Τις «σκαλωσιές» που στήνει ο ΣΥΡΙΖΑ για την υποστήλωση της ιμπεριαλιστικής ένωσης της ΕΕ παρουσίασε στη σύναξη με τους Ευρωπαίους σοσιαλδημοκράτες ο πρωθυπουργός, εμφανίζοντάς τις μάλιστα και ως τους «προγραμματικούς άξονες για ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο», για τη συγκρότηση των «προοδευτικών» μετώπων. Και μόνο οι άξονες αυτοί είναι αποκαλυπτικοί για το πόσο αποκρουστικό είναι το ίδιο το «οικοδόμημα» που σηκώνουν και πρέπει να αποτελέσουν κριτήριο για το λαό.

Για παράδειγμα, η «κατοχύρωση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Πυλώνα ως μηχανισμού εγγύησης εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων», την οποία ο πρωθυπουργός παρουσίασε ως υποτιθέμενη «διαχωριστική γραμμή» με τις δυνάμεις της «λιτότητας» και την οποία προωθεί η ίδια η ΕΕ, δεν αποτελεί τίποτα άλλο από τον «κοινωνικό» φερετζέ της άγριας αντιλαϊκής επίθεσης που σηματοδοτούν τα «ευρωπαϊκά εξάμηνα», το Σύμφωνο Σταθερότητας και τα υπόλοιπα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ. Και παράλληλα λειτουργεί και ως μοχλός ώστε να προωθηθούν παραπέρα μια σειρά από αντιδραστικές «μεταρρυθμίσεις» προς όφελος του κεφαλαίου, όπως π.χ. η «ενεργός γήρανση», με μερική σύνταξη - μερική εργασία για ψίχουλα, ο καθορισμός του κατώτερου μισθού από το κράτος και όχι από ΣΣΕ, όπως ακριβώς έκανε η κυβέρνηση ενεργοποιώντας τον κατάπτυστο νόμο Βρούτση κ.ο.κ. Αλλά και τα όσα παρουσίασε ο πρωθυπουργός περί «διεύρυνσης της δημοκρατίας και της λογοδοσίας» τάχα της ιμπεριαλιστικής ένωσης, μέσω «δεσμευτικών μηχανισμών κοινωνικής συμμετοχής», δεν είναι τίποτα άλλο από τις γνωστές «φούσκες» της ΕΕ που προσπαθούν να κρύψουν το αντιδραστικό της περιεχόμενο.

Αυτή είναι η άλλη πλευρά του νομίσματος των μέτρων για τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων, μέτρα που επίσης ο πρωθυπουργός έβαλε στο «σακούλι» με τους «προγραμματικούς άξονες». Τα δικά τους συμφέροντα εξάλλου και σε καμία περίπτωση οι λαϊκές ανάγκες «καθρεφτίζονται» σε προτάσεις όπως αυτές για την «αποφασιστική αύξηση του κοινοτικού προϋπολογισμού με νέους πόρους», τους μηχανισμούς «αμοιβαιοποίησης των δημοσίων χρεών», τη «ριζική στροφή στις επενδύσεις» κ.τ.λ.

Ολα τα παραπάνω επιβεβαιώνουν ότι οι υποτιθέμενες «διαχωριστικές γραμμές» ανάμεσα στις αστικές πολιτικές δυνάμεις καμία σχέση δεν έχουν με τα λαϊκά συμφέροντα. Το «προσκλητήριο» που απευθύνει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι προσκλητήριο αντιδραστικό, με τις σημαίες της ΕΕ και του κεφαλαίου, και γι' αυτό πρέπει να το απορρίψουν μαζικά οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα. Με τη σημαία των δικών τους σύγχρονων αναγκών να συμπαραταχθούν με το ΚΚΕ, για να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στην ΕΕ, στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις τους.

Για «ένα οικονομικά βιώσιμο και κοινωνικά αποτελεσματικό σύστημα, με γνώμονα τις αρχές της δικαιοσύνης, της ισότητας και της αλληλεγγύης, έχοντας στο επίκεντρο την αναδιανεμητική λειτουργία της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης» έκανε λόγο στην ομιλία της στους Δελφούς η υπουργός Εργασίας, Ε. Αχτσιόγλου, η οποία ανακάλυψε μάλιστα και αυξήσεις σε 620.000 συνταξιούχους! Από κοντά και ο Α. Πετρόπουλος εκθείασε τον νόμο Κατρούγκαλου, γιατί με αυτόν εξασφαλίστηκαν πλεονάσματα και τώρα δίνεται η δυνατότητα για τη ρύθμιση των 120 δόσεων προς τα ασφαλιστικά ταμεία! Το θράσος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να παρουσιάζει ως το απαύγασμα της «κοινωνικής δικαιοσύνης» και ως πρότυπο «ασφαλιστικής μεταρρύθμισης» τον νόμο Κατρούγκαλου, έναν καραμπινάτο μνημονιακό νόμο, δεν έχει όριο. Τα πλεονάσματα του ΕΦΚΑ δεν είναι τίποτα άλλο από τις ματωμένες περικοπές στις συντάξεις, παλιές και νέες, ενώ η ρύθμιση των 120 δόσεων έχει ως προτεραιότητα να σύρει στο γκισέ των ταμείων υπερχρεωμένους αυτοαπασχολούμενους και αγρότες, αναγκάζοντάς τους να πληρώσουν από εισόδημα που δεν έχουν, για να έχουν υποτυπώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και κάποια σύνταξη στα γηρατειά τους. Αυτό είναι ο νόμος Κατρούγκαλου και η πολιτική της κυβέρνησης στο Ασφαλιστικό, σε συνέχεια των προηγούμενων, και όχι τα φύκια για μεταξωτές κορδέλες που πουλάνε οι αρμόδιοι υπουργοί σε ασφαλισμένους και συνταξιούχους.

1475 Γεννιέται ο μεγάλος Ιταλός γλύπτης, ζωγράφος και αρχιτέκτονας της Αναγέννησης Μιχαήλ Αγγελος.

1910 Ο θεσσαλικός κάμπος βρίσκεται σε αναβρασμό. Οι αγρότες ξεσηκώνονται κατά των τσιφλικάδων. Στο Κιλελέρ οι κολίγοι, που επιχείρησαν να επιβιβαστούν στο τρένο με προορισμό αγροτική συγκέντρωση στη Λάρισα χωρίς να βγάλουν εισιτήριο, αντιμετωπίζονται με ύβρεις και πυροβολισμούς από στρατιωτικό σώμα που βρισκόταν στο τρένο. Δύο από τους αγρότες, ο Αθ. Νταφούλης και ο Αθ. Μπόκας, έπεσαν νεκροί. Πολλοί αγρότες τραυματίστηκαν. Το σκηνικό επαναλήφθηκε και στο σταθμό Τσουλάρ, με αποτέλεσμα άλλοι δύο αγρότες να πέσουν νεκροί. Η είδηση της αιματοχυσίας δεν αργεί να φτάσει στους συγκεντρωμένους στη Λάρισα. Οι σκλάβοι της γης διαμαρτύρονται, φωνάζουν εναντίον των δολοφόνων, ζητούν γη και δικαιοσύνη. Οι δυνάμεις καταστολής χτυπούν στο ψαχνό. Χύνεται και πάλι αίμα, γίνεται μάχη σώμα με σώμα και οι αγρότες βγαίνουν νικητές.

1918 Αρχίζει τις εργασίες του το 7ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος (μπολσεβίκοι) της Ρωσίας (6-8/3/1918), το πρώτο Συνέδριο μετά τη Μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917. Κύριο ζήτημα που απασχόλησε το Συνέδριο υπήρξε η υπογραφή ειρήνης με την Γερμανία (Συνθήκη Μπρεστ - Λιτόφσκ). Στο Συνέδριο αυτό το Κόμμα αποφάσισε επίσης την αλλαγή του ονόματός του, από Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα σε Κομμουνιστικό.

1937 Γεννιέται η Βαλεντίνα Τερεσκόβα, Σοβιετική κοσμοναύτης και η πρώτη γυναίκα που ταξίδεψε στο Διάστημα. Κόρη αγροτών, η Β. Τερεσκόβα πριν ενταχθεί στο διαστημικό πρόγραμμα της Σοβιετικής Ενωσης δούλευε ως εργάτρια σε υφαντουργείο. Ηταν Γραμματέας της Κομσομόλ (Κομμουνιστική Νεολαία) της πόλης της και στη συνέχεια μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ενωσης (μέλος της Κεντρικής του Επιτροπής από το 1969 έως το 1991). Διετέλεσε επίσης μέλος του Ανωτάτου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ (1966 - 1974), καθώς και του Προεδρείου του (1969 - 1991).

1951 Σε κλίμα έντονου αντικομμουνισμού και «κόκκινης» τρομοϋστερίας (περίοδος Μακαρθισμού), αρχίζει η δίκη των Εθελ και Τζούλιους Ρόζενμπεργκ, δύο Αμερικανών κομμουνιστών, που κατηγορούνταν ότι έδωσαν πυρηνικά μυστικά στη Σοβιετική Ενωση. Παρά τις κατασκευασμένες κατηγορίες και την κατακραυγή, θα καταδικαστούν σε θάνατο και θα εκτελεστούν στις 19/6/1953.

1958 Πεθαίνει ο κομμουνιστής Μιλτιάδης Πορφυρογέννης. Γεννημένος στις 25/2/1903 στην Αγριά Μαγνησίας, συνέδεσε τη ζωή του με το Κομμουνιστικό Κόμμα και τους αγώνες του λαού μας. Μέλος του ΚΚΕ από το 1926, διετέλεσε αναπληρωματικό μέλος της Κεντρικής του Επιτροπής από το 5ο Συνέδριο το 1934. Στο 7ο Συνέδριο (1945) αναδείχθηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Ελέγχου (έως το θάνατό του). Εξελέγη βουλευτής του ΚΚΕ στις εκλογές του 1932 και του 1936, ενώ διώχτηκε επανειλημμένα για τη δράση του. Ελαβε ενεργό μέρος στην ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση και διετέλεσε υπουργός το 1944 (στην κυβέρνηση «Εθνικής Ενότητας» του Γ. Παπανδρέου) και το 1947 (στην Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση).

1985 Ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου εξαγγέλλει θεαματικά τη διαβόητη «αγορά του αιώνα». Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΚΥΣΕΑ, εγκρίνεται η υπογραφή προσυμφώνων για την αγορά 40 αεροσκαφών «F-16» και 40 «Μιράζ 2000». Υλοποιείται έτσι μια προειλημμένη απόφαση, αγνοώντας το κοινό αίσθημα και τις διαμαρτυρίες για τη ΝΑΤΟική αυτή επιλογή.

1994 Πεθαίνει η ηθοποιός και πολιτικός Μελίνα Μερκούρη.