Ο ίδιος μπορεί να είναι βολεμένος, αλλά τα 4,5 και πλέον εκατομμύρια των ασφαλισμένων του ΙΚΑ δεν είναι. Οσο για την ποιότητα και τις συνθήκες περίθαλψης και ασφάλισης που... απολαμβάνουν καλύτερα να μη μιλήσουμε. Το ίδιο συμβαίνει με τους αγρότες και τον ΟΓΑ, τους επαγγελματοβιοτέχνες και το ΤΕΒΕ και πάει λέγοντας. Ουσιαστικά, δηλαδή, το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με τη μεγάλη, τουλάχιστον, πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Για να μη μιλήσουμε, για την κατάσταση στο χώρο της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας ή των δημόσιων νοσοκομείων. Οι τεράστιες όμως ευθύνες για όλ' αυτά βαραίνουν τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και τις πολιτικές τους, δυο δεκαετίες τώρα. Ας συμμαζευτεί, λοιπόν, ο κ. Παπαδόπουλος.
ΥΓ: Οσο για την ουσία του μέτρου των απογευματινών ιατρείων στα νοσοκομεία είναι ολοφάνερο, πως αποτελεί ένα σοβαρό βήμα ιδιωτικοποίησης των τελευταίων -άλλωστε η μεταρρύθμιση δεν τέλειωσε ακόμη...- που θα έχει πολύμορφες συνέπειες και παρενέργειες, και, βέβαια, μόνο τους εργαζόμενους και το λαό δεν ωφελεί.
Αναφαίρετο δικαίωμα, ασφαλώς, του Ηλ. Κανέλλη να καθηλώνεται μπροστά στη μικρή οθόνη, παρακολουθώντας τον «Μεγάλο Αδελφό». Δεν είναι δυνατό να μην του αναγνωριστεί το δικαίωμα στην κλειδαρότρυπα, στην ηδονοβλεψία και, γενικότερα, στη χρήση και κατάποση τηλεοπτικών σκουπιδιών. Αυτό που δεν καταλαβαίνουμε, είναι γιατί «το κάνει θέμα». Γιατί περιφέρει επιδεικτικά αυτή τη ...συνήθειά του και αισθάνεται την ανάγκη να γράψει (στο «Βήμα») άρθρο υπό τον τίτλο «γιατί βλέπω τον Μεγάλο Αδελφό». Φαίνεται, όμως, ότι όποιος βρίσκεται στο βούρκο αρέσκεται να τον ανακατώνει, να το πλασάρει αυτό ως «τέχνη» (των περιττωμάτων) και να του αρέσει, βλέποντας «τον εαυτό του στον καθρέφτη»...
ΥΓ: Είναι, άραγε, τυχαίο ότι ο θαυμασμός για το τηλεοπτικό σκουπίδι συμπίπτει με τον εκφρασμένο, επίσης, θαυμασμό για τον «εκσυγχρονισμό» του Κ. Σημίτη;
Φτάνει, ρε παιδιά, μας πρήξατε. Σώνει και καλά, δηλαδή, να πείσετε κι εμάς και τους αναγνώστες σας, ότι όλα όσα έγιναν την περασμένη άνοιξη, όταν η κυβέρνηση δημοσιοποίησε τις αντιασφαλιστικές και αντεργατικές της επιδιώξεις, οφείλονται αποκλειστικά και μόνο στο «μεγάλο έλλειμμα επικοινωνιακής πολιτικής» της προηγούμενης ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας; Δηλαδή, πιστεύετε, στ' αλήθεια, ότι οι μεγάλες πανελλαδικές απεργίες, με την καθολική συμμετοχή όλων των εργαζομένων, έγιναν μόνο και μόνο επειδή ο Τ. Γιαννίτσης και ο Χρ. Πρωτόπαππας δεν εξήγησαν επαρκώς τους στόχους και τις επιδιώξεις της κυβέρνησης; Ισα ίσα, το αντίθετο ακριβώς έγινε. Πολύ καλά κατάλαβαν οι εργαζόμενοι και γι' αυτό αντέδρασαν - και με το δίκιο τους - όπως αντέδρασαν.
Πάντως, να σημειώσουμε και το εξής: Η τόσο μεγάλη - και καθόλου αθώα - πρεμούρα σας να πείσετε, πως «η επικοινωνιακή πολιτική» και μόνο ήταν το πρόβλημα, ένα και μόνο πράγμα αποδείχνει: Η κυβέρνηση εμμένει στις αντιασφαλιστικές της πολιτικές και λογικές. Ας το πάρουν υπόψη τους αυτό όλοι όσοι σας διαβάζουν.
Τη μια ζητάει ευθέως να προτιμηθούν οι βιομηχανίες των ΗΠΑ για τα εξοπλιστικά προγράμματα, την άλλη αξιώνει προκλητικά ότι δεν έχουν γίνει συλλήψεις «τρομοκρατών», ενώ μια τρίτη δηλώνει ξεδιάντροπα ότι ο πόλεμος θα συνεχιστεί όσο γουστάρουν οι ΗΠΑ και οι άμαχοι θα σκοτώνονται, γιατί οι βόμβες «δεν είναι και τόσο έξυπνες»! Ο λόγος για το νέο πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Αθήνα, Τ. Μίλερ, ο οποίος όχι απλά αποδεικνύεται άξιος αντικαταστάτης του Ν. Μπερνς, αλλά φιλοδοξεί να τον ξεπεράσει στο ρόλο του ανθυπάτου της νέας τάξης στη χώρα μας. Ασφαλώς «βρίσκει και τα κάνει», αφού η κυβέρνηση Σημίτη τρέμει, κυριολεκτικά, απέναντι στο «μεγάλο αφεντικό», εμφανίζοντας τις επιθυμίες των ΗΠΑ ως «δικής της» πολιτική. Η απαράδεκτη συμπεριφορά του Τ. Μίλερ δεν προκαλεί βέβαια καμία έκπληξη. Αντίθετα, δικαιολογεί απόλυτα και ενισχύει τον αντιαμερικανισμό του ελληνικού λαού, του οποίου ως γνωστόν «ο τράχηλος ζυγόν δεν υποφέρει». Κάτι μας λέει ότι επί εποχής Μίλερ ο αντιαμερικανισμός θα γνωρίσει νέες «μέρες δόξας»...
Οι κάτοικοι της Καμπούλ, πάντως, δεν πιθανολογούν την ύπαρξη ενός τρομοκρατικού χτυπήματος στην πόλη τους. Είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ βέβαιοι ότι και σήμερα θα υπάρξουν βομβαρδισμοί και θα σκοτωθούν άμαχοι.
Δε λέμε, η επικοινωνιακή πολιτική των Αμερικανών είναι σίγουρα επιστημονικά σχεδιασμένη, πλην όμως, είναι λίγο δύσκολο να πείσει λογικά σκεπτόμενους ανθρώπους. Δεν είναι δυνατό σήμερα, με τη δεδομένη συγκυρία, η αμερικανική κυβέρνηση να παρουσιάζεται ως θύμα. Ο,τι και να κάνουν, ό,τι και να πουν.
ΠΑΝΤΩΣ, οι πιέσεις στο εσωτερικό των ΗΠΑ, για ακόμα πιο επιθετική πολιτική στο Αφγανιστάν, συνεχίζονται. «Δημοκρατικοί» βουλευτές μιλάνε για μόνιμη βάση χερσαίων επιθέσεων, ενώ τα ...σχολιανά της ακούει η ΣΙΑ για την αναποτελεσματικότητά της.
Να είστε βέβαιοι ότι από το εσωτερικό, τελικά, θα τα βρει ...μπαστούνια η αμερικανική ηγεσία. Είναι αναπόφευκτο. Οταν σπέρνεις ανέμους, θύελλες θα θερίσεις στο τέλος. Η συνεχής μείωση της υποστήριξης της αμερικανικής κοινής γνώμης στους βομβαρδισμούς είναι μόνον η αρχή...
ΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑ «που θα εμπιστεύονται οι πολίτες», θέλει, λέει, ο υπουργός Υγείας, μετά τις ρυθμίσεις που έκανε για τα απογευματινά ιατρεία στα νοσοκομεία. Μήπως εννοούσε, όμως, ένα σύστημα, «που θα πληρώνουν οι πολίτες», γιατί μόνον αυτό κατάφερε με τα μέτρα του;
Οσο για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας έναντι του ιδιωτικού τομέα, που ευαγγελίζεται, μόνο μειδίαμα, βέβαια, μπορεί να προκαλέσει. Λες και δεν ξέρουμε ποια κυβέρνηση έχει γιγαντώσει τα ιδιωτικά συμφέροντα στο χώρο της Υγείας.
Η ηγεσία του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων επιβεβαίωσε χτες, για μια ακόμη φορά, τη λαϊκή παροιμία που λέει ότι «τρώγοντας ανοίγει η όρεξη». Αρπάζοντας, λοιπόν, την ευκαιρία που προσφέρει η διεθνής συγκυρία, ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Λ. Αντωνακόπουλος, με δηλώσεις του, οι οποίες φιλοξενήθηκαν στο χτεσινό «ΒΗΜΑ», ξεκαθάρισε πως και οι Ελληνες βιομήχανοι θα ακολουθήσουν το δρόμο των «συναδέλφων τους», εκτός εάν... η κυβέρνηση πάρει «εδώ και τώρα» νέα αντιλαϊκά μέτρα, στην κατεύθυνση ενίσχυσης των κερδών και της ασυδοσίας των μεγάλων βιομηχανικών και άλλων ελληνικών επιχειρήσεων. Οπως είπε χαρακτηριστικά, «αν η επιβράδυνση μεταβληθεί σε κρίση, ο ΣΕΒ δεν μπορεί να υποδείξει στα μέλη του (δηλαδή τους βιομηχάνους) τι να κάνουν ή τι να μην κάνουν για να ξεπεράσουν τα προβλήματα». Με απλά λόγια, η ηγεσία του ΣΕΒ αξιώνει νέα, πολύ περισσότερα αντιλαϊκά μέτρα...
Είναι, ίσως, η πρώτη φορά που οι υποδείξεις και οι αξιώσεις του ΣΕΒ παραβιάζουν ανοιχτές πόρτες στην κυβέρνηση Σημίτη. Ακόμα και οι εκβιασμοί του τύπου «μέτρα ή απολύσεις» που εκτόξευσαν χτες, μέσω του «Βήματος», οι βιομήχανοι γίνονται ασμένως αποδεκτοί, εκτός των άλλων γιατί βολεύουν την κυβερνητική προπαγάνδα να περάσει τα αντιλαϊκά μέτρα. Ο Ν. Χριστοδουλάκης στην πρώτη δήλωση που έκανε αναλαμβάνοντας τα νέα καθήκοντά του κατέστησε σαφές ότι η λύση του προβλήματος της ανεργίας «περνάει μέσα από την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας». Με άλλα λόγια, να τα δώσουμε όλα στο κεφάλαιο και να εναποθέσουμε στον πατριωτισμό του την αύξηση της απασχόλησης! Είχε δηλαδή προλάβει την ηγεσία του ΣΕΒ, η οποία παρ' όλα αυτά κάνει πράξη τη διακήρυξή της ότι «είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε» το νέο υπουργό Οικονομίας. Πολύ φοβούμαστε όμως ότι μετά τις χτεσινές εξαγγελίες του Ν. Χριστοδουλάκη οι πρώτοι που θα μείνουν χωρίς... δουλιά είναι η ηγεσία του ΣΕΒ. Τους στέλνει κατ' ευθεία στην ανεργία!
«Εκτός απ' τις βόμβες διασποράς, οι Αμερικανοί κατηγορούνται ότι χρησιμοποιούν εναντίον των Ταλιμπάν Τζούνιορς (τα παιδάκια του Αφγανιστάν) βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου και χημικά όπλα...
Αποκλείεται! Δεν το πιστεύω! Οι Αμερικανοί δε θα έκαναν ποτέ στο Αφγανιστάν ό,τι έκαναν στο Ιράκ και το Κοσσυφοπέδιο, στη Σομαλία και το Σουδάν. Ποτέ! Πάντα βρίσκουν κάτι χειρότερο...». Από το χτεσινό «Ναυτίλο» του Στάθη.
Παιδιά που θέρισαν
οι δολοφόνοι,
εικόνες φρίκης
δείχνει η οθόνη,
σοκ απ' το αίμα
νιώθεις και ζάλη
κι ευθύς αλλάζεις,
τότε, κανάλι.
*
Σβήνεις τη φρίκη
να μην τη βλέπεις,
μα να υπάρχει
την επιτρέπεις,
αφού δε βγαίνεις
για να φωνάξεις
«κάτω οι σφάχτες
της "νέας τάξης"».
*
Αυτή τη στάση
πρέπει να πάρεις,
βγες να φωνάξεις,
γίνε μπροστάρης,
γιατί αν θλίβεσαι
μόνο και φρίττεις
θα σφάζει χρόνια
ο μαύρος θύτης,
θα πλημμυρίσει
αίμα ο πλανήτης!