Σάββατο 7 Δεκέμβρη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα

Γρηγοριάδης Κώστας

Δεν είναι το μόνο περιστατικό. Το αντίθετο, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της καθημερινής πρακτικής των εκσυγχρονιστών κυβερνώντων και των κάθε λογής «υπαλλήλων» τους. Γι' αυτό, άλλωστε και το αναφέρουμε.

Την περασμένη Πέμπτη συνεδρίασε το ΔΣ του ΙΚΑ και ενώ οι πάντες γνωρίζουν, ότι για την καθυστέρηση απονομής των συντάξεων φταίει η έλλειψη προσωπικού και η συσσώρευση χιλιάδων αιτήσεων σε ορισμένα υποκαταστήματα, ο διοικητής του Ιδρύματος πρότεινε τη δική του λύση: Να γίνει μελέτη του προβλήματος.

Θα πείτε, έτσι κάνουν οι κυβερνώντες. Ο,τι δε θέλουν να λύσουν, το παραπέμπουν σε επιτροπές και μελέτες. Δίκιο έχετε. Αλλά το παράδειγμα έχει κι άλλη πλευρά. Ο κ. Μ. Νεκτάριος δεν πρότεινε μόνο την πραγματοποίηση μιας ακόμη μελέτης. Σύμφωνα, με τις λογικές του «σύγχρονου μάνατζμεντ» η μελέτη πρέπει να ανατεθεί απευθείας σε ιδιώτες. Και, βέβαια, θα κοστίσει. Πόσο; Μόνον... 120.000 ευρώ, δηλαδή, 41 εκατ. δραχμές περίπου. Λες και λείπουν τα στελέχη του ΙΚΑ, ακόμη κι αν πραγματικά χρειαζόταν μια τέτοια μελέτη. Λες και δεν έχουν κατατεθεί, ήδη, προτάσεις, για την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος, όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι και υπηρεσιακά στελέχη του Ιδρύματος.

Αυτά γίνονται, όμως, όταν οι λύκοι φυλάνε τα πρόβατα...

Εντείνεται ο αντιαμερικανισμός

Δεν είχαμε την παραμικρή αμφιβολία, αλλά μια και το γεγονός επιβεβαιώνεται από σχετική, παγκόσμια έρευνα της κοινής γνώμης και, μάλιστα, από αμερικανικό ερευνητικό κέντρο, στο οποίο προΐσταται η πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μ. Ολμπράιτ, αξίζει να σημειωθεί.

Σύμφωνα, λοιπόν, με το Ερευνητικό Κέντρο «Pew», οι κάτοικοι των περισσοτέρων χωρών διαφωνούν με την αμερικανική πολιτική και διακατέχονται από αντιαμερικανικά αισθήματα. Το Κέντρο πραγματοποίησε έρευνες της κοινής γνώμης σε 44 χώρες και διαπίστωσε αυξημένη δυσαρέσκεια και αντίθεση στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, ακόμη και σε φιλικές προς την Ουάσιγκτον χώρες. Χαρακτηριστική περίπτωση η Τουρκία, όπου -σύμφωνα με την έρευνα - η θετική γνώμη παρουσιάζει κατακόρυφη πτώση και συγκεντρώνει μόνο το 30% των ερωτώμενων, ενώ το 55% τοποθετείται αρνητικά, παρότι το 2000 τα ποσοστά αυτά ήταν ακριβώς αντίθετα. Επίσης, η Γερμανία, όπου το ποσοστό των πολιτών που διατηρεί θετική γνώμη για τις ΗΠΑ έπεσε 17 ολόκληρες μονάδες, τα δύο τελευταία χρόνια (από 78% στο 61%). Το αρνητικό κλίμα εντείνεται πολύ περισσότερο, βέβαια, όταν πρόκειται για χώρες με έντονα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, όπως η Αργεντινή, καθώς και για χώρες της Ασίας και της Αφρικής, όπου κυριαρχεί το μουσουλμανικό στοιχείο.

Οι ... σκληρές διαπραγματεύσεις

Μετά τις προχτεσινές εξελίξεις καταλάβαμε, επιτέλους, τι εννοούσε ο Κ. Σημίτης, όταν μιλούσε για «σκληρές διαπραγματεύσεις» σχετικά με το «σχέδιο Ανάν». Αναφερόμαστε στο προχτεσινό «πινγκ πονγκ» και στο ...σκληρό «πήγαινε έλα» της επίδοσης των απαντήσεων των δύο πλευρών στην επιστολή Κόφι Ανάν.

Αναρωτιόμαστε, όμως, ποιες άλλες, παρόμοιας διαπραγματευτικής ...σκληρότητας, κινήσεις και ενέργειες περιλαμβάνει ακόμη το σίριαλ, ώστε να πειστεί η κοινή γνώμη σε Κύπρο και Ελλάδα, ότι οι κυβερνώντες παλεύουν το ζήτημα...

Αλήθεια, έχουν περάσει τρεις μέρες και ακόμη δεν είδαμε την παραμικρή απάντηση από τους προαναφερομένους, στα όσα είπε ο Αλβαρο ντε Σότο στο Ραδιοφωνικό Ιδρυμα Κύπρου. Για όσους δεν τη θυμούνται, την επαναλαμβάνουμε: Ερωτηθείς σχετικά ο εκπρόσωπος του ΓΓ του ΟΗΕ δήλωσε: «Τα περισσότερα στοιχεία του σχεδίου είναι προϊόν των διαπραγματεύσεων που ο ίδιος είχε (σ.σ. ο Κ. Ανάν) με τις δύο πλευρές στα τρία χρόνια που ασχολείται με το θέμα, αλλά και αντλούνται και από τα στοιχεία που ο ΟΗΕ συνέλεξε από τις δύο πλευρές στις συνομιλίες. Δεν προέκυψαν από το διάστημα».

Με άλλα λόγια, δηλαδή, το «σχέδιο Ανάν» είναι προαποφασισμένο και, μάλιστα, περιέχει τη συμβολή των δύο πλευρών. Δεν έχουν τίποτε να πουν οι κυβερνώντες;

Η Κύπρος θα ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ενωση, χωρίς ουρές και αστερίσκους, δήλωσε, προχτές, ο επικεφαλής της διαπραγματευτικής ομάδας Γιώργος Βασιλείου, μιλώντας με μεγάλη σιγουριά και αυτοπεποίθηση.

Είμαστε περίεργοι, να δούμε τι θα λέει, μετά τις 14 Δεκέμβρη, όταν θα 'χει τελειώσει η Σύνοδος Κορυφής της Κοπεγχάγης...

Τα χρυσοφόρα...

ΜΑΛΛΟΝ ΣΥΜΒΟΛΙΚΟ είναι το όνομα του «επενδυτή», που επιλέγουν οι κυβερνώντες για την «Ολυμπιακή». «Golden Aviation» το όνομα αυτού, «Χρυσή Αεροπορία» σε ελεύθερη μετάφραση...

Οντως, κάποιος θα την πληρώσει ...«χρυσή» αυτήν την ιστορία και μην έχετε αμφιβολία ότι συζητάμε για τον Ελληνα φορολογούμενο. Αλλωστε, δε θα είναι πρώτη φορά...

Οσο για την ανάγκη ύπαρξης εθνικού αερομεταφορέα, αυτά για τους αρμόδιους παραμένουν ψιλά γράμματα.

ΜΕΓΑΛΟ ΤΟ κόστος των συντάξεων, διαπιστώνει ο ΟΟΣΑ και ζητά κίνητρα για την παραμονή των μεγαλύτερων ηλικιακά εργαζομένων στην αγορά εργασίας.

Αυτά ενώ, ήδη, στις ευρωπαϊκές χώρες (και στη δική μας) τα ασφαλιστικά συστήματα έχουν προσαρμοστεί προς το χειρότερο. Γιατί δε λένε ότι θέλουν καταργηθεί η σύνταξη καλύτερα; Να ξέρουμε τι συζητάμε τουλάχιστον.

ΟΛΟ ΝΑ λήξει το θέμα του τέως μας λένε ότι επιδιώκουν και όλο στην επικαιρότητα είναι. Πώς γίνεται αυτό; Ρωτήστε καλύτερα τον υπουργό Οικονομίας και τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, που φροντίζουν να κάνουν δηλώσεις επί δηλώσεων...

Να μην τους αδικούμε, βέβαια, ενδιαφέρονται κι άλλοι για το θέμα. Γενικώς, απ' ό,τι καταλαβαίνουμε, τα επιτελεία του δικομματισμού προτιμούν κι έναν πρώην άνακτα στο πολιτικό «παιγνίδι». Ισως, για ποικιλία και μόνον...


Γρηγοριάδης Κώστας

ΝΟΥΜΕΡΟ ΕΝΑ πρόβλημα είναι το κόστος ζωής και η ακρίβεια στην έρευνα του ΙΝΚΑ για τις απόψεις των καταναλωτών. Οχι πως χρειαζόμαστε την έρευνα για να το καταλάβουμε, αλλά είναι ενισχυτικό και επιβεβαιώνει τις απόψεις μας για τη σοβαρότητα του προβλήματος.

Μόνον ο Ακης Τσοχατζόπουλος δε συμμερίζεται την άποψη και συνεχίζει να απορεί, πού στο καλό ανακάλυψαν οι καταναλωτές την ακρίβεια.

Να δείτε, που το υπουργείο Ανάπτυξης και τα επικοινωνιακά στελέχη του θα βάλουν κάτω τα ...μαθηματικά και με τους λογαριασμούς, που μόνον αυτοί ξέρουν να κάνουν, θα μας ...αποδείξουν ότι πληθωρισμός μείον αυξήσεις στους μισθούς μας κάνει διψήφιο νούμερο και, μάλιστα, θετικό για τους εργαζόμενους.

Διότι, ως γνωστόν, αν η πραγματικότητα δεν είναι αυτή που τους βολεύει, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα.

Γιατί «φουσκώνουν» τον τέως

Εστω ότι προς στιγμήν γινόταν αποδεκτός ο ισχυρισμός του Κ. Γλίξμπουργκ, ότι δεν έχει πρόθεση να γίνει πολιτικός. Είναι εξαιρετικά αμφίβολο, όμως, αν μετά την πρωτοφανή τηλεοπτική (και όχι μόνον) προβολή της συνέντευξής του, εξακολουθεί να εμμένει σ' αυτήν τη θέση! Είναι ιδιαίτερα δύσκολο στον καθένα να αντισταθεί στον πειρασμό να παίξει σε ένα παιχνίδι, που στρώνουν τα μεγάλα αφεντικά για «χάρη του». Πόσο, μάλλον, σε έναν τέως βασιλιά, ο οποίος, στο κάτω κάτω, τίποτα δεν έχει να χάσει.

Η σκανδαλώδης και προκλητική δωρεάν διαφήμιση του έκπτωτου μονάρχη προχτές το βράδυ από όλα τα κανάλια, τα οποία μετέδωσαν σε ζωντανή σύνδεση ολόκληρη (!) την 45λεπτη συνέντευξή του, προφανώς, μόνον αθώα δεν ήταν. Ούτε είναι τυχαίο ότι εξακολούθησε και χτες να είναι πρώτο θέμα στα τηλεοπτικά δελτία και σε μεγάλες φιλοκυβερνητικές εφημερίδες. Μόνον αφελείς δεν μπορούν να διακρίνουν ότι οι αρχιτέκτονες του πολιτικού συστήματος «φουσκώνουν» όσο μπορούν τον Γλίξμπουργκ, προκειμένου να επιτύχουν συγκεκριμένους στόχους και οφέλη. Κατ' αρχήν, η εστίαση της επικαιρότητας στο πρόσωπο του τέως είναι ένας πρώτης τάξης αποπροσανατολιστικός αντιπερισπασμός από τα μεγάλα και οξυμένα προβλήματα (Κυπριακό, ακρίβεια, φτώχεια, κ.ο.κ.). Είναι ευνόητο ότι δεν πρόκειται για στιγμιαίο αποπροσανατολισμό, αλλά για οργανωμένη επιχείρηση, με ορίζοντα τουλάχιστον μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Από την άλλη, είναι ολοφάνερο ότι η κυβέρνηση Σημίτη «καίγεται» να χρησιμοποιήσει τον Γλίξμπουργκ, τόσο για να αποσπάσει δημοκρατικά εύσημα μέσα από θλιβερές αντιμοναρχικές κορόνες, όσο και για να πλήξει την πορεία της ΝΔ προς την κυβερνητική εξουσία.

Ελάχιστα ενδιαφέρει τους εκσυγχρονιστές, που έσπευσαν να πληρώσουν προκαταβολικά «τα ψιλά» των 4,6 δισ. δρχ., ότι με την προκλητική τακτική τους βγάζουν από το χρονοντούλαπο της ιστορίας τόσο μαύρες φιγούρες. Ούτε ότι «νομιμοποιούν» την αναβίωση των φιλομοναρχικών αισθημάτων και αντιλήψεων. Είναι συνειδητή επιλογή τους και απαίτηση της «νέας εποχής» η μετατόπιση ολοένα και δεξιότερα του άξονα της πολιτικής ζωής. Μέσα σε ένα τέτοιο σκηνικό, έχει θέση, όχι μόνον ο Γλίξμπουργκ, αλλά και ένα ακροδεξιό κόμμα, στο οποίο θα διοχετεύεται εντέχνως η λαϊκή δυσαρέσκεια και θα λειτουργεί ως άλλοθι «μετριοπάθειας» για το δικομματισμό.

Επιτακτική, όσο ποτέ λοιπόν, προβάλλει η ανάγκη για δυνάμωμα των λαϊκών αγώνων και της ενίσχυσης της δράσης για το Λαϊκό Μέτωπο ως το μονόδρομο για τους εργαζόμενους, ώστε να βάλουν τη δική τους σφραγίδα στις εξελίξεις. Διαφορετικά, το μέλλον θα είναι εφιαλτικό...


Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Οποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο Λευκός Οίκος και οι «φίλιες» σ' αυτόν ευρωπαϊκές δυνάμεις (Μεγάλη Βρετανία, Ολλανδία κλπ.) πιέζουν για την ικανοποίηση του τουρκικού αιτήματος, σχετικά με την ημερομηνία έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων μεταξύ Τουρκίας και ΕΕ. Η Γερμανία και η Γαλλία αντιτίθενται και παζαρεύουν τα ανταλλάγματα. Και κάπου ανάμεσα σ' αυτήν την ενδοϊμπεριαλιστική διαπάλη και τις σκληρές κόντρες, βρίσκεται η ένταξη της Κύπρου, άμεσα συνδεδεμένη με το Κυπριακό, όπως και με το απαράδεκτο και τελεσιγραφικό «σχέδιο Ανάν», και την ελληνική κυβέρνηση να πιστεύει ότι ο μόνος δρόμος εξυπηρέτησης των συμφερόντων του κυπριακού λαού είναι η στοίχιση με την αμερικανική πλευρά.

Αυτή είναι η εικόνα λίγες μέρες πριν τη Σύνοδο Κορυφής της Κοπεγχάγης. Και μπορεί να λέγονται πολλά και διάφορα, τα περισσότερα για να κρύψουν την πραγματική ουσία των εξελίξεων και των γεγονότων, αλλά η αλήθεια δεν αλλάζει. Οπως δε μειώνονται στο παραμικρό οι τεράστιες ευθύνες των κυβερνώντων. Η πολιτική εγκλωβισμού και παγίδευσης του Κυπριακού στις ιμπεριαλιστικές μυλόπετρες και η εγκατάλειψη των βασικών προϋποθέσεων και όρων, για μια δίκαιη και βιώσιμη επίλυσή του, δε θα μείνει χωρίς πολύμορφες συνέπειες. «Οποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα, τον τρώνε οι κότες», λέει ο λαός μας...

Η πιστοποίηση...

Κι εγένετο φως! Τα προβλήματα του εργατικού δυναμικού της χώρας, η ανεργία, τα χαμηλά μεροκάματα, η απασχολησιμότητα, οι υποβαθμιζόμενες γνώσεις κλπ, υποτάσσονται στη μαγική λύση - συνταγή της πιστοποίησης. Πιστοποίηση στην αξιολόγηση των φορέων της διαρκούς Επαγγελματικής Κατάρτισης, πιστοποίηση των προγραμμάτων κατάρτισης, πιστοποίηση των εκπαιδευτών κλπ, κλπ. Αυτά ακούσαμε προχτές, λίγο ως πολύ, στην ημερίδα του Εθνικού Κέντρου Πιστοποίησης Δομών, από τον υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Δ. Ρέππα. «Μέσα στο διεθνοποιημένο και διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον δεν μπορούμε να πορευτούμε με ασφάλεια, αν δεν έχουμε τ' απαραίτητα εκπαιδευτικά εφόδια, που μας παρέχει η ανανέωση της γνώσης. Αν δεν είμαστε εξοπλισμένοι με τις κατάλληλες και επικαιροποιημένες δεξιότητες, που μας εξασφαλίζει η συνεχιζόμενη επαγγελματική κατάρτιση και η διά βίου μάθηση», είπε. Με άλλα λόγια, προσαρμόσιμος, ευέλικτος, απασχολήσιμος, ημιμαθής εργάτης. Σήμερα, τορναδόρος, αύριο κομμωτής, μεθαύριο πωλητής. Σήμερα χωρίς εργασιακά δικαιώματα, αύριο χωρίς δουλιά.

Και για να λειτουργήσει καλύτερα ο προαναφερόμενος μηχανισμός μπαίνει και ο απαραίτητος κρίκος ελέγχου και χειραγώγησης: Η πιστοποίηση. Ετσι, και τα σεμινάρια προσαρμοστικότητας θα είναι περισσότερο αποτελεσματικά, και οι άνεργοι - μη έχοντες πιστοποίηση - θα ενοχοποιούνται, και τα κονδύλια θα απορροφούνται από τη μικρή και «πιστοποιημένη» ολιγαρχία, που όλοι γνωρίζουμε.

Με ποιο δικαίωμα;

Ο πόλεμος των ΗΠΑ κατά του Ιράκ γίνεται όλο και πιο ορατός και η βάση της Σούδας βρίσκεται, ήδη, σε κατάσταση πολεμικής ετοιμότητας, ενώ η ευρύτερη περιοχή, με την ανάλογη ενεργοποίηση οπλικών συστημάτων και μέτρων ασφάλειας, θυμίζει πολεμική ζώνη. Ακόμη και οι πύραυλοι «Πάτριοτ» έχουν διατεθεί για την αντιπυραυλική προστασία της και βρίσκονται ουσιαστικά υπό αμερικανικό έλεγχο. Στην πραγματικότητα, η βάση αποτελεί πλέον αμερικανικό έδαφος και λειτουργεί ως προκεχωρημένο πολεμικό ορμητήριο, όπου πολεμικά πλοία και αεροσκάφη των ΗΠΑ μπορούν να μπαινοβγαίνουν χωρίς καν τις τυπικές διατυπώσεις, αφού η κυβέρνηση έχει δώσει έγκριση για ελαχιστοποίηση της προειδοποίησης κατάπλου πλοίων και προσγείωσης αεροσκαφών συλλογής πληροφοριών.

Την ίδια στιγμή, στην ευρύτερη περιοχή του Περσικού Κόλπου βρίσκεται σε μόνιμη βάση μια ελληνική φρεγάτα και, βέβαια, τα πληρώματα των ιπταμένων ραντάρ «AWACS», ενώ στην πρόσφατη συνάντηση του Γ. Παπαντωνίου με τον Αμερικανό υφυπουργό Εξωτερικών Μ. Γκρόσμαν, οι Αμερικανοί εξασφάλισαν ακόμη την παραχώρηση του ελληνικού εναέριου χώρου, των λιμανιών και των αεροδρομίων της χώρας ως εναλλακτικών για τις προσγειώσεις των πολεμικών που θα παίρνουν μέρος στις επιχειρήσεις, όπως και τη διάθεση των ελληνικών στρατιωτικών νοσοκομείων.

Και μεις αναρωτιόμαστε: Με ποιο δικαίωμα η κυβέρνηση σέρνει τη χώρα στους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς των Αμερικανών; Πολύ περισσότερο, μάλιστα, όταν βρίσκεται σε αντίθεση με τη μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ξεπουλάνε κυριαρχικά δικαιώματα

Η κατάθεση από την κυβέρνηση στη Βουλή και η υπερψήφιση, σε πρώτη φάση, από τη δικομματική πλειοψηφία της Επιτροπής Εξωτερικών και Αμυνας (κυβέρνηση και ΝΔ με διαφοροποιήσεις από βουλευτές του ΠΑΣΟΚ) της σκανδαλώδους συμφωνίας για το καθεστώς παραμονής των αμερικανικών δυνάμεων στην Ελλάδα (ετεροδικία), είναι ένα κομβικό σημείο. Εκεί συναντώνται η εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στους Αμερικανούς από τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα, μαζί με το νέο καθεστώς στις διεθνείς σχέσεις που επιβάλει η PAX AMERICANA.

Η συμφωνία αυτή, υπό το φως των διεθνών εξελίξεων, της σύγχρονης στρατηγικής του ιμπεριαλισμού, αντανακλά το μέλλον που διαμορφώνει η νέα ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων για τους λαούς. Είναι προπομπός του καθεστώτος της ολοένα και πιο πολύ μειωμένης εθνικής ανεξαρτησίας και της υποκατάστασης του διεθνούς δικαίου από το «δίκαιο» που επιβάλει ο ιμπεριαλισμός. Το καθεστώς αυτό είναι η σύγχρονη έκδοση της αποικιοκρατίας.

Καθιερώνει γενικευμένη ετεροδικία για όλους τους Αμερικανούς, στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό, που βρίσκονται με κρατική αποστολή στην Ελλάδα. Δηλαδή όποιο έγκλημα κι αν διαπράξουν, ο ελληνικός νόμος δεν τους αγγίζει. Κάθε Αμερικανός πράκτορας και προβοκάτορας θα φοράει την «προβιά» της επίσημης κρατικής αποστολής και θα αλωνίζει ελεύθερα, χωρίς το φόβο να υποστεί κάποιες συνέπειες από τον ελληνικό νόμο.

Στη συμφωνία αυτή ρυθμίζονται θέματα που αφορούν ακόμα και την εισαγωγή, χωρίς την επιβολή φόρων, προσωπικών ειδών (έπιπλα, αυτοκίνητα), την πρόσληψη «Ελλήνων υπηκόων» το ειδικό καθεστώς φοροαπαλλαγής που θα απολαμβάνουν, ακόμα και οι Αμερικανοί εργολάβοι που εκτελούν έργα στις αμερικανικές εγκαταστάσεις στην Ελλάδα.

Στην προκειμένη περίπτωση ο νόμος και το Δίκαιο της Ελλάδας σε ό,τι έχει σχέση με τη δράση των Αμερικανών εντός της χώρας, δράση η οποία είναι παράνομη ακόμη και με βάση αυτούς τους νόμους του αστικού κράτους, είτε παρακάμπτονται είτε αγνοούνται. Η συγκεκριμένη συμφωνία έρχεται σαν συνέχεια των άλλων ρυθμίσεων και διευθετήσεων που αφορούν τη συμμετοχή της Ελλάδας στον «αντιτρομοκρατικό» πόλεμο που έχουν κηρύξει οι ΗΠΑ. Και βεβαίως έρχεται ως ένα ακόμη στοιχείο να αποδείξει πως η άρχουσα τάξη της Ελλάδας και οι πολιτικοί εκφραστές της είναι έτοιμοι να ξεπουλήσουν κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας προκειμένου να ενισχύουν την εξουσία τους με τη δράση των ιμπεριαλιστών συμμάχων τους, να προστατεύουν τα συμφέροντά τους και τα κέρδη τους μέσω της συμμετοχής στην ιμπεριαλιστική τάξη. Γι' αυτό και υπογράφουν τέτοιες συμφωνίες υπονομεύοντας λαϊκά δικαιώματα.

Ανάλογη λοιπόν πρέπει να είναι και η στάση τόσο του ελληνικού λαού. Που όχι μόνο πρέπει να καταδικάσει τις πολιτικές δυνάμεις που εκχωρούν κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας στους ιμπεριαλιστές, αλλά να παλέψει ενάντια στην πραγματικότητα που διαμορφώνουν. Η συμφωνία, ακόμη κι αν τελικά ψηφιστεί από την ολομέλεια, δεν πρέπει να νομιμοποιηθεί από τον ελληνικό λαό. Μα δε φτάνει αυτό. Πρέπει να γυρίσει την πλάτη στα κόμματα της πλουτοκρατίας, να συσπειρωθεί στο δικό του κοινωνικοπολιτικό μέτωπο, για τη μαχητική οργάνωση της αντιιμπεριαλιστικής πάλης, για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής της πλουτοκρατίας.

Βρέχει...

Βρέχει γερά, συνέχεια

και τα μικράκαλύβια

πλημμύρισαν ανέχεια,

αναδουλιά κι ακρίβεια

και η οργή

των ταπεινών,

που έχουν αποκάμει,

όλο φουσκώνει

και θα δεις,

θα σπάσει σαν ποτάμι!

* * *

Βρέχει γερά

και μπάζουνε

τα χαμηλά υπόγεια,

πνίγονται

και βουλιάζουνε

στα «θα»

στα κούφια λόγια,

άλλη στη φτώχεια

έταξαν οι μπαγαπόντες

μοίρα

κι οι γελασμένοι

θα το δεις

θα γίνουνε πλημμύρα!


Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ