Τετάρτη 16 Νοέμβρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τους ενώνει η λιτότητα

Γρηγοριάδης Κώστας

Χάσμα βαθύ και αγεφύρωτο υποτίθεται πως χώριζε τα δυο μεγάλα κόμματα της Γερμανίας, το Σοσιαλδημοκρατικό (SPD) και το Χριστιανοδημοκρατικό (CDU). Ολ' αυτά, όμως, μέχρι τις πρόσφατες εκλογές και το γνωστό αποτέλεσμά τους. Μόλις χρειάστηκε έβαλαν στην άκρη τα... μίση και αφού «τα βρήκαν» στη νομή της εξουσίας, διαμόρφωσαν την κυβέρνηση του λεγόμενου μεγάλου συνασπισμού.

Του λόγου το αληθές βεβαίωσαν οι προχτεσινές δηλώσεις τόσο του απερχόμενου καγκελάριου της Γερμανίας Γκέρχαρντ Σρέντερ όσο και της Αγγελας Μέρκελ που θα αναλάβει τον θώκο της καγκελαρίας. Ο πρώτος κάλεσε τα στελέχη του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD) να υποστηρίξουν το μεγάλο κυβερνητικό συνασπισμό με τις χριστιανικές ενώσεις (CDU-CSU) υπό την Αγγελα Μέρκελ, ενώ η τελευταία κάλεσε τις χριστιανικές ενώσεις να παραμερίσουν τις επιφυλάξεις τους και να εγκρίνουν τη συμφωνία που θα επιτρέψει την υλοποίηση του μεγάλου συνασπισμού με τους Σοσιαλδημοκράτες.

Αν προεκλογικά τους χώριζε κάτι, αυτό ήταν η νομή της εξουσίας. Αν τώρα ενώνει κάτι - σοσιαλδημοκράτες, χριστιανοδημοκράτες, φιλελεύθερους κλπ. - αυτό είναι η εφαρμογή σκληρής πολιτικής λιτότητας για το γερμανικό λαό και η προώθηση των αντεργατικών διαρθρωτικών αλλαγών, προσφέροντας άλλοθι - εκτός των άλλων - για την ενίσχυση της αντιλαϊκής πολιτικής σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Κάνουμε λάθος;

Ρεπορτάζ σχετικά με τη θεσμοθέτηση χαρατσιού δέκα ευρώ σε βάρος των μεταναστών, που κάνουν ιατρικές εξετάσεις για την έκδοση πιστοποιητικού υγείας, είχε το χτεσινό «Βήμα». Μάλιστα, σε πρωτοσέλιδο σχόλιο της εφημερίδας γίνεται λόγος για «χτεσινή εγκύκλιο του υφυπουργού Υγείας». Η αλήθεια είναι, όμως, ότι η εγκύκλιος του υφυπουργού δεν είναι «χτεσινή» και απόδειξη γι' αυτό το γεγονός, πως το θέμα του χαρατσιού είχε δημοσιευτεί στο «Ριζοσπάστη» στις 14 Οκτώβρη. Και δε μας στενοχωρεί καθόλου το γεγονός, βέβαια, ότι τα ρεπορτάζ της εφημερίδας μας γίνονται αντικείμενο θεμάτων κι από άλλες εφημερίδες ή ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Κάθε άλλο. Κάποιοι άγραφοι κανόνες, όμως, επιβάλλουν να σημειώνεται το μέσο, που έφερε το θέμα στη δημοσιότητα. 'Η κάνουμε λάθος;

Υ.Γ. Τα ίδια ισχύουν και για άλλα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, καθώς το «Βήμα» δεν έχει μονοπώλιο στην προαναφερόμενη πρακτική, ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό.

Η «μηχανή» των «ευρωενταλμάτων»

Προβληματισμένες είναι οι αρμόδιες δικαστικές αρχές - λένε οι σχετικές πληροφορίες - από το άνοιγμα της στρόφιγγας των «ευρωενταλμάτων» σε βάρος Ελλήνων πολιτών, οι οποίοι εκδίδονται - ακόμη και ως ύποπτοι - σε χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Μέχρι τώρα έχουν εκδοθεί τρία ευρωεντάλματα, ενώ εκκρεμούν άλλα δύο.

Τα αρμόδια δικαστήρια (Αρειος Πάγος και Εφετεία) έχουν δεχτεί με αποφάσεις τους ότι δεν μπορεί να ανατραπούν τα ευρωεντάλματα, ακόμα και αν ασκηθεί ποινική δίωξη και στην Ελλάδα σε βάρος του ημεδαπού (Ελληνα) εκζητούμενου. Μπροστά, όμως, στα διαφαινόμενα αδιέξοδα ο Αρειος Πάγος ανέτρεψε αιφνιδιαστικά τη νομολογία του και έκρινε ότι θα μπορούν να μην εκτελεστούν ευρωεντάλματα ξένων δικαστικών αρχών, στην περίπτωση που μέχρι τη συζήτησή τους στο Εφετείο ασκηθεί δίωξη για το ίδιο αδίκημα σε βάρος του Ελληνα εκζητούμενου και από τα ελληνικά δικαστήρια. Ωστόσο, η νομολογιακή αυτή στροφή είναι ανατρέψιμη, μόλις αντιδράσουν οι ενδιαφερόμενες ξένες δικαστικές αρχές και η στρόφιγγα των ευρωενταλμάτων πάλι θα ανοίξει. Κι έτσι, οι διαβεβαιώσεις του υπουργού Δικαιοσύνης Αν. Παπαληγούρα ότι δε θα εκδοθεί Ελληνας πολίτης σε κοινοτική χώρα θα βρίσκονται και πάλι μετέωρες.

«Φερετζέδες» των κερδοσκόπων

Συντηρώντας την τακτική του αποπροσανατολισμού, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ εμφανίστηκαν χτες να «ερίζουν» στη Βουλή σχετικά με το ποιος και τι «πρωτοβουλίες» πήρε γύρω από την οργάνωση του Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Τροφίμων. Δραττόμενος της ευκαιρίας ο υφυπουργός Ανάπτυξης Γ. Παπαθανασίου, από σχετική Επερώτηση βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, παρέθεσε μία μία τις «πρωτοβουλίες» της κυβέρνησης. Το θέμα είναι πως τα όσα έχουν να πουν τα δύο μεγάλα κόμματα γύρω από ζητήματα πολιτικής ασφάλειας των τροφίμων, εξαντλούνται σε θέματα διαδικασίας και όχι ουσίας. Στο βαθμό που ο ΕΦΕΤ καλείται να εξαντλήσει τη δραστηριότητά του στο πλαίσιο μιας πολιτικής που εκχωρεί στο μεγάλο κεφάλαιο απόλυτη ασυδοσία να διαχειρίζεται τα ζητήματα ασφάλειας των τροφίμων, με γνώμονα την αύξηση των κερδών του, όσους «ΕΦΕΤ» και να 'χεις και ό,τι «πρωτοβουλίες» κι αν κομπάζουν ότι παίρνουν οι κυβερνώντες για την «αναβάθμιση και «οργανωτική τους στήριξη», οι εργαζόμενοι - καταναλωτές θα εξακολουθούν να είναι έρμαια των κάθε λογής κερδοσκόπων και οι διάφοροι «ΕΦΕΤ» θα παίζουν το ρόλο του «φερετζέ» των κερδοσκόπων.

Τα δημαγωγικά

Γρηγοριάδης Κώστας

ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ να αποτελέσει και τον ορισμό της υποκρισίας ή της δημαγωγίας. Αναφερόμαστε στη χτεσινή αντιπαράθεση της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ και, μάλιστα, για τομείς, όπου και τα δυο κόμματα έχουν δώσει απλόχερα δείγματα της ...ανθυγιεινής πολιτικής τους. Αναφερόμαστε στους τομείς της Υγείας και των μεταναστών.

Η βασική εικόνα της αντιπαράθεσης, πάντως, μπορεί να συνοψιστεί στα εξής: Η κυβέρνηση δεν κάνει όσα ζητούσε όταν ήταν αντιπολίτευση, και το ΠΑΣΟΚ ζητά να γίνουν όσα δεν έκανε όταν ήταν στην κυβέρνηση.

Εικόνα που δεν ισχύει μόνο για τα προαναφερόμενα θέματα. Αποτελεί τον γενικό κανόνα. Αλλωστε, όπως φανερώνει η υπερτριαντάχρονη πλέον εμπειρία της μεταπολιτευτικής περιόδου, ο χρυσός κανόνας του δικομματισμού επιβάλλει να κυβερνάς προς όφελος της πλουτοκρατίας και να αντιπολιτεύεσαι, μοιράζοντας γενικόλογες υποσχέσεις και κάνοντας δημαγωγία, για να μαζεύεις ψήφους...

ΚΑΤΑ Τ' ΑΛΛΑ, η σκανδαλολογία συνεχίζεται κανονικά. Κι απ' ό,τι φαίνεται, θα τραβήξει για πολύ ακόμη. Και δεν αποκλείεται, κατά καιρούς, να ενισχύεται και να δυναμώνει ακόμη περισσότερο. Ιδιαίτερα, όποτε γίνεται περισσότερο επιτακτική η ανάγκη του αποπροσανατολισμού των εργαζομένων...

ΣΚΑΛΙ ΣΚΑΛΙ κατεβαίνει η δημοτικότητα του Αμερικανού Προέδρου, Τζορτζ Μπους, και ποτέ δεν ήταν τόσο χαμηλή όσο σήμερα, αφότου ανέλαβε την εξουσία το Γενάρη του 2001. Μόλις το 37% των πολιτών εγκρίνει την πολιτική του, σύμφωνα με σφυγμομέτρηση του τηλεοπτικού δικτύου CNN και της εφημερίδας «USA Today».


Παπαγεωργίου Βασίλης

Ακόμη και στον τομέα της τρομοκρατίας, όπου ο Τζ. Μπους - λόγω των γνωστών εξελίξεων - έπαιρνε πολύ μεγάλα ποσοστά, τώρα είναι σαφώς μικρότερα. Το Νοέμβρη του 2001 το 87% των Αμερικανών ενέκρινε την πολιτική του κ. Μπους και το 86% ήταν ικανοποιημένο από την «αντιτρομοκρατική» πολιτική του. Σήμερα τα ποσοστά αυτά είναι 48% και 49% αντίστοιχα. Ελπίζουμε σε μερικούς μήνες, να είναι ακόμη μικρότερα.

Αυξημένα καθήκοντα

Δεκάδες χιλιάδες λαού απ' όλη τη χώρα διαδήλωσαν το Σάββατο στην Αθήνα, συμμετέχοντας μαζικά στο πανελλαδικό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ. Η δίμηνη και πλέον προετοιμασία της κορυφαίας για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα λαϊκής κινητοποίησης, στέφτηκε με επιτυχία. Τόσο η μαζική συμμετοχή των εργαζομένων, των φτωχών αγροτών, των μικρών ΕΒΕ, της νεολαίας, των γυναικών από τα καταπιεσμένα λαϊκά στρώματα στη συγκέντρωση, όσο και το πλατύ άνοιγμα που πραγματοποίησαν οι ταξικές δυνάμεις στους χώρους δουλιάς και τους κλάδους προκειμένου να δοθεί απάντηση στην αντιλαϊκή πολιτική αλλά και στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, αποτελούν παρακαταθήκη για τους αγώνες που έρχονται.

Το Πανελλαδικό Συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ αποτέλεσε ένα μαζικό βήμα καταδίκης της κυρίαρχης αντιλαϊκής πολιτικής. Εστειλε μήνυμα στην κυβέρνηση και τα κόμματα που στηρίζουν το κεφαλαίο, ότι αυτοί και οι συμπαίκτες τους, οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, δεν παίζουν σε άδειο γήπεδό. Οτι χιλιάδες εργαζόμενοι βρίσκονται απέναντί τους, αποφασισμένοι να αντιπαλέψουν στο σύνολό της την πολιτική που προωθεί την παραπέρα αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, προς όφελος των εργοδοτικών υπερκερδών.

Ιδιαίτερη σημασία είχε η συμμετοχή στο συλλαλητήριο εργαζόμενων που βρίσκονται στη δίνη της αντεργατικής επίθεσης. Των εργατριών της «Σεξ Φορμ», που αγωνίζονται για 80 σχεδόν μέρες έξω από την πύλη του εργοστασίου. Των απολυμένων των «Κλωστηρίων Νάουσας», που πετιούνται στο δρόμο μετά από δεκαετίες δουλιάς. Των συναδελφισσών τους από την «Τρικολάν», που βιώνουν από πρώτο χέρι την κοροϊδία των προγραμμάτων απασχόλησης, χωρίς ούτε στιγμή να παραιτούνται από το αίτημα για σταθερή δουλιά με πλήρη δικαιώματα. Των καπνεργατών και των καπνεργατριών της Μακεδονίας, που χάνουν τη δουλιά τους εξαιτίας της αντιαγροτικής - αντεργατικής πολιτικής της τωρινής και της προηγούμενης κυβέρνησης.

Στο πλευρό όλων αυτών, το ΠΑΜΕ έδωσε και δίνει μάχη. Στο καμίνι του καθημερινού αγώνα έμαθαν να ξεχωρίζουν τους εχθρούς και τους φίλους τους. Είδαν ποιο είναι το αποκούμπι κάθε εργαζόμενου. Εβαλαν ψηλά τον πήχη, στο ύψος των πραγματικών και σύγχρονων αναγκών τους. Δε συμβιβάστηκαν με τις σειρήνες της υποταγής, δεν παραιτήθηκαν από τα δίκαια αιτήματά τους, αναγνωρίζοντας τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων τους. Γνώρισαν την αξία της ταξικής αλληλεγγύης. Διάλεξαν όχθη, με το συνεπές ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα που βρίσκεται σε διαρκή σύγκρουση με το κεφάλαιο και τους βαστάζους του σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο.

Επόμενος κορυφαίος σταθμός είναι η απεργία στις 14 του Δεκέμβρη. Μια μάχη που δίνεται στον απόηχο του πανελλαδικού συλλαλητηρίου. Αξιοποιώντας και την επιτυχία του, οι ταξικές δυνάμεις μπορούν και πρέπει με ορμή και αποφασιστικότητα να ανοιχτούν στους χώρους δουλιάς. Να καλέσουν κάθε εργάτη και υπάλληλο στην απεργία με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ, σε συμμετοχή στις ταξικές απεργιακές συγκεντρώσεις που θα διοργανώσει το Πανεργατικό Μέτωπο σε κάθε πόλη. Υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις ώστε και αυτή η μάχη να δοθεί με επιτυχία.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Οι «αριστερές» τρικυμίες του ΣΥΝ...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αποκαλυπτική ήταν η χτεσινή «Αυγή», για τις τρικυμίες και τα αδιέξοδα που δέρνουν το ΣΥΝ την τελευταία περίοδο. Στη θέση της επιφυλλίδας, ξεκινώντας από την πρώτη σελίδα, υπήρχε άρθρο, όπου ο αρθρογράφος αναρωτιέται ποιος είναι ο στρατηγικός στόχος του ΣΥΝ και ανάμεσα σε άλλα σημειώνει: «Ας μην τον λέμε, λοιπόν, κομμουνισμό. Ας τον πούμε όπως θέλουμε, λίγο πιο συγκεκριμένα πάντως από "άλλον κόσμο". Το θέμα είναι εννοούμε κάποια από τα παραπάνω ως περιεχόμενο αυτού που ονομάζουμε αλλιώς; 'Η, τι, τέλος πάντων, εννοούμε; Γιατί, όπως προσφυώς έχει τεθεί ως ανέκδοτο στο πλαίσιο της φιλοσοφίας της γλώσσας, μπορούμε να μιλάμε χρόνια για το εάν "τα σναρκς είναι μποτζούμ" χωρίς να ξέρουμε ούτε τι είναι τα σναρκς ούτε το μποτζούμ». Και στο δισέλιδο 6-7 υπήρχαν ρεπορτάζ των δυο, ταυτόχρονων προχτεσινών εκδηλώσεων. Από τη μια, αυτής της πλειοψηφίας της ΚΠΕ του ΣΥΝ, του ΣΥΡΙΖΑ και όσων συμφωνούν με την υποψηφιότητα Τσίπρα για το Δήμο της Αθήνας και από την άλλη, αυτής των τάσεων που μειοψήφησαν, υποστηρίζοντας την υποψηφιότητα Παπαγιαννάκη. Στην πρώτη - σύμφωνα με όσα γράφει η «Αυγή» - έγινε λόγος, για «ένα ψηφοδέλτιο της ριζοσπαστικής αριστεράς, αντίθετο στο νεοφιλελευθερισμό και το δικομματισμό», ενώ, στη δεύτερη ο Μιχ. Παπαγιαννάκης τόνισε, ότι «άλλο αριστερή στροφή, άλλο ανανεωτική αριστερά».

... και η πρακτική τους εφαρμογή

Ας δούμε, τώρα, πώς εκφράζονται όλ' αυτά στην πράξη, πέρα από τις εσωκομματικές διαμάχες στον ΣΥΝ και τις περί αυτόν ομάδες και ομαδούλες. Στο πρόσφατο συνέδριο της ΚΕΔΚΕ (10 - 12 Νοέμβρη) η «αριστερή, αντινεοφιλελεύθερη και αντιδικομματική» πολιτική του ΣΥΝ συμπαρατάχτηκε πλήρως με το ΠΑΣΟΚ και διαφώνησε με τη ΝΔ μόνο στα θέματα της εκλογής δημάρχων με 42%, της περιφερειακής αυτοδιοίκησης και της μητροπολιτικής διακυβέρνησης. Στα κεντρικά ζητήματα, όπως είναι η λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ως επιχείρηση, η εμπορευματοποίηση υπηρεσιών και κοινωνικών αγαθών, η εφαρμογή των αντιδραστικών εργασιακών σχέσεων, οι «συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα», το ξεπούλημα της δημοτικής περιουσίας στο κεφάλαιο, η επιβολή τοπικών φόρων, κλπ., κλπ., υπήρξε «τρικομματική» συναίνεση, με μόνους διαφωνούντες τους συνέδρους της «Δημοτικής Αγωνιστικής Συνεργασίας». Την ίδια στιγμή, σε αρκετούς νομούς και δήμους, ανά τη χώρα, οι τοπικές οργανώσεις του ΣΥΝ βρίσκονται ήδη σε «παζάρια» με τις αντίστοιχες του ΠΑΣΟΚ, για κοινή κάθοδο στις τοπικές εκλογές του 2006. Προφανώς, ο «αριστερός, αντινεοφιλελεύθερος και αντιδικομματικός» προσανατολισμός ισχύει μόνο για την Αθήνα και, κυρίως, μόνο στα λόγια. Ισα ίσα, για να «κοπεί» η υποψηφιότητα του Μ. Παπαγιαννάκη...

Υπέρ της ιδιωτικής ασφάλισης

«Αποτελεί ασφαλώς κοινοτοπία να αναφερθεί κανείς στη σημαντικότατη οικονομική και κοινωνική συμβολή του κλάδου της Ιδιωτικής Ασφάλισης στις σύγχρονες κοινωνίες», τόνισε ο Γιάννης Μανιάτης, γραμματέας του Τομέα Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Πολιτικής Καταναλωτών του ΠΑΣΟΚ στο πρόσφατο συνέδριο της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιριών, όπου μίλησε ως εκπρόσωπος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και μετέφερε τον χαιρετισμό του Γ. Παπανδρέου. Και, βέβαια, δεν παρέλειψε, να σημειώσει ότι η Ελλάδα βρίσκεται πολύ πίσω, συγκριτικά με τους μέσους όρους της ΕΕ, στην ανάπτυξη της ιδιωτικής ασφάλισης, κάνοντας, μάλιστα, ξεχωριστή μνεία στη «χαμηλή διείσδυση των προγραμμάτων ζωής και υγείας στους καταναλωτές» και στην ανάγκη ξεπεράσματος της «επιφυλακτικότητας των καταναλωτών».

Τα παραπάνω αποτελούν άλλη μια απόδειξη, για το πώς βλέπει το ΠΑΣΟΚ «το συνδυασμό κράτους και αγοράς» και, μάλιστα, στον ευαίσθητο χώρο της Υγείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Οι «αρρυθμίες» της ΔΕΗ...

Ξανά στο προσκήνιο τα περί «αρρυθμίας» στη ΔΕΗ. Η μη σύγκληση του ΔΣ τις τελευταίες βδομάδες χρεώνεται στον πρόεδρο Γ. Παλαιοκρασσά και στην επιθυμία του να συμπληρωθεί η κενή θέση στο ΔΣ (μετά την παραίτηση του Ρ. Μωυσή) από τον Ε. Βαλιανάτο, πράγμα που βρίσκει αντίθετη την ηγεσία του υπουργείου Οικονομίας που επιθυμεί τη θέση να καταλάβει ο Γ. Μέρζος.

Το θέμα προβάλλεται από εφημερίδες και κανάλια που κάνουν λόγο για σοβαρές επιπτώσεις στη λειτουργία της επιχείρησης σε βάρος των συμφερόντων των... μετόχων. Και, μάλιστα, όλ' αυτά συμβαίνουν λίγο μετά την κατάθεση στη Βουλή του νομοσχεδίου για την «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Οι επιπτώσεις των προτεινομένων ρυθμίσεων, η εισβολή των κεφαλαιοκρατών στον τομέα του ηλεκτρισμού, η λειτουργία της ίδιας της ΔΕΗ ως μιας ακόμη επιχείρηση που δε χρωστά τίποτα στον ελληνικό λαό, κλπ., θεωρούνται ζητήματα μικρότερης σημασίας ή και αδιάφορα. Κι όπως καταλαβαίνει ο καθένας, σήμερα, που ο Δ. Σιούφας και ο Γ. Αλογοσκούφης συναντούν από κοινού τον πρωθυπουργό, η «αγωνία» θα περιστραφεί γύρω από τις νέες «αρρυθμίες» στη διοίκηση της ΔΕΗ...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Τίποτα λιγότερο από τα πάντα!

Αύριο θα διαδηλώσουμε ξανά μέχρι την αμερικάνικη πρεσβεία. Θα διαδηλώσουμε ξανά για να δυναμώσει η αντιιμπεριαλιστική πάλη και συμπόρευση. Για να διατρανώσουμε τη θέληση πως τα ανεκπλήρωτα οράματα του ξεσηκωμού του Νοέμβρη του 1973 μπορούν να πάρουν σάρκα και οστά με τη λαϊκή συσπείρωση και αντεπίθεση. Αύριο, θα ξανασυναντηθούν στους δρόμους οι εργάτες, οι φοιτητές και οι μαθητές, θα ενώσουν τα χέρια για να πορευτούν στην ίδια αλυσίδα, στον κοινό αγώνα. Γιατί αύριο, συμπληρώνονται 32 χρόνια από την αιματηρή κατάληξη του ηρωικού ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου. Τριάντα δύο χρόνια μετά, θα βρεθούμε χέρι - χέρι, με την πίστη στη δύναμη του λαού, την ίδια δύναμη που έγραψε την ιστορία του Νοέμβρη. Με ακόμα πιο έντονα συνειδητοποιημένη - από την ίδια την εμπειρία που προστέθηκε αυτά τα χρόνια - την ανάγκη να δυναμώσει η πάλη, για να γίνει πράξη το δίκιο λαού και νεολαίας.

Το πρώτο ελληνικό αίμα χύθηκε προχτές στο Αφγανιστάν. Εκεί και στα Βαλκάνια, οι Ελληνες στρατιώτες βρίσκονται με ρόλο στρατού κατοχής. Κανείς δεν πιστεύει πια τα περί... «ειρηνευτικών δυνάμεων». Κι αύριο θα βροντοφωνάξουμε για άλλη μια φορά να γυρίσουν πίσω! Τα τούρκικα στρατεύματα βρίσκονται ακόμα στην Κύπρο. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πια ότι η ΕΕ μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Οι Παλαιστίνιοι ακόμα δεν έχουν το δικό τους κράτος. Το μπαρούτι του πολέμου μυρίζει σε πολλές ακόμα χώρες. Αρχισε να μυρίζει ξανά και στα Βαλκάνια. Και κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πια ότι τον πόλεμο δεν τον κάνουν οι λαοί, αλλά οι ιμπεριαλιστές.

Αύριο θα φωνάξουμε ξανά για όλα αυτά. Ξανά, όπως το 1973, ξανά όπως το 1999, το 2001, ξανά όπως στις κινητοποιήσεις των φοιτητών, όπως στα συλλαλητήρια των εργατών, όπως στις καθημερινές μάχες στα εργοστάσια, στα σχολεία, στις σχολές... Θα φωνάξουμε ενάντια στην πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο για να την καταδικάσουμε, αλλά και για να διεκδικήσουμε μια εντελώς διαφορετική πολιτική που θα υπηρετεί τις σύγχρονες διευρυμένες λαϊκές ανάγκες, στην εργασία, στο εισόδημα, στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην Παιδεία, στην Υγεία, στον Πολιτισμό. Το σύνθημα «ψωμί - παιδεία - ελευθερία» απέχει πολύ από το να σημαίνει... ένα πιάτο φαΐ, γραφή κι ανάγνωση. Αυτό διδάσκει το «Πολυτεχνείο», αυτό επιτάσσει το σήμερα: Να τα διεκδικήσουμε όλα.

Τη δύναμη την έχουν οι λαοί. Η ενίσχυση της αντιιμπεριαλιστικής αντιμονοπωλιακής συμπόρευσης και πάλης θα δώσει ώθηση σ' αυτή τη δύναμη. Θα οδηγήσει στη λαϊκή αντεπίθεση. Το μήνυμα του Πολυτεχνείου σηματοδοτεί την ανάγκη της αντεπίθεσης. Την ανάγκη να ζητάς τα πάντα γιατί σου ανήκουν, ειδικά σήμερα που κινδυνεύεις να τα χάσεις όλα. Και πρέπει λαός και νεολαία να αντιπαλέψουν την κοινή στρατηγική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Να απεγκλωβιστούν από την πολιτική τους. Ο αγώνας που έχει αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί να είναι νικηφόρος. Και η «νίκη», δεν μπορεί στις σημερινές συνθήκες να προσδιοριστεί με τίποτα λιγότερο από τη λαϊκή εξουσία, τη λαϊκή οικονομία. Τα αιτήματα του Πολυτεχνείου δεν μπορούν να εκπληρωθούν αλλιώς. Οι λαοί θα απελευθερωθούν πραγματικά μόνο όταν αποτινάξουν τα δεσμά της εκμετάλλευσης, όταν χτίσουν τη δική τους κοινωνία, τη σοσιαλιστική.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ