Ενα μικρό χωριό έξω από την Κοζάνη, η Καλαμιά, κινδυνεύει να εξαφανιστεί από τον χάρτη, καθώς σε απόσταση αναπνοής από τα σπίτια σχεδιάζεται η εγκατάσταση ενός μεγάλου φωτοβολταϊκού πάρκου. Ο οδοστρωτήρας της «πράσινης ανάπτυξης» δεν λογαριάζει τις αντιδράσεις των κατοίκων, αφού η περιοχή βρίσκεται κοντά στο δίκτυο διανομής ηλεκτρικής ενέργειας και έτσι αποτελεί φιλέτο για τον επενδυτή, που την πλάτη του ζεσταίνουν οι νόμοι των ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ για την «πράσινη» κερδοφορία. Σχολιάζοντας τους διάφορους αχθοφόρους της πράσινης ανάπτυξης, που τώρα εμφανίζονται ως δήθεν «σωτήρες» στην περιοχή, οι κάτοικοι κατήγγειλαν στον «Ριζοσπάστη» το εξής περιστατικό: Βουλευτής της αντιπολίτευσης ετοιμαζόταν να καταθέσει Ερώτηση για τα δίκαια αιτήματά τους, πράγμα που δεν έγινε ποτέ. Προφανώς στη μυστηριώδη εξαφάνιση έπαιξαν ρόλο οι δεσμεύσεις των αστικών κομμάτων στα σχέδια των «πράσινων» ομίλων. Ποιος είναι ο μόνος που δεν έχει τέτοιες δεσμεύσεις; Το ΚΚΕ. Γι' αυτό μπορεί να στέκεται σταθερά δίπλα στον λαό της περιοχής. Κι αυτό αναγνωρίζεται τώρα από περισσότερους, όπως επιβεβαιώνει και το εξής περιστατικό που μας διηγήθηκαν, στο πρόσφατο οδοιπορικό της εφημερίδας μας στη Δυτ. Μακεδονία: Οταν οι μπουλντόζες του επενδυτή έφτασαν τις προηγούμενες μέρες στο χωριό, με τη συνοδεία της αστυνομίας, «τους είπαμε ότι έρχονται το ΚΚΕ και ο "Ριζοσπάστης"»! Να λοιπόν πού θα σταθεί η δύναμη ενός πιο ισχυρού ΚΚΕ από την επομένη των εκλογών.

Το «όραμά» του για ένα «στιβαρό εθνικό σύστημα Υγείας» παρουσίασε σε κυριακάτικη εφημερίδα ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ Οθων Ηλιόπουλος. Είπε λοιπόν για τον «γενικό γιατρό» που θα συνταγογραφεί, το νοσοκομείο που θα είναι «καθαρό και αξιοπρεπές», τον ασθενή που θα «περνάει τον ελάχιστο δυνατό χρόνο» μέσα σ' αυτό, τη «φαρμακευτική επάρκεια». Μίλησε για «πανελλαδικό, καθολικό και αποτελεσματικό σύστημα πρόληψης, έγκαιρης διάγνωσης και θεραπείας», με «υψηλής ποιότητας υπηρεσίες» κ.ο.κ. Πίσω απ' αυτό το ...οραματικό ρεσιτάλ γενικολογίας, προσπάθησε να κρύψει τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις - κλειδιά που προωθούν διαδοχικά και στην Υγεία η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ. Γι' αυτό, άλλωστε, στις 450 λέξεις του «οράματος ΣΥΡΙΖΑ» δεν χώρεσε πουθενά η «αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία», όπου ο ασθενής δεν θα πληρώνει το παραμικρό, είτε άμεσα είτε έμμεσα, και τα νοσοκομεία δεν θα «πουλάνε» υπηρεσίες για να βγάζουν τα έξοδα. Η κατακλείδα μάλιστα του υποψηφίου του ΣΥΡΙΖΑ ήταν πως για να γίνει πράξη το «όραμα», απαιτούνται «επενδύσεις και θεσμική στήριξη». Η λέξη που δεν λένε λοιπόν εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ, δείχνει και την πολιτική τους. Και πώς να την ξεστομίσουν, άλλωστε, αφού η δική τους κυβέρνηση ήταν που έφτιαξε το πρώτο «Νοσοκομείο ΑΕ» στη Σαντορίνη, στη λογική της «αυτοχρηματοδοτούμενης μονάδας». Αλλά εδώ που τα λέμε, για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και την αναθεώρηση του άρθρου 16 δηλώνουν ότι το συζητάνε. Στην επιχειρηματική δράση στην Υγεία θα κολλήσουν, που την υπηρέτησαν επάξια και ως κυβέρνηση;

Το 2022 ήταν μια «σούπερ» χρονιά για τις μεγάλες επιχειρήσεις στην Ελλάδα, που κατέγραψαν ρεκόρ κερδοφορίας σε μια σειρά από κλάδους. Η άλλη όψη αυτού του «success story» αποτυπώνεται στα στοιχεία της Eurostat για την υπερωριακή απασχόληση, όπου οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα έχουν την πρωτιά: Το 13% δούλευε την προηγούμενη χρονιά περισσότερες από 49 ώρες τη βδομάδα κατά μέσο όρο, στην «κύρια εργασία» τους. Οι επόμενοι στη λίστα είναι η Γαλλία και η Κύπρος, με 10% αμφότερες. Αν αυτό συνδυαστεί και με τους νόμους των ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ για τη μείωση της υπερωριακής αποζημίωσης, από τη μια, και τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, από την άλλη, που καταργεί οποιαδήποτε αποζημίωση για υπερωρίες μέχρι ένα όριο, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι η ζούγκλα στην αγορά εργασίας και η ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζόμενων είναι ο «νούμερο 1» ...χορηγός της τρελής κερδοφορίας των ομίλων και της αύξησης του ΑΕΠ κατά 5,6% το 2022, για την οποία πανηγυρίζει η κυβέρνηση.

1878 Γεννιέται ο ζωγράφος Κωνσταντίνος Παρθένης.

1905 Γεννιέται ο λαϊκός συνθέτης Μάρκος Βαμβακάρης.

1910 Οι σιγαροποιοί του Πειραιά κατέρχονται σε απεργία. Πιστεύοντας ότι η εισαγωγή των μηχανών στη σιγαροβιομηχανία ευθύνεται για τα προβλήματά τους, οι απεργοί προβαίνουν σε καταστροφές μηχανολογικού υλικού.

1910 Ολοκληρώνεται στο Βελιγράδι η πρώτη Βαλκανική Σοσιαλιστική Συνδιάσκεψη. Ηταν η πρώτη απόπειρα του νεαρού τότε σοσιαλιστικού κινήματος στα Βαλκάνια για συντονισμό δράσης στις χώρες της περιοχής.

1923 Ο Σοβιετικός διπλωμάτης Β. Βορόφσκι δολοφονείται στη Λοζάνη της Ελβετίας, όπου μετέβη για να συμμετάσχει στη Συνδιάσκεψη για τον τερματισμό του πολέμου με την Τουρκία.

1940 Αρχίζει η επίθεση της ναζιστικής Γερμανίας στο δυτικό μέτωπο. Τα γερμανικά στρατεύματα εισβάλλουν σε Ολλανδία, Βέλγιο και εν συνεχεία στη Γαλλία. Η Ολλανδία συνθηκολογεί μετά από μόλις 4 μέρες, ενώ το Βέλγιο μετά από δύο βδομάδες.

1940 Στη Μ. Βρετανία παραιτείται η κυβέρνηση Τσάμπερλεν και στη θέση της συγκροτείται κυβέρνηση συνασπισμού με επικεφαλής τον Ου. Τσόρτσιλ.

1943 Εκτελείται στην Καισαριανή ο Κώστας Λαζαρίδης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας του Εργατικού ΕΑΜ.

1944 Εκτελούνται 92 κομμουνιστές (μεταξύ αυτών και πολλοί παλιοί εξόριστοι που η μεταξική δικτατορία είχε παραδώσει στους κατακτητές) στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, εκ των οποίων οι 10 ήταν γυναίκες.

1945 Παρά την άγρια τρομοκρατία, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι τιμούν την Πρωτομαγιά (που μεταφέρθηκε για τις 10/5) με γενική πανελλαδική απεργία, στην οποία κυριαρχούν τα συνθήματα «ψωμί, τιμαριθμικό μεροκάματο, συνδικαλιστικές και πολιτικές ελευθερίες, δημοκρατία».

1947 Το Κογκρέσο των ΗΠΑ εγκρίνει το σχέδιο του Αμερικανού Προέδρου Χάρι Τρούμαν για παροχή βοήθειας σε Ελλάδα, Τουρκία και Ιράν, προκειμένου να «αντιμετωπίσουν τον κομμουνιστικό κίνδυνο».

1956 Οι Βρετανοί ιμπεριαλιστές εκτελούν δι' απαγχονισμού τα στελέχη του κυπριακού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα Μιχάλη Καραολή και Ανδρέα Δημητρίου.

1982 Πεθαίνει ο Γερμανός θεατρικός συγγραφέας Πέτερ Βάις.

1981 Ο ηγέτης του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Γαλλίας Φρανσουά Μιτεράν εκλέγεται Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας.

1994 Ο Νέλσον Μαντέλα ορκίζεται Πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής.

1994 Στην Ιταλία ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ορκίζεται πρωθυπουργός της κυβέρνησης συμμαχίας, στην οποία συμμετέχουν και οι νεοφασίστες της «Εθνικής Συμμαχίας» για πρώτη φορά μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.