Γρηγοριάδης Κώστας

Δεν έχετε άδικο. Ετσι είναι. Σας πληροφορούμε, πάντως, ότι το μέτρο αυτό ισχύει, ήδη, στη «δημοκρατική» Μ. Βρετανία του «σοσιαλιστή» Τ. Μπλερ. Κι όχι μόνον ισχύει, αλλά θεωρείται και ανεπαρκές! Ετσι, η κυβέρνηση του Τ. Μπλερ προωθεί, ήδη, τον τρίτο - μετά τον Σεπτέμβρη του 2001- «αντιτρομοκρατικό» νόμο, ο οποίος θα δίνει το δικαίωμα στις διωκτικές αρχές, να κρατούν φυλακισμένους όσους θεωρούν υπόπτους επί τρεις μήνες, χωρίς να τους απαγγέλλουν κατηγορίες.

Ενα άλλο μέτρο του ίδιου νόμου ποινικοποιεί την «έμμεση υποκίνηση σε τρομοκρατικές πράξεις». Τι θα μπορεί να συμπεριληφθεί σ' αυτό; Σχεδόν, τα πάντα, που αφορούν σε οποιαδήποτε καταγγελία του υπάρχοντος καπιταλιστικού συστήματος. Μην ξεχνάτε ότι, σύμφωνα με τον «ευρω-τρομονόμο», η υπονόμευση της ισχύουσας οικονομικής τάξης συμπεριλαμβάνεται στις τρομοκρατικές πράξεις...

Σαν ...κοράκι έσπευσε ο ΟΤΕ να εκμεταλλευτεί ακόμα και το ανθρώπινο δράμα που βιώνουν οι σεισμόπληκτοι κάτοικοι της Ινδίας και του Πακιστάν, αλλά και οι συγγενείς τους που διαμένουν στην Ελλάδα.

Ετσι, σύμφωνα με χτεσινή ανακοίνωση του Οργανισμού, έως και το τέλος του μήνα, «προσφέρει πολύ χαμηλές χρεώσεις για κλήσεις με χρονοκάρτα προς Ινδία και Πακιστάν». Η έκπτωση που παρέχει ο ΟΤΕ για κλήσεις προς αυτές τις δύο χώρες, είναι της τάξης του 86%. Δηλωτικό και αυτό του τεράστιου περιθωρίου κέρδους που έχει, δεδομένου ότι με την κίνηση αυτή ο ΟΤΕ δεν πρόκειται να χάσει. Τα περί «κατανόησης της ανάγκης για άμεση και τακτική επικοινωνία των ανθρώπων που διαμένουν στην Ελλάδα και έχουν δικούς τους ανθρώπους στις πληγείσες περιοχές» που επικαλείται ο ΟΤΕ, είναι «στάχτη» στα μάτια του κόσμου και τίποτα άλλο.

To Εθνικό Κέντρο Αμεσης Κοινωνικής Βοήθειας (ΕΚΑΚΒ) χρηματοδοτήθηκε από το Β' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, προκειμένου να δημιουργήσει τηλεφωνική γραμμή άμεσης κοινωνικής βοήθειας, συμβουλευτικά κέντρα και ξενώνες για την προσωρινή φιλοξενία ευπαθών ομάδων του πληθυσμού. Ετσι δημιούργησε τρεις ξενώνες από τους οποίους οι δυο (της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης) παραμένουν κλειστοί για τέσσερις μήνες, επειδή έληξαν οι εξάμηνες (!) συμβάσεις έργου του προσωπικού και οι άνθρωποι που φιλοξενούνταν στους ξενώνες μεταφέρθηκαν σε ξενώνες των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ). Ακόμα, το ΕΚΑΚΒ παραχώρησε για χρήση σε μη κερδοσκοπικές εταιρίες τρεις ακόμη ξενώνες του για φιλοξενία παιδιών. Κι αυτό ενώ η διοίκηση του ΕΚΑΚΒ παραδέχτηκε ότι στην πλειονότητά τους οι εταιρίες που δραστηριοποιούνται στο χώρο είναι οργανώσεις - «σφραγίδα», που λειτουργούν με ζεστό κρατικό χρήμα!

Η μία μετά την άλλη, δηλαδή, οι περιπτώσεις δομών που χρηματοδοτούνται από κοινοτικά κονδύλια επιβεβαιώνουν ότι έχουν ημερομηνία λήξης, όπως έχει ημερομηνία λήξης και η εργασία με τις ολιγόμηνες συμβάσεις. Ταυτόχρονα όμως, γίνεται επίσης φανερό ότι χρειάζεται ένα αποκλειστικά δημόσιο και ενιαίο σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, με πραγματικά δωρεάν, σύγχρονες και επαρκείς υπηρεσίες υγείας, που θα χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό και θα έχει εργαζόμενους με μόνιμη εργασία, ικανοποιητικές αμοιβές και πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα.

Μόνο που δεν ...«πανηγύρισε» χτες η «Αυγή» για τη νέα αλυσίδα πολυκαταστημάτων της «Public» (του ομίλου «Γερμανός») η οποία αποτελεί κλασική περίπτωση μονοπωλιακής επέκτασης στο χώρο της αγοράς του βιβλίου και όχι μόνο, στο πλαίσιο της συγκεντροποίησης του κεφαλαίου στον τομέα του «ελεύθερου χρόνου» και της πολιτισμικής «ομογενοποίησης».

Με τον «ουδέτερο» τίτλο «Φιλοδοξίες για αλλαγές στην αγορά του βιβλίου», η «Αυγή» αφιερώνει το μεγάλο ρεπορτάζ της, με τρόπο που, ουσιαστικά, «διαφημίζει» την εταιρία, τη στιγμή που το βιβλίο «στενάζει» και στην Ελλάδα κάτω από το βάρος της μονοπωλιακής επίθεσης. Εκτός πια και η φράση «σε ένα κλίμα γενικής ευφορίας και με ατμόσφαιρα επικοινωνιακής πολιτικής που ακουμπά το αμερικανικό μοντέλο πολυεθνικών, σύμφωνα με το οποίο τούτες (σ.σ. οι εταιρίες) εξασφαλίζουν την ευτυχία στην καθημερινότητα του καταναλωτή, αρκεί ο τελευταίος να είναι διαρκώς στους χώρους τους με το χέρι στην τσέπη» αποτελεί κάποιου είδους «αριστερή κριτική». Μάλλον σε «άσφαιρους» εξυπνακισμούς τύπου «Κλικ» παραπέμπει...

Γρηγοριάδης Κώστας

Οπως μας τα λένε, για παράδειγμα, οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες θα μπορούν μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να γνωρίζουν ό,τι θέλουν για οποιονδήποτε Ελληνα πολίτη. Πού μένει, τι χρωστάει, ποιους βλέπει και πότε, τι αυτοκίνητο έχει, με ποιους μιλάει και τι λένε στο τηλέφωνο ή στο Διαδίκτυο και ποιος ξέρει τι άλλο.

Ολα αυτά, φυσικά, γίνονται στο όνομα της προστασίας μας και για την πάταξη, υποτίθεται, της εγκληματικότητας και πρωτίστως της τρομοκρατίας. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι, σύμφωνα με τις αντιλήψεις της ΕΕ, το μεγαλύτερο «έγκλημα» που μπορεί να κάνει κανείς είναι ...να την αμφισβητήσει.

Στις μέρες μας, μετά τα «ΟΧΙ» στο λεγόμενο «ευρωσύνταγμα» και καθώς δυναμώνουν συνεχώς οι διαθέσεις αντίστασης των λαών, φαίνεται πως κάποιοι «θεσμοί» νιώθουν ανασφαλείς και παίρνουν τα μέτρα τους.

Πόσο μάλλον, όταν γνωρίζουν περισσότερα από εμάς, ιδιαίτερα, σχετικά με όλα όσα αντιλαϊκά σχεδιάζουν για το μέλλον.

«ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ στις κοινωνικές ανάγκες και χωρίς αιφνιδιασμούς», προωθούμε λύσεις! Η φράση ανήκει στον Γιώργο Αλογοσκούφη και συνοδεύει το προσχέδιο του προϋπολογισμού, που ξεκίνησε χτες να συζητιέται στη Βουλή.

Και μόνο να ρίξει κανείς μια μάτια στο περίφημο προσχέδιο, εύκολα καταλαβαίνει τι εννοεί, λέγοντας «κοινωνικές ανάγκες». Προφανώς, όχι τις ανάγκες των εργαζομένων για Παιδεία, Υγεία, Ασφάλιση. Φαίνεται πως αυτοί ...δεν ανήκουν στην κοινωνία, όπως την αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση.

Αντιθέτως, εφοπλιστές, βιομήχανοι και όλα τα σχετικά τυγχάνουν ιδιαίτερης «κοινωνικής ευαισθησίας». Οι ...λεγόμενες «αναπτυξιακές» επιδοτήσεις είναι και πάλι παρούσες για έναν ακόμη προϋπολογισμό και οι τεράστιες φοροαπαλλαγές, ήδη, δεδομένες.

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

Οχι, το ενδεχόμενο να καλύψουν τα όποια δημοσιονομικά ελλείμματα και «μαύρες τρύπες» από τα αμύθητα πλούτη που συσσωρεύουν χρόνια τώρα οι «έχοντες και κατέχοντες», ούτε καν το διανοούνται, τόσο οι του ΠΑΣΟΚ, όσο και οι της ΝΔ. Αλλωστε, στο πλαίσιο του «ευρωμονόδρομου», οι σκέψεις αυτές είναι απολύτως απαγορευμένες. Δεν υφίστανται καν...

Το πρόβλημα είναι γνωστό από δεκαετίες και παρότι συνεχώς μεγαλώνει, οξύνεται, κλπ., κλπ., οι εκάστοτε κυβερνήσεις, όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των «τοπικών αρχόντων», δεν το αντιμετωπίζουν. Προφανώς, έχουν άλλες προτεραιότητες... Μιλάμε για το πρόβλημα των απορριμμάτων. Η υπερκορεσμένη και επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία χωματερή των Ανω Λιοσίων αποτελεί μια χαρακτηριστική έκφραση του γενικότερου προβλήματος, αλλά δεν είναι η μόνη. Τις προάλλες, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε τη χώρα μας επειδή «αναγνώρισε ότι τον Φεβρουάριο του 2004, 1.125 μη ελεγχόμενοι χώροι ταφής αποβλήτων λειτουργούσαν ακόμη στο έδαφός της». Και να σκεφθείτε πως η κοινοτική οδηγία, η οποία υποχρεώνει το κάθε κράτος-μέλος «να εξασφαλίσει ότι τα στερεά απόβλητα θα διατίθενται χωρίς να θέτουν σε κίνδυνο την υγεία του ανθρώπου και χωρίς να βλάπτουν το περιβάλλον», χρονολογείται από το 1975. Δηλαδή, έξι ολόκληρα χρόνια πριν η χώρα μας γίνει μέλος της τότε ΕΟΚ (1981).

Βέβαια, ανάλογοι νόμοι υπάρχουν από χρόνια και στην ελληνική νομοθεσία. Με άλλα λόγια, δε μας έλειψαν οι νόμοι, ούτε οι σχετικές προτάσεις και τα σχέδια, για να αντιμετωπιστεί ριζικά και συνολικά το πρόβλημα. Απλώς, το τελευταίο δε συμπεριλήφθηκε ποτέ στους προσανατολισμούς και στις προτεραιότητες όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων. Αλλωστε, όπως όλοι γνωρίζουμε, η επιχειρηματική εκμετάλλευση των απορριμμάτων δεν έχει ιδιαίτερη ανάπτυξη στη χώρα μας...

Στην τακτική του εκβιασμού επιδίδεται η ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης για να κάμψει τις απεργιακές κινητοποιήσεις των γεωτεχνικών του δημοσίου και ιδιαίτερα των κτηνιάτρων, εγείροντας ζήτημα «δημόσιας υγείας» με αφορμή τη «γρίπη των πουλερικών». Την περασμένη Παρασκευή, όμως, η ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης παρουσιάστηκε εντελώς άκαμπτη, απέναντι στα δίκαια αιτήματα των γεωτεχνικών - μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνεται και η καταβολή δεδουλευμένων τους του τελευταίου χρόνου.

Σύμφωνα, με τη λογική του υπουργείου, δηλαδή, μπορούμε να υποθέσουμε, ότι οι γεωτεχνικοί - συναισθανόμενοι την ευθύνη τους έναντι της δημόσιας υγείας - πρέπει να δουλεύουν ακόμη και χωρίς να πληρώνονται, ενώ η κυβέρνηση έχει το δικαίωμα να κάνει ο,τι της γουστάρει, χωρίς να συναισθάνεται και να έχει την παραμικρή ευθύνη. Προφανώς, η ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης θέλει να σημειώσει νέο ρεκόρ εγκληματικής ανευθυνότητας. Πόσο μάλλον, όταν στα βασικά απεργιακά αιτήματα των γεωτεχνικών συμπεριλαμβάνεται η ανάγκη ουσιαστικών μέτρων ενίσχυσης των αρμόδιων υπηρεσιών ελέγχου, τόσο σε υλικοτεχνικές υποδομές όσο και σε προσωπικό, για να κάνουν στοιχειωδώς τη δουλιά τους.

Οι μέχρι σήμερα εμπειρίες είναι σαφείς και δε χωρούν την παραμικρή αμφισβήτηση. Κι όχι μόνον από τη μέχρι τώρα 20μηνη θητεία της κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά και από την προηγούμενη, πολύχρονη διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Οπως και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ. Τι λένε οι εμπειρίες αυτές; Οσο περισσότερο διαψεύδει κάτι ένας υπουργός (πόσο μάλλον ένας υπουργός Απασχόλησης και παλιότερα Εργασίας), τόσο περισσότερο να φοβάστε, ότι θα συμβούν τα διαψευδόμενα ή και ακόμη χειρότερα.

Σημειώνουμε το γεγονός, γιατί ο νυν υπουργός Απασχόλησης, Π. Παναγιωτόπουλος, έχει «τρελαθεί» τελευταία να διαψεύδει, ότι θα χειροτερέψουν τα πράγματα για το Ασφαλιστικό, ισχυριζόμενος, ότι... μόνο διάλογο έχει σκοπό να κάνει η κυβέρνηση. Μάλιστα, αν συνυπολογίσουμε και το γεγονός, πως πρόκειται για έναν υπουργό, που επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ έπινε νερό στο... όνομα του 8ωρου και των εργατικών κατακτήσεων και φέτος το καλοκαίρι «πέρασε» το νόμο για την κατάργηση του πρώτου, με τη λεγόμενη διευθέτηση, τότε όλοι μπορούμε να καταλάβουμε ποια είναι τα πραγματικά σχέδια της κυβέρνησης.