Με ταχύτατους ρυθμούς προχωρά η προεργασία για τον επόμενο γύρο της αντιασφαλιστικής επίθεσης, με αιχμή αυτήν τη φορά την επικουρική ασφάλιση, όπως αναλυτικά έγραψε χτες ο «Ριζοσπάστης». Το υπουργείο Εργασίας έχει συγκροτήσει «ομάδα εργασίας» για την επεξεργασία προτάσεων σχετικά με την αναδιοργάνωση της επικουρικής ασφάλισης και σύμφωνα με τη σχετική υπουργική απόφαση θα πρέπει να παραδώσει το πόρισμά της μέχρι την Παρασκευή 4 Οκτώβρη, ώστε να γραφτούν στη συνέχεια οι σχετικοί νόμοι. Που σημαίνει ότι μέχρι το τέλος της χρονιάς η κυβέρνηση σκοπεύει να έχει ολοκληρώσει ένα ακόμα γενναίο βήμα προς το σύστημα των «τριών πυλώνων», πατώντας σε όλες τις προηγούμενες μεταρρυθμίσεις που κινούνταν στις ίδιες αντιλαϊκές ράγες. Μάλιστα, σε χτεσινή του συνέντευξη ο αρμόδιος υφυπουργός Εργασίας, Ν. Μηταράκης, διαβεβαίωσε ότι «δεν υπάρχει θέμα (μη χορήγησης) συντάξεων για την επόμενη γενιά», επειδή «το ασφαλιστικό σύστημα είναι ισχυρό». Πώς έγινε όμως «ισχυρό»; Με τις αντιασφαλιστικές ανατροπές όλων των προηγούμενων χρόνων, που πετσόκοψαν συντάξεις και αύξησαν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, με την αντιλαϊκή σκυτάλη να περνάει από κυβέρνηση σε κυβέρνηση. Τελευταίος κρίκος αυτής της αλυσίδας ήταν ο νόμος Κατρούγκαλου, που αξιοποιεί τώρα η ΝΔ για να κλιμακώσει την επίθεση.

Τραβώντας λίγο την κουρτίνα της αντιπαράθεσης ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή την επέτειο της «εξόδου από τα μνημόνια», διαπιστώνει κανείς την κοινή «αγωνία» των δυο κομμάτων να εκπληρωθούν στο ακέραιο οι «εθνικοί στόχοι» του κεφαλαίου, που βρίσκονται άλλωστε στον πυρήνα της αντιλαϊκής τους πολιτικής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι δηλώσεις του εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Χαρίτση σε ραδιοφωνικό σταθμό, όπου εξέφρασε την εξής απορία για τα ταξίδια του Κυρ. Μητσοτάκη σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες: «Πώς θα πάει να συζητήσει με τους Ευρωπαίους ηγέτες, όταν αγνοεί, αδιαφορεί ή προσπαθεί να αποδομήσει τις επιτυχίες της ελληνικής οικονομίας του τελευταίου διαστήματος, ακριβώς επειδή συντελέστηκαν κατά την περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ;». Αυτός είναι επομένως ο καημός τους! Να μην απαξιώνει η ΝΔ το στέρεο έδαφος που της πρόσφερε ο ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική του για να κλιμακώσει την επίθεση προς την ίδια κατεύθυνση.

Ο Χαρίτσης μάλιστα προσφέρει και τεχνογνωσία στη νέα κυβέρνηση, απ' όσα είχε συμφωνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ με την ΕΕ, κατηγορώντας τη ΝΔ ότι δεν αξιοποιεί «ένα πάρα πολύ σημαντικό όπλο, το οποίο κληρονόμησε από τη δική μας κυβέρνηση, τον μηχανισμό του καταπιστευτικού λογαριασμού, που δίνει τη δυνατότητα για διασφάλιση της τήρησης των δεσμεύσεων ως προς την εξυπηρέτηση του χρέους και ταυτόχρονα (...) για δημιουργία μεγαλύτερου δημοσιονομικού χώρου κατά 1% του ΑΕΠ», που προορίζεται βέβαια για τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων. Είπαμε, οι «αγωνίες» που μοιράζονται δεν μπορούν να κρυφτούν. Γι' αυτό κοκορομαχούν με κάθε αφορμή στα επιμέρους και στα «ψιλά γράμματα».

«Εγκλημα εκ προμελέτης» χαρακτηρίζει στο πρωτοσέλιδό της η χτεσινή «Αυγή» τις χιλιάδες φωτιές που κατακαίνε τον Αμαζόνιο, κατηγορώντας την κυβέρνηση Μπολσονάρο ότι «ρίχνει τις ευθύνες για τις φωτιές στην ξηρασία και παραδίδει την καμένη γη στα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα γαιοκτημόνων, κτηνοτρόφων και εταιρειών». Η πρωτοφανής καταστροφή στον «πνεύμονα του πλανήτη» είναι πράγματι τεράστια. Οπως προκλητική είναι και η προσπάθεια της κυβέρνησης Μπολσονάρο να «σπείρει» τις ευθύνες δεξιά και αριστερά, για να κρύψει τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα που εποφθαλμιούν την εκμετάλλευση του Αμαζονίου και με τα οποία συντάσσεται πλήρως. Αυτή η πραγματικότητα, όμως, τηρουμένων των αναλογιών, δεν ισχύει μόνο στη Βραζιλία, αλλά και σε όλον τον πλανήτη, όπου τα επιχειρηματικά συμφέροντα και οι νόμοι για την εξυπηρέτησή τους είναι οι πραγματικοί εμπρηστές των δασών και της καταστροφής του περιβάλλοντος, σε συνθήκες μάλιστα κλιματικής αλλαγής, που βοηθάει την εκδήλωση και την καταστροφική μανία των πυρκαγιών. Για την «Αυγή», όμως, τον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΝΔ και τα άλλα κόμματα, οι φωτιές στην Ελλάδα ήταν και παραμένουν αποτέλεσμα άλλοτε του «στρατηγού άνεμου», άλλοτε της «κλιματικής αλλαγής», άλλοτε της «ξηρασίας» και άλλοτε της «παράνοιας» κάποιων εμπρηστών. Αν μη τι άλλο, η υποκρισία τους και για το περιβάλλον «βγάζει μάτι»...

1864 Γεννιέται ο Ελευθέριος Βενιζέλος, επτά φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας, από τους βασικούς στυλοβάτες του αστικού πολιτικού συστήματος της Ελλάδας.

1914 Η Ιαπωνία κηρύσσει τον πόλεμο κατά της Γερμανίας (Α' Παγκόσμιος ιμπεριαλιστικός Πόλεμος).

1921 Ξεκινά η μάχη του Σαγγάριου, που καταλήγει με ήττα του ελληνικού στρατού (Μικρασιατική Εκστρατεία).

1939 Υπογράφεται το σοβιετογερμανικό Σύμφωνο μη επίθεσης, το γνωστό Σύμφωνο «Μολότοφ - Ρίμπεντροπ». Η υπογραφή του Συμφώνου επήλθε μετά τη Συμφωνία του Μονάχου το 1938 (μεταξύ Γερμανίας, Ιταλίας, Βρετανίας και Γαλλίας), που ουσιαστικά «έσπρωχνε» τον Χίτλερ προς Ανατολάς και αφού όλες οι αλλεπάλληλες προσπάθειες προσέγγισης της ΕΣΣΔ με τις «δημοκρατίες» της Ευρώπης για τη συγκρότηση μετώπου κατά της επιθετικότητας του φασισμού είχαν αποτύχει. Ετσι, το Σύμφωνο «Μολότοφ - Ρίμπεντροπ» ήταν το μοναδικό μέσο άμυνας που είχε απομείνει στη Σοβιετική Ενωση δεδομένων των συνθηκών. Εξασφάλισε στη χώρα 21 πολύτιμους μήνες ειρήνης, που κατόπιν αποδείχτηκαν ανεκτίμητοι στην πολεμική της προετοιμασία ενόψει της αναπόφευκτης γερμανικής επίθεσης. Εκτοτε, το Σύμφωνο αυτό αξιοποιείται προπαγανδιστικά εναντίον της ΕΣΣΔ και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Πρόσφατα μάλιστα, στη λογική της εξίσωσης κομμουνισμού και φασισμού, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καθιέρωσε την 23η Αυγούστου «ως Ευρωπαϊκή Μέρα Μνήμης για τα θύματα όλων των ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων»!

1942 Η εποποιία του Στάλινγκραντ περνάει στην πιο αποφασιστική της φάση. Από τη μέρα εκείνη η μάχη μεταφέρεται στα προάστια και αργότερα στις συνοικίες της πόλης.

1943 Τα σοβιετικά στρατεύματα απελευθερώνουν το Χάρκοβο, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας.

1944 Οι λαϊκές μάζες με την καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρουμανίας ανατρέπουν το δικτατορικό καθεστώς του Αντονέσκου. Η 23η Αυγούστου ανακηρύχτηκε εθνική γιορτή της Ρουμανίας.

1978 Ενοπλοι αντάρτες «Σαντινίστας» καταλαμβάνουν εξ εφόδου το μέγαρο του Κοινοβουλίου στη Μανάγκουα της Νικαράγουας, συλλαμβάνοντας εκατοντάδες ομήρους. Απαιτούν την απελευθέρωση των 150 πολιτικών κρατουμένων, εγγυήσεις ότι θα τους επιτραπεί να καταφύγουν σώοι στον Παναμά και λύτρα δέκα εκατομμυρίων δολαρίων.

1981 Τεράστιο οικολογικό σκάνδαλο ξεσπά στην Ολλανδία, όταν αποκαλύπτεται ότι η εταιρεία επεξεργασίας αποβλήτων «Γιούνισερ Χόλντιονγκ» μόλυνε με 72.000 τόνους τοξικά απόβλητα το περιβάλλον.

1983 Ψηφίζεται από τη Βουλή ο νόμος για την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης.

1985 Η ελληνική κυβέρνηση ανακοινώνει την άρση της εμπόλεμης κατάστασης με την Αλβανία, η οποία διήρκεσε 40 χρόνια.