δε συμμαζεύεται...
Μιλάμε για απλά πράγματα. Για απλούστατα διδάγματα της σημερινής πραγματικότητας. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να μην τα βλέπεις. Να μη θέλεις να τα δεις.
Οσο για κάποιες υποτιθέμενες «επικρίσεις» στο ρόλο του ΝΑΤΟ, γιατί επέτρεψε τη δράση του «Ου Τσε Κα», όταν εκφράζονται και την ίδια ώρα ο εκφραστής υλοποιεί τις κεντρικές κατευθύνσεις της «συμμαχίας», μόνο για υποκρισία μπορεί να μιλήσει κανείς.
Αν συνεχίσουμε πάντως έτσι, θα καταλήξουμε το μόνο κράτος της Βαλκανικής χωρίς διεθνή ΝΑΤΟική δύναμη στο έδαφός μας. Και ως γνωστόν, στους Αμερικανούς αρέσει η ...ομοιομορφία σε κάθε περιοχή του κόσμου.
Ε, ΤΕΛΟΣ πάντων, υπάρχει και ένα όριο στην υποκρισία. Αναφερόμαστε στον Θόδωρο Τσουκάτο, που επανήλθε χθες με το αίτημά του για να συμπεριληφθεί στη συνταγματική αναθεώρηση το «όριο διαβίωσης» που έχει προτείνει.
Πέραν του ότι από μόνα τους τα Συντάγματα δε διασφαλίζουν τίποτε (εδώ το ισχύον λέει ότι όλοι είμαστε ίσοι απέναντι στο νόμο), δε γίνεται να στηρίζεις την εφαρμοζόμενη κυβερνητική πολιτική και να λες τέτοια πράγματα. Πώς να το κάνουμε, δηλαδή; Ο κόσμος που ακούει μόνο χαζός δεν είναι.
Λίγα χιλιόμετρα από τη Φλώρινα γίνονται σφοδρές συγκρούσεις, όμως σα να μην τρέχει τίποτα, μεγάλο κανάλι αφιέρωνε ώρες ολόκληρες στο διαγωνισμό «Ποπ Κορν» και έβαζε τους τηλεθεατές του, να «αγωνιούν» για το ποιος τραγουδιστής τελικά θα κερδίσει. Ανάλογες «αγωνίες» μάς έχουν δημιουργήσει μήνες τώρα σχεδόν καθημερινά για τα Οσκαρ. Χώρια τις μεγάλες «αγωνίες» για το DNA του αίματος της εικόνας της Παναγίας στην Κηπούπολη. Χώρια το αρκουδάκι...
Το γεγονός ότι καθόλου τυχαία μάς σπρώχνουν στην κυριολεξία στα αλλότρια, δε σημαίνει πως οι ίδιοι δεν ενδιαφέρονται για τα αληθινά προβλήματα. Ισα-ίσα επειδή κοιμούνται και ξημερώνονται με το βραχνά τους γι' αυτό πιέζουν την κοινή λαϊκή γνώμη στα άσχετα. Θέλουν να μείνουν μόνοι τους ανεξέλεγκτοι, για να μπορούν και μόνοι τους να δίνουν τις λύσεις για το χατίρι του ιμπεριαλισμού και του μεγάλου κεφαλαίου.
Τι να πουν, επίσης, για τους απώτερους σκοπούς του τρομονόμου; Τι να πουν για τα σχέδια στην κοινωνική ασφάλιση; Τι να παραδεχτούν για το είδος της αναθεώρησης του Συντάγματος που προώθησαν;
Πρώτος καημός του εγκληματία είναι να αποκλείσει τους μάρτυρες για να γλιτώσει τη δίωξη και να περιορίσει τον κύκλο των συνεργατών για να είναι μεγάλα τα μερτικά...
Σκοπός είναι να μην αφεθούν να δράσουν «πριν από μας για μας». Τίποτα δεν είναι προδιαγεγραμμένο. Προδιαγράφεται με δεδομένη στα σχέδιά τους τη λαϊκή παθητικότητα. Γι' αυτό και ντύνονται «μασκαράδες» να την εξασφαλίσουν... Με τους ενωμένους αγώνες δείχνουμε όχι μόνο ότι τους «αναγνωρίσαμε» αλλά και ότι θα μας βρουν μπροστά τους...
Για να δικαιολογήσουν τις αντιδραστικές αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα, καταφεύγουν σε αθλιότητες και σε γελοιότητες μαζί. Οπως καλή ώρα ο Ροβέρτος Σπυρόπουλος, πρώην «συνδικαλιστής» και νυν υπάλληλος του «εκσυγχρονισμού». Και του κεφαλαίου, βεβαίως. Ο οποίος, σε τηλεοπτική συζήτηση, υποστήριξε στα σοβαρά ότι οι αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα επιβάλλονται, επειδή η ταχεία είσοδος της νέας τεχνολογίας στην παραγωγή οδηγεί σε απώλειες θέσεων εργασίας, σε αύξηση της ανεργίας και σε επιδείνωση της σχέσης εργαζομένων - συνταξιούχων υπέρ των δεύτερων. Με λίγα λόγια, ο εν λόγω κύριος, που τυγχάνει να είναι και γραμματέας Συνδικαλιστικού στο ΠΑΣΟΚ, ισχυρίζεται ότι η αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας ευθύνεται για τα σημερινά κακά της οικονομίας. Από την άλλη πλευρά, η Τράπεζα της Ελλάδας υποστηρίζει ότι αυξήσεις μισθών μπορούν να δοθούν μόνο με την προϋπόθεση ότι θα αυξηθεί η παραγωγικότητα της εργασίας. Διαφορετικά χανόμαστε. Αντίφαση; Οχι, βέβαια. Και ο ένας και ο άλλος κρίνουν τις εξελίξεις από τη σκοπιά του κεφαλαίου και των κερδών του. Γι' αυτό τη μια φορά η άνοδος της παραγωγικότητας είναι καταστροφική και τη δεύτερη ευεργετική. Οπως έλεγε κάποτε και ο Χάρρυ Κλυνν, δηλαδή, τα σα μα και τα μα μάσα τα...
Δεν αποτελεί κάποια αποκάλυψη, αλλά μια και έγινε μόλις προχτές και αποτελεί την καλύτερη απάντηση σε όλους όσοι τον καιρό αυτό προωθούν τον «τρομονόμο» το σημειώνουμε. Σύμφωνα με όσα μετέδωσαν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, ο Ιταλός στρατηγός Τζιαναντέλιο Μαλέτι, ο οποίος υπήρξε αρχηγός της αντικατασκοπίας των ιταλικών μυστικών υπηρεσιών (ΣΙΝΤ), τη δεκαετία του 1970, κατέθεσε σε δίκη τα εξής: Πρώτον, ότι η αμερικανική CIA βρισκόταν πίσω από το πραξικόπημα των συνταγματαρχών στη χώρα μας. Δεύτερον, η σειρά των τρομοκρατικών ενεργειών, που αιματοκύλησαν την Ιταλία, από το 1969 μέχρι το 1980, είχαν ως δράστες άτομα ακροδεξιών οργανώσεων και αποτελούσαν μέρος της στρατηγικής της έντασης, κάτω από μια διεθνή σκηνοθεσία, δηλαδή των ΗΠΑ. Στόχος τους, να αποσταθεροποιήσουν την Ιταλία, ρίχνοντας τις ευθύνες για όλες τις τρομοκρατικές ενέργειες στην Αριστερά, ώστε να «ωριμάσουν» τα πράγματα για μια αυταρχική λύση, όπως συνέβη και στην Ελλάδα. Ανέφερε χαρακτηριστικά ο στρατηγός, ότι πολλοί πράκτορες της CIA, που δρούσαν στην Ιταλία, συνεργάζονταν με μέλη της νεοφασιστικής οργάνωσης «Ορντινε Νουόβο». Εκρηκτικές ύλες για διάφορες βομβιστικές ενέργειες, όπως εκείνη της Πιάτσα Φοντάνα, ήρθαν στην Ιταλία από τις αμερικανικές βάσεις στη Γερμανία, μέσω Αυστρίας, και ήταν κρυμμένες σε ιταλικά στρατόπεδα.
Και όμως, η κυβέρνηση θέλει, σώνει και καλά, να μας πείσει, ότι προωθεί τον αμερικανόπνευστο «τρομονόμο» για να «χτυπήσει» τη «17 Νοέμβρη»...
Απαγορεύονται
οι πορείες
από τους ...κάπτεν
φασαρίες
που όλο στους
δρόμους
είναι κάτω
για την ΟΝΕ
ή για το ΝΑΤΟ
και για στραβά
που ...δήθεν πράττω!
* * *
Απαγορεύουμε
με νόμους
κάθε εκδήλωση
στους δρόμους
φραγμούς θα βάλουμε
και μπάρες
στις ...αδιόρθωτες
τις φάρες
και ΜΑΤ
θα ρίχνουνε
σφαλιάρες!
* * *
Απαγορεύονται
οι πορείες
καθίστε όλοι
σαν ...κυρίες,
«τάξη» θα μπει
σ' αυτόν τον τόπο
με όποιο «μέσον»
κι όποιο τρόπο!