Ούτε ένας χρόνος δεν πέρασε απ' όταν - ενόψει του δεύτερου γύρου τότε των δημοτικών εκλογών στον δήμο της Αθήνας - διάφοροι δεξιά κι αριστερά, από το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ, έως την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλους, διακινούσαν παραμύθια περί «συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων», καλούσαν σε δήθεν «αντικυβερνητικά» μέτωπα ενάντια στην αντιλαϊκή διοίκηση Μπακογιάννη και επιτίθενταν στο ΚΚΕ, που αποκάλυπτε ότι όλοι μαζί, κυβέρνηση - αντιλαϊκές τοπικές αρχές και οι συνδυασμοί όλων των αστικών κομμάτων, υπηρετούν την ίδια πολιτική με μοιρασμένους ρόλους. Χτες, λοιπόν, «πριν αλέκτορα φωνήσαι», ο πρωθυπουργός με τον δήμαρχο Αθήνας «έδιναν τα χέρια» της αντιλαϊκής συναίνεσης, με τον δεύτερο να στάζει μέλι για την «εποικοδομητική συζήτηση με τον πρωθυπουργό, για όλα τα μεγάλα θέματα. Για τη διπλή ανάπλαση, τα σχολεία, την ασφάλεια, το πράσινο, το δύσκολο θέμα του κυκλοφοριακού, για μια σειρά από δράσεις και παρεμβάσεις. Θα συνεχίσουμε τη συνεργασία και προχωράμε». Για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται πόσο κοντά ποδάρια έχουν οι δηλητηριώδεις αυταπάτες που καλλιεργούν στον λαό σοσιαλδημοκράτες και οπορτουνιστές, περί «αντιδεξιών μετώπων», με τα οποία «ξεπλένουν» και νομιμοποιούν από την πίσω πόρτα την αντιλαϊκή πολιτική. Ο λαός μας δεν έχει άλλο χρόνο για χάσιμο. Μπορεί να κερδίσει μόνο στον δρόμο της σύγκρουσης και όχι στα αδιέξοδα του συστήματος που έχει ξαναπερπατήσει.

Ανησυχεί ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Αντ. Μπλίνκεν, για το μέλλον της Συρίας, δηλώνοντας ότι η εκδίωξη του Ασαντ είναι μια μεγάλη ευκαιρία αλλά ενέχει σημαντικό κίνδυνο να προσπαθήσει ο ISIS να εδραιωθεί ξανά στη Συρία. Είναι γνωστό βέβαια ότι οι κατσαπλιάδες του ISIS αποτελούν παλιούς συμμάχους του ηγέτη των τζιχαντιστών, που τώρα παρουσιάζονται ως «αντάρτες» από τις ευρωατλαντικές κυβερνήσεις και τα Μέσα Ενημέρωσης. Την ίδια ώρα, βέβαια, που ο Μπλίνκεν παρουσίαζε τις ΗΠΑ περίπου ως «αμέτοχες» στην κατάληψη της Συρίας, το Ισραήλ, βασικός σύμμαχός τους στη Μέση Ανατολή, επέκτεινε τη ζώνη που κατείχε στο Γκολάν, φτάνοντας 40 χιλιόμετρα έξω από τη Δαμασκό, ενώ εδώ και μέρες σφυροκοπάει τη Συρία από αέρος. Ακόμα και ο Νετανιάχου δήλωσε ότι η πτώση του Ασαντ είναι «άμεσο αποτέλεσμα των βαριών χτυπημάτων που καταφέραμε στη Χαμάς, στη Χεζμπολάχ και στο Ιράν». Στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί συνέβαλε και η άλλη ΝΑΤΟική σύμμαχος των ΗΠΑ, η Τουρκία, ενώ τα αμερικανικά βομβαρδιστικά έχουν βάλει και αυτά το «χεράκι» τους. Ο δρόμος των τζιχαντιστών προς τη Δαμασκό στρώθηκε με ροδοπέταλα από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ στην περιοχή, σε βάρος του συριακού και των άλλων λαών, που βλέπουν τον κίνδυνο μιας νέας Λιβύης στην περιοχή.

«Ούτε με νόμο δεν μπορούμε να τις πειράξουμε!». Αυτό ξεκαθάρισε ο Αδ. Γεωργιάδης μιλώντας για τις τράπεζες. Και μπορεί η απάντησή του να δόθηκε με αφορμή τα άσφαιρα πυρά του ΠΑΣΟΚ, που πρότεινε «φορολόγηση υπερκερδών» για να μην πειραχτεί ο «αναβαλλόμενος φόρος», δηλαδή η φοροασυλία των τραπεζικών ομίλων, όμως τι είπε στ' αλήθεια ο υπουργός; Οτι τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα είναι υπεράνω οποιουδήποτε νόμου και ότι καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να τα αγγίξει. Στον καπιταλισμό, άλλωστε, νόμος είναι το κέρδος. Τι άλλο θα μπορούσε λοιπόν να ισχύει για τέτοιες επιχειρήσεις, που είναι η καρδιά και τα αιμοφόρα αγγεία στη λειτουργία του συστήματος; Οσο κυνικές κι αν είναι τέτοιες παραδοχές, δεν παύουν να προκαλούν, όταν μόλις πριν από μια βδομάδα η κυβέρνηση ψήφιζε νόμο που βάζει «πλαφόν» στον κατώτατο μισθό και τον «παγώνει» στα όρια της επιβίωσης. Τι επιβεβαιώνεται ξανά; Οτι τα κέρδη των τραπεζών και των άλλων ομίλων είναι το «ιερό δισκοπότηρο» του καπιταλισμού. Κι ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο, το λαϊκό εισόδημα είναι «διά νόμου» μεταξύ κόφτη και πρέσας.

1919 Ο Κόκκινος Στρατός μπαίνει νικηφόρος στο Χάρκοβο, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας. Συγκροτείται η Πανουκρανική Επαναστατική Επιτροπή.

1922 Συνέρχεται στη Θεσσαλονίκη το ιδρυτικό συνέδριο της Ομοσπονδίας Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας (ΟΚΝΕ). Σε αυτό μετείχαν αντιπρόσωποι των σοσιαλιστικών νεολαιών και ομίλων νέων από την Αθήνα, τον Πειραιά, τον Βόλο, τη Χαλκίδα, τη Δράμα, την Πάτρα, την Καβάλα και τη Θεσσαλονίκη. Η ίδρυση της ΟΚΝΕ αποτελούσε σημαντικό σταθμό στην ιστορία του επαναστατικού νεολαιίστικου κινήματος της Ελλάδας και τον καλύτερο βοηθό του Κόμματος για τη δουλειά του στη νεολαία.

1927 Στη Βουλή διεξάγεται συζήτηση για την άρση της βουλευτικής ασυλίας και τη δίωξη των κομμουνιστών βουλευτών. Η άρση εγκρίνεται και οι κομμουνιστές βουλευτές παραπέμπονται στον ανακριτή με την κατηγορία της «εσχάτης προδοσίας». Πολλοί συλλαμβάνονται και φυλακίζονται στις φυλακές Συγγρού. Ξεσπούν λαϊκές αντιδράσεις και έπειτα από τρεις μήνες η κυβέρνηση αναγκάζεται να εκδώσει απαλλακτικό βούλευμα. Οι κομμουνιστές βουλευτές επιστρέφουν στη Βουλή.

1927 Πραγματοποιείται εξέγερση των εργατών στην Καντώνα της Κίνας με επικεφαλής τους κομμουνιστές.

1941 Γερμανία και Ιταλία κηρύσσουν τον πόλεμο στις ΗΠΑ.

1944 Υπό την πίεση του ΕΛΑΣ, ο Σκόμπι άρχισε να εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο αποχώρησης των βρετανικών δυνάμεων από την Αθήνα, ωσότου τουλάχιστον συγκεντρωθούν οι ενισχύσεις που απαιτούνταν για την επικράτησή τους επί του ΕΛΑΣ. Ο Σκόμπι παρουσίασε τα παραπάνω στο πολεμικό συμβούλιο που συνήλθε στις 11 Δεκέμβρη με τη συμμετοχή και του διοικητή της Ορεινής Ταξιαρχίας, συνταγματάρχη Θ. Τσακαλώτου, ο οποίος αντέδρασε έντονα και ειδοποίησε σχετικά τον Γ. Παπανδρέου. Εντονα όμως αντέδρασε και το Λονδίνο, που διέταξε τον Σκόμπι να κρατήσει πάση θυσία τις θέσεις του μέχρι να καταφθάσουν οι ενισχύσεις που ήταν ήδη καθ' οδόν.

1946 Ιδρύεται το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά (UNISEF).

1951 Αποχωρούν από την ΕΔΑ οι Αριστεροί Φιλελεύθεροι και ο Μιχάλης Κύρκος.

1961 Η ΕΣΣΔ ανακοινώνει τη διακοπή των σχέσεων με τη ΛΔ Αλβανίας.

1964 Κουβανοί φυγάδες βάλλουν κατά του κτιρίου του ΟΗΕ με μπαζούκας, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του Τσε Γκεβάρα από το βήμα του διεθνούς Οργανισμού.

1973 Οι ηγέτες της Δυτικής Γερμανίας, Βίλι Μπραντ, και της Τσεχοσλοβακίας, Λ. Στρούγκαλ, υπογράφουν συμφωνία για την εξομάλυνση των σχέσεων των δύο χωρών, ακυρώνοντας τη Συνθήκη του Μονάχου για τον διαμελισμό της Τσεχοσλοβακίας του 1938.

1974 Μετά την παραίτηση του στρατηγού Φαίδωνα Γκιζίκη (πτώση της χούντας), ο δικαστικός Μιχαήλ Στασινόπουλος ορκίζεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας.