Ανησυχία εκφράζει η ΕΦΣΥΝ επειδή η κυβέρνηση «απουσιάζει» από τη Λιβύη, τη Συρία και πρόσφατα από τη Σύνοδο στο Παρίσι για την Ουκρανία. Οπως εξηγεί, η «απουσία» οφείλεται στη στάση της ως «δεδομένου εταίρου», που δεν λέει ποτέ «όχι», οπότε οι «σύμμαχοι» δεν την υπολογίζουν και αποφασίζουν ερήμην της. Υποστηρίζει μάλιστα ότι αυτά δεν γίνονταν επί κυβερνήσεων Κωνσταντίνου Καραμανλή, Ανδρέα Παπανδρέου και Αλέξη Τσίπρα, που υποτίθεται πως έλεγαν και κάνα «όχι» στους Ευρωατλαντικούς συμμάχους. Πέρα από το γεγονός ότι μέχρι και τα ...πόμολα του Λευκού Οίκου θυμούνται τον Τσίπρα να αποθεώνει τον «διαβολικά καλό» Τραμπ και να υπογράφει τη Στρατηγική Συμφωνία Ελλάδας - ΗΠΑ, έχει σημασία το τι πραγματικά εκφράζει η ανησυχία της ΕΦΣΥΝ.

Πρώτα απ' όλα, ο διαχωρισμός της επικίνδυνης εμπλοκής σε «καλή» των ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ και «κακή» της ΝΔ ξεπλένει τα ίδια τα πολεμοκάπηλα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Δεύτερον, αποκαλύπτεται ότι η συζήτηση περί «ανταλλαγμάτων», που πρέπει τάχα η κυβέρνηση να διαπραγματεύεται με περισσότερη πυγμή, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, άρα και σε μεγαλύτερους κινδύνους για τον λαό. Η Ελλάδα πάντως καθόλου «απούσα» δεν είναι: Πρωταγωνιστεί στα βρώμικα σχέδια των ΝΑΤΟ - ΕΕ στα Βαλκάνια, είναι κόμβος για τις πολεμικές επιχειρήσεις στη Μέση Ανατολή, έχει μετατραπεί σε απέραντη ΝΑΤΟική βάση, με ευθύνη της ΝΔ και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, στέλνει φρεγάτες στην Ερυθρά και ασκεί διοίκηση στις «Aspides», έχει στείλει πυραύλους «Patriot» στη Σαουδική Αραβία και συμμετέχει στη συζήτηση για την αποστολή «στρατευμάτων ασφαλείας» στην Ουκρανία. Αν είναι έτσι η «απουσία», μόνο εφιάλτες προκαλεί στον λαό η «παρουσία» για την οποία κόπτονται φωνές της σοσιαλδημοκρατίας, φανερώνοντας την άκρατη στοίχιση σε σχεδιασμούς που σπέρνουν τη φωτιά του πολέμου στην περιοχή...

Για την «επάρκεια της πολιτείας», που πρέπει να δίνει λύσεις, να παίρνει μέτρα, να ιεραρχεί την πολιτική προστασία και, και, και... Ολα τα θυμήθηκε ο Σ. Φάμελλος κατά την περιοδεία του στη Σαντορίνη. Θυμήθηκε και το μεταφορικό ισοδύναμο, εκείνο το περιβόητο μέτρο που θέσπισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ το 2018 ως αντιστάθμισμα τάχα στην κατάργηση του μειωμένου ΦΠΑ. Εμμεση επιδότηση των εφοπλιστών ήταν, που την πλήρωσε ο λαός από άλλη τσέπη και σερβιρίστηκε σαν «παροχή». «Οι επιχειρήσεις μάς επιβεβαίωσαν ότι έχουν δυο χρόνια απλήρωτο το μεταφορικό ισοδύναμο και οι πολίτες τουλάχιστον έναν χρόνο», κατήγγειλε ο Σ. Φάμελλος. Θυμήθηκε και το νοσοκομείο Σαντορίνης ΑΕ, για το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ έστηνε τη μια φιέστα μετά την άλλη! Ενα νοσοκομείο που δημιουργήθηκε και εξοπλίστηκε με χρήματα του ελληνικού λαού και παρέμεινε κλειστό για χρόνια, πριν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ το λειτουργήσει με καθαρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, ενώ τώρα υπολειτουργεί. «Το νοσοκομείο της Σαντορίνης, που ιδρύθηκε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ήταν άδειο. Αντιθέτως, υπήρχαν πολλά ιδιωτικά κέντρα υγείας στην περιοχή», διαπίστωσε ο Σ. Φάμελλος. Οσο κι αν προσπαθεί ο ΣΥΡΙΖΑ να βγει από το κάδρο της συνευθύνης με την κυβέρνηση για όσα βιώνει ο λαός στη Σαντορίνη και παντού, δεν θα τα καταφέρει. Πιο εύκολο είναι να ...σβήσει το ηφαίστειο, παρά να αντιπολιτευθεί ο ΣΥΡΙΖΑ την αντιλαϊκή πολιτική που με συνέπεια υπηρέτησε ως κυβέρνηση και στηρίζει σήμερα στα βασικά της σημεία.

1915 Ο Ελευθέριος Βενιζέλος παραιτείται από πρωθυπουργός, κατόπιν διαφωνίας του με τον βασιλιά Κωνσταντίνο για την επιλογή ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου και τη συμμετοχή της Ελλάδας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, σηματοδοτώντας την αρχή του λεγόμενου «Εθνικού Διχασμού».

1945 Ξεκινά στην Αθήνα η πρώτη «δίκη των δοσίλογων». Οι περισσότεροι κατηγορούμενοι «έπεσαν στα μαλακά», ενώ και από αυτούς που καταδικάστηκαν σε θανατική ποινή ή ισόβια, σύντομα αμνηστεύτηκαν.

1946 Σε ανακοίνωσή του το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει ότι με την ισχύουσα κατάσταση το Κόμμα δεν θα πάρει μέρος στις εκλογές που πρόκειται να διεξαχθούν στις 31 του Μάρτη, και επισημαίνει ότι «μέσα σε λίγες βδομάδες, όταν υπάρχει καλή θέληση και σταματήσει η αγγλική αντίδραση, μπορούν να εξασφαλιστούν οι προϋποθέσεις για στοιχειωδώς λεύτερες εκλογές».

1947 Η Βρετανία γνωστοποιεί επισήμως στις ΗΠΑ ότι αδυνατεί πλέον να στηρίζει οικονομικά τις κυβερνήσεις Ελλάδας και Τουρκίας. Την επόμενη μέρα, ο διευθυντής του Γραφείου Εγγύς Ανατολής και Αφρικανικών Υποθέσεων του State Department, Λ. Χέντερσον, εκτίμησε ότι «αν οι Βρετανοί αποσύρουν τους στρατιώτες τους από την Ελλάδα, και εμείς δεν παρέμβουμε, οι Ελληνες κομμουνιστές αντάρτες (...) θα αποκτήσουν σίγουρα τον έλεγχο της Ελλάδας. Αν συνέβαινε αυτό (...) η Ανατολική Μεσόγειος και η Εγγύς Ανατολή θα χάνονταν στους κομμουνιστές».

1956 Ενώ είναι σε εξέλιξη οι εργασίες του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΣΕ, αρχίζει το έργο της η Διεθνής Επιτροπή των 6 ΚΚ η οποία ανέλαβε να παρέμβει στο ΚΚΕ. Η παρέμβαση αυτή είχε ζητηθεί από ορισμένα στελέχη που διαφωνούσαν με τις αποφάσεις του Κόμματος και κατηγορούσαν τον Γενικό του Γραμματέα Νίκο Ζαχαριάδη και το ΠΓ για σεχταριστική πολιτική, ανώμαλη εσωκομματική λειτουργία, διαφωνία και απείθεια προς το ΚΚΣΕ κ.ά. Την ίδια μέρα η Επιτροπή των 6 ΚΚ (Σοβιετικής Ενωσης, Βουλγαρίας, Ουγγαρίας, Ρουμανίας, Πολωνίας και Τσεχοσλοβακίας) πραγματοποιεί την πρώτη συζήτηση με τον Ν. Ζαχαριάδη.

1965 Δολοφονείται στη Νέα Υόρκη ο ηγέτης των «Μαύρων Πανθήρων», Μάλκολμ Χ (πραγματικό όνομα Μάλκολμ Λιτλ), ο οποίος υπήρξε μία από τις ηγετικές φυσιογνωμίες του αγώνα για τα δικαιώματα των Αφροαμερικανών στις ΗΠΑ.

1972 Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον, αξιοποιώντας τις αντιθέσεις ΛΔ Κίνας και ΕΣΣΔ, επισκέπτεται επίσημα την πρώτη.

1973 Πραγματοποιούνται στο κτίριο της Νομικής φοιτητικές συνελεύσεις. Μέχρι το μεσημέρι έχουν συγκεντρωθεί γύρω στους 4.000 φοιτητές. Φωνάζουν από την ταράτσα της Νομικής συνθήματα και ρίχνουν στα πεζοδρόμια αυτοσχέδια τρικ και χειρόγραφες προκηρύξεις. Στην κατάληψη σημαντική υπήρξε η συμβολή της ΚΝΕ και της Αντι-ΕΦΕΕ. Από τις 7 το απόγευμα άρχισαν να συγκεντρώνονται γύρω από τη Νομική εκατοντάδες άτομα, εκφράζοντας τη συμπαράστασή τους στους φοιτητές. Η αστυνομία διαλύει βίαια τους συγκεντρωμένους. Ομως, ο κόσμος συγκεντρώνεται και πάλι στην οδό Ακαδημίας. Ηταν η πρώτη κατάληψη της Νομικής, που έληξε το βράδυ της επόμενης μέρας.