ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Νεοδημοκρατικές αστειότητες

Γρηγοριάδης Κώστας

Μόνο καγχασμούς μπορεί να προκαλέσει το «ενδιαφέρον» και η «αγωνία» του Κ. Καραμανλή, για την προσπάθεια της κυβέρνησης να καταργήσει, όπως είπε, την Αριστερά. Η ηγεσία της ΝΔ εμφανίζεται σαν «προστάτης» της Αριστεράς, ακριβώς γιατί θέλει να προστατεύσει τα δικά της, πρώτα και κύρια, κομματικά συμφέροντα στις επόμενες εκλογές και βέβαια να συμμετάσχει, μαζί με το ΠΑΣΟΚ, στη «λεηλασία» των αριστερών. Και βέβαια είναι αστεία τα λεγόμενα περί «αντικυβερνητικού μετώπου», όχι γιατί δεν υπάρχει καμία βάση αλλά και γιατί το ζητούμενο για τους αριστερούς είναι η ανατροπή της πολιτικής που εφαρμόζει τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ.

Επειδή είναι περιττή κάθε συζήτηση για το παραπάνω ζήτημα, θα περιοριστούμε σε ένα παράδειγμα. Ο Κ. Καραμανλής, στις ομιλίες του στην ΚΕ του κόμματός του, δε βρήκε να πει μια λέξη για το προμελετημένο έγκλημα στο Πέραμα το Σάββατο το πρωί. Ούτε το απόγευμα του Σαββάτου είπε κουβέντα, ούτε την Κυριακή το μεσημέρι στο κλείσιμο. Από την άλλη, πριν από δύο βδομάδες, όταν μίλησε στον Πειραιά στο συνέδριο του «Εκόνομιστ», το μόνο που ζήτησε ήταν να παραδοθούν τα πάντα στους εφοπλιστές, ζητώντας, μάλιστα, από την κυβέρνηση να στηρίξει τα επενδυτικά σχέδιά τους, κ.ο.κ. Εκαστος εφ' ω ετάχθη.

Πότε υπάρχει «ανάγκη για πόλεμο»

Μια πρόσφατη δήλωση του Τζ. Μπους χρειάζεται μάλλον να διαβαστεί ξανά. Οχι τόσο για τη διάρκεια του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας», όσο για το περιεχόμενο και τους στόχους του. Είπε συγκεκριμένα: «Ο κόσμος θα κουραστεί από τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Και με την ευκαιρία, μπορεί να διαρκέσει περισσότερο από δύο χρόνια... Οραματίζομαι κάτι μεγαλύτερης διάρκειας... Υπάρχουν διάφορα μέτωπα». Και πρόσθεσε: «Οσο κάποιος τρομοκρατεί νόμιμες κυβερνήσεις, υπάρχει ανάγκη για πόλεμο». Δηλαδή ομολογεί κυνικά ότι η ανάγκη του πολέμου γεννιέται, όταν οι κυβερνήσεις αισθάνονται ότι απειλούνται από οποιονδήποτε, ο οποίος βέβαια θα σταμπάρεται ως τρομοκράτης. Με άλλα λόγια, «ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» είναι πόλεμος για τη διατήρηση του καθεστώτος της «νέας τάξης πραγμάτων» και της πλανητικής κυριαρχίας των ΗΠΑ και των συμμάχων τους. Και από αυτή την άποψη ασφαλώς θα είναι διαρκής και θα «τροφοδοτείται» διαρκώς με νέα προσχήματα.

Φλύαρη... ανασχηματισμολογία

Κορυφώθηκαν χτες και προχτές τα διάφορα ρεπορτάζ με πληροφορίες, προβλέψεις, προφητείες, κλπ., κλπ., ενόψει της σημερινής ανακοίνωσης της σύνθεσης της νέας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ από τον Κ. Σημίτη. Από κοντά και οι διάφορες αναλύσεις, οι «συμβουλές» και οι παραινέσεις...

Κι επειδή οι πάντες γνωρίζουν, ότι και η νέα κυβέρνηση θα πορευτεί στον ίδιο ουσιαστικά αντιλαϊκό δρόμο με την προηγούμενη, ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο εκτός απ' αυτό. Λες και τα πολλά και οξυμένα προβλήματα του τόπου δεν εξαρτώνται από την πολιτική, που εφαρμόζεται μέχρι σήμερα και θα εφαρμοστεί και αύριο, αλλά από τους εσωκομματικούς συσχετισμούς στο κυβερνών κόμμα και τις περί όνου σκιάς διαφωνίες των διάφορων μερίδων ή τις... φρέσκες ιδέες που θα φέρει δήθεν ο όποιος νέος υπουργός. Δε λέμε, βέβαια, κατανοητές είναι οι αποπροσανατολιστικές επιδιώξεις, που κρύβονται πίσω απ' όλη αυτή τη φιλολογία. Η τόσο μεγάλη, όμως, ενασχόληση με το θέμα δεν οφείλεται μόνο σ' αυτό. Φανερώνει και άλλου είδους σκοπιμότητες. Βλέπετε, μπορεί ο ανασχηματισμός να μη συνεπάγεται καμιά αλλαγή, σχετικά με τα λαϊκά προβλήματα, αλλά μπορεί να διαταράξει συμμαχίες, συμφωνίες και άλλα παρόμοια στο επίπεδο των «εχόντων και κατεχόντων»...

Το πρόσωπο της δικτατορίας των πολυεθνικών

Οταν ο συνταγματολόγος και ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Δ. Τσάτσος, που είναι «στα μέσα και στα έξω» των Βρυξελλών, δηλώνει ότι αν ισχύσουν τα μέτρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης «κατά της τρομοκρατίας», τότε «όλο το φοιτητικό κίνημα» θα διώκεται για τρομοκρατία - π.χ. αν κάνει καταλήψεις - δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι πρόκειται για «κακοήθη ερμηνεία». Οταν πάλι ο ίδιος αναθέτει στη «δημοκρατική νομική παιδεία των δικαστών»(!) τη διάσωση ουσιαστικά των προσχημάτων του συστήματος, τότε δε χρειάζονται περισσότερα για να φανεί ποια σιδερόφραχτα δεσμά ορθώνουν γύρω μας. Είναι ολοφάνερο ποιον θέλουν να χτυπήσουν: τα λαϊκά κινήματα αμφισβήτησης, αντίστασης και ανατροπής της «νέας τάξης πραγμάτων». Αραγε, αισθάνονται τόσο παντοδύναμοι που ρίχνουν τη μάσκα του προστάτη των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών και αφήνουν να φανεί το πραγματικό πρόσωπο της δικτατορίας των πολυεθνικών ή σπεύδουν, ώστε να προλάβουν την αναπόφευκτη όξυνση των αντιθέσεων και την αναμενόμενη ενίσχυση των λαϊκών αντιδράσεων; Ετσι ή αλλιώς, όμως, αποκαλύπτουν την αδυναμία τους, γιατί ποτέ η ωμή βία δεν μπόρεσε να σταματήσει την επαναστατική ορμή των λαών.

Οι υποσχέσεις...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΑΪΝΤΕ, ΠΑΛΙ ΑΠ' ΤΗΝ ΑΡΧΗ... Εργασία σε όλους και άνοδο του βιοτικού επιπέδου του πολίτη υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός, που σήμερα μας ανακοινώνει, εκτός απροόπτου, τη νέα κυβέρνηση. Κατά την ίδια λογική, ο Ολυμπιακός θα συντρίψει σήμερα τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και θα περάσει ένα ευχάριστο βράδυ. Τόσο πιστευτός γίνεται και ο Κ. Σημίτης...

Ιδίως, όταν συνεπικουρείται από έναν κομματικό μηχανισμό με Λαλιώτη στη θέση του γραμματέα της ΚΕ. Θα έχουμε το ΠΑΣΟΚ σε όλο του το μεγαλείο και με όλες τις εκδοχές του. Βοήθειά μας και καλό κουράγιο.

ΕΙΧΕ ΚΑΙ μια ...ενδιαφέρουσα νότα το Εκτελεστικό Γραφείο του ΠΑΣΟΚ, πάει την ...απαλείψανε κι αυτή. Για τον Θόδωρο Πάγκαλο μιλάμε. Οχι πως έκανε τίποτε σε πολιτικό επίπεδο, αλλά τουλάχιστον δημιουργούσε πού και πού ντόρο με τις δηλώσεις του εξερχόμενος από τις συνεδριάσεις, οπότε είχαμε κάτι να λέμε.

Πάντως, ο Ακης Τσοχατζόπουλος δε δικαιολογείται για την τακτική που κράτησε, ιδίως όταν από το εσωτερικό του στρατεύματος προέκυψαν ορισμένες καλές ιδέες! Την είδηση με τον στρατιώτη που κατέφθασε σε μπαρ των Φερρών Εβρου με τεθωρακισμένο επειδή τον έδιωξαν, την είδατε.

Σίγουρα, με μερικά Μ-113 και ένα δυο Λέοπαρντ έξω από τη Χαριλάου Τρικούπη, θα είχε πολύ καλύτερα αποτελέσματα στην ψηφοφορία η πλευρά του Ακη, δε νομίζετε;

ΣΤΗ ΧΑΡΑΞΗ της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα μπορούν, λέει, να συμμετέχουν οι Ευρωπαίοι πολίτες με τον ειδικό κόμβο της Κομισιόν που εγκαινίασε στο διαδίκτυο. Μάλιστα. Εδώ δε σέβονται ούτε καν τα εθνικά Κοινοβούλια, θα σκεφθούν τη γνώμη των πολιτών;

Μάλλον, μας δουλεύουν λοιπόν. Ασε που δεν είναι να τους έχεις κι εμπιστοσύνη. Λέτε ότι θα δυσκολευτούν να χρησιμοποιήσουν και αυτό το σύστημα για ηλεκτρονικό φακέλωμα; Ως γνωστόν, κυνηγάνε τρομοκράτες και «τρομοκράτες»!

Γρηγοριάδης Κώστας

Αναστήλωση με υλικά κατεδάφισης

Εικόνα αναστήλωσης με υλικά κατεδάφισης, φθαρμένα και δοκιμασμένα στις πλάτες του λαού ως ακατάλληλα, παρουσιάζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υπό τον Κ. Σημίτη, όσους ανασχηματισμούς και αν κάνει, όσα συνέδρια και αν στήσει. Ξεκίνησαν πριν από το καλοκαίρι μια προπαγανδιστική τριλογία: Αμφισβήτηση επιμέρους αποχρώσεων της κυβερνητικής πολιτικής και προσώπων που τη διαχειρίζονται, συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και επιβεβαίωση Σημίτη, ανασχηματισμός που συνοδεύεται από μια προσπάθεια δημιουργίας φρούδων προσδοκιών από το λαό. Μοναδικός τους στόχος να ανακυκλώσουν την πολιτική που ασκούν, δεδομένου ότι αυτή δεν αλλάζει, καθώς αποτελεί στρατηγική επιλογή τους και όχι προϊόν καταναγκασμού και ανάγκης, όπως θέλουν σε ορισμένες περιπτώσεις να την εμφανίσουν.

Το όλο σκηνικό αποτελεί ενιαίο προπαγανδιστικό οικοδόμημα που συνδέεται και με άλλες κινήσεις - πρωτοβουλίες οι οποίες τις τελευταίες ημέρες εκδηλώνονται η μια μετά την άλλη. Στα πλαίσια αυτά καταβάλλεται μια συστηματική προσπάθεια ενίσχυσης της δικομματικής αντιπαράθεσης και της τεχνητής πόλωσης, μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, μιας πόλωσης που ούτε στο ελάχιστο δεν αγγίζει και δεν αμφισβητεί την ασκούμενη πολιτική. Η αντιπαράθεση αυτή σηματοδοτεί μια επιστροφή στο παρελθόν, η οποία λειτουργεί ως προπέτασμα καπνού, είναι το καμουφλάζ των κυβερνητικών επιλογών, όπου η συμπόρευση της Νέας Δημοκρατίας είναι δεδομένη.

Την ώρα, λοιπόν, που η ενεργός εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς ενισχύεται. Την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση συμπαρατάσσεται με τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης για ενίσχυση, σε παγκόσμιο επίπεδο, των κατασταλτικών μηχανισμών στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, με πραγματικό στόχο, όμως, τους λαούς και τις δημοκρατικές τους ελευθερίες. Την ίδια ώρα οι δυνάμεις του δικομματισμού συσκοτίζουν το τοπίο, δεν κάνουν κουβέντα για όλα αυτά και ανοίγουν έναν σκυλοκαβγά χωρίς αρχή και τέλος, που το μόνο που κάνει είναι να προσπαθεί να υποστυλώσει την παρουσία τους.

Είμαστε, λοιπόν, αντιμέτωποι με μια αντεπίθεση, σε όλα τα μέτωπα, από τις δυνάμεις του κατεστημένου που αποσκοπεί στην ισχυροποίηση των μηχανισμών στήριξης αυτής της πολιτικής. Το ένα είναι το μέτωπο της κυβερνητικής πολιτικής, η οποία ασκείται άσχετα από πρόσωπα και υπεράνω ανασχηματισμών και το άλλο το μέτωπο του δικομματισμού που αποτελεί την εφεδρεία της πολιτικής αυτής. Ταυτόχρονα, ο λαός, εργαζόμενοι, άνεργοι και νεολαία, υφίστανται και τους μηχανισμούς ενσωμάτωσης που λειτουργούν, όπως είναι το ποικιλόμορφο ρουσφέτι και οι σχέσεις εξάρτησης που δημιουργούνται με τα διάφορα κέντρα εξουσίας.

Υπό τις παρούσες συνθήκες αναμένεται αναθέρμανση που θα σηματοδοτήσει μεγαλύτερη επιθετικότητα κατά των λαϊκών δικαιωμάτων. Σήμερα, όμως, περισσότερο από άλλοτε, δεν υπάρχουν περιθώρια για αυταπάτες, αναμονές και υποχωρήσεις. Ολα δοκιμάστηκαν και έχουν πληρωθεί ακριβά. Γι' αυτό, απέναντι στο ενιαίο μπλοκ της αντιλαϊκής- φιλοϊμπεριαλιστικής πολιτικής, η μόνη αισιόδοξη προοπτική είναι αυτή που προσφέρει η ενίσχυση του μετώπου της λαϊκής αντίστασης και αντεπίθεσης.

Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ

Το Χόλιγουντ πάει πόλεμο...

Γρηγοριάδης Κώστας

Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται, αλλά το σημειώνουμε, γιατί δεν πρέπει να περάσει και απαρατήρητο. Αναφερόμαστε στην είδηση πως οι παραγωγοί ταινιών του Χόλιγουντ συναντήθηκαν με αξιωματούχους των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, ώστε να βρεθεί ο καλύτερος τρόπος προβολής της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των ΗΠΑ στο εξωτερικό. Οι γνωρίζοντες τα όσα συζητήθηκαν και τους νέους προσανατολισμούς της Μέκκας του κινηματογράφου υπογραμμίζουν πως οι ταινίες, όπου περιέχεται η όποια κριτική στην αμερικανική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία ή οι πράκτορες των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών μπορεί να συγκαταλέγονται και στους «κακούς», κλπ., κλπ., ανήκουν πλέον στο παρελθόν. Από δω και πέρα, η παραγωγή ταινιών του Χόλιγουντ θα εξυμνεί και θα προπαγανδίζει τις ΗΠΑ, την πολιτική της, τη CIA και το FBI και πάει λέγοντας.

Οχι, βέβαια, πως μέχρι σήμερα δε γινόταν αυτό. Ο κανόνας αυτός ήταν, αλλά υπήρχαν και κάποιες εξαιρέσεις. Ε, από δω και πέρα, φαίνεται πως οι παρασπονδίες απαγορεύονται. Πώς να το κάνουμε; Οι μεγάλες πολυεθνικές των οπλικών συστημάτων έχουν σοβαρότατο μερίδιο μετοχών στην αμερικανική βιομηχανία του θεάματος και δε θα άφηναν, βέβαια, το ατού αυτό ανεκμετάλλευτο...

Απολύσεις και προφάσεις

«Ο κόσμος υποφέρει και οι απολύσεις είναι πολλές. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι οι επιθέσεις έχουν επηρεάσει τις ΗΠΑ», δήλωνε ο Τζ. Μπους δυο βδομάδες μετά τα τρομοκρατικά χτυπήματα στο Μανχάταν και την Ουάσιγκτον. Δήλωση, της οποίας η ουσία αναπαράγεται από τότε καθημερινά με πολλές και διάφορες αναλύσεις, άρθρα, κλπ. Και όσο για τις απολύσεις δε χωρά καμιά αμφιβολία. Ορισμένοι πρώτοι υπολογισμοί ανεβάζουν τις απολύσεις στις ΗΠΑ στις 250.000, μετά τις 11 Σεπτέμβρη και μέχρι σήμερα. Την ίδια στιγμή, οι απολύσεις που έχουν ανακοινωθεί σε όλο τον κόσμο, για το ίδιο χρονικό διάστημα, ανέρχονται στις 700.000. Μόλις προχτές, η βρετανική «Ρολς Ρόις» ανακοίνωσε 5.000 απολύσεις και η ιαπωνική «Χιτάτσι» άλλες 3.100.

Ο ισχυρισμός, όμως, ότι οι απολύσεις αυτές οφείλονται στα τρομοκρατικά χτυπήματα είναι αυθαίρετος, αν όχι και συνειδητά αποπροσανατολιστικός. Η αυξητική πορεία των απολύσεων είχε ξεκινήσει πολύ πριν τα τρομοκρατικά χτυπήματα, όπως και τα σημάδια ύφεσης στην καπιταλιστική οικονομία ιδιαίτερα της Ιαπωνίας και κατά δεύτερο λόγο των ΗΠΑ, αλλά και άλλων χωρών, όπως η Γερμανία και η Μ. Βρετανία. Ας αφήσουν, λοιπόν, τις προφάσεις. Οι μαζικές απολύσεις στις καπιταλιστικές χώρες δεν οφείλονται στα τρομοκρατικά χτυπήματα, αλλά στην επιδίωξη των μονοπωλίων να διατηρήσουν τα υπερκέρδη τους και να ρίξουν τα βάρη της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων.

«Απίστευτες» βόμβες και ψέματα

Το τηλεγράφημα του ειδησεογραφικού πρακτορείου ήταν όντως συγκλονιστικό: Μόνο από το ένα από τα αεροπλανοφόρα που παίρνουν μέρος στις στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά του Αφγανιστάν έχουν ριφθεί πάνω από 136.000 κιλά βομβών, μέχρι την περασμένη βδομάδα. «Ο υποναύαρχος Τομ Ζέλιμπορ, διοικητής της αμερικανικής δύναμης, δήλωσε χτες ότι μόνο από τα πολεμικά αεροπλάνα που απογειώνονται από το αμερικανικό αεροπλανοφόρο "Καρλ Βίνσον" έχουν ριφθεί πάνω από 136.000 κιλά βομβών κατά του Αφγανιστάν. Ο αμερικανός ανώτατος αξιωματικός χαρακτήρισε μάλιστα "απίστευτη" αυτή την ποσότητα».

Και ενώ έχουν πέσει απίστευτες ποσότητες βομβών, η αμερικανική προπαγάνδα συνεχίζει να μη δέχεται την ύπαρξη θυμάτων από τους αμάχους! Οι Ταλιμπάν υποστηρίζουν ότι από την αρχή των αμερικανικών επιδρομών έχουν σκοτωθεί εκατοντάδες άμαχοι, αλλά στα διεθνή πρακτορεία προστίθεται συνήθως η φράση «ο αριθμός αυτός δεν έχει διασταυρωθεί μέχρι στιγμής από ανεξάρτητη πηγή». Περιμένουν δηλαδή ποτέ οι Αμερικανοί θα επιβεβαιώσουν ότι ματοκυλάνε ένα λαό και δολοφονούν αθώους αμάχους;

Η σιγουριά...

«Γενναίες αυξήσεις μισθών των Δημοσίων Υπαλλήλων - Μέχρι και 100.000 δραχμές μηνιαίως από το 2003». Αυτός ήταν ο πρωτοσέλιδος τίτλος του κυριακάτικου «Βήματος». Ναι, με τόσο μεγάλη σιγουριά, παρότι οι αναλύσεις του πολυσέλιδου οικονομικού του ένθετου για την κατάσταση και τις προοπτικές των δημοσίων οικονομικών, στα αντίθετα ακριβώς συμπεράσματα οδηγούσαν...

Φαίνεται, στο ενδεχόμενο, που η κυβέρνηση δεν επαληθεύσει το ρεπορτάζ, τις αυξήσεις θα της δώσει ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη...

Σκοτώνουν για το κέρδος

Ακόμα κι αν ήταν ένας ο νεκρός, θα μιλούσαμε για έγκλημα. Πόσο μάλλον που είναι πέντε οι οικογένειες που μαυροντύθηκαν από την έκρηξη στο δεξαμενόπλοιο «ΣΕΪΛΟΡ». Γιατί είναι κοινό μυστικό πια πως στη Ζώνη δε συμβαίνουν ατυχήματα. Εγκλήματα μόνο και μάλιστα προδιαγεγραμμένα. «Εδώ κατοικούν οι δολοφόνοι» έγραψαν χτες έξω από το υπουργείο Ναυτιλίας οι διαδηλωτές μεταλλεργάτες. Κι αν ψάχνει κάποιος για την απόδειξη της καταγγελίας τους, δεν έχει παρά να επισκεφτεί τους δεκάδες τάφους στα νεκροταφεία του Πειραιά. Κυβέρνηση και εφοπλιστές σκυλεύουν τους νεκρούς, όταν προσπαθούν να αποδείξουν πως φταίνε οι ίδιοι οι εργάτες που σκοτώνονται. Από τις 9 Δεκέμβρη του 1999 τα σωματεία της Ζώνης έχουν αποδείξει με χαρτιά ποιοι σκοτώνουν τους εργάτες. Ο τίτλος του «Ρ» την επομένη ήταν χαρακτηριστικός: «Να ποιοι "ματώνουν" τη Ζώνη».

Το αποτέλεσμα και της προχτεσινής έκρηξης είναι τραγικό για τις οικογένειες, συνολικά για την εργατική τάξη. Παραμένει όμως αδιάφορο για τους φονιάδες που κερδίζουν και από το θάνατο των εργατών. Στον Πειραιά, στο Πέραμα, στον Κορυδαλλό, στο Κερατσίνι, στη Νίκαια και σε άλλες συνοικίες στην περιοχή εκατοντάδες οικογένειες έχουν κάποιο νεκρό ή ανάπηρο, ή σοβαρά τραυματισμένο. Οταν ακούγονται οι εκρήξεις ή φτάνουν οι πρώτες πληροφορίες από τηλεφωνήματα, το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, χιλιάδες είναι εκείνοι που αγωνιούν και αναρωτιούνται «σε ποιο πλοίο;», «σε ποιο συνεργείο;», «ποιοι ήταν μέσα;». Και δεν υπάρχει κανείς που να αμφιβάλλει ότι κι αυτή τη φορά το κύκλωμα έπραξε ένα ακόμη έγκλημα, ότι κάποιος πήγε να κερδίσει χρόνο και χρήμα.

Το κύκλωμα αυτό δεν είναι άγνωστο, έχει ταυτότητα. Οι εκπρόσωποί του βρίσκονται από την περιοχή που γίνεται η επισκευή ενός πλοίου, στα εφοπλιστικά γραφεία, στο Λιμεναρχείο και στις τεχνικές εταιρίες που εκδίδουν πιστοποιητικά για την εκτέλεση εργασιών, στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, ακόμη και στο Μέγαρο Μαξίμου, εκεί που αποφασίζεται η εφαρμογή μιας πολιτικής η οποία, για να εξασφαλίσει τα μέγιστα κέρδη στο κεφαλαίο, προβλέπει ως «παράπλευρη απώλεια» την ύπαρξη και νεκρών εργατών. Μια πολιτική που δεδομένο της είναι η ανεργία, η όλο και πιο σκληρή εκμετάλλευση, η φτώχεια και ο θάνατος.

Γι' αυτό δε ρωτάμε πλέον «γιατί η εταιρία αυτή υπάρχει ακόμη», «γιατί ο συγκεκριμένος τεχνικός συνεχίζει να υπογράφει πιστοποιητικά θανάτου», «γιατί δε λαμβάνονται τα απαραίτητα μέτρα ασφάλειας», «ποιος είναι ο ρόλος των Λιμενικών Αρχών και των αρμόδιων διευθύνσεων του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας». Η απάντηση έχει δοθεί χρόνια πριν: Δεν είναι θέμα προσώπων. Εκεί που δραστηριοποιείται η πιο σκληρή έκφραση του κεφαλαίου, οι εφοπλιστές, το έγκλημα κατά της ζωής των εργατών είναι προϋπόθεση για τα κέρδη τους. Αυτό σημαίνει πως οι εργάτες της Ζώνης, όπως συνολικά η εργατική τάξη, δεν πρέπει να περιμένουν σωτηρία από κανέναν. Επιβάλλεται να μετατρέψουν τον αγώνα τους από αγώνα για την προστασία της ζωής, σε αγώνα για την ανατροπή της πολιτικής της εκμετάλλευσης.

Νέα θυσία

Μαυροφορέθηκε

ξανά

στο Πέραμα

η «Ζώνη»,

πέντε καήκαν

ζωντανοί,

πέντε οι νέοι

φόνοι,

τη βιοπάλη

η εργατιά

με αίμα