Τρίτη 31 Ιούλη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν αρκούν τα «σωστά μέτρα»!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ολοένα και πιο ψηλά βάζει τον πήχη για τον Κ. Σημίτη ο εκδότης και διευθυντής του «Βήματος», υποχρεώνοντας τον πρωθυπουργό να δίνει καθημερινά εξετάσεις, ότι μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα από τους «διαδόχους» του στο ΠΑΣΟΚ ή τη ΝΔ. Μόλις μετά από μερικές εβδομάδες από το περιβόητο εκείνο άρθρο με την «ιστορία των τριών φακέλων», με το οποίο, ουσιαστικά, θεωρούσε «τελειωμένο» τον πρωθυπουργό, στο προχτεσινό άρθρο του, ο Στ. Ψυχάρης εμφανίζεται να είναι ευχαριστημένος από τα «σωστά μέτρα», που πήρε από τότε η κυβέρνηση (σ.σ. ο «Κυριακάτικος Ριζοσπάστης» είχε αναλυτικό ρεπορτάζ), αλλά, όπως γράφει, «δεν αρκούν!». Τι ζητά παραπάνω; «Χρειάζεται ένα ακόμα βήμα - προς τα εμπρός!», το οποίο και περιγράφει: «Ζητούμενο παραμένει η ΣΥΝΘΕΣΗ (σ.σ. τα κεφαλαία δικά του) των όσων μέτρων προτείνουν τα υπουργεία σε ένα σύνολο πειστικό και εφικτό, το οποίο θα αρθρώνει τη Νέα Πολιτική, το Νέο Πολιτικό Συμβόλαιο μεταξύ της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και του ελληνικού λαού». Με άλλα λόγια, ζητά από μια κυβέρνηση που κυβερνά (και καταδυναστεύει) επί οκτώ συνεχή χρόνια να καταφέρει να εξαπατήσει τον ελληνικό λαό ότι μόλις τώρα αρχίζει να κυβερνά! Ζητά, δηλαδή, το αδύνατο, ακριβώς επειδή τα θέλει όλα. Δεν αμφιβάλλουμε ότι η κυβέρνηση Σημίτη θα του δώσει ό,τι μπορεί.

Το πολύ το κυρ ελέησον...

Βαρεθήκαμε να τα διαβάζουμε πια. Αυτά, τα σχόλια που αφορούν στη συμμετοχή του ΚΚΕ στη διαδήλωση της Γένοβα και που του προσάπτουν... καθυστερημένη αφύπνιση και αντίδραση. Για το γεγονός ότι η παρουσία του ΚΚΕ στη Γένοβα ήταν από τις μαζικότερες και δυναμικότερες, τσιμουδιά. Οπως και για το γεγονός ότι δυνάμεις του ήταν παρούσες στα προσκλητήρια του Γκέτεμποργκ, της Πράγας, της Νίκαιας, αλλά και στη Γενεύη πιο πρόσφατα. Οσο για την απορία του συντάκτη του σχολίου της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας» για το τι θα πράξει το ΚΚΕ ενόψει των νέων πρωτοβουλιών στις Βρυξέλλες, υποθέτουμε πως θα λύθηκε αφού, αν μη τι άλλο, η ίδια η ΓΓ του Κόμματος δήλωσε μόλις χτες στα «Νέα» πως «μετά τη Γένοβα, το επόμενο ραντεβού είναι στις Βρυξέλλες». Αυτά, τα ολίγα και ας κατανοήσουν πια πως το «πολύ το κυρ ελέησον το βαριέται κι ο παπάς»!

Τι λέει το υπουργείο Εθνικής Αμυνας;

Επί τριάντα χρόνια ένα πλήθος χωρών, κυρίως μέλη του ΝΑΤΟ, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, χρησιμοποιούσαν ραντάρ των πυραύλων NIKE, Xawk, Patriot και των καταδιωκτικών αεροπλάνων Starfighter, τα οποία εξέπεμπαν μια ιονίζουσα ακτινοβολία επικίνδυνη για την ανθρώπινη υγεία, ιδιαίτερα για την πρόκληση διάφορων καρκινοπαθειών.

Το θέμα ήρθε στη δημοσιότητα πρόσφατα από την ελληνική εκπομπή της «Ντόιτσε Βέλε». Σύμφωνα με όσα αποκάλυψε το ρεπορτάζ του ραδιοσταθμού, η ηγεσία του ΝΑΤΟ γνώριζε την επικινδυνότητα των μηχανημάτων αυτών, αλλά δεν άλλαζε τους συγκεκριμένους τύπους ραντάρ, γιατί η αντικατάστασή τους θα άφηνε τις ΝΑΤΟικές χώρες για 15 μέρες χωρίς την απαιτούμενη «ομπρέλα» ηλεκτρονικής προειδοποίησης, έναντι μιας ενδεχόμενης αεροπορικής ή πυραυλικής απειλής από την πρώην Σοβιετική Ενωση. Το θέμα, λοιπόν, κρατήθηκε μυστικό και φυλασσόταν ως «άκρως απόρρητο». Κάποια στιγμή, όμως, κάποιος πρόσεξε την αδικαιολόγητη συχνότητα καρκίνων σε όσους Γερμανούς υπηρέτησαν ως τεχνικοί στις προαναφερόμενες μονάδες ραντάρ, την περίοδο 1958 - 1983. Το θέμα ερευνήθηκε από ειδικούς κι έτσι η αλήθεια ήρθε στο φως. Στη Γερμανία έχουν ασθενήσει 300 άτομα, εκ των οποίων 55 απεβίωσαν.

Το δικό μας υπουργείο Εθνικής Αμυνας και η κυβέρνηση τι λένε για όλ' αυτά, αφού ανάλογα ραντάρ υπήρχαν για δεκαετίες και στη χώρα μας;

Η ... καταλυτική απάντηση

Ο κ. Λούλης, της ΝΔ, μιλώντας στο «Σκάι», χτες, είπε και το εξής αμίμητο: Καταλυτική απάντηση στον κύριο Μπερνς έδωσε ο Ν. Κωνσταντόπουλος! Προφανώς, ο κ. Λούλης δε γνωρίζει ότι η προκατάληψη έχει και όρια. `Η, μάλλον, το γνωρίζει πολύ καλά, αλλά παριστάνει τον αντικειμενικό.

Δε γνωρίζουμε ποια απάντηση, στον Μπερνς, εννοείται, έδωσε ο Ν. Κωνσταντόπουλος, που, μάλιστα, είναι και καταλυτική! Αλλά κι αν έδωσε - παρότι δε μας έχει συνηθίσει σε τέτοιου είδους καταλυτικές δηλώσεις - τότε τι θα 'πρεπε να πει και για το ΚΚΕ ο κ. Λούλης, που, ασφαλώς, γνωρίζει τη δράση του κατά του ιμπεριαλισμού, αλλά και τις τοποθετήσεις του στις προκλητικές δηλώσεις του Μπερνς;

Αλλά ο κ. Λούλης δε βρήκε λέξη να πει γι' αυτό. Αποδείχνοντας πως τις δύο αγάπες του (ΝΔ και ΣΥΝ) δεν τις ξεχνάει ποτέ! Ούτε, βεβαίως, για χάρη της αντικειμενικότητας! Κυρίως αυτής...

Εκαναν «πρόσφυγα» τη Σύμβαση της Γενεύης...

Εχει σημασία να γυρίσουμε το χρόνο πενήντα έτη πριν και να δούμε τους δύο λόγους για τους οποίους η Σύμβαση της Γενεύης (υπογράφτηκε στις 28 Ιούλη του 1951) θεωρήθηκε το «θεμέλιο του διεθνούς προσφυγικού δικαίου».

Πρώτον, αν και η Σύμβαση αναφέρθηκε τότε ειδικά στους πρόσφυγες απ' την Ευρώπη (η λήξη του Β' Παγκόσμιου Πολέμου είχε δημιουργήσει πάνω από 400.000 πρόσφυγες στη γηραιά ήπειρο), δίνει για πρώτη φορά στην ιστορία το γενικό ορισμό της έννοιας του «πρόσφυγα», ως κάθε ανθρώπου ο οποίος βρίσκεται εκτός της χώρας καταγωγής του και δεν μπορεί να επιστρέψει σ' αυτήν, λόγω του βάσιμου και δικαιολογημένου φόβου δίωξης που οφείλεται στη φυλή του, τη θρησκεία του, την εθνικότητά του, τις πολιτικές του πεποιθήσεις.

Δεύτερον, η Σύμβαση αναγνωρίζει στους ανθρώπους που πληρούν τα χαρακτηριστικά του πρόσφυγα ορισμένα δικαιώματα και το κυριότερο αποσαφηνίζει ότι η παροχή βοήθειας στους πρόσφυγες δεν είναι ζήτημα διεθνούς φιλανθρωπίας και πολιτικών προνομίων. Η Σύμβαση επιβάλλει, στα 141 κράτη που την έχουν υπογράψει, υποχρεώσεις. Η πλέον θεμελιώδης, είναι ο σεβασμός της αρχής της «μη επανόρθωσης»: Τα κράτη υποχρεούνται να μην εξαναγκάζουν τους ανθρώπους να επιστρέφουν σε εδάφη που διατρέχουν βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης. Είναι ακριβώς αυτή η αρχή που σήμερα, 50 χρόνια μετά, καταπατάται ανοιχτά και κατά κόρον απ' όλα τα συμβαλλόμενα κράτη. Κι είναι ακριβώς αυτή η στάση που σε κάνει με βεβαιότητα να πεις πως σήμερα ο πιο μεγάλος «πρόσφυγας», που δεν μπορεί πουθενά να βρει πατρίδα, είναι η ίδια η Σύμβαση του 1951!

Τι έχει συμβεί, όμως, και η στάση όλων των συμβαλλόμενων κρατών - ανάμεσά τους, με πολύ θλιβερά στατιστικά στοιχεία, και η χώρα μας - είναι έξω απ' τις δεσμεύσεις που ανέλαβαν κάποτε; Το βασικό «επιχείρημά» τους είναι η ραγδαία αύξηση του αριθμού των αιτούντων ασύλου στις ανεπτυγμένες χώρες και το υψηλό κόστος που συνεπάγονται και απαιτούν τα συστήματα παροχής ασύλου στις χώρες υποδοχής. Ας μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για καπιταλισμό που υποτάσσει τα πάντα στο κέρδος. Και καταπατά τα λαϊκά δικαιώματα. Τα επίσημα στατιστικά στοιχεία μιλούν για σχεδόν 11.000.000 πρόσφυγες σ' όλο τον κόσμο, τα «ανεπίσημα» - πολλές φορές είναι και τα πιο... διασταυρωμένα - τετραπλασιάζουν αυτό τον αριθμό και υπολογίζουν πάνω από 40.000.000 τους πρόσφυγες του κόσμου! Είναι μόνο ο αριθμός που τρομάζει; 'Η μήπως και το γεγονός ότι τα ίδια τα αναπτυγμένα κράτη με τις πολιτικές και τις αποφάσεις τους δημιούργησαν και διόγκωσαν το συγκεκριμένο πρόβλημα;

Και εξηγούμαστε: Οταν ο δικός τους Οργανισμός, ο ΟΗΕ, βγαίνει με αφορμή την 50ή επέτειο της Συνθήκης της Γενεύης και εντελώς ευθέως καταγγέλλει ως κύρια αιτία της απότομης ανόδου των αιτούντων ασύλου «τις τρεις σημαντικές εστίες πολέμου που βίωσε η Ευρώπη κατά τη δεκαετία του 1990», τότε κανένα «πολιτισμένο» κράτος - τουλάχιστον της δικής μας ηπείρου - δε δικαιούται να παίζει το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου. Οι ευθύνες και για τη δημιουργία προσφύγων και για την ατέλειωτη ταλαιπωρία και εξαθλίωσή τους είναι ολότελα δικές τους. Και το ότι στην πράξη όλοι μαζί τείνουν να καταργήσουν τη Συνθήκη της Γενεύης, σ' αυτό οφείλεται, αλλά σε κάνουν να σκεφτείς και για το μέλλον. Μήπως οι εστίες πολέμου - άρα και οι πρόσφυγες - θα είναι πολύ περισσότερες; Αλλά επειδή οι σκέψεις δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα είναι ώρα για δράση. Ενάντια σ' αυτούς που τα δημιουργούν ως την κατάργησή τους.


Μπέρυ ΤΣΟΥΓΚΡΑΝΗ

Τα κατασταλτικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΚΑΙ ΤΟ 20% των όσων λέγονται για το προετοιμαζόμενο νομοσχέδιο του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, σχετικά με την απαγόρευση των διαδηλώσεων, που δημοσίευσε χτες το «Εθνος» να είναι αλήθεια, μπορούμε να συζητάμε για αποκαλυπτήρια του κυβερνητικού αυταρχισμού.

Αλλωστε, δεν είναι και η πρώτη φορά που δημοσιοποιούνται αυτές οι ...φιλολαϊκές και ...άκρως δημοκρατικές προθέσεις της κυβέρνησης.

Γιατί, βέβαια, όταν συζητάμε για απαγόρευση, διάλυση, αλλαγή τόπου και χρόνου διαδηλώσεων «για λόγους ασφαλείας», μας έρχονται δικαίως στο μυαλό άλλες εποχές, αλλά και όσα συνέβησαν στη Γένοβα.

Και πέρα από τα παραπάνω, ακριβώς, αυτές οι προθέσεις της κυβέρνησης είναι η μεγαλύτερη και πλέον ατράνταχτη απόδειξη ότι λέει «ναι» στο πνεύμα της κρατικής καταστολής που κυριάρχησε στη Γένοβα. Οτι συμφωνεί πολιτικά - τουλάχιστον - με όσα συνέβησαν εκεί.

Οσο για τη δικαιολογία της, ότι όλα αυτά τα κάνει για την εύρυθμη λειτουργία των Ολυμπιακών Αγώνων, μόνο παιδάκια του νηπιαγωγείου μπορεί να πείσει. Από πότε οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι λόγος για αστυνόμευση των κοινωνιών και δεν το γνωρίζαμε;

Αφήστε, που οι Αγώνες θα γίνουν και θα περάσουν, τα μέτρα και οι διατάξεις θα παραμείνουν και θα θεσμοθετήσουν μια ζοφερή πραγματικότητα για τις ατομικές και συλλογικές ελευθερίες.

Φανταζόμαστε πόσο θα ευελπιστούν στην αμέριστη βοήθεια της Νέας Δημοκρατίας για να περάσουν κι αυτές οι ρυθμίσεις τους. Οπως έγινε και με τον «τρομονόμο»...

ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ και ενώ ετοιμάζουν τέτοια μέτρα, ο Σημίτης και ο Τσοχατζοπουλος θα συναντηθούν για να συζητήσουν την ...κοινωνική στροφή του κυβερνώντος κόμματος στο Συνέδριο του Οκτωβρίου!

Οπως καταλαβαίνετε, τέτοιες συζητήσεις είναι πλέον μόνο φιλοσοφικού χαρακτήρα και ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα και την κυβερνητική πρακτική του ΠΑΣΟΚ. Αλλωστε, όπως είναι γνωστό σε όλους, τα ίδια συμβαίνουν σε όλα τα μέχρι συνέδριά τους...

Τα πρωθυπουργικά τρικ...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το κόλπο είναι παλιό, παμπάλαιο. Ο αυθαίρετος χαρακτηρισμός των όποιων πολιτικών ή άλλων αντιπάλων σου, ως κακών και της δικής σου πολιτικής, ως της μόνης καλής και ωφέλιμης για το λαό και τη χώρα, είναι ένα τρικ που χρησιμοποιείται επί αιώνες. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν μπορούσε, βέβαια, να υστερήσει σ' αυτό το ...άθλημα. Και πρέπει να παραδεχτούμε ότι, όχι μόνο δεν υστέρησε, αλλά του έχει δώσει και ...νέο νόημα, καθώς τα σχετικά του επιχειρήματα είναι τριπλής, και πολλαπλής πολλές φορές, ανάγνωσης, ώστε να ικανοποιούν πολλές και διάφορες ομάδες, ακόμη και με αντιτιθέμενα συμφέροντα και στόχους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα όσα λέει και ξαναλέει ο Κ. Σημίτης στις τελευταίες του περιοδείες και ομιλίες. Η κυβέρνηση δίνει σήμερα αγώνα, είπε και πάλι προχτές στην Πάρο, ενάντια «στις δυνάμεις της συντήρησης, της στέρησης, της φοβίας και της αδράνειας. Απέναντι στις δυνάμεις των οικονομικών και συντεχνιακών συμφερόντων, των κατεστημένων κοινωνικών ομάδων, που θέλουν να δεσμεύσουν και να υποτάξουν την πολιτική στα μέτρα τους».

Μερικοί έσπευσαν να ερμηνεύσουν τα προαναφερόμενα, ως κριτική και επίθεση στη ΝΔ. Δεν έλειψαν κι αυτοί, που θεώρησαν τις αναφορές του Κ. Σημίτη, ως βολή κατά των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων. Και θα μπορούσε, βέβαια, να είναι κι έτσι. Αλλωστε, δε θα ήταν ούτε η πρώτη ούτε η δεύτερη φορά, που η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ μιλά «αριστερά» και πράττει δεξιά.

... των... πολλών αναγνώσεων

Η αλήθεια, όμως, είναι ακόμη χειρότερη. Οι δυνάμεις της «συντήρησης, της στέρησης, της φοβίας και της αδράνειας, των οικονομικών και συντεχνιακών συμφερόντων» δεν είναι άλλες, για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, από τους εργαζόμενους και όσους γενικότερα αντιστέκονται στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης. Οι πρωθυπουργικές αυτές αναφορές βάλλουν ευθέως, για παράδειγμα, κατά των μεγάλων εργατικών απεργιών και κινητοποιήσεων, που αντιστάθηκαν στα αντιασφαλιστικά σχέδια της κυβέρνησης. Βάλλουν ευθέως κατά των γιατρών και των άλλων εργαζομένων στο ΙΚΑ και τ' άλλα υγειονομικά ιδρύματα, επειδή αντιστέκονται στην παραπέρα υποβάθμιση και εμπορευματοποίηση της δημόσιας υγείας.

Βλέπετε, όλοι αυτοί και πολλοί ακόμη, που αντιστέκονται και αγωνίζονται ενάντια στη φιλομονοπωλιακή πολιτική της κυβέρνησης -πάντα, σύμφωνα με τη λογική του πρωθυπουργού και των κυβερνητικών επιτελείων- είναι συντηρητικοί. Διακατέχονται από φοβίες και αδράνεια. Αποτελούν τα συντεχνιακά και οικονομικά συμφέροντα. Ενώ, η πολιτική της κυβέρνησης, που κάνει καθημερινά τους πολλούς φτωχούς ακόμη περισσότερους και φτωχότερους, ενώ οι λίγοι «έχοντες και κατέχοντες» αυγατίζουν σκανδαλωδώς τα πλούτη τους, αποτελεί την πρόοδο και το μονόδρομο προς τη «νέα ευημερία», όπως υποσχέθηκε προχθές ο Κ. Σημίτης.

Τα συμπεράσματα δικά σας...

Φοβού τις «αλλαγές πολιτικής»

Ανοιχτός σε «αλλαγές πολιτικής» εμφανίζεται τώρα ο Κ. Σημίτης, επιχειρώντας να παίξει με τις εντυπώσεις και να δημιουργήσει προσδοκίες ότι τάχα «κάτι καλύτερο» μπορεί να περιμένουν οι λαϊκές μάζες από την κυβέρνησή του. Φυσικά, πρόκειται για καλοσχεδιασμένη επιχείρηση εξαπάτησης των εργαζόμενων. Γιατί ο Κ. Σημίτης σπεύδει να προσδιορίσει το πλαίσιο, το περιεχόμενο και τα κριτήρια αυτών των «αλλαγών». «Θα επανεξετάσουμε κατευθύνσεις, θα ενισχύσουμε την αποτελεσματικότητά μας. Οδηγός μας είναι το συμφέρον του ελληνικού λαού και η σχέση μας με την κοινωνία», είπε την Κυριακή στην ομιλία του στην Πάρο. Είναι κάτι παραπάνω από σαφές. Οταν ο πρωθυπουργός μιλάει για «αποτελεσματικότητα» είναι ολοφάνερο ότι εννοεί την αποτελεσματικότητα στην υλοποίηση και διεκπεραίωση των πλέον σκληρών αντιλαϊκών επιλογών για τις οποίες πιέζουν ΣΕΒ και ΝΔ. Ομοίως όταν λέει ότι «οδηγός μας είναι η σχέση μας με την κοινωνία», εννοεί τη σχέση με την «κοινωνία των αστών», με τα όσα, δηλαδή, υπαγορεύουν οι ανάγκες και τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης. Δεν έχει κανένα πρόβλημα ο Κ. Σημίτης να μιλάει, όπως ακριβώς το κάνουν και οι εσωκομματικοί αντίπαλοί του, για «επανεξέταση κατευθύνσεων», κ.ο.κ. Αντίθετα, επιβάλλεται να το κάνει για να εναρμονιστεί με τα «αιτήματα των καιρών», να δείξει, δηλαδή, ότι έχει την ικανότητα «προσαρμογής» στη διαχείριση των υποθέσεων της πλουτοκρατίας σε διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες.

Ατομικά καψώνια

Ζει και βασιλεύει, απ' ό,τι πληροφορούμαστε, το ατομικό καψώνι σε ορισμένες μονάδες των Ενόπλων μας Δυνάμεων, όπως π.χ. στις Ειδικές Δυνάμεις στον Ασπρόπυργο, εκεί στη 2η Μοίρα του 3ου Λόχου. Προφανώς, μερικοί πιστεύουν, ότι η καλή εκπαίδευση των στρατιωτών είναι ευθέως ανάλογη των ατομικών καψωνιών. Και πέρα από πολλά, που θα μπορούσαμε να σημειώσουμε -αν δε μας απατά η μνήμη μας- ήταν ο σημερινός αρχηγός ΓΕΕΘΑ που, όταν ήταν αρχηγός ΓΕΣ, είχε εκδώσει σχετική διαταγή, με την οποία απαγόρευε τα ατομικά καψώνια. Να την ξέχασαν τόσο γρήγορα κάποιοι αξιωματικοί; Τι έχει να πει άραγε επ' αυτού το ΓΕΕΘΑ και το Υπουργείο Εθνικής Αμυνας;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Τα κέρδη πάνε καλά

Ολα τα στοιχεία -και μιλάμε κυρίως για τα επίσημα στοιχεία που επιχειρούν να εξωραΐσουν την αντιλαϊκή οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα διαφωτιστικά. Αποκαλύπτουν με τη σκληρή γλώσσα των αριθμών, την ουσία και το περιεχόμενο της οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με επικεφαλής τον «εκσυγχρονιστή» πρωθυπουργό Κ. Σημίτη και τους κάθε είδους συνοδοιπόρους του στον αντιλαϊκό μονόδρομο της ΟΝΕ. Μιας πολιτικής, που όχι μόνο αναπαράγει αλλά και ενισχύει την κοινωνική αδικία και την ανισότητα προς όφελος των μονοπωλίων, των πολυεθνικών και των συνεταίρων τους.

Του λόγου το αληθές, ότι η εφαρμοζόμενη οικονομική πολιτική αναπαράγει και διευρύνει τη φτώχεια, την ανεργία, την κοινωνική εξαθλίωση και τις ταξικές διαφορές- ανάμεσα σε εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους- προκύπτει και από τα εξής στοιχεία, που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας:

Πρώτον, η πανελλαδική έρευνα της ICAP για τα νοικοκυριά, που επιφύλασσε «δυσάρεστες εκπλήξεις» σχετικά με την πορεία και τις προοπτικές του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Η συγκεκριμένη έρευνα, κατέγραψε κατακόρυφη αύξηση του αριθμού των νοικοκυριών που είδαν το βιοτικό τους επίπεδο να χειροτερεύει το 2000 (από 31% σε 42,4%) καθώς και αύξηση των νοικοκυριών που εκτιμούν πως φέτος η οικονομική τους κατάσταση θα χειροτερεύσει. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ο αριθμός των νοικοκυριών που αισιοδοξούν ότι θα βελτιωθεί η οικονομική τους κατάσταση, μειώθηκε από 27% πέρσι σε μόλις 14,7% φέτος. Πλευρές αυτής της εικόνας που βιώνουν τα λαϊκά νοικοκυριά, αποτελούν και τα στοιχεία έκθεσης του ΟΟΣΑ, που δείχνουν ότι πάνω από 12% των παιδιών στην Ελλάδα ζουν κάτω από το όριο φτώχειας.

Δεύτερον, η έκθεση της ICAP με την επεξεργασία των ισολογισμών όλων των μεγάλων βιομηχανικών επιχειρήσεων (ΑΕ και ΕΠΕ), που δημοσιεύτηκαν το περασμένο Σάββατο και δείχνουν την εξέλιξη των κερδών τους για το έτος 2000. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, το 2000- που οι ονομαστικές αυξήσεις των μισθών και των συντάξεων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, κινούνται γύρω από το 2%, στα όρια δηλαδή του πληθωρισμού, τα φανερά για το σύνολο των 4.865 βιομηχανικών επιχειρήσεων, κατέγραψαν αύξηση 7,6%, Το ποσοστό αυτό, μπορεί να είναι μικρότερα από το 1999, όμως δεν παύει να είναι σχεδόν υπερτριπλάσιο των μισθολογικών αυξήσεων και του πληθωρισμού. Πέρα από την προκλητική αύξηση των κερδών, που για ορισμένες βιομηχανίες φτάνει ή και ξεπερνά το 100%- η έκθεση της ICAP, δείχνει επίσης και κάτι άλλο. Μας πληροφορεί ότι παράλληλα με τη συμπίεση των λαϊκών εισοδημάτων- που σκιαγραφεί τη μεταφορά εισοδημάτων από τις τσέπες των εργαζομένων στα θησαυροφυλάκια των μεγαλοεπιχειρηματιών- συντελείται με γοργούς ρυθμούς η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, της παραγωγής και του πλούτου σε όλο και λιτότερα χέρια. Φτάνει μόνο να αναφερθεί πως οι 50 επιχειρήσεις, με τα μεγαλύτερα κέρδη, συγκέντρωσαν και μοιράστηκαν μεταξύ τους καθαρά κέρδη 550 δισεκατομμύρια δραχμές καθαρά κέρδη (από 405,3 που είχαν κατά το 1999 οι αντίστοιχες 50 πρώτες) από τα 792,8 δισ. δραχμές που συγκεντρώνουν όλες μαζί οι περίπου 5.000 βιομηχανίες.

Με βάση τα παραπάνω, δεν είναι υπερβολή να πούμε πως όταν ο πρωθυπουργός δηλώνει δημόσια πως «η οικονομία πάει καλά», έχει στο νου του κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων. Μόνο που γι' αυτό ακριβώς οι λαϊκές δυνάμεις πρέπει να οργανώσουν το δικό τους κοινωνικοπολιτικό μέτωπο πάλης για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και των δυνάμεων που ωφελούνται.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ