Πέμπτη 1 Σεπτέμβρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Στην ίδια αντιλαϊκή πορεία

Γρηγοριάδης Κώστας

Αλήθεια, μπορείτε να βρείτε, ποιοι και πότε έκαναν τις παρακάτω δύο δηλώσεις;

Η πρώτη: «Χρειάστηκαν οκτώ χρόνια εκσυγχρονισμού για να φθάσουμε στο κατάντημα που όλοι ζουν και ιδιαίτερα στο φούντωμα της ακρίβειας. Πρώτα οι Ελληνίδες και οι Ελληνες πήγαιναν με τα λεφτά στην τσέπη στην αγορά και γυρνάγανε με τα τρόφιμα στο καλάθι, τώρα πηγαίνουν με τα λεφτά στο καλάθι και γυρνούν με τα τρόφιμα στην τσέπη».

Και η δεύτερη: «Αγνοεί ή υποκρύπτει σκοπίμως το γεγονός ότι στο κόστος ζωής η Ελλάδα βρίσκεται στο 90% του κοινοτικού μέσου όρου, με τις αμοιβές όμως των μισθωτών μόλις στο 57% των μέσων ευρωπαϊκών; Αντιλαμβάνεται ο κ. Πρωτόπαππας το μέγεθος της απόκλισης; ΄Η μήπως δεν τον απασχολεί, γιατί, προφανώς, δε συμφέρει την κυβέρνηση;».

Ναι, σωστά καταλάβατε. Και οι δυο δηλώσεις έγιναν από στελέχη της ΝΔ, όταν η τελευταία ήταν στην αντιπολίτευση. Συγκεκριμένα, η πρώτη ανήκει στον Δ. Σιούφα, νυν υπουργό Ανάπτυξης και έγινε στις 31 Ιούλη 2003 και η δεύτερη στον Θ. Ρουσόπουλο, νυν κυβερνητικό εκπρόσωπο και έγινε την 1η Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου.

Αμφιβάλλει κανείς ότι η σημερινή κατάσταση (ακρίβεια κλπ.) αποτελεί την πλέον αδιαμφισβήτητη απόδειξη ότι η κυβέρνηση της ΝΔ συνέχισε στην ίδια ακριβώς πορεία και, μάλιστα, από κει που άφησε τα πράγματα αυτή του ΠΑΣΟΚ;

Μόνο για ψηφοθηρία

Πάντως, για να μην παραπονεθούν οι του ΠΑΣΟΚ, να σημειώσουμε, ότι ασχολήθηκαν κι αυτοί με το θέμα της ακρίβειας. Μάλιστα, ο βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Α. Λοβέρδος, έκανε την εξής δήλωση: «Σε ό,τι αφορά την οικονομική πολιτική, είναι καταγεγραμμένο ήδη από το ΠΑΣΟΚ ότι, περίπου σε 150 προϊόντα έχουμε τον τελευταίο καιρό νέο, τέταρτο κύμα ανατιμήσεων από 8 έως 10%. Δηλαδή, είναι φανερό ότι αυτή την κυβέρνηση δεν την απασχολεί η ακρίβεια και τα χαμηλά εισοδήματα των εργαζομένων. Την απασχολεί πώς πάνω σε αναλήθειες θα κάνει το επικοινωνιακό της κομμάτι».

Οπως καταλαβαίνετε, τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ ενδιαφέρονται για την ακρίβεια και τους εργαζόμενους, μόνον όταν είναι στην αντιπολίτευση και μόνον για λόγους ψηφοθηρίας...

Απόφαση ενάντια στην ενημέρωση

Στα μουλωχτά το Μέγαρο Μαξίμου προχώρησε στην κατάργηση των οργανωμένων δημοσιογραφικών αποστολών που συνοδεύουν, εδώ και δεκαετίες, τον πρωθυπουργό στο εξωτερικό. «Διακριτικά» και αθόρυβα τον τελευταίο καιρό ειδοποιούνται οι συντάκτες του κυβερνητικού ρεπορτάζ, ότι αν θέλουν να καλύψουν τα επίσημα ταξίδια του Κ. Καραμανλή θα πρέπει να εξασφαλίζουν τη μεταφορά τους στις ξένες πρωτεύουσες διά «ιδίων μέσων», δηλαδή να προμηθεύονται μόνοι τους τα αεροπορικά εισιτήρια που θα πληρώνουν βέβαια τα Μέσα που εργάζονται! Αναμφίβολα πρόκειται για απαράδεκτη ενέργεια που αντικειμενικά, ακόμα και αν δεχτούμε ότι δεν υπάρχουν κακές προθέσεις, στρέφεται κατά της ενημέρωσης του ελληνικού λαού, αφού θα γίνει υπόθεση περισσότερο ελεγχόμενη από την κυβέρνηση. Ταυτόχρονα από την απόφαση αυτή πλήττονται οι «μικρές» εφημερίδες και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, που δεν μπορούν να σηκώσουν το δυσβάσταχτο βάρος των δημοσιογραφικών αποστολών στο εξωτερικό, ενώ ευνοούνται τα μεγάλα συγκροτήματα που δεν έχουν βέβαια πρόβλημα, ενώ είναι και στο πλευρό της εκάστοτε κυβέρνησης.

Αναμφίβολα πρόκειται για πολιτική απόφαση που δεν έχει σχέση με την εξοικονόμηση δαπανών και το «νοικοκύρεμα του δημοσίου χρήματος». Εκτός των άλλων, γιατί ο ίδιος ο πρωθυπουργός χρησιμοποιεί το «δικό του» αεροπλάνο για τις μετακινήσεις του, άρα τα έξοδα είναι «δεδομένα» και καθόλου δεν περιορίζονται...

«Αναθεώρηση στρατηγικής»;

Δε γνωρίζουμε αν απηχεί ευρύτερους προβληματισμούς στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος, οπωσδήποτε όμως δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο το χτεσινό κύριο άρθρο του «Ελεύθερου Τύπου» με το οποίο ζητείται «αναθεώρηση της εθνικής στρατηγικής» στα ελληνοτουρκικά. Η εφημερίδα εκφράζει ευθέως φόβους μήπως «ο εγκλωβισμός σ' αυτή την εθνική στρατηγική μάς οδηγήσει τελικώς σε αδιέξοδο», καλώντας την κυβέρνηση να λάβει υπόψη της τον «ευρωπαϊκό τουρκοσκεπτικισμό», κυρίως λόγω της στάσης των Γερμανών χριστιανοδημοκρατών, και «να επανακαθορίσει τη στάση της». Και το άρθρο καταλήγει: «Είναι ώρα, το ταχύτερο δυνατόν, να βρούμε μια ρεαλιστική στρατηγική εξόδου από το αδιέξοδο στο οποίο κινδυνεύουμε να οδηγηθούμε με βάση τα νέα δεδομένα». Η κυβέρνηση βέβαια μέχρι τώρα έχει απορρίψει μετά βδελυγμίας κάθε σκέψη αλλαγής της στρατηγικής «ενταξιακής πορείας της Τουρκίας στην ΕΕ» κι ας είχε καταγγείλει, ως αξιωματική αντιπολίτευση, το «Ελσίνκι»...

Τα ... ταλαιπωρημένα

Γρηγοριάδης Κώστας

ΑΡΑΓΕ, ΓΙΑΤΙ ταλαιπωρούνται τόσο πολύ αρθρογράφοι και πολιτικοί αναλυτές με το «τι θα πει» ο Κώστας Καραμανλής στη Διεθνή Εκθεση της Θεσσαλονίκης; Ιδίως όταν όλοι γνωρίζουμε - ανεξαρτήτως του τι θα πει - τι θα κάνει, μετά τη ΔΕΘ!

* * *

Μάλλον, το πιο σημαντικό ερώτημα είναι τι θα κάνουμε εμείς, με την πολιτική που έχουμε μπλέξει και αυτούς που την εφαρμόζουν, καθώς και αυτούς που τη στηρίζουν ...αντιπολιτευόμενοι.

* * *

«ΙΣΩΣ» ΝΑ ΧΟΡΗΓΗΘΕΙ επίδομα θέρμανσης, λόγω των τιμών του πετρελαίου, μας δηλώνει τώρα το υπουργείο Ανάπτυξης και ο Δημήτρης Σιούφας. Και γιατί να μην το πει, δηλαδή; Τσάμπα είναι οι δηλώσεις και δημιουργούν «θετικό» κλίμα.

* * *

Το μόνο σίγουρο, πάντως, είναι ότι τα ελληνικά νοικοκυριά θα πληρώσουν το ...μάρμαρο και ο χειμώνας θα είναι ιδιαίτερα ζόρικος. Και να δείτε, ότι του χρόνου, τέτοιον καιρό, οι επιχειρήσεις διύλισης και εμπορίας πετρελαίου θα μετράνε ακόμη περισσότερα κέρδη...

* * *

Στο μεταξύ, μέσα στον πανικό της αύξησης των διεθνών τιμών, εμφανίζεται και ο ...ΣΕΒ να κλαίγεται! Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Οδυσσέας Κυριακόπουλος δήλωσε σε συνάντηση με τον Γ. Αλογοσκούφη ότι «όλοι επηρεάζονται» από την κατάσταση.

* * *

Λίγο ακόμη και θα ζητούσε να τους λυπηθούμε και να διοργανώσουμε και ...έρανο, για τις δυσμενείς επιπτώσεις του πετρελαίου στα κέρδη τους...

* * *

ΔΥΣΟΙΩΝΑ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ από τις Εφορίες και το υπουργείο Οικονομίας. Δε μάζεψαν, λέει, τα χρήματα που ήθελαν το πρώτο εξάμηνο της φετινής χρονιάς, αφού η αύξηση των εσόδων ήταν μικρότερη από όση υπολόγιζαν. Κι αυτό, παρά την αύξηση κατά μία μονάδα του ΦΠΑ και την ένταση των «φορολογικών σαφάρι» εναντίον των μικρομεσαίων...


Γρηγοριάδης Κώστας

* * *

Αναμένονται προφανώς - νέες φορο-επελάσεις και ακόμη δραστικότερες περικοπές των όποιων δημοσίων δαπανών δεν έχουν πάνω τους σαφή και ξεκάθαρη την ...αναπτυξιακή σφραγίδα. Με άλλα λόγια, το όνομα του κεφαλαιοκράτη, που θα την εισπράξει...

«Φυσικά» και καπιταλιστικά φαινόμενα...

Δεν ήταν μόνον καταστροφικό το πέρασμα του κυκλώνα «Κατρίνα» πάνω από τις νότιες πολιτείες των ΗΠΑ, με τους ενδεχομένως εκατοντάδες νεκρούς, τα εκατομμύρια των αστέγων, και τη σχεδόν μοναχική προσπάθεια πολλών εκ των επιζησάντων να ξεκινήσουν τη ζωή τους από το μηδέν. Ηταν αποκαλυπτικό...

Γιατί ανέδειξε τις οξυμένες κοινωνικο-οικονομικές ανισότητες σε μία από τις μεγαλύτερες καπιταλιστικές χώρες. Γιατί διατράνωσε την απροθυμία - και όχι ασφαλώς την ...«αδυναμία»! - του κεντρικού συστήματος των ομοσπονδιακών αρχών, να αξιοποιήσουν τα πιο σύγχρονα μέσα τεχνολογίας για να βοηθήσουν αποτελεσματικά τον πληθυσμό να αντεπεξέλθει σε ένα τόσο σφοδρό «φυσικό» φαινόμενο. Γιατί έφερε, για μια ακόμη φορά, στην επιφάνεια την ανυπαρξία ουσιαστικής κρατικής υποδομής σ' αυτό που κοινώς λέγεται μηχανισμός πολιτικής άμυνας. Διότι αποκάλυψε την ανεπαρκή διαπαιδαγώγηση του λαού σε επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα, που, ωστόσο, ούτε ασυνήθιστα είναι, ούτε άγνωστα...

Οσο για το «φυσικό» φαινόμενο «Κατρίνα», μερίδα του αμερικανικού Τύπου υπογράμμιζε προχτές άλλους παράγοντες, που επιδείνωσαν τις δραματικές συνέπειες του κυκλώνα στους Αμερικανούς του νότου: Την άναρχη οικιστική δόμηση. Τη συστηματική επιχωμάτωση του ποταμού Μισισιπή, με συνέπεια την αύξηση της ταχύτητας της ροής των υδάτων, που κατέστρεψαν με τη σειρά τους ποταμίσιες νησίδες και άλλα φυσικά μέσα προστασίας... Τις συνδυασμένες αδιάκοπες αντλήσεις πετρελαίου στον Κόλπο του Μεξικού, που χαμήλωσαν - μέσα σε λιγότερο από 100 χρόνια - το έδαφος στην περιοχή κατά ένα μέτρο...

Και τίθεται το ερώτημα εάν η (από μέρες αναμενόμενη) καταστροφή θα μπορούσε να έχει λιγότερες συνέπειες. Η απάντηση είναι αβίαστα καταφατική!

Πέρσι τέτοιον καιρό, η Κούβα πέρασε τον ισχυρό τυφώνα «Τσάρλι» με μόλις τέσσερα θύματα και ήταν σε θέση ετοιμότητας για τον ακόμη ισχυρότερο τυφώνα «Ιβάν», ενώ άλλες χώρες της Καραϊβικής θρηνούσαν εκατοντάδες νεκρούς και υλικές ζημιές πολλών εκατομμυρίων δολαρίων. Και δεν ήταν η μόνη περίπτωση. Το 1998, ο τυφώνας «Τζορτζ» προκάλεσε 600 θανάτους σε άλλα μέρη, ενώ στην Κούβα μόνον τέσσερις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Το 2004, ο «Τσάρλι» σκότωσε 4 άτομα στην Κούβα, 27 στη Φλόριδα των ΗΠΑ και εκατοντάδες άλλους σε χώρες της Καραϊβικής...

Πέρσι τέτοιον καιρό, ο Σαλβάνο Μπρισένιο, διευθυντής της Διεθνούς Στρατηγικής για τη Μείωση των Καταστροφών του ΟΗΕ, είχε επαινέσει τις κουβανικές αρχές για την έγκαιρη και αποτελεσματική προφύλαξη του πληθυσμού από τον τυφώνα «Τσάρλι», σημειώνοντας πως «το κουβανικό μοντέλο θα μπορούσαν να το εφαρμόσουν πολύ απλά και άλλες χώρες με παρόμοιες οικονομικές δυνατότητες ή και χώρες με πολύ περισσότερους πόρους, που δεν προστατεύουν τον πληθυσμό τους με την ίδια αποτελεσματικότητα που το πράττει η Κούβα»...

Να, λοιπόν, που δε φταίνε μόνο τα φυσικά φαινόμενα. Αλλά που, όταν αυτά συνδυαστούν με την ασύδοτη δράση του μεγάλου κεφαλαίου, αποκτούν μεγαλύτερες και οδυνηρότερες διαστάσεις για τους λαούς...


Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ

Το «όφελος του τόπου»

Γρηγοριάδης Κώστας

Ποιο είναι «το όφελος του τόπου»; Το όφελος των εργαζομένων και του λαού ή των κεφαλαιοκρατών και της πλουτοκρατίας; Για παράδειγμα, το όφελος των πρώτων συνεπάγεται τη σταθερή και μόνιμη δουλιά για όλους (7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, στις σημερινές συνθήκες), ύψος μισθών, μεροκάματων και συντάξεων, που να ανταποκρίνονται στοιχειωδώς στις σύγχρονες ανάγκες (1.200 ευρώ κατώτερος μισθός και 960 ευρώ κατώτερη σύνταξη, στις σημερινές συνθήκες), αποκλειστικά δημόσια και εντελώς δωρεάν Υγεία, Παιδεία και Πρόνοια, κλπ., κλπ. Το όφελος των δεύτερων συνεπάγεται τη μερική απασχόληση, τη διευθέτηση του ωραρίου και κάθε μέτρο, που αυξάνει την ημερήσια απλήρωτη εργασία, εντείνει το ξεζούμισμα και την εκμετάλλευση των εργαζομένων. Συνεπάγεται, επίσης, την καθήλωση των μισθών και των μεροκάματων με την παροχή ψευτοαυξήσεων, την ακρίβεια, την πολύμορφη ιδιωτικοποίηση της Παιδείας, της Υγείας και της Πρόνοιας, όπως και την υποταγή τους στην αγορά και τις απαιτήσεις της, κλπ., κλπ.

Παρ' όλ' αυτά, όμως, μερικοί συνεχίζουν να μιλούν για «όφελος του τόπου». Κι όταν καλούνται να το κάνουν περισσότερο λιανά, μιλάνε για την «ανάγκη συνεργασίας όλων των προοδευτικών δυνάμεων», ώστε να ξεκουμπιστεί η ΝΔ από την κυβέρνηση. Για να γίνει τι; Να αναλάβει πάλι το ΠΑΣΟΚ και να συνεχίσει στον ίδιο αντιλαϊκό ευρωμονόδρομο. Και θέλουν να λέγονται και αριστεροί...

Οι ... διαφορές τους

Την ονομαστική σύγκλιση των μισθών και των συντάξεων με το μέσο κοινοτικό όρο σε μια οκταετία, υποσχόταν προεκλογικά η ΝΔ. Τη σταδιακή αύξηση του κατώτερου μισθού, ώστε σε μια τριετία να φτάσει τα 1.200 ευρώ, όπου σήμερα βρίσκεται ο μέσος ευρωενωσιακός κατώτερος μισθός, πρότεινε προχτές ο εκπρόσωπος της «Αυτόνομης Παρέμβασης» (ΣΥΝ), Αλ. Καλύβης. Η διαφορά τους, δηλαδή, μετριέται μόνο σε ...μερικά χρόνια. Κατά τ' άλλα, τόσο οι μεν, όσο και οι δε - όπως και οι του ΠΑΣΟΚ - αποκρύπτουν συστηματικά από τους εργαζόμενους ότι οποιαδήποτε ουσιαστική και πραγματική βελτίωση των όρων της ζωής και των συνθηκών εργασίας τους έρχεται σε ριζική αντίθεση και σύγκρουση με την κυρίαρχη πολιτική του «ευρωμονόδρομου», τους νόμους της αγοράς, την ανταγωνιστικότητα και το κυνηγητό των επιχειρηματικών κερδών. Κατά τ' άλλα, τόσο οι μεν, όσο και οι δε, καλλιεργούν στους εργαζόμενους αυταπάτες και ψευδαισθήσεις. Οι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, υποσχόμενοι τη βελτίωση της ζωής των λαϊκών στρωμάτων, αφού πρώτα υπάρξει ανάπτυξη και χορτάσουν οι κεφαλαιοκράτες. Και οι του ΣΥΝ, υποσχόμενοι έναν καπιταλισμό με ...ανθρώπινο πρόσωπο, όπου οι κεφαλαιοκράτες θα μοιράζονται αγόγγυστα τα κέρδη τους με τους εργαζόμενους.

«Συμφωνίες κυρίων»

Θυμάστε τα ειρωνικά σχόλια και όλα όσα έλεγαν οι Νεοδημοκράτες, όταν βρίσκονταν στην αντιπολίτευση, και ο Κ. Κουλούρης, τότε υφυπουργός Εμπορίου της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, επιχειρούσε ...να τιθασεύσει την ακρίβεια με τις διαβόητες «συμφωνίες κυρίων» και τις εντυπωσιοθηρικές περατζάδες στις λαϊκές αγορές και τα εμπορικά κέντρα; Και, βέβαια, τα θυμάστε. Αλλωστε, από τότε, μόνο δυο - τρία χρόνια έχουν περάσει.

Τώρα, τι γίνεται; Τα ίδια και χειρότερα. Με μια μικρή διαφορά: Στις τελευταίες συναντήσεις του υπουργού Ανάπτυξης, Δ. Σιούφα, με τους εκπροσώπους των μεγαλοεπιχειρηματιών, δε ...χρειάστηκε να γίνουν «συμφωνίες κυρίων», αφού συμφώνησαν όλοι τους ότι δεν υπάρχουν ανατιμήσεις και η ακρίβεια υπάρχει μόνο στη φαντασία όσων αντιπολιτεύονται την κυβέρνηση και, βέβαια, των λαϊκών στρωμάτων, που τρέχουν και δε φτάνουν...

Τα ίδια δεν έκαναν;

«Συζητήσαμε για μιαν ακόμα φορά, και διαπιστώσαμε ότι η κυβέρνηση αποφεύγει να αναλάβει τις ευθύνες της και στον τομέα της Παιδείας. Αποφεύγει να δώσει χρήματα για την Παιδεία. Με αποτέλεσμα η σχολική χρονιά να ξεκινάει με ελλείψεις σε βιβλία, με ελλείψεις σε έμψυχο δυναμικό, καθηγητές και δασκάλους, και με σοβαρά κτιριακά προβλήματα».

Τα παραπάνω ανήκουν στην κ. Σ. Ράπτη, βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και γραμματέα του Τομέα Παιδείας και Πολιτισμού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και δε λέμε πως δεν είναι έτσι τα πράγματα. Ετσι και χειρότερα είναι. Δεν καταλαβαίνουμε, όμως, γιατί ενίσταται και διαμαρτύρεται η κ. Ράπτη. Τα ίδια δεν έκαναν και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ τόσα χρόνια τώρα;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Αθλιο παιχνίδι

Στο μεϊντάνι βγήκαν, ενόψει ΔΕΘ, οι γνωστές πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Φόρεσαν για άλλη μια φορά το «αγωνιστικό» τους προσωπείο και άρχισαν τις ντουφεκιές. Ντουφεκιές κούφιες, άσφαιρες, μόνο και μόνο για να στηθεί το ντεκόρ. Το ίδιο παραπλανητικό καμουφλάζ, που τόσα χρόνια στήνουν τέτοιες μέρες στη Θεσσαλονίκη. Ομως, δεν έπεισαν και δεν πείθουν. Η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ όψιμα θυμήθηκε τα προβλήματα των εργαζομένων. Η της ΔΑΚΕ πασχίζει να κρατήσει τα «θεσμικά» προσχήματα. Από κοντά και η «Αυτόνομη Παρέμβαση» να τους κρατάει το φανάρι ...της αριστεροσύνης. Ενα άθλιο παιχνίδι στις πλάτες των εργαζομένων, αυτή είναι η παράσταση που στήνεται στη ΔΕΘ. Συμφώνησαν, λοιπόν, ότι το «συλλαλητήριό» τους δε θα έχει «αντικυβερνητικό» περιεχόμενο, δε θα καταδικάζει την αντεργατική πολιτική του «ευρωμονόδρομου», προβάλλοντας ως διεκδικήσεις κάποιες αυξήσεις στα μεροκάματα, μέτρα ελέγχου της ακρίβειας, αλλά και ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων!

Ο ρόλος τους είναι πλέον γνωστός. Οι ηγεσίες αυτών των παρατάξεων δε μάχονται για τα συμφέροντα των εργαζομένων. Καιρό τώρα, έχουν διαβεί τον Ρουβίκωνα. Βρίσκονται από την άλλη πλευρά του χαρακώματος. Δουλεύουν και νοιάζονται για τη διαιώνιση αυτού του άγριου συστήματος της εκμετάλλευσης. Με τις θέσεις τους, τη στάση τους και πιο πολύ με την πρακτική τους, δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να φτιασιδώνουν μια πραγματικότητα που βοά και ζέχνει. Νοιάζονται και ανησυχούν για τα κόμματά τους και μόνο. Αυτά θέλουν να περισώσουν στη Θεσσαλονίκη και όχι τα δικαιώματα των εργατών. Γιατί ποια αντίσταση μπορεί να κάνει η παράταξη της ΔΑΚΕ, όταν το κόμμα που στηρίζει αναφανδόν, για 17 μήνες τώρα όντας στην κυβέρνηση, εφαρμόζει το ένα αντεργατικό μέτρο μετά το άλλο; Ποιες διεκδικήσεις μπορεί να στηρίξει η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ, που, τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία, ήταν στην πρώτη γραμμή της επέλασης του «εκσυγχρονισμού»; Ποια αξιοπιστία μπορεί να έχουν όλοι αυτοί, που στήριξαν, διέδωσαν και «ζύμωσαν» μέσα στην εργατική τάξη τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τη στρατηγική της Λισαβόνας και του μεγάλου κεφαλαίου;

Καμία. Γι' αυτό και οι εργαζόμενοι δε θα «τσιμπήσουν». Γιατί οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, είτε ως συνδαιτυμόνες και κοινωνικοί εταίροι του ΣΕΒ και των κυβερνήσεων του δικομματισμού, είτε σαν «διαδηλωτές» στη Θεσσαλονίκη, ένα στόχο έχουν: Να κρατήσουν εγκλωβισμένο το εργατικό κίνημα, να ποδηγετήσουν τους αγώνες του, να κρατήσουν τους εργάτες μακριά από την ταξική πάλη. Γιατί οι εκπρόσωποι του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, είτε όταν υπογράφουν συλλογική σύμβαση που καταδικάζει τον εργάτη να παίρνει 26 ευρώ μεροκάματο, είτε όταν ξιφουλκούν ενάντια στο «άτιμο κεφάλαιο», στην ίδια διατεταγμένη υπηρεσία βρίσκονται.

Να γιατί, μπροστά και στη ΔΕΘ, οι εργάτες και οι εργάτριες θα τους γυρίσουν για άλλη μια φορά την πλάτη. Να γιατί, για άλλη μια φορά, οι εργάτες αγωνιστές θα δώσουν βροντερό «παρών» στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ. Θα πορευτούν μαζί με εκείνους, που πασχίζουν για ένα πραγματικό ταξικό εργατικό κίνημα. Και με στεντόρεια φωνή θα διακηρύξουν: «Καμιά θυσία για την πλουτοκρατία. Λαϊκό μέτωπο - Αντεπίθεση».



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ