Γρηγοριάδης Κώστας

Ολα αυτά και πολλά ακόμη παρόμοια, όμως, μέχρι το Μάρτη του 2004. Μετά τις εκλογές και αφού στην κυβέρνηση βρέθηκε η ΝΔ, έχει αλλάξει βιολί. Στον ίδιο ντορό συνεχίζει, βέβαια, αλλά, τώρα, τον παίζει σε τόνους ...αντιπολίτευσης. Ετσι, με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις στα Ευρωτουρκικά, κατακεραύνωνε την κυβέρνηση της ΝΔ τις προάλλες, επειδή «έχει εξελιχθεί σε ένα είδος κοροϊδάκι της Κοντολίζας». Επειδή έχει κάνει την Ελλάδα «δεδομένη και πειθήνια» και την έφερε «από το κέντρο της Ευρώπης, στο άκρο της Βαλκανικής, στις υπώρειες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας». Πάλι καλά, που δε φώναξε το γνωστό από παλιά «Η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες». Ισως, τον εμποδίζει η προσήλωσή του στην παγκοσμιοποίηση.

Για τον Ι. Κ. Πρετεντέρη μιλάμε, ο οποίος, τον τελευταίο καιρό, διερευνά τα ανεξάντλητα όρια της υποκρισίας...

Απουσίες στους μαθητές του Μουσικού Σχολείου Λάρισας, στις ώρες που οι καθηγητές τους έλειπαν, συμμετέχοντας στην πανελλαδική απεργία των εκπαιδευτικών στα μουσικά σχολεία της χώρας, επέβαλε η διεύθυνση του σχολείου επικαλούμενη την τυπική υπηρεσιακή διαδικασία.

Προς τι αυτή η «σπουδή» που παραβιάζει το δικαίωμα της απεργίας και αγνοεί τα δικαιώματα των μαθητών, οι οποίοι αγωνίζονται μαζί με τους καθηγητές και τους γονείς τους για την επίλυση των μεγάλων προβλημάτων στα μουσικά σχολεία; Και ποιος έδωσε το δικαίωμα στην «υπηρεσία» να χρησιμοποιεί το φόβητρο των απουσιών σαν «παιδαγωγική» πειθώ;

Το ερώτημα είναι ρητορικό καθώς αυτή η «υπηρεσία» μάλλον δεν ενδιαφέρεται να λειτουργήσει ως «παιδαγωγός», αλλά ως «υπηρέτης» της αντιεκπαιδευτικής και αντιπαιδαγωγικής πολιτικής των κυβερνήσεων. Η απάντηση, βεβαίως, δόθηκε, ήδη, με τη μαζική συμμετοχή στην κινητοποίηση, των καθηγητών, των μαθητών και των γονιών του Μουσικού Σχολείου Λάρισας, εναντίον αυτής της πολιτικής. Ηταν μια κινητοποίηση αγωνιστική, αλλά και «μελωδική», με τη χρησιμοποίηση μουσικών οργάνων. Ενώ, η «παραφωνία» της «υπηρεσίας», μόνο σαν ένα ακόμη «φάλτσο» της «κακόηχης» αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, μπορεί να εκληφθεί...

Ιερή αγανάκτηση και οργή είχε καταλάβει χτες του κατέχοντες τα μικρόφωνα του «Φλας» συναδέλφους, ενάντια στο ΚΚΕ και την Λιάνα Κανέλλη. Ο λόγος; Κατά τη διάρκεια του δελτίου ειδήσεων του «Αλφα» το προηγούμενο βράδυ, η βουλευτίνα του ΚΚΕ διέπραξε το ...έγκλημα καθοσιώσεως και εξομοίωσε το «Φλας» ...με την «SEX FORM». Αδιανόητη και «βλάσφημη» για τους συναδέλφους (Γ. Σταματόπουλο και Μπ. Παπαναγιώτου) μια τέτοια σύγκριση, που προφανώς εξακολουθούν να βαυκαλίζονται ότι οι δημοσιογράφοι ως εργαζόμενοι έχουν «φωτοστέφανο», η εργασία τους είναι «ανώτερη» από αυτή των χειρώνακτων εργατριών κλωστοϋφαντουργίας και το «προϊόν» τους έχει μεγαλύτερη αξία χρήσης. Υποστηρίζουν στα αλήθεια οι συνάδελφοι ότι τα ιδιωτικά ΜΜΕ (ραδιόφωνα, κανάλια, εφημερίδες) δεν είναι καπιταλιστικές επιχειρήσεις; Θεωρούν ότι στόχος των ιδιοκτητών τους δεν είναι το εμπορικό κέρδος ή η «πολιτική» χρησιμοποίησή τους πάλι με στόχο τη μεγιστοποίηση των κερδών τους; 'Η, μήπως, πιστεύουν, ότι οι κάθε λογής καναλάρχες δε μεταχειρίζονται την «ενημέρωση», ως ένα ακόμη εμπόρευμα, όπως τα πάντα στον καπιταλισμό, από την Υγεία και την Παιδεία μέχρι τον αέρα και το νερό;...

Οσο για την πολυδιαφημιζόμενη «πολυφωνία» και το «κύρος» του «Φλας», θα μας επιτρέψουν να έχουμε διαφορετική γνώμη. Στα 16 χρόνια λειτουργίας του ο «Φλας» ήταν ένας καθεστωτικός σταθμός, όργανο των ευρύτερων συμφερόντων του ιδιοκτήτη του και η πολυφωνία του τελείωνε στο πλαίσιο του δικομματισμού, με εξαιρέσεις - άλλοθι. Κατά κανόνα ο «Φλας» ως «πολιτική γραμμή» ήταν απέναντι από τους αγώνες των εργαζομένων, που συχνά λοιδορήθηκαν και συκοφαντήθηκαν, ιδιαίτερα στις αλήστου μνήμης εποχές των εκπομπών του Κακαουνάκη και του Θ. Αναστασιάδη...

ΥΓ1: Σε κάθε περίπτωση, το ΚΚΕ και ο «Ρ» εκφράζουν την αμέριστη αλληλεγγύη τους στους εργαζόμενους που κινδυνεύουν να βρεθούν στο δρόμο, αλλά φυσικά διατηρούν το δικαίωμα της απάντησης στην κριτική που δέχονται...

ΥΓ2: Η ατυχέστατη (επιεικέστατος χαρακτηρισμός) φράση του Γ. Σταματόπουλου ότι «ο "Φλας" αφιέρωσε περισσότερο χρόνο στη "SEX FORM" από το "Ρ"», στην καλύτερη περίπτωση φανερώνει, ότι δεν πιάνει στα χέρια του το «Ρ»...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ετσι είναι, βλέπετε, τα πράγματα σ' αυτήν τη χώρα. Οσο πιο ...μεγάλη είναι η «δουλιά», τόσο πιο νόμιμη και ευυπόληπτη είναι. Διότι, από ένα επίπεδο οικονομικών δεδομένων και πάνω, η συναλλαγή ονομάζεται «ανάπτυξη» και τα διάφορα «μπερδέματα» με επιχειρηματίες αποκαλούνται «πολιτική κινήτρων».

Τώρα, λοιπόν, μπορεί η κυβέρνηση να συνεχίσει την υπεράσπιση του ...αδιάφθορου προφίλ της. Να είναι ικανοποιημένοι οι τηλεοπτικοί σκανδαλοθήρες ότι επιτέλεσαν το «κοινωνικό τους έργο» και το κράτος να παρέχει όλα όσα παρέχει (από φοροελαφρύνσεις, έργα του Δημοσίου μέχρι ανοχή σε οτιδήποτε) στους γνωστούς και μη εξαιρετέους κεφαλαιοκράτες, των «καναλαρχών» συμπεριλαμβανομένων, εννοείται.

ΩΡΑΙΑ ΤΟ ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΕΙ το παρελθόν του ΠΑΣΟΚ ο Γιώργος Παπανδρέου, περιοδεύοντας ανά την Ελλάδα. Τώρα μιλάει για έναν «άλλο δρόμο», που πρέπει να ακολουθήσει η χώρα και την ανάγκη να συνδυάσει την «ανάπτυξη με την κοινωνική συνοχή»...

Μόνο που είναι κάτι παραπάνω από αντιφατικό να μιλάει κανείς για «άλλους δρόμους», όταν στηρίζει με κάθε ευκαιρία το «μονόδρομο» της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των πολιτικών που αποφασίζονται εκεί.

Οπότε, μάλλον για διαφορετικό ...μονοπάτι, που οδηγεί στην ίδια κατεύθυνση, μας μιλάει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ πράγματα εκεί στην Εκκλησία. Στα ...«γκάλοπ» που γίνονται με τους πιστούς, υπάρχουν αιτήματα για γραφεία ευρέσεως εργασίας μέσα στους ναούς! Ισως, κάποιοι εκτιμούν ότι με ...άνωθεν βοήθεια η Εκκλησία μπορεί να τα πάει λίγο καλύτερα από τον ΟΑΕΔ!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Διάλυση του 8ωρου

Ιδιοκτησία του εργοδότη ο ελεύθερος χρόνος του εργαζόμενου

Εργασία λάστιχο - εντατικοποίηση της δουλιάς

Υποχρεωτική και απλήρωτη υπερεργασία - υπερωρία

Θέσπιση υποχρεωτικής διαιτησίας

Ελευθερία απολύσεων - χωρίς αποζημίωση

Τέρμα στην οικογενειακή, κοινωνική ζωή και συνδικαλιστική δράση

Ημερήσιος χρόνος εργασίας στις ορέξεις του εργοδότη, όταν θέλει, όποτε θέλει και όσο θέλει

Σύμβαση εργασίας ατομική, με 2ωρα - 4ωρα, μιας μέρας, ενός μήνα κ.ά.

Ημερομίσθιο κάτω από τις συλλογικές συμβάσεις, επιδοτούμενο και χωρίς ένσημο.

Η εκδήλωση ευαισθησίας για ορισμένες κατηγορίες πληθυσμού που πάσχουν είναι το πρώτο επίπεδο της ανθρώπινης αλληλεγγύης. Αυτό ισχύει, όμως, όταν η εκδήλωση της αλληλεγγύης γίνεται με άδολο τρόπο, γιατί στην περίπτωση που εμπλέκονται διάφοροι φιλάνθρωποι, μη κυβερνητικές οργανώσεις και διάφορες άλλες αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρίες, τότε αρχίζει η εκτροπή με το «δούναι και λαβείν». Για παράδειγμα, οι χορηγοί ενισχύουν κάποια προγράμματα και ταυτόχρονα ψάχνουν πελάτες - οι τράπεζες με τις πιστωτικές κάρτες, οι γαλακτοβιομηχανίες με εκπτωτικά κουπόνια και πάει λέγοντας.

Ετσι πήξαμε και στις παγκόσμιες μέρες όπου ρεκλαμάρονται με διάφορους τρόπους οι δραστηριότητες των διάφορων οργανώσεων και πρωτίστως οι «χορηγοί» τους. Κι όλα αυτά, γιατί δεν υπάρχει το αναγκαίο σε όλα τα επίπεδα και ανάλογο των συγχρόνων αναγκών, καθολικό και δημόσιο σύστημα Υγείας - Πρόνοιας με δωρεάν υπηρεσίες για όλους τους κατοίκους, αλλά και με τις δομές εκείνες που θα παρέχουν τις επιπλέον φροντίδες για ειδικές κατηγορίες πληθυσμού. Ετσι αναπτύσσεται η δραστηριότητα των οργανώσεων που προαναφέρθηκαν και γίνεται άγρια εκμετάλλευση του άδολου εθελοντισμού κάποιων ευαισθητοποιημένων ανθρώπων που δεν κάνουν υπολογισμούς.

Η επιλογή της κυβέρνησης να προωθεί την εκτέλεση των μεγάλων έργων με την τακτική των «συμβάσεων παραχώρησης» σε ιδιώτες οξύνει τον ανταγωνισμό των επιχειρηματικών συμφερόντων και, εκτός των άλλων, οδηγεί και σε μεγάλες καθυστερήσεις. «Θύμα» αυτής της τακτικής είναι και τα έργα στο «πέταλο του Μαλιακού» και στη σήραγγα των Τεμπών, τα οποία δεν προχωρούν, καθώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή «μπλοκάρει» το διαγωνισμό για την ανάθεσή τους, ζητώντας από την κυβέρνηση να δώσει εξηγήσεις για την ανάδειξη προσωρινού αναδόχου στην οποία προχώρησε. Μάλιστα, η Επιτροπή απειλεί με διακοπή της κοινοτικής χρηματοδότησης, αν δε δοθούν επαρκείς αιτιάσεις.

Ομως, η καθυστέρηση των συγκεκριμένων έργων είναι εγκληματική, καθώς ο κίνδυνος να θρηνήσουμε κι άλλα θύματα τροχαίων δυστυχημάτων στο Μαλιακό και στα Τέμπη - όλοι θυμούνται τους 21 μαθητές που «θυσιάστηκαν» στα Τέμπη και τους άλλους 7 στον Μαλιακό, ενώ στα ίδια σημεία της Εθνικής Οδού έχουν γίνει και πολλά άλλα δυστυχήματα - παραμένει.

Η ευθύνη, βεβαίως, βαραίνει την κυβέρνηση και, ιδιαίτερα, τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιά, ο οποίος είχε δεσμευτεί προσωπικά ότι τα έργα θα ξεκινήσουν αμέσως και θα ολοκληρωθούν γρήγορα...

«Λάθος, συντρόφια του ΠΑΣΟΚ. Ο Χοακίν Αλμούνια μπορεί να βάζει πάγο στον Αλογοσκούφη, αλλά στην πραγματικότητα βάζει πλάτη στη NΔ. Χτυπάει το κυβερνητικό σαμάρι για να πονέσει το λαϊκό γαϊδούρι. Πάρτε τα όλα από την αρχή. H ελληνική εξωτερική πολιτική ασκείται με την ντουντούκα της Κοντολίζας Ράις. H ευρωπαϊκή με το τηλέφωνο του Μπαρόζο και η οικονομική με τα παγάκια του Αλμούνια. Ψηφίζεις Καραμανλή, σου βγαίνει Μπους. Ψηφίζεις Αλογοσκούφη, σου βγαίνει μαμούνιας. Ψηφίζεις Παυλόπουλο, σου βγαίνει κάποιο καλόπαιδο από την Ευρώπη. Ψηφίζεις Σπηλιωτόπουλο, σου βγαίνει η Μπόινγκ με τα F-16. Ψηφίζεις Ελληνες και στο τέλος σε κυβερνούν αλλοδαποί ανθέλληνες. Το μεγαλύτερο, το πιο ακλόνητο επιχείρημα του Καραμανλή για να ξυρίσει τις τελευταίες τρίχες του "νεκρού" φτωχού είναι το καμτσίκι του κακού Ευρωπαίου επιτρόπου. Μα τον Θεό, παιδιά, εγώ θέλω αλλά ο Αλμούνια θα μας κάνει όλους μαμούνια. Αγαπητέ μου, ο δρόμος προς τις Βρυξέλλες περνάει μέσα από την Αλβανία!»

Του Δημήτρη Δανίκα από τη χτεσινή «στήλη άλατος» των «Νέων».