Τα στοιχεία της Γιουροστάτ επιβεβαιώνουν ότι την αύξηση των κοινωνικών δαπανών, ως ποσοστό του ΑΕΠ, την πλήρωσαν αποκλειστικά οι εργαζόμενοι. Δηλαδή, οι εργαζόμενοι, μέσω των εισφορών τους στα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά και των κοινωνικών πόρων, πληρώνουν περισσότερα για τις συντάξεις, την Υγεία και την Πρόνοια απ' ό,τι πλήρωναν στο παρελθόν. Μάλιστα, ενώ πληρώνουν περισσότερα, οι συντάξεις, οι υπηρεσίες Υγείας και οι παροχές Πρόνοιας μειώνονται καθημερινά. Την ίδια στιγμή μειώθηκαν αισθητά και οι κρατικές δαπάνες για τον ίδιο σκοπό. Χαρακτηριστικό της αλχημείας είναι και το γεγονός ότι ο «κοινωνικός προϋπολογισμός» παρουσιάζει τις δαπάνες σε τρέχουσες και όχι σε σταθερές τιμές, με αποτέλεσμα η αύξηση των δαπανών να είναι της τάξης του 200%, 300% και 400% σε σύγκριση με την περασμένη δεκαετία. Αλλά με τέτοια τρικ, το μόνο που καταφέρνει η κυβέρνηση είναι να γίνεται περίγελος...
Ορισμένοι είναι τόσο ξεφωνημένοι υπερασπιστές του ιμπεριαλισμού και της βαρβαρότητάς του, που είναι ικανοί όταν τους φτύνουν να νομίζουν ότι βρέχει. Μια τέτοια περίπτωση είναι ο γνωστός «σκληρός» του Χόλιγουντ, Μπρους Γουίλις, που - άκουσον, άκουσον! - αποφάσισε να δώσει ένα εκατομμύριο δολάρια σε αυτόν που θα συλλάβει τον Σαντάμ, εκφράζοντας ταυτόχρονα την επιθυμία να τον αφήσει να κάτσει μια ώρα μαζί του. Αυτή την ανακοίνωση έκανε ο εν λόγω κύριος που πήγε να διασκεδάσει τα στρατά των ΗΠΑ στο Ιράκ την περασμένη Παρασκευή. Δεν έμεινε όμως σε αυτή την... προσφορά. Δήλωσε ανερυθρίαστα, επίσης, ότι διαφωνεί με τα ΜΜΕ, που θέλουν «να παρουσιάσουν τον πόλεμο στο Ιράκ ως κακό πόλεμο» και συμπλήρωσε «οι Ιρακινοί είναι ευχαριστημένοι που είμαστε εδώ». Εμείς τι να πούμε; Και το φτύσιμο χαμένο θα πάει.
Δεν έχουν τέλος οι ανατιμήσεις, που ανεξέλεγκτα επιβάλλουν στα ασφάλιστρα των οχημάτων οι ασφαλιστικές εταιρίες φέρνοντας τους υποχρεωτικά ασφαλισμένους οδηγούς μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις, κάθε φορά που ανανεώνουν τα συμβόλαιά τους. Ανατιμήσεις ακόμα και πάνω από 30% σε ένα εξάμηνο αντικρίζουν οι πελάτες των εταιριών και... τρίβουν τα μάτια τους, ελπίζοντας αρχικά ότι μπορεί και να πρόκειται για λάθος. Μόνο που δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο. Πρόκειται για τα αποτελέσματα της «απελευθέρωσης» των ασφαλίστρων που η κυβέρνηση με κάθε τρόπο υπερασπίζεται και εξυπηρετεί δίνοντας γην και ύδωρ στις ασφαλιστικές και παρέχοντάς τους το δικαίωμα να θησαυρίζουν σε βάρος των γιωταχήδων. Οσο για τους λεονταρισμούς του υφυπουργού Ανάπτυξης Κ. Κουλούρη ότι δήθεν διαφωνεί με νέες αυξήσεις δεν είναι αρκετοί, ούτε να ξεγελάσουν τους ασφαλισμένους ούτε, βέβαια, να ανακόψουν την κερδοσκοπία. Πολύ, δε, περισσότερο που την ίδια στιγμή προωθεί μια σειρά από ρυθμίσεις που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των ασφαλιστικών.
«Πέρασε στα ψιλά αλλά είναι ειδησάρα με τα όλα της. Τρεις πρώην ηγέτες πρώην σοσιαλιστικών χωρών - μεταξύ αυτών ο κουλτουριάρης Χάβελ και ο εργατοπατέρας Λεχ Βαλέσα - ζητούν με δημοσιευμένη φυσικά επιστολή τους τη δημιουργία ταμείου για την εκδίωξη του Φιντέλ Κάστρο. Δεν ξέρω πόσο καλά αντιληφθήκατε το μέγεθος της δημοκρατικής ανησυχίας και της παγκόσμιας προσφοράς αυτών των πολιτικών. Οι οποίοι στη διάρκεια της αμερικανικής εφόδου στη Βαγδάτη, συναθροίστηκαν πίσω από τις ορντινάντσες για να σκουπίζουν τις στάχτες από τα πούρα του Τζον Γουέιν. Ούτε λίγο ούτε πολύ ζητάνε να καταβάλουμε τον οβολό μας για να συγκεντρωθούν δολάρια που θα κατευθυνθούν στην τσέπη της κουβανέζικης αντιπολίτευσης. Δηλαδή σαν να λένε εντελώς χυδαία και κυνικά: Αν επιθυμείτε να επιστρέψει η Κούβα στην τσόχα και στην Τρούμπα της ελεύθερης αγοράς, πρέπει να δώσετε λεφτά. Αμ, πώς αλλιώς θα αγοραστούν όπλα και συνειδήσεις; Θα μου πείτε και τι ξέρουν αυτοί. A, μην το λέτε. Ομιλούν εκ πείρας και Αλληλεγγύης!». Του Δ. Δανίκα από τη «Στήλη άλατος» των χτεσινών «Νέων».
***
Η κυβέρνηση Σημίτη πετά τη μάσκα και φέρεται (και) σε επίπεδο θεσμικής συγκρότησης της ΕΕ, όπως φέρεται και σε επίπεδο πρακτικό. «Ναι σε όλα» και «μάλιστα σε όλα»! Πρόκειται για το δόγμα της ...«ισχυρής Ελλάδας»!
Η έκδοση του νέου Συντάγματος της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα έχει ως ελληνικό επίμετρο την προσαρμογή της κυβέρνησης Σημίτη στις απαιτήσεις του γαλλογερμανικού άξονα. Αλλωστε, ο κ. πρωθυπουργός δεν κουράζεται να λέει ότι τάσσεται υπέρ μιας «υπερεθνικής κυβέρνησης», την οποία - κατά τη γνώμη του - «έχει ανάγκη» η ΕΕ και ως εκ τούτου όλα τα περί «εθνικής κυριαρχίας» ακούγονται στα αυτιά των «εκσυγχρονιστών» σαν κουραφέξαλα...
***
Ακόμα και για το ΠΑΣΟΚ, όμως, υπάρχει ένα είδος κυνισμού που ξεπερνά τα όρια. Και τα ξεπέρασαν! Φτάνουν, λοιπόν, να λένε οι «ταγοί» αυτού του τόπου: «Μα και τόσα χρόνια που είχαμε το βέτο, πότε το χρησιμοποιήσαμε;»! Η παραπάνω θα ήταν μια πρωτοφανής στάση ραγιαδισμού, αν δεν είχε προηγηθεί η γνωστή λογική των Ιμίων. «Μα και τόσο καιρό που δεν τα είχαν διεκδικήσει οι Τούρκοι ποιος ήξερε ότι είναι δικά μας» (!!!), έλεγαν για την υπόθεση των Ιμίων. Κατόπιν ήρθε η Μαδρίτη με τη γνωστή συμφωνία «συνδιαχείρισης» του Αιγαίου...
Τώρα, με την ίδια σχεδόν επιχειρηματολογία, έρχονται να καταστήσουν «συνδιαχειριστή» το Διευθυντήριο των Βρυξελλών, για θέματα που άπτονται της ασφάλειας και της άμυνας της χώρας!
Την ίδια στιγμή, και οι μεν και οι δε ομολογούν πως η πολιτική τους θα συνεχίσει να κινείται και αύριο στα γνωστά και αντιλαϊκά μονοπάτια των «ευρωμονοδρόμων», των αντιδραστικών διαρθρωτικών αλλαγών, της σκληρής μονόπλευρης λιτότητας, των αποκρατικοποιήσεων, της συνεχούς υποβάθμισης και ιδιωτικοποίησης των τομέων της Παιδείας, της Υγείας και της Πρόνοιας, της συνεχούς και πολύμορφης ενίσχυσης του μεγάλου κεφαλαίου, κλπ., κλπ.
Και το εύλογο στον καθένα ερώτημα είναι: Πως συμβιβάζονται τα τελευταία, με τα πρώτα; Είτε οι μεν κερδίσουν τις επόμενες εκλογές, είτε οι δε, δε θα έχουν ως πρώτο μέλημα την εφαρμογή της αντιλαϊκής αυτής πολιτικής; Δε θα χρησιμοποιήσουν το κράτος, ως το βασικό μοχλό για την υλοποίησή της; 'Η, μήπως, θα εφαρμόζουν άλλη πολιτική στον ιδιωτικό τομέα και άλλη στο δημόσιο;
Οι απαντήσεις είναι φανερές στον καθένα. Ολα όσα λένε για το κράτος, τόσο η κυβέρνηση, όσο και η ηγεσία της ΝΔ, αναφέρονται στην πραγματικότητα σε όποιες αλλαγές θα καταστήσουν το σημερινό κράτος περισσότερο ικανό και αποτελεσματικό στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής τους και στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των λίγων «εχόντων και κατεχόντων». Περισσότερο ικανό και καπάτσο στη χειραγώγηση και καταστολή της λαϊκής δυσαρέσκειας, των αναπόφευκτων αντιδράσεων και αγώνων. Τα υπόλοιπα είναι στάχτη στα μάτια των εργαζομένων και για προεκλογική αποκλειστικά και μόνο κατανάλωση...
Με άλλα λόγια, όταν η λαϊκή εξουσία χτίσει το δικό της κράτος, για να εφαρμόσει τη δική της, ριζικά διαφορετική πολιτική. Αυτή είναι η αλήθεια. Και αδιαμφισβήτητη γι' αυτό απόδειξη, τα όσα συμβαίνουν δεκαετίες τώρα....
«Θα προχωρήσει ή δε θα προχωρήσει η κυβέρνηση στην παράδοση της ΔΕΠΑ, αφού αποδείχτηκε ότι το ενδιαφέρον ήταν μικρό;» (σ.σ. μόνο μία προσφορά για την εξαγορά του 35% υποβλήθηκε και αυτή «φτωχή», όπως εκτιμούν οι ειδικοί). Αυτό ήταν το ερώτημα που διατυπωνόταν χτες. Το ερώτημα το απάντησε άμεσα ο Ν. Χριστοδουλάκης, ο οποίος δήλωσε ότι ο «διαγωνισμός προχωράει κανονικά». Κανείς δε θα πρέπει να έχει αμφιβολίες για τις προθέσεις της κυβέρνησης. Δεν την ενδιαφέρει καν το όποιο τίμημα, την ενδιαφέρει το αποτέλεσμα, δηλαδή να παραδώσει τις στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Αυτό είναι το ζητούμενο. Αλλωστε και την ΕΛΠΕ ο διαγωνισμός είχε κηρυχτεί άγονος, όμως η κυβέρνηση αποφάσισε ότι έπρεπε να τη χαρίσει στο Λάτση και τη χάρισε... Ποιοι διαγωνισμοί κ.ο.κ.; Είναι ζήτημα πολιτικής!
Σύμφωνα με το πρόγραμμα εκδόσεων της Στατιστικής Υπηρεσίας, η δημοσίευση της έρευνας οικογενειακών προϋπολογισμών του β' τριμήνου του 2003, έπρεπε να γίνει χτες 30 Σεπτέμβρη. Ομως η Στατιστική Υπηρεσία έσπευσε να το δώσει στη δημοσιότητα αρκετά νωρίς και συγκεκριμένα μια μέρα πριν το ΠΑΣΟΚ δώσει στη δημοσιότητα τη «Χάρτα Σύγκλισης». Ηθελαν με τον τρόπο αυτό να δώσουν «αέρα στα πανιά» της κυβέρνησης, επειδή η συγκεκριμένη έρευνα κατέγραφε πτώση της ανεργίας στο 8,9% του εργατικού πληθυσμού.
Η κυβερνητική προπαγάνδα φυσικά πανηγύριζε και θριαμβολογούσε. «Ρίξαμε την ανεργία» φωνασκούσαν οι κυβερνητικοί μανδαρίνοι. Το ψέμα όμως έχει κοντά ποδάρια. Λίγες ημέρες αργότερα ο Μανώλης Δρετάκης με εμπεριστατωμένο άρθρο του σε οικονομική εφημερίδα αποδείκνυε ότι η κυβέρνηση «μείωσε» την ανεργία με προσφυγή σε παραπλανητικά στοιχεία. Συγκεκριμένα οι καλοί αναλυτές της ΕΣΥΕ, αντί να χρησιμοποιήσουν στην έρευνά τους τα στοιχεία της απογραφής του 2001, συνεχίζουν να χρησιμοποιούν τα υποεκτιμημένα στοιχεία της απογραφής του 1991. Σύμφωνα με τον αρθρογράφο η καταγεγραμμένη (υπάρχει και αδήλωτη) ανεργία είναι σήμερα 9,5%.
Μετά απ' όλα αυτά εμείς τι να πούμε; Οτι η κυβέρνηση χρησιμοποιεί την ΕΣΥΕ σαν μηχανισμό... στατιστικής παραπλάνησης; Σιγά την είδηση...
Τις χιτλερικές και βαθιά ρατσιστικές θεωρίες, περί αρίας φυλής, επιχειρεί να νεκραναστήσει ένας Δανός, καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ααρχους. Σύμφωνα, με όσα μετέδωσαν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, ο Χέλμουτ Νίμποργκ τάσσεται υπέρ της παρακίνησης των «ευφυών» και υψηλής μόρφωσης γονέων να κάνουν περισσότερα παιδιά και υπέρ της αποθάρρυνσης της εντατικής αναπαραγωγής των ανθρώπων που κατατάσσονται στις «κατώτερες κοινωνικές βαθμίδες», ώστε να εξασφαλιστεί ένα καλύτερο μέλλον για την κοινωνία της χώρας του. Οι τάσεις στη Δανία είναι ανησυχητικές και έχουμε όλο και περισσότερα παιδιά με προβλήματα, δηλώνει ο Χ. Νίμποργκ, προτείνοντας την εγκατάλειψη της «πολιτικής ορθότητας» και την εφαρμογή «μιας επιλεκτικής διαδικασίας που θα επιτρέψει τη βελτίωση των επόμενων γενιών και την αποφυγή της αύξησης των εκφυλισμένων στον πληθυσμό». Κι όλ' αυτά, τα δικαιολογεί με το επιχείρημα, πως «η ευφυια είναι κληρονομική», σε πλήρη και ριζική αντίθεση με όσα σχετικά έχουν αποδείξει οι επιστήμες, εδώ και αρκετές δεκαετίες τώρα.
Σημειώνουμε το γεγονός, όχι μόνον ως αξιοπερίεργο γενικά, αλλά και γιατί νομίζουμε πως αποτελεί ένα ακόμη σύμπτωμα της εντεινόμενης συνεχώς κρίσης του διεθνούς καπιταλιστικού συστήματος.