Αποδεικνύεται ότι ο λαός είναι ο μόνιμα χαμένος: Είτε αυξάνονται είτε μειώνονται οι εισαγωγές, είτε φυσάει είτε όχι, είτε έχει ...συννεφιά είτε ηλιοφάνεια. Αυτό που πλέον δεν κρύβεται είναι ο βασικός παράγοντας που κάνει το ηλεκτρικό ρεύμα να κατακαίει το λαϊκό εισόδημα. Και αυτός δεν είναι άλλος από τη στρατηγική της «απελευθέρωσης», το χρηματιστήριο και η «πράσινη μετάβαση», στο πλαίσιο των κατευθύνσεων της ΕΕ. Επομένως, η μόνη «συγκυρία» είναι το ότι μια χούφτα επιχειρηματικοί όμιλοι έχουν πέσει με τα μούτρα πάνω από ένα ζωτικό κοινωνικό αγαθό, προκαλώντας γενικευμένη ενεργειακή φτώχεια στα εργατικά - λαϊκά στρώματα. Και αυτή η «συγκυρία» έχει τις υπογραφές όλων των αστικών κομμάτων.

«Μην παίρνετε άδειες Αύγουστο, δεν χωράμε μαζί με τους τουρίστες». «Περιορίστε τις μετακινήσεις σας, είναι ασφυκτικά γεμάτο το νησί, έρχεται κρουαζιερόπλοιο». «Κλείστε παράθυρα, έρχονται καπνοί από την πυρκαγιά, χτύπησε 112». «Μην ανάβετε κλιματισμό, το ρεύμα είναι πανάκριβο». «Μπάνιο στη θάλασσα; 50 ευρώ για μια οικογένεια...». «Αδειούχοι και σχέδια για ταξίδι; Ενας μισθός τουλάχιστον για κοντινούς προορισμούς». «Στη δουλειά τέλη Ιούλη με Μετρό ή λεωφορείο; Αναμονή για ώρες μέσα στον καύσωνα, περιορισμός δρομολογίων». Τα παραπάνω είναι μερικά από όσα ζει και ακούει ο λαός μέσα στο κατακαλόκαιρο από την κυβέρνηση, τα κρατικά επιτελεία και τους παπαγάλους της. Και όλα έχουν μία υπογραφή: Ανάπτυξη για τους επιχειρηματικούς ομίλους - περιορισμός δαπανών από το κράτος σε ό,τι αφορά τη ζωή του λαού. Ακούει όμως κι άλλα, όπως για μία ακόμα χρονιά με κέρδη - ρεκόρ στον Τουρισμό, ή αποτελέσματα για τις εισηγμένες στο χρηματιστήριο τα οποία αναμένεται να φτάσουν σε νέα ύψη, στα 5,1 δισ., από 4,86 δισ. πέρυσι. Οι δε τράπεζες που αυτές τις μέρες ανακοινώνουν διανομές μερισμάτων στους μετόχους τους, προβλέπεται να έχουν αύξηση κερδών πάνω από 600 εκατ. ευρώ. Κάθε άλλο παρά ασύνδετα είναι τα παραπάνω, αφού όσο η «δυστοπία» γίνεται «κανονικότητα» για τη λαϊκή πλειοψηφία, τόσο «ευημερούν» οι μπίζνες για τους μεγιστάνες και τα κάθε λογής παράσιτα. Σε αυτούς και τους πολιτικούς εκπροσώπους τους πρέπει να πάει ο λογαριασμός, αυτοί πρέπει να χάσουν για να ορθοποδήσει ο λαός, αφού αποδεικνύεται ξανά: Η ζωή των πολλών δεν συναντιέται πουθενά με τα κέρδη των λίγων.

Για να διαβεβαιώσει ότι η «αριστερή κυβέρνηση» που θέλει να φτιάξει το «Νέο Λαϊκό Μέτωπο» (NFP) θα είναι «προοδευτική», η προτεινόμενη ως πρωθυπουργός του NFP, Λουσί Καστέ, δήλωσε κι αυτή ότι επιθυμεί «την κατάργηση της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος», που πέρυσι έβγαλε στον δρόμο εκατοντάδες χιλιάδες Γάλλους εργαζόμενους. Εσπευσε βέβαια να διευκρινίσει πως το «Μέτωπο» θα καλέσει σε «διάλογο» τους «κοινωνικούς εταίρους», βάζοντας μάλιστα και το ...πλαίσιο του διαλόγου. Γιατί, όπως είπε η ίδια, πρέπει «να μάθουμε πώς θα χρηματοδοτήσουμε την κατάργηση της συνταξιοδότησης στα 64...». Δηλαδή, «ένα το κρατούμενο» ότι η συνταξιοδότηση αποτελεί «κόστος προς εξορθολογισμό» που πρέπει να φορτωθεί στους εργαζόμενους, κι αν αυτό δεν γίνει μέσω των «ορίων ηλικίας», ας βρεθεί άλλος τρόπος. Τα παραπάνω λόγια είναι άλλη μια δικαίωση όχι απλά της αντιδραστικής μεταρρύθμισης του Μακρόν, αλλά του ίδιου του «βάθρου» της, δηλαδή της λογικής «κόστους - οφέλους», που άλλωστε κυριαρχεί και στις κατευθύνσεις της ΕΕ για την Κοινωνική Ασφάλιση. Ως γνωστόν, τα περί «βιωσιμότητας» που επιστρατεύει και η παραπάνω «προοδευτική» υποψήφια αποτελούν τον μόνιμο «φερετζέ» της επίθεσης κυβερνήσεων και ΕΕ στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, κάτι που το γνωρίζουν καλά και οι Ελληνες ασφαλισμένοι. Οπως και να 'χει, ούτε μήνας δεν έχει περάσει από την «ήττα» Μακρόν, και οι «αντίπαλοί» του σοσιαλδημοκράτες έχουν καταφέρει να τον «δικαιώσουν» κάμποσες φορές, ξεπλένοντας την πολιτική του. «Παλιά μου τέχνη κόσκινο», που λέει και ο λαός...

1867 Πεθαίνει ο βασιλιάς Οθωνας.

1875 Γεννιέται ο Ελβετός ψυχίατρος Καρλ Γιουνγκ, θεμελιωτής της αναλυτικής ψυχολογίας.

1909 Ιδρύεται στη Θεσσαλονίκη η πολιτική - συνδικαλιστική οργάνωση της «Φεντερασιόν», μια από τις πιο μαχητικές, μαζικές και συνεπείς σοσιαλιστικές οργανώσεις, που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην ενοποίηση του σοσιαλιστικού κινήματος της χώρας μας. Πολυεθνική στη σύνθεσή της, η εφημερίδα της έβγαινε σε 4 γλώσσες (ελληνικά, τουρκικά, βουλγαρικά και ισπανοεβραϊκά).

1909 Εργατική εξέγερση εκδηλώνεται στη Βαρκελώνη, που διαρκεί έως τις 31/7 και καταστέλλεται βίαια από την αστυνομία και τον στρατό. Οι νεκροί ξεπέρασαν τους 100, ενώ πάνω από 1.700 καταδικάστηκαν από στρατοδικεία για «ένοπλη εξέγερση» σε διάφορες ποινές (εκτέλεση, φυλάκιση κ.ο.κ.). Η εξέγερση πυροδοτήθηκε με αφορμή την επιστράτευση που ανακοίνωσε η ισπανική κυβέρνηση, προκειμένου να ενισχύσει την ιμπεριαλιστική επέμβασή της στο Μαρόκο.

1914 Η αγγλική αστυνομία ανοίγει πυρ κατά Ιρλανδών διαδηλωτών στο Δουβλίνο, με αποτέλεσμα 4 νεκρούς και 38 τραυματίες.

1929 Γίνεται η πρώτη δίκη για παράβαση του «Ιδιώνυμου». Ο φοιτητής Π. Μαρμαρέλης δικάζεται σε 8 μήνες φυλάκιση και 3 μήνες εξορία, γιατί διάβαζε την εφημερίδα «Νεολαία», όργανο της Ομοσπονδίας Κομμουνιστικών Νεολαιών της Ελλάδας (ΟΚΝΕ).

1941 Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Φρ. Ρούζβελτ διορίζει τον στρατηγό Ντάγκλας Μακάρθουρ γενικό διοικητή των αμερικανικών δυνάμεων στην Απω Ανατολή.

1943 Στο μοναστήρι της Κορώνας - Καρδίτσας συνέρχεται το Α' Πανθεσσαλικό Συνέδριο του ΕΑΜ.

1944 Βρίσκεται πεταμένο στους δρόμους της Αθήνας ένα γυναικείο σώμα παραμορφωμένο και μισοκαμένο: Ηταν το πτώμα της Ηλέκτρας Αποστόλου. Την είχε συλλάβει η Ειδική Ασφάλεια και την οδήγησε στο άντρο της οδού Ελπίδας. Εκεί την υπέβαλαν σε φρικτά βασανιστήρια για να της αποσπάσουν μυστικά για την οργάνωση της Αντίστασης και τον μηχανισμό του ΚΚΕ, αφού η Ηλέκτρα ήταν μέλος της Επιτροπής Πόλης της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας του Κόμματος.

1946 Το Στρατοδικείο των Γιαννιτσών καταδικάζει σε θάνατο την πρώτη γυναίκα αγωνίστρια, την δασκάλα Ειρήνη Γκίνη. Μαζί της καταδικάστηκαν σε θάνατο και άλλοι 6 κομμουνιστές. Οι καταδικασμένοι στάθηκαν μπρος στο εκτελεστικό απόσπασμα ζητωκραυγάζοντας υπέρ του ΚΚΕ.

1953 Ξεκινά η επίθεση των Κουβανών ανταρτών στο στρατόπεδο της Μονκάδα για την ανατροπή του δικτάτορα Μπατίστα. Αν και η επίθεση αυτή δεν θα είχε επιτυχή κατάληξη, ωστόσο, θα αποτελούσε προοίμιο της νικηφόρας Κουβανικής Επανάστασης 6 χρόνια αργότερα.

1953 Πεθαίνει ο στρατιωτικός και πολιτικός Νικόλαος Πλαστήρας, τρεις φορές Πρωθυπουργός της Ελλάδας.

1956 Εξαγγέλλεται από την κυβέρνηση της Αιγύπτου η εθνικοποίηση της Διώρυγας του Σουέζ. Η εξαγγελία αυτή προκάλεσε την ιμπεριαλιστική στρατιωτική επέμβαση της Βρετανίας, της Γαλλίας και του Ισραήλ στις 29 Οκτωβρίου.