Μέχρι σήμερα, οι λεγόμενες «Ειδικές Οικονομικές Ζώνες» έδιναν τη δυνατότητα σε επιχειρηματικούς ομίλους να παρακάμψουν ακόμα και τα στοιχειώδη που προβλέπει η εργατική νομοθεσία (συμβάσεις, δικαιώματα κ.τ.λ.), προκειμένου να επενδύσουν με καλύτερους όρους κερδοφορίας. Τώρα, με το πόρισμα της Επιτροπής Πισσαρίδη και όσα διαρρέονται οτι προβλέπει για την επέκταση του προγράμματος «Συν-Εργασία», ολόκληρη η χώρα μετατρέπεται σε μια απέραντη «Ειδική Οικονομική Ζώνη», όπου οι μεγαλοεργοδότες θα βάζουν και θα βγάζουν τους εργαζόμενους, επικαλούμενοι άλλοτε την «οικονομική συγκυρία», άλλοτε τη σχετική μείωση τζίρων και κερδών μιας επιχείρησης, άλλοτε την αρνητική πορεία ενός κλάδου και πάει λέγοντας. Γιατί η μονιμοποίηση και επέκταση του προγράμματος «Συν-Εργασία», αυτό ακριβώς σημαίνει: Οι επιχειρηματικοί όμιλοι θα μπορούν χωρίς να δίνουν κανέναν λογαριασμό να μετατρέπουν την πλήρη απασχόληση σε εκ περιτροπής, να τροποποιούν τα ωράρια εργασίας και να συνδυάζουν ταυτόχρονα μια σειρά από αντεργατικά εργαλεία που καταργούν συμβάσεις, μειώνουν μισθούς και συνθλίβουν δικαιώματα, με συνέπειες για το σύνολο των εργαζομένων σε έναν κλάδο και ευρύτερα.
Κάπως έτσι, η «γκρίζα ζώνη» στην οποία βρίσκονται σήμερα χιλιάδες εργαζόμενοι, με αναστολές συμβάσεων, εκ περιτροπής εργασία κ.τ.λ., στο όνομα της αντιμετώπισης των «έκτακτων συνεπειών» της πανδημίας και της οικονομικής κρίσης, μετατρέπεται σε «κανονικότητα», στην οποία μπορεί να βρεθεί ανά πάσα στιγμή οποιοσδήποτε εργαζόμενος, με διάφορες προφάσεις. Και να σκεφτεί κανείς ότι η κυβέρνηση έχει το θράσος να διαφημίζει το συγκεκριμένο πρόγραμμα ως το ...απαύγασμα των «μέτρων στήριξης» στους εργαζόμενους, όταν στην πραγματικότητα τους πετάει σαν «τροφή για τα θηρία» στη ζούγκλα της αγοράς εργασίας.
Σε ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ για την έκθεση των Σουηδών υγειονομικών στον κορονοϊό, ένας γιατρός καταγγέλλει ότι «τις πρώτες εβδομάδες, οι οδηγίες για το τι πρέπει να χρησιμοποιήσουμε για προστασία άλλαξαν πολλές φορές. Δεν βασίζονταν στην επιστήμη, αλλά σε όσα ήταν διαθέσιμα». Σαν αποτέλεσμα, περισσότεροι από 10.300 εργαζόμενοι στον τομέα της Ιατρικής και της περίθαλψης νόσησαν τους πρώτους τρεις μήνες, δηλαδή το 1/3 των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων στη χώρα. Ο λόγος δεν είναι άλλος από την έλλειψη μέσων ατομικής προστασίας στα νοσοκομεία, στα τοπικά ιατρεία και στην κατ' οίκον φροντίδα. Τις καταγγελίες των υγειονομικών επιβεβαίωσαν οι ανακοινώσεις της σουηδικής κυβέρνησης στα τέλη Μάρτη, όπου παραδέχονταν το μεγάλο έλλειμμα σε νοσοκομειακό υλικό και την αδυναμία της «να προσφέρει κατάλληλα ατομικά προστατευτικά μέσα στους γιατρούς και στις νοσοκόμες που αντιμετωπίζουν τους ασθενείς με Covid-19». Αν όλα αυτά συνδυαστούν με τις απάνθρωπες οδηγίες που δίνονταν στους Σουηδούς γιατρούς, για το ποιοι θα νοσηλεύονται και ποιοι θα αποκλείονται από τις ΜΕΘ, αντιλαμβάνεται κανείς τη δολοφονική ανεπάρκεια των συστημάτων Υγείας σε όλο τον κόσμο να προστατεύσουν την υγεία του λαού, αλλά και τις εγκληματικές ευθύνες των κυβερνήσεων για την πολιτική της υποχρηματοδότησης, εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της Υγείας. Σε τελική ανάλυση, είτε στη «νεοφιλελεύθερη» είτε στην «κοινωνική» είτε στη ...σκανδιναβική εκδοχή του, ο καπιταλισμός σάπισε και αυτό επιβεβαιώνεται με κάθε ευκαιρία.
1848 Γεννιέται ο Ιταλός κοινωνιολόγος Βιλφρέντο Παρέτο, ένας από τους θεμελιωτές της επιστήμης της Κοινωνιολογίας.
1876 Η συνδιάσκεψη των μελών της Α' Διεθνούς στη Φιλαδέλφεια αποφασίζει τη διάλυσή της.
1904 Πεθαίνει ο μεγάλος Ρώσος συγγραφέας Αντον Τσέχοφ.
1927 Οι εργάτες της Βιέννης κατεβαίνουν σε απεργία διαμαρτυρίας κατά της δράσης των φασιστικών οργανώσεων. Στις τριήμερες διαδηλώσεις και οδομαχίες με τις δυνάμεις καταστολής, 85 εργάτες πέφτουν νεκροί και 1.057 τραυματίζονται. Εκατοντάδες εργαζόμενοι κλείνονται στις φυλακές.
1928 Συνέρχεται στη Μόσχα το 6ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς (15/7/-1/8/1928), στο οποίο παίρνουν μέρος 515 αντιπρόσωποι από 66 κόμματα με 4.024.159 μέλη. Το συνέδριο ψήφισε το Πρόγραμμα και το Καταστατικό της ΚΔ, ενώ κάλεσε τα Κομμουνιστικά Κόμματα να αγωνιστούν κατά του κινδύνου νέων πολέμων, για την ειρήνη, για την υπεράσπιση της ΕΣΣΔ, να στηρίξουν τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα - και ιδιαίτερα την Κινεζική Επανάσταση. Κάλεσε τέλος σε πάλη κατά των υπολειμμάτων των τροτσκιστών, καθώς και εναντίον του δεξιού οπορτουνισμού, ισχυροποιώντας τη λενινιστική ενότητα στις γραμμές τους.
1930 Γεννιέται ο Γάλλος φιλόσοφος Ζακ Ντεριντά.
1956 Ξεκινά τις εργασίες της η Α' Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΕΔΑ (15-18/7/1956), με την οποία η ΕΔΑ μετατράπηκε σε ενιαίο κόμμα.
1958 Αμερικανοί πεζοναύτες αποβιβάζονται στον Λίβανο και Βρετανοί αλεξιπτωτιστές στην Ιορδανία, προκειμένου να στηρίξουν τις αντίστοιχες φιλοϊμπεριαλιστικές κυβερνήσεις που δοκιμάζονταν από εσωτερικές αναταραχές.
1964 Ιδρύεται η Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης (ΠΕΑΕΑ).
1965 Τον Ιούλη του 1965 η ενδοαστική αντιπαράθεση μεταξύ της Ενωσης Κέντρου και της ΕΡΕ κορυφώθηκε, με την πρώτη να έρχεται σε ευθεία ρήξη με το Παλάτι (του οποίου την εύνοια είχε πια χάσει). «Μήλον της έριδος» υπήρξε το υπουργείο Αμυνας και κατ' ουσίαν ο έλεγχος του στρατού. Οταν ο βασιλιάς αρνήθηκε να υπογράψει το διάταγμα με το οποίο ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου θα αναλάμβανε και υπουργός Αμυνας, ο τελευταίος παραιτήθηκε (15/7). Η επέμβαση του Παλατιού πυροδότησε μαζικές λαϊκές αντιδράσεις, που διήρκεσαν 70 μέρες (έως τις 25/9) και καταγράφηκαν στην Ιστορία ως το «κίνημα των 70 ημερών» ή «Ιουλιανά».
1974 Εκδηλώνεται χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο. Πέντε μέρες μετά, εκδηλώνεται η τουρκική εισβολή.