ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τα αδύνατα...

Γρηγοριάδης Κώστας

Αναρωτιόμαστε τις μέρες αυτές, διαβάζοντας κάποιες ...περισπούδαστες αναλύσεις, αν μερικοί μερικοί είναι τόσο αφελείς, όσο δείχνουν τα γραπτά τους. Μέχρι πρότινος, υποστήριζαν μετά μανίας τις κυβερνητικές επιλογές και πολιτικές των διαρθρωτικών αλλαγών, του «λιγότερου κράτους» και των κάθε λογής «απελευθερώσεων». Και τώρα, καθώς οξύνεται το πρόβλημα της ακρίβειας -όπως και της ανεργίας, της φτώχειας, της υγείας, κλπ., κλπ. - κάνουν ασκήσεις ...λογοπαιγνίων, μεταξύ πολιτικής και οικονομίας, κοινωνίας και αγοράς, κλπ., κλπ. και αναρωτιούνται ποιο είναι πρώτο και ποιο δεύτερο. Μερικοί, μάλιστα, απαιτούν την εφαρμογή τέτοιων πολιτικών, που με το ένα χέρι θα ικανοποιούν τις απαιτήσεις των αγορών και με τ' άλλο θα εξασφαλίζουν τα δικαιώματα των εργαζομένων, ιδιαίτερα των περισσότερο φτωχών και εξαθλιωμένων...

Και δεν έχουμε την απαίτηση, βέβαια, να καταλάβουν οι προαναφερόμενοι την ταξική ουσία και τις αξεπέραστες αντιφάσεις του καπιταλιστικού συστήματος. Αλλωστε, αν τις καταλάβαιναν, δε θα ήταν ένθερμοι απολογητές του. Θα μπορούσαν, όμως, να καταλάβουν ότι η σημερινή όξυνση των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων είναι, πρωτίστως, αποτέλεσμα των κυβερνητικών πολιτικών «απελευθέρωσης» και διαρθρωτικών αλλαγών. Καταλαβαίνουμε, όμως, ότι ένα εισόδημα κάποιων εκατομμυρίων το μήνα κάνει πολύ δύσκολους ακόμη και τους απλούς αυτούς συλλογισμούς...

«Φάτε»... αγρότες αυξήσεις

Πόσοι αγρότες είδαν φέτος αύξηση στο εισόδημά τους σε τρέχουσες τιμές κατά 10% περίπου; Η κυβέρνηση πάντως επικαλέστηκε χτες στοιχεία, που η ίδια προηγουμένως έστειλε στη Στατιστική Υπηρεσία της ΕΕ και τα οποία ανακοινώθηκαν προχτές σε αποπληθωρισμένες τιμές μέσω Βρυξελλών, εμφανίζοντας αύξηση του αγροτικού εισοδήματος το 2002 στην Ελλάδα κατά 5,7%. Μάλιστα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε σχετικά χτες, πως αυτό «δείχνει, σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς ορισμένων, ότι το αγροτικό εισόδημα στην Ελλάδα εμφανίζει συνεχή αύξηση». Αλλά πώς γίνεται, όταν η φετινή χρονιά έχει χαρακτηριστεί ως η χειρότερη κι από την ίδια την κυβέρνηση, λόγω των μεγάλων ζημιών που έγιναν από την κακοκαιρία και παράλληλα οι κοινοτικές επιδοτήσεις για το 2002 με βάση τον προϋπολογισμό να είναι μειωμένες κατά 4,7%, να εμφανίζεται στατιστικά αυξημένο το αγροτικό εισόδημα στην Ελλάδα και μάλιστα σε αποπληθωρισμένες τιμές; Τι μέτρησαν οι κυβερνώντες και οι υπηρεσίες τους; Και μπορεί κάποιοι που δε γνωρίζουν τι συμβαίνει στην ελληνική γεωργία να «καταπιούν» ό,τι ανακοινώνεται. Αλλά πιστεύουν εκεί στην κυβέρνηση, ότι θα το πιστέψουν και οι αγροτοκτηνοτρόφοι;!

Αν μιλούσαν οι σκύλοι...

Οι σκύλοι «από σπίτι» θα πρέπει μάλλον να βρουν δουλιά για να πληρώσουν τα τέλη τους και τις «παρανομίες» τους, ενώ οι σκύλοι- αλήτες μάλλον θα πρέπει να τρέξουν να κρυφτούν. Ο «εκσυγχρονισμός» δεν τους αφήνει... άλλες επιλογές.

Χτες το υπουργείο Γεωργίας έδωσε στη δημοσιότητα νομοσχέδιο «περί δεσποζομένων και αδέσποτων ζώων», το οποίο αφορά κυρίως στους σκύλους και δευτερευόντως στις γάτες. Αν γίνει πράξη αυτό το νομοσχέδιο, οι ιδιοκτήτες σκύλων θα πρέπει να τους δηλώσουν στους δήμους και να πληρώνουν σε αυτούς ετήσια εισφορά. Η δήλωση θα συνεπάγεται σήμανση των σκύλων, η οποία μελετάται να γίνει με τσιπ ή με τατουάζ. Παράλληλα, θα απαγορεύεται στο εξής να κυκλοφορούν ασυνόδευτοι οι σκύλοι στους δρόμους. Οσοι δίνουν μεγάλες ελευθερίες στους σκύλους, ή τους εγκαταλείπουν, ή διαπράττουν διάφορες άλλες τιμωρητέες πράξεις, με βάση τα όσα προβλέπονται στο νομοσχέδιο θα κινδυνεύουν με ποινές φυλάκισης μέχρι 6 μήνες και πρόστιμα μέχρι 5.000 ευρώ. Τα χρήματα από τα τέλη και τα πρόστιμα θα πηγαίνουν στους δήμους για να φτιάξουν κέντρα υποδοχής των αδέσποτων σκύλων. Αυτό θα πει ανταποδοτικότητα...

Προολυμπιακό άθλημα ... ο «μπόγιας»

Στο νομοσχέδιο για τα αδέσποτα, φαίνεται ανάμεσα στα άλλα ότι επιδιώκεται να μαζευτούν οι αλανιάρηδες σκύλοι από τους δρόμους και βασικά στις πέντε ολυμπιακές πόλεις (Αθήνα, θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ηράκλειο, Βόλος), για να μη σκυλομαυρίσει η εικόνα τους. Και φαίνεται, επίσης, πως μέχρι το καλοκαίρι του 2004 οι δημοτικοί υπάλληλοι των ολυμπιακών πόλεων πρωτίστως, θα «αθληθούν» στις «κυνοδρομίες ...μετά απόχης». Οι αδέσποτοι σκύλοι, που θα συλλαμβάνονται, θα οδηγούνται σε ειδικά κέντρα -καταφύγια που προβλέπεται να έχουν φτιάξει οι δήμοι και θα φιλοξενούνται εκεί, μέχρι να βρεθεί κηδεμόνας. Το σίγουρο είναι ότι θα στειρώνονται, ενώ αν κριθούν επικίνδυνοι, ανάπηροι, ή αρκετά γερασμένοι θα οδηγούνται σε ευθανασία. Προβλέπεται, βέβαια, και η επανατοποθέτησή τους σε περιοχές, μακριά όμως από νοσοκομεία, σχολεία και ...κυρίως μέχρι το 2004 από αυτοκινητόδρομους ταχείας κυκλοφορίας, αεροδρόμια και αθλητικά κέντρα. Το έξοδα, βέβαια, δεν τα βάζει ούτε η κυβέρνηση, ούτε η Αθήνα 2004, ούτε η ΔΟΕ. Εκτός ...αν μετά το νομοσχέδιο αυτό, όλοι οι ιδιοκτήτες σκύλων, αμολήσουν τα συμπαθή αυτά τετράποδα, στους δρόμους...

«Καλή» για ποιους;

Αν «η οικονομία είναι καλή», όπως ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός στην προχτεσινή συνέντευξή του, τότε γιατί ο κόσμος υποφέρει; Γιατί «πιάνει κρύος ιδρώτας» τη νοικοκυρά σαν πλησιάζει και κοιτάει στα ράφια του Σούπερ Μάρκετ και στους πάγκους της λαϊκής αγοράς; Γιατί, μέρες γιορτών, τα μαγαζιά «ψάχνουν πελάτη με το κιάλι»; Γιατί τα καφενεία των χωριών κλείνουν με το βασίλεμα του ήλιου; Γιατί πάρα πολλοί έχουν «κόψει» τη διασκέδαση, τα ταξίδια, τις διακοπές; Ο,τι και να λέει ο Κ. Σημίτης - τα μεγαλύτερα ψέματα λέγονται από σοβαροφανείς ανθρώπους - η αλήθεια είναι ότι ο πολύς κόσμος στην Ελλάδα δεν έχει λεφτά. Είναι φτωχός.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία μετρήσεων, το 22% και πλέον των Ελλήνων βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας (όριο μάλιστα, που δεν προσδιορίζεται από τους ιθύνοντες με βάση τις σύγχρονες ανάγκες της λαϊκής οικογένειας). Αλλά και να μην υπήρχαν οι μετρήσεις, ο καθένας καταλαβαίνει αν είναι φτωχός. Το νιώθει όταν «βγάζει» τσίμα - τσίμα το μήνα ή μπαίνει και «μέσα», δυσκολευόμενος πολύ να πληρώσει για φαΐ, ντύσιμο, τους λογαριασμούς ΟΤΕ, ΔΕΗ, νερού, τα φροντιστήρια των παιδιών, τη βενζίνη του αυτοκινήτου, το νοίκι και σκεφτόμενος ότι σήμερα η ζωή κατάντησε «μεροδούλι - μεροφάι» και τίποτα δε μένει «στην μπάντα». Το αντιλαμβάνεται όταν είναι καταχρεωμένος στην τράπεζα ή όμηρος των τοκογλύφων και ζει με την αγωνία αν θα του κατασχέσουν το σπίτι, το χωράφι, το μαγαζί ή αν βρεθεί στη φυλακή.

Τόσο, λοιπόν, η ακρίβεια, όσο, και κυρίως, η ανέχεια της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού είναι που δείχνουν ότι «η οικονομία δεν πάει καλά». Κι όσοι επιχειρούν να εμφανίσουν ως το μοναδικό πρόβλημα την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια στην «ελεύθερη» αγορά, αποκρύβοντας την ανέχεια και τη φτώχεια, θέλουν ν' αποπροσανατολίσουν τον κόσμο και, εν τέλει, να βοηθήσουν την κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να συνεχίσει την πολιτική λιτότητας που εφαρμόζει. Διότι, ακόμα κι αν ήταν κάπως φτηνότερα τα προϊόντα και λιγότερη η αισχροκέρδεια, πάλι ο άνεργος, ο μικροαμειβόμενος μισθωτός, ο ξεκληρισμένος αγρότης, ο χρεοκοπημένος εμποροβιοτέχνης, ο πένητας συνταξιούχος δε θα μπορούσε να προμηθευτεί ό,τι χρειάζεται η οικογένειά του.

Αυτή, λοιπόν, είναι η πραγματική κατάσταση της οικονομίας και ψεύδεται ο πρωθυπουργός λέγοντας πως «είναι καλή» για το λαό. Δεν ψεύδεται φυσικά, αν εννοεί ότι «είναι καλή» για την οικονομική ολιγαρχία του τόπου, η οποία απομυζά τον πλούτο που παράγουν οι Ελληνες εργαζόμενοι και ζει πλουσιοπάροχα. Πράγματι, για τους μεγαλοβιομήχανους, τους μεγαλέμπορους, τους μεγαλοϊδιοκτήτες, τους εφοπλιστές κι άλλους «χρυσοκάνθαρους», «όλα πάνε καλά», καθώς όσο τα λαϊκά εισοδήματα μειώνονται, τα κέρδη τους αυξάνουν. Αυτό εννοεί και ο Κ. Σημίτης, καθώς η κυβέρνησή του τάχθηκε να υπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και κατάφερε να το κάνει με τον αποδοτικότερο τρόπο, απολαμβάνοντας την εμπιστοσύνη των ντόπιων και ξένων εκπροσώπων του...

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Ο 13ος μισθός... του «καταναλωτή»

Γρηγοριάδης Κώστας

ΜΕ ΤΟΝ 13ο μισθό ανά χείρας αναμένεται να βρεθούν οι (περισσότεροι τουλάχιστον) μισθωτοί τις επόμενες μέρες και αιφνιδίως θα αλλάξουν ρόλο μετατρεπόμενοι στο είδος των «καταναλωτών»!

Για όσους δεν ξέρουν, «καταναλωτής» είναι ένα ον το οποίο, οι μεγάλες εταιρίες αγαπάνε, τα πολυκαταστήματα βοηθούν, οι διαφημιστικές εταιρίες προσεγγίζουν, οι τράπεζες ενισχύουν με ευνοϊκούς όρους και η εφορία το περιμένει... στη γωνία.

Δεν είναι να απορεί κανείς πως με όλα αυτά ο «καταναλωτής» παρουσιάζει μείωση του αριθμού του και απειλείται με εξαφάνιση. Είναι φανερό πως πρόκειται για είδος αναλώσιμο, ιδίως αυτές τις ημέρες όπου ο προαναφερθείς 13ος μισθός αποτελεί στόχο πολλών.

ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ πάντως, ωραιότατα μας το παρουσίασε το πρόβλημα της ακρίβειας ο Ακης Τσοχατζόπουλος. Ενώ οι βιομήχανοι τροφίμων ανακοινώνουν αυξήσεις μέχρι και 40% στα προϊόντα τους, ο υπουργός μας λέει ότι φταίμε κι εμείς οι καταναλωτές για τις αυξήσεις!

Δεν αγοράζουμε λέει σωστά και δεν εκμεταλλευόμαστε - λέει - τις συνθήκες ανταγωνισμού που έχουν δημιουργηθεί στην αγορά! Εν ολίγοις πρώτα αφήνουν τους πάντες να μας κλέβουν και στη συνέχεια μας αποκαλούν και κορόιδα.

Οσο για την αντίδραση του υπουργείου στις επερχόμενες αυξήσεις με την έλευση του 2003 θα είναι - «τσάι και συμπάθεια», αφού το υπουργείο προτίθεται να «συζητήσει» με τις επιχειρήσεις προκειμένου να του εξηγήσουν γιατί αυξάνουν τις τιμές. Λέτε να μη βρουν λόγους; 'Η μήπως ο υπουργός θα είναι ιδιαίτερα δύσπιστος;

Κάτι τέτοια ακούς τελικά και σκέπτεσαι μέχρι πού ακόμα μπορεί να φθάσει η υποκρισία και το δούλεμα. Κι όταν το σκέφτεσαι αυτό, εμφανίζεται ο Χριστοδουλάκης!

Αυτός χτες στη συζήτηση του προϋπολογισμού, μας είπε ότι το εισόδημα των Ελλήνων αυξάνεται περισσότερο από το μέσο όρο των ευρωπαϊκών κρατών και συγκεκριμένα κατά 3,3%. Είμαστε λοιπόν σε καλύτερη θέση από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους που είχαν αυξήσεις 0,8%

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μιλάμε για μοναδική ερμηνεία της πραγματικότητας. Είναι εκπληκτικό να λες στη φτωχότερη στατιστικά χώρα της Ευρώπης ότι έχει τους μισθωτούς με τις καλύτερες αυξήσεις εισοδήματος; Δε βρίσκετε;

... και ο Σον Πεν

Βέβαια, ακόμη και στο Χόλιγουντ, ακόμη και στο χώρο των αστέρων της έβδομης τέχνης δεν υπάρχει μόνον ο Σπίλμπεργκ. Υπάρχει και ο γνωστός ηθοποιός Σον Πεν, που έχει ταχθεί - όπως και πολλοί άλλοι - ενάντια στον πόλεμο και την «αντιτρομοκρατική» εκστρατεία του Μπους γενικότερα και τις μέρες αυτές βρίσκεται στο Ιράκ, για να αναδείξει - όπως λέει - όλα όσα δε λένε τα δυτικά ΜΜΕ.

«Οποιο κόμμα κι αν ψήφισα, είμαι κι εγώ ένα μέρος της κυβέρνησης. Κι αν γίνει πόλεμος θα βάψω κι εγώ τα χέρια μου στο αίμα» δήλωσε ο Σον Πεν, αναδείχνοντας την ευθύνη του καθένα μας και ιδιαίτερα των επωνύμων, μπροστά σε όλα όσα γίνονται.

Τοπική ναι, αυτοδιοίκηση όχι...

Τα τελευταία χρόνια, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, με την υποστήριξη της ΝΔ και του ΣΥΝ, έχουν μετατρέψει την Τοπική Αυτοδιοίκηση - πολύ περισσότερο από παλιότερα - σε μοχλό προώθησης των αντιλαϊκών επιλογών και πολιτικών της κεντρικής εξουσίας και της εκάστοτε κυβέρνησης, έλεγαν το ΚΚΕ και οι υποστηριζόμενοι απ' αυτό συνδυασμοί στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, πριν από δύο μήνες. Και καλούσε τους εργαζόμενους και για το λόγο αυτό να καταδικάσουν τις κυβερνητικές επιλογές, να συσπειρωθούν και να υποστηρίξουν τους ενωτικούς αγωνιστικούς συνδυασμούς. Οι άλλες δυνάμεις, βέβαια, έκαναν γαργάρα όλα τα προαναφερόμενα. Προτιμούσαν να αερολογούν για το θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και να υπόσχονται πολλά και διάφορα, για πλατείες, πράσινο και δε συμμαζεύεται.

Ορίστε, λοιπόν, τι είπε προχτές ο Κ. Σκανδαλίδης, παρουσιάζοντας το νέο Κώδικα Αυτοδιοίκησης, που αναμένεται να γίνει νόμος του κράτους ως τα τέλη του Απρίλη 2003: «Η Αυτοδιοίκηση είναι ένας δημόσιος οργανισμός και είναι υποχρεωμένος να ασκεί και την εθνική πολιτική στο χώρο του». Και για να μην υπάρχει η παραμικρή παρεξήγηση, έδωσε και ορισμένα παραδείγματα, ώστε να καταλάβουν όλοι ότι εθνική θεωρεί την εκάστοτε κυβερνητική πολιτική. Αυτή είναι η Τοπική... Αυτοδιοίκηση για την κυβέρνηση...

Η αλήθεια του Φερχόιγκεν

Τελικά, πράγματι το κείμενο συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στην Κοπεγχάγη δεν είχε αστερίσκους. Αυτή είναι η μόνη αλήθεια που ακούστηκε μετά την Κοπεγχάγη από την κυβέρνηση και τους λοιπούς ευρωλάγνους, που έσπευσαν να θριαμβολογήσουν για τη νίκη που κατήγαγε η Ελλάδα στη Σύνοδο Κορυφής. Αλλωστε, δεν τους χρειαζόταν τους αστερίσκους, αφού ενσωμάτωσε στο κείμενο και τους όρους και τις προϋποθέσεις ένταξης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Ο κοινοτικός επίτροπος Φερχόιγκεν είπε μια μεγάλη αλήθεια προχτές. Δήλωσε ρητά και κατηγορηματικά ότι αν οι Κύπριοι πουν «όχι» στο «σχέδιο Ανάν» για την επίλυση του Κυπριακού κατά το δημοψήφισμα της 30ής Μάρτη, αυτό θα ισούται με «όχι» στην ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Ανεξάρτητα από την πραγματικά τιτάνια προσπάθεια που καταβλήθηκε αμέσως μετά, να ανασκευαστεί αυτή η δήλωση, η αλήθεια παραμένει έτσι όπως την ομολόγησε ο κοινοτικός επίτροπος.

Η αλήθεια είναι ότι οι Κύπριοι οδηγούνται με το πιστόλι στον κρόταφο στη λήψη μιας απόφασης. Οδηγούνται στις 28 Φλεβάρη να πουν καταρχήν «ναι» στην επίλυση του πολιτικού προβλήματος της Κύπρου στη βάση του απαράδεκτου και διχοτομικού «σχεδίου Ανάν», να δηλώσουν «ναι» στο δημοψήφισμα υποκύπτοντας στον εκβιασμό της ματαίωσης της ένταξης στην ΕΕ. Η αλήθεια της Κοπεγχάγης είναι ότι εκεί η Κύπρος διχοτομήθηκε με την ένταξη του 62% του νησιού στην ΕΕ, με τη νομιμοποίηση των αποτελεσμάτων της εισβολής και κατοχής.

Αυτή είναι η πραγματικότητα για όποιον θέλει να τη δει. Οπως πραγματικότητα είναι ότι τώρα το Κυπριακό εισέρχεται στην πιο δύσκολη, την πιο σύνθετη φάση του. Ολα τα άλλα είναι στάχτη στα μάτια του κόσμου, που κάποιοι θέλουν να τα κρατήσουν κλειστά για ένα ζήτημα μείζονος σημασίας, η θετική ή αρνητική έκβαση του οποίου θα επιδράσει θετικά ή αρνητικά σε άλλα «ανοιχτά» ζητήματα της ευρύτερης περιοχής, όπως είναι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, οι διεκδικήσεις της Αγκυρας στο Αιγαίο κ.ά.

Γι' αυτή την πραγματικότητα το ΚΚΕ ήταν από τους ελάχιστους που μίλησαν καθαρά και ξάστερα εξαρχής. Την αποκάλυψε, την κατήγγειλε, την πολεμά και θα την πολεμά εκτιμώντας πως κάθε άλλο παρά θετικές εξελίξεις για τους Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους εγκυμονεί. Το ΚΚΕ επιμένει, παρά τη σε βάρος του πολεμική, να προβάλει το δίκαιο αίτημα για μια Κύπρο ενιαία και ανεξάρτητη, χωρίς ξένα στρατεύματα και στρατό κατοχής. Για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση στη βάση των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Παραμένει στο πλευρό συνολικά του κυπριακού λαού και είναι έτοιμο να στηρίξει κάθε προσπάθειά τους, που πρέπει να είναι κοινή για Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, για μια λύση που θα τους επιτρέψει επιτέλους να συνυπάρξουν ειρηνικά στη δική τους κοινή χώρα.

Οι δωρεές του Σπίλμπεργκ...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ενα εκατομμύριο δολάρια αποφάσισε να δωρίσει ο γνωστός σκηνοθέτης Στίβεν Σπίλμπεργκ σε πέντε ισραηλινές οργανώσεις που βοηθούν θύματα παλαιστινιακών επιθέσεων. Τα χρήματα θα χορηγηθούν από το Ιδρυμα για το Ολοκαύτωμα, που ίδρυσε ο σκηνοθέτης στη Φραγκφούρτη, το 1994 με τα έσοδα από την ταινία του «Λίστα του Σίντλερ». Ο Σπίλμπεργκ, που αξίζει ίσως να υπενθυμίσουμε ότι με πρόσφατες δηλώσεις του τάχθηκε υπέρ μιας αμερικανικής επίθεσης στο Ιράκ, σε αντίθεση με πολλούς Αμερικανούς καλλιτέχνες που υπέγραψαν αντιπολεμική επιστολή, υποστήριξε ότι κάνει τη δωρεά επειδή «η τραγική πραγματικότητα που υφίσταται ο ισραηλινός λαός είναι σχεδόν μόνιμη και δεν υπάρχει ελπίδα να αλλάξει στο κοντινό μέλλον».

Προφανώς, ο Σπίλμπεργκ ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του Χόλιγουντ, διαθέτει «επιλεκτική» μνήμη και πληροφόρηση. Ξεχνά, όπως και πολλοί άλλοι, ότι όλα όσα γίνονται στη Μέση Ανατολή αποτελούν - πρωτίστως - τις συνέπειες της συνεχιζόμενης ισραηλινής κατοχής των παλαιστινιακών εδαφών και της, επί δεκαετίες, παραβίασης και αγνόησης εκ μέρους της ισραηλινής ηγεσίας των αποφάσεων του ΟΗΕ. Και, βέβαια, τις συνέπειες πληρώνουν και οι δυο λαοί, αλλά μια μάτια και μόνο στους αριθμούς είναι αρκετή για να γίνει φανερό και το μεγαλύτερο θύμα. Στη μέχρι σήμερα διάρκεια της δεύτερης Ιντιφάντα έχουν σκοτωθεί 2.760 άνθρωποι, εκ των οποίων οι 2.032 ήταν Παλαιστίνιοι και 678 Ισραηλινοί.

Το έλατο

Να κι ένα δέντρο

αλλιώτικο

μέσα σ' ένα δυάρι,

αντί για μπάλες - κοίταξε -

στο κάθε του κλωνάρι

έχει την «κούρα»,

την ΟΝΕ,

τις τράκες και τα βάρη!

* * *

Να κι ένα δέντρο

αλλιώτικο