Δεδομένο δεύτερο: Επισήμως 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι στη χώρα μας ζουν κάτω από τα επίσημα όρια της φτώχειας και ήδη οι μισοί από αυτούς οδηγούνται σε μόνιμο κοινωνικό περιθώριο.
Δεδομένο τρίτο: Η χώρα μας είναι πρώτη στην Ευρώπη στην αύξηση των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων και δεύτερη στον κόσμο μετά τις ΗΠΑ. Αυτό βεβαιώνει ο ίδιος ο ΟΟΣΑ.
Δεδομένο τέταρτο: Οι επίσημοι άνεργοι, οι λίγοι δηλαδή, παίρνουν επίδομα μόνο το 51% του κατώτερου μεροκάματου. Οι ανεπίσημοι δεν παίρνουν ούτε δραχμή. Οι δε συνταξιούχοι καλούνται να ζήσουν μόνο με 15 κατώτερα μεροκάματα. Οι παραδοχές ανήκουν στην ίδια τη ΓΣΕΕ.
Ερώτημα: Με αυτά τα δεδομένα τι διεκδικεί η ΓΣΕΕ, ενόψει της πρωθυπουργικής ομιλίας στη ΔΕΘ;
Απάντηση Χρ. Πολυζωγόπουλου: «Ανάπτυξη με διεύρυνση της παραγωγής, της παραγωγικότητας και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας».
Ερώτηση: Τι λιγότερο απ' αυτό που ζητά ο Πολυζωγόπουλος θα διακηρύξει ο Σημίτης στη ΔΕΘ;
Ακρως δικαιολογημένες ήταν, στη διάρκεια της προχτεσινής περιοδείας της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα στο νέο αεροδρόμιο των Σπάτων, οι έντονα κριτικές παρατηρήσεις αρκετών εργαζομένων για τις συνδικαλιστικές ηγεσίες των σωματείων τους. Αλλωστε, έχουν... πλούσια σχετική εμπειρία, αφού είδαν και ξέρουν πολύ καλά την τακτική και πολιτική που ακολούθησαν τα τελευταία χρόνια οι συνδικαλιστικές παρατάξεις ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και «Διακλαδική Συνεργασία» (πρόσκειται στο ΣΥΝ) τόσο στα πρωτοβάθμια όσο και στα δευτεροβάθμια όργανα. Το μόνο που έκαναν ήταν να συναινούν στην πορεία διάλυσης της «Ολυμπιακής Αεροπορίας». Να υπονομεύουν και να ξεπουλούν κάθε προσπάθεια αγωνιστικής συσπείρωσης, συνεπικουρώντας έτσι την κυβέρνηση στην εφαρμογή της πολιτικής της. Ας απαντήσουν λοιπόν στους ίδιους τους εργαζόμενους οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των παρατάξεων αυτών, τι θα κάνουν τώρα που η κυβέρνηση ξεπουλά τον εθνικό αερομεταφορέα, αντί πινακίου φακής. Ας βγάλουν όμως και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι όπως, επισήμανε και η Αλ. Παπαρήγα, τα αναγκαία, συνδικαλιστικά και πολιτικά συμπεράσματά τους.
Δε φτάνει που οι μισθοί τους είναι καθηλωμένοι όπως και όλων των εργαζομένων στην Ελλάδα. Δε φτάνει που έχουν πληρώσει και με το παραπάνω την απαξίωση της επιχείρησής τους, τώρα αναγκάζονται να χρυσοπληρώνουν και το μεροκάματό τους. Αναφερόμαστε στους εργαζόμενους της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» στο νέο αεροδρόμιο Σπάτων. Είναι χαρακτηριστικά τα λόγια εργαζόμενου, κατοίκου των Δυτικών Προαστίων, προς την Αλέκα Παπαρήγα, κατά την προχτεσινή περιοδεία κλιμακίου του ΚΚΕ στο αεροδρόμιο Σπάτων, για το πόσο του κοστίζει σε χρήμα - εκτός από ελεύθερο χρόνο - το πήγαιν' έλα από το σπίτι στη δουλιά. Σημειώστε: 22.000 δραχμές το μήνα για τα διόδια και άλλες 8.000 δρχ. το μήνα (από μεθαύριο Σάββατο) για τη στάθμευση του αυτοκινήτου του στους χώρους του αεροδρομίου. Συν το καθημερινό κόστος βενζίνης για περίπου 70 χιλιόμετρα. Το αποτέλεσμα, μ' έναν πρόχειρο υπολογισμό, περίπου 70.000 δραχμές μηνιαίως!
Τι περιέχει η τελευταία σελίδα; Είναι η διπλανή φωτογραφία. Και στο κάτω μέρος της υπογραμμίζεται: «Στην κατάσταση που βρισκόμαστε ως χώρα και ως άνθρωποι, μόνο με κάτι τέτοιο μπορούμε να σωθούμε!
ΕΜΠΡΟΣ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΧΑΡΑΞΕ Ο ΜΟΥΔΡΟΣ!»
Και μάλιστα, όλ' αυτά, καθώς ο Σημίτης ετοιμάζεται να ανακοινώσει τη... νέα κοινωνική πολιτική από το βήμα της Διεθνούς Εκθεσης, όπως και μέτρα για την αναβάθμιση της Θεσσαλονίκης. Ο πολίτης στο επίκεντρο, όπως λένε. Μόνο που πρέπει να φοράει και μια επιγραφή «ενοικιάζεται»!
ΚΑΛΑ, κ. Τσοχατζόπουλε, η Ελλάδα δε θα μείνει αμέτοχη σε περίπτωση αλλαγής συνόρων στα Σκόπια. Μήπως, όμως, τώρα είναι και ολίγον συμμέτοχη προκειμένου να επαληθευτεί αυτή η «περίπτωση»;
`Η μήπως πιστεύει στα σοβαρά το υπουργείο Αμυνας ότι πραγματοποιείται ο αφοπλισμός των αλβανόφωνων ομάδων στη γειτονική χώρα; Τι να γίνει, σε ό,τι αφορά στις υποθέσεις του ΝΑΤΟ πάντα η ελληνική κυβέρνηση έχει να επιλέξει ανάμεσα σε δυο εκδοχές: Αφελείς ή ψεύτες και υποκριτές!
Η υποτέλεια, βέβαια, τους οδηγεί συνήθως στο να παριστάνουν τους αφελείς γιατί δεν μπορούν να κάνουν και τίποτε άλλο. Στην πραγματικότητα, όμως, είναι ψεύτες. Οπως - αν θυμάστε - συνέβαινε και με την υπόθεση του απεμπλουτισμένου ουρανίου.
ΩΣΤΕ ΚΑΙ Η ΔΕΗ τώρα θέλει να προσφέρει υπηρεσίες σταθερής τηλεφωνίας. Και δε σκέφτονται, ότι θα έρχονται οι λογαριασμοί και θα μπερδευόμαστε! Θα μπορούσαμε, βέβαια, να δούμε το θέμα κι έτσι, παίρνοντας την αστεία του πλευρά, αν δεν κερδοσκοπούσε (ως συνήθως) σε βάρος του δημοσίου η ιταλική εταιρία με την οποία επέλεξε η κυβέρνηση να συνεργαστεί η ΔΕΗ.
Γενικώς, βέβαια, οι ιδιωτικοποιήσεις καλά κρατούν. Βλέπετε τι γίνεται κι εκεί στην «Ολυμπιακή». Το παιγνίδι χοντραίνει και η κυβέρνηση έχει αναλάβει απευθείας τις διαπραγματεύσεις με τους «μνηστήρες». Φαίνεται πως θέλει και πολιτικές εγγυήσεις αυτό το ξεπούλημα.
***
***
α) Το ΠΑΣΟΚ, ως εκφραστής φορέων της κυρίαρχης αστικής τάξης φροντίζει όλο και συχνότερα να θυμίζει ότι η αρχή της χώρας «δε διεκδικούμε τίποτα - δεν παραχωρούμε τίποτα» έχει πεπαλαιωθεί και αντικατασταθεί από το «δεν παραχωρούμε τίποτα - διεκδικούμε όλα τα δικαιώματα του ελληνισμού»...
β) Ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου σε ανύποπτη στιγμή μίλησε για «βελούδινη αλλαγή συνόρων»(!) στα Βαλκάνια και αφού προηγουμένως οι ευρω-ΝΑΤΟικοί ζητούσαν μέσω του λόρδου Οουεν «να ξανασχεδιαστεί ο χάρτης των Βαλκανίων»...
γ) Η άρχουσα τάξη της χώρας πορεύεται με βάση το «όραμα» να κατακτήσει «πρωτεύοντα» ρόλο στη Βαλκανική.
δ) Ο πρωθυπουργός, ήδη στις 16/4/99, με αφορμή την αποστολή του «Θεμιστοκλής» υπό ΝΑΤΟική σημαία κατά της Γιουγκοσλαβίας, ανακοίνωσε ότι θα στέλνει Ελληνες φαντάρους «όπου νομίζει ότι είναι σωστό, χωρίς κανένα περιορισμό»!
***
Το να υπηρετείς, όμως το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, να προσκαλείς τον πόλεμο στη γειτονιά σου συνυπογράφοντάς τον, να μετατρέπεις τη χώρα σε προγεφύρωμα μισθοφόρων, να συμμετέχεις σε επεκτατικά σχέδια και να «φαντάζεσαι» ότι τα σύνορά σου δεν είναι στην Κακκαβιά, αλλά στο... Μοναστήρι της ΠΓΔΜ, αφήνοντας (εξ αντικειμένου) το περιθώριο σε άλλους να υποστηρίζουν ότι τα εξ Ανατολών σύνορά σου είναι δώθε των Ιμίων, όλα αυτά δεν είναι «αναπόφευκτα». Είναι πολιτικές επιλογές. Επικίνδυνες, τυχοδιωκτικές επιλογές, τις οποίες πρέπει να ανατρέψει ο ελληνικός λαός.
«Σύντροφε διευθυντή,
Οι συνάδελφοι από το Οικονομικό Τμήμα της εφημερίδας, μας ζήτησαν χτες το απόγευμα, να τους δώσουμε στοιχεία για το εργοστάσιο φυσικού αερίου, που κατασκευάζεται στη Θεσσαλονίκη. Στους αρχικούς μας δισταγμούς να συμφωνήσουμε, που όπως φαίνεται έγιναν κατανοητοί και από τηλεφώνου, μας είπαν ότι πρέπει να βρούμε οπωσδήποτε χρόνο να κάνουμε το ρεπορτάζ, επειδή το θέμα ήταν σοβαρό, μια και ο υπουργός Ανάπτυξης μετά από συνάντηση που είχε με τον πρωθυπουργό, προέβαλε την ύπαρξη του, ως απόδειξη του αναπτυξιακού οργασμού, που γνωρίζει η Βόρεια Ελλάδα, χάρη στην εφαρμοζόμενη πολιτική.
Εξηγήσαμε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα χρόνου κι ότι αφού η εφημερίδα χρειάζεται ένα τέτοιο ρεπορτάζ, είμαστε, όπως πάντα, πρόθυμοι να το ετοιμάσουμε.
Επειδή όμως οι συνάδελφοι του Οικονομικού, έκλεισαν αμέσως το τηλέφωνο και τώρα δεν απαντούν στις κλήσεις μας, λέμε σε σένα συμπληρωματικά, ότι η προθυμία μας, βεβαίως, είναι δεδομένη, αλλά το ρεπορτάζ θα το ετοιμάσουμε, μόλις εμφανιστεί στη Θεσσαλονίκη το πρώτο εργοστάσιο φυσικού αερίου. Μέχρι τότε θα "χτενίζουμε" όλοι μας την πόλη για να μη μας ξεφύγει η είδηση...
Συντροφικά
Το Γραφείο Θεσσαλονίκης του "Ρ"».
Φουντώνει μέρα με τη μέρα η προπαγάνδα του υπουργείου Παιδείας, καθώς πλησιάζει η μέρα έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς. Σωρός οι όρκοι πίστης στην προτεραιότητα της Παιδείας, πάμπολλες οι δηλώσεις και οι ανακοινώσεις για διορισμούς εκπαιδευτικών, για την... αναβάθμιση των ΤΕΕ, αλλά κι αυτή των ΤΕΙ, για τη δήθεν αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και του εκπαιδευτικού έργου, όπως βαφτίζεται η παραπέρα χειραγώγηση των εκπαιδευτικών, κλπ., κλπ. Μια ολόκληρη επιχείρηση δημιουργίας εντυπώσεων στην κοινή γνώμη βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Η κυβέρνηση βρίσκεται σε οργασμό εργασίας, μοχθεί και παλεύει για την ουσιαστική βελτίωση της Παιδείας...
Η πραγματικότητα, όμως, είναι πολύ διαφορετική και εκθέτει την κυβέρνηση και την πολιτική της, από κάθε άποψη. Δεν είναι μόνα τα γνωστά και αδιάψευστα στοιχεία ότι στα χρόνια εφαρμογή της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, 30.523 μαθητές εκδιώχθηκαν από κάθε μορφή εκπαιδευτικής διαδικασίας, δηλαδή το 1/4 των παιδιών που βγήκαν από το Γυμνάσιο τη χρονιά '96-'97. Δεν είναι μόνον η ταξική γεωγραφία της αποτυχίας κατά τις περσινές εξετάσεις, που και φέτος αναμένεται παρόμοια. Κάποια νέα στατιστικά στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας επιβεβαιώνουν το γεγονός, ότι η ταξική σφραγίδα στην Παιδεία γίνεται όλο και περισσότερο έντονη, κάνοντας την τελευταία όλο και λιγότερο προσιτή στα παιδιά της μεγάλης πλειοψηφίας των λαϊκών και εργατικών οικογενειών.
Ενα τέτοιο στοιχείο συμπεριλαμβάνεται στην έρευνα που έκανε το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων υπό τον καθηγητή Γ. Παπακωνσταντίνου και αναφέρει, ότι οι υποψήφιοι φοιτητές του 1999 δαπάνησαν για φροντιστήρια και ιδιαίτερα μαθήματα 230 δισ. δρχ. το χρόνο προκειμένου να πετύχουν την είσοδό τους στο πανεπιστήμιο. Ποσό, το οποίο είναι αρκετά μεγαλύτερο από προηγούμενα χρόνια και ισούται με το 1/6 περίπου της φετινής συνολικής κρατικής δαπάνης για την Παιδεία.
Αλλωστε, ποιος δε γνωρίζει, πως η μηνιαία δαπάνη σ' ένα σχετικά καλό φροντιστήριο, για έναν μαθητή της Γ' Λυκείου, έχει ξεπεράσει τις 150.000 δραχμές; Ποιος δε γνωρίζει, επίσης, πως το μηνιαίο κόστος διαμονής ενός φοιτητή ή σπουδαστή, σε σχολή που βρίσκεται μακριά από τον τόπο κατοικίας του, φτάνει και ξεπερνά ένα μέσο μηνιαίο εργατικό μισθό; Ποιος δε γνωρίζει, ακόμη, τη συνεχή και πολύμορφη υποβάθμιση της παρεχόμενης μόρφωσης από τη... δημόσια και... δωρεάν Παιδεία, ως αποτέλεσμα - πρώτα και κύρια - των κυβερνητικών πολιτικών;
Μπόλικα τα είχε τα συγχαρητήρια και τα καλά λόγια για τους πυροσβέστες ο Κ. Σημίτης, στη διάρκεια της προχτεσινής επίσκεψής του στο Συντονιστικό Επιχειρησιακό Κέντρο του Πυροσβεστικού Σώματος. Και δε λέμε, πως δεν αξίζουν τα λόγια αυτά οι πυροσβέστες, που δίνουν πραγματικές μάχες, τις περισσότερες φορές μέσα σε πολύ αντίξοες συνθήκες και μην έχοντας τα απαραίτητα και σύγχρονα μέσα και εφόδια.
Φανταζόμαστε, όμως, πως άλλα πράγματα κυρίως θα περίμεναν να ακούσουν οι πυροσβέστες από τον πρωθυπουργό. Και πρώτα και κύρια, την απάντηση της κυβέρνησης στα δίκαια αιτήματα, που πρόβαλλαν με σειρά πανελλαδικών κινητοποιήσεων όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα. Οπως, για παράδειγμα, η αναγνώριση της δουλιάς τους, ως ανθυγιεινής και επικίνδυνης. Γι' αυτά, όμως, ο Κ. Σημίτης δεν είπε απολύτως τίποτε...