Γρηγοριάδης Κώστας

-- Με όλο το σεβασμό στο κόμμα σας και την προσωπική σας διαδρομή, τι απαντάτε σε εκείνους που υποστηρίζουν ότι σε δύσκολες στιγμές για την κυβέρνηση το ΚΚΕ προσφέρει «χείρα βοηθείας» με τις επιθέσεις κατά του ΠΑΣΟΚ, ρωτά η δημοσιογράφος.

-- «Είναι μια συκοφαντία του ΠΑΣΟΚ, που αποδεικνύει το αντίθετο. Οτι δηλαδή το ΚΚΕ είναι αυτό που κάνει ουσιαστική αντιπολίτευση στα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης της ΝΔ, από θέσεις φιλολαϊκές, ενώ το ΠΑΣΟΚ κάνει ψευτοαντιπολίτευση και μόνο για να τροφοδοτείται η αντιπαράθεσή τους, που αφορά αποκλειστικά τη νομή της εξουσίας. Οταν αντιπαλεύεις την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης βρίσκεις εκεί και τη συμφωνία, τη συναίνεση και την ευθύνη του ΠΑΣΟΚ. Βλέπετε, η πολιτική του ΠΑΣΟΚ δεν τέμνεται μόνο σε κάποια σημεία με αυτή της ΝΔ, αλλά κινείται στην ίδια κατεύθυνση. Αυτό είναι φυσιολογικό εφόσον έχουν την ίδια στρατηγική: Την κερδοφορία, την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου».

Δεκαπέντε μόνο μέρες μετρά η νέα χρονιά και η εργατική τάξη θρηνεί ήδη τρεις νεκρούς από «ατυχήματα» σε τόπους δουλιάς. Μόλις το περασμένο Σάββατο, ο 46χρονος Δημήτρης Τσούτσικας δεν επέστρεψε σπίτι του απ' το μεροκάματο, μετά το θανάσιμο τραυματισμό του, όταν παγιδεύτηκε στο περιστρεφόμενο τμήμα τόρνου. Ο εργάτης δούλευε στην εταιρεία μεταλλικών βιομηχανικών κατασκευαστών «Α. Κουτούσης και Υιός».

Το 2006, η εργοδοτική αυθαιρεσία και η πολιτική που υπηρετεί την ανταγωνιστικότητα άφησαν πίσω τους 125 νεκρούς, έναντι 111 το 2005. Κι αυτό χωρίς να γνωρίζει κανείς πόσα ακόμα «ατυχήματα» δε δηλώθηκαν ποτέ, πόσοι ακόμα θάνατοι και τραυματισμοί δεν ερευνήθηκαν και την ώρα που εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες κι εργάτριες δουλεύουν χωρίς να τηρούνται ούτε τα στοιχειώδη μέτρα υγιεινής και ασφάλειας...

Σαφής ήταν ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δ. Δασκαλόπουλος, σχολιάζοντας το θέμα των εκλογών: «Πρέπει να σταματήσει η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος» είπε, θεωρώντας προφανώς ότι ο πρωθυπουργός, με τις τελευταίες επί του θέματος δηλώσεις του, δεν έχει «κλείσει» αποτελεσματικά το θέμα.

Φυσικά, ο ΣΕΒ δεν έχει ανησυχίες περί των εκλογών, φοβούμενος ότι μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδος μπορεί να βλάψει τυχόν εθνικά θέματα ή τις ...λαϊκές διεκδικήσεις. Ούτε ανησυχεί για το αν θα τις κερδίσει το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ, αφού και τα δυο κόμματα για χάρη του κεφαλαίου δουλεύουν. Πολύ πιο πρακτικοί είναι οι φόβοι του και βασίζονται στη λειψή εμπιστοσύνη που έχουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες προς τους κυβερνώντες στις προεκλογικές περιόδους. Με άλλα λόγια, ανησυχούν μήπως το λεγόμενο πολιτικό κόστος και οι όποιοι προεκλογικοί ελιγμοί των κυβερνώντων καθυστερήσουν την υλοποίηση μέτρων ή τη λήψη αποφάσεων που τους αφορούν. Και οι μεγαλοβιομήχανοι θέλουν άμεσα αποτελέσματα.

Η υποκρισία και η πρόκληση της κυβέρνησης απέναντι στους χιλιάδες μικρούς εμπόρους, που συνθλίβονται κάτω από τις πρακτικές ανελέητου ανταγωνισμού από τις πολυεθνικές και τα μεγάλα καταστήματα, δεν έχουν τέλος. Υλοποιώντας μέχρι κεραίας τις εντολές και τις αξιώσεις του μεγάλου κεφαλαίου για την πλήρη απελευθέρωση των πρακτικών πωλήσεων και τις εργασιακές σχέσεις, εξαντλεί την ...αυστηρότητά της σε ελέγχους για την πραγματοποίηση ...προσφορών, τις μοναδικές εξήντα μέρες του χρόνου που απαγορεύονται πριν από τις εκπτώσεις (τριάντα το χειμώνα κι άλλες τόσες το καλοκαίρι). Ετσι, δύο φορές μέσα στην τελευταία βδομάδα, ανακοινώθηκαν τα ονόματα επτά συνολικά καταστημάτων που παραπέμπονται στον εισαγγελέα, γιατί έκαναν παράνομα εκπτώσεις πριν αυτές ξεκινήσουν επίσημα στις 22 του μήνα, ενώ ακόμα ένα παραπέμπεται, γιατί διαφήμιζε - λέει - ότι πραγματοποιεί προσφορές. Τους υπόλοιπους οκτώ μήνες, εάν εξαιρεθούν και οι μέρες των επίσημων εκπτώσεων, που «λυσσάνε» οι πολυεθνικές και οι αλυσίδες με τις προσφορές, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, για την κυβέρνηση, αφού αυτές επιτρέπονται με τη βούλα του νόμου που υπαγόρευσαν οι αξιώσεις των ίδιων των πολυεθνικών.

Ο Γ. Παπανδρέου επίσης προτείνει: «Ενα εκπαιδευτικό σύστημα που θα λειτουργεί ως δύναμη ανάπτυξης και εργαλείο αναδιανομής του πλούτου και όχι ως μέσο αναπαραγωγής των κοινωνικών διακρίσεων και δημιουργίας νέων αποκλεισμών». Αλήθεια, δύναμη ανάπτυξης για ποιον; Μα για την καπιταλιστική οικονομία. Απλά, πετάει και ένα «αναδιανομή του πλούτου» για να πείσει ότι η πρότασή του είναι και υπέρ των λαϊκών στρωμάτων. Αλλωστε, ο πλούτος παράγεται όλος από τους εργαζόμενους και τον καρπώνεται το κεφάλαιο λόγω καπιταλιστικής ιδιοκτησίας την οποία υπερασπίζεται και ενισχύει η πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Αυτή αναδιανέμει τον πλούτο, αναπαράγει και διευρύνει τις κοινωνικές διακρίσεις σε βάρος του λαού.

Αλλά, μήπως η αγροτιά συρρικνώνεται επειδή δεν υπήρχαν οι κατάλληλες σχολές για αγρότες; Τα 10 περίπου Τμήματα Τουριστικών Επιστημών που υπάρχουν, είναι τελευταία στη ζήτηση των υποψηφίων επειδή δεν εμπλέκεται σε αυτά η αυτοδιοίκηση κι οι ξενοδόχοι; `Η μήπως μπορεί να αισθάνεται αισιόδοξος για το εργασιακό του μέλλον ένας νέος που θα διδαχθεί από τους εμποροβιομήχανους ολίγον σχέδιο, ολίγον ελληνικό πολιτισμό και ολίγον διαδίκτυο...; Γίνεται, λοιπόν, φανερό ότι το ΠΑΣΟΚ προβάλλει αυτά στην προσπάθειά του να διαφοροποιηθεί από τη ΝΔ, αφού συμφωνεί και υπερψηφίζει όλους τους νόμους και τις ρυθμίσεις που ωθούν την εκπαίδευση να λειτουργεί μαζί με τις επιχειρήσεις και για τις επιχειρήσεις.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μέσα σε όλα αυτά τα «άγνωστα», όμως, εμείς βλέπουμε κάτι πολύ πολύ γνωστό! Το κλίμα τρομοϋστερίας, που οδηγεί σε ενίσχυση της καταστολής, σε απαγορεύσεις και σε αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις. Γνωστές και μη εξαιρετέες τακτικές...

Λυπούμαστε, αλλά ο ελληνικός λαός δε νιώθει ούτε ενοχές, ούτε προσβεβλημένος, ούτε προβληματισμένος, επειδή καταστράφηκε η τουαλέτα του Αμερικανού πρέσβη. Καθόλου δε συμμερίζεται τις ανησυχίες αυτών που τον κυβερνούν και, πολύ περισσότερο, αυτά που σχεδιάζουν σε βάρος του.

ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ μαθήματα ...ευρω-προσήλωσης ο πρωθυπουργός, όπως διαβάζουμε. Πήγε στη Σλοβενία και τους είπε ότι «η ΕΕ είναι ανοιχτή σε όσους υιοθετούν τους κανόνες της».

Παρέλειψε, όμως, να αναφέρει τι γίνεται με όσους ...δεν τους υιοθετούν! Αν και στη Σλοβενία δε χρειάζονται αυτού του είδους την πληροφόρηση. Ως πολίτες της πρώην ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, ξέρουν πολύ καλά τι συμβαίνει σε αυτή την περίπτωση.

Αλλωστε, αυτά δεν αφορούν μόνο τις χώρες που δεν είναι μέλη. Αφορούν και τους λαούς των χωρών - μελών της ΕΕ. Πρέπει να υιοθετήσουν πάση θυσία «κανόνες» που ποτέ δεν επέλεξαν. Αλλιώς υπάρχουν πολλοί τρόποι «πειθούς». Από πρόστιμα μέχρι ...απαγορεύσεις και καταστολή.

Γρηγοριάδης Κώστας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το παγκόσμιο αντιτρομοκρατικό σύστημα, με τα πολυδάπανα εργαλεία του και με τις στρατιές των αστυνομικών του, επωφελείται από την ύπαρξη αυτών των ομάδων, ιδίως των ελεγχόμενων. Πολύ περισσότερο, σε ώρες που επείγεται να αποσπάσει την προσοχή της παγκόσμιας κοινής γνώμης...

Απομένει, λοιπόν, στον σκεπτόμενο πολίτη να καταλήξει ποιοι ωφελήθηκαν και ποιοι ζημιώθηκαν από το καλά μελετημένο και ακίνδυνα εκτελεσμένο χτύπημα της Παρασκευής...».

Κι αφού καταλήξει, εύκολο είναι κατόπιν να κατανοήσει τον ανούσιο χαρακτήρα του δικομματικού καυγά ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, περί διάλυσης ή όχι της ΕΛ.ΑΣ. και της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας, θα συμπληρώναμε εμείς, αφού η «στενή συνεργασία» και η «πρόσδεσή» τους στο άρμα των αμερικανικών και άλλων ξένων μυστικών υπηρεσιών είναι το βασικό και κρίσιμο πρόβλημα.

«Μύγα δεν έχω πειράξει στη ζωή μου. Κι όμως, από την Παρασκευή ένοχες οι ιδέες μου. Από την Παρασκευή με βλέπω τεντιμπόη, χουλιγκάνο, κουκουλοφόρο, αναρχοφλώρο, ρουκετοφόρο και βομβιστή. Από την Παρασκευή ο Μπους πανηγυρίζει, ο Καραμανλής ανοίγει σαμπάνιες, ο Αλογοσκούφης χορεύει μάμπο, η Μαριέττα ανάβει λαμπάδες και οι χαφιέδες με τους μπάτσους έχουν στήσει τρικούβερτο γλέντι τραγουδώντας "κι άλλο, κι άλλο". Δηλαδή κι άλλες, περισσότερες κάμερες - ακόμα και στις τουαλέτες - περισσότερες παραβιάσεις προσωπικών δεδομένων, περισσότερες παρακολουθήσεις, κι άλλες προσαγωγές, περισσότεροι Αμερικανοί πράκτορες, κι άλλες απαγωγές, περισσότεροι ΚΥΠατζήδες και φυσικά λιγότερες ατομικές ελευθερίες. Ετσι αθώοι οι ένοχοι, οι εισβολείς, οι εχθροί, οι δολοφόνοι. Ετσι ένοχοι οι φτωχοί, οι απλοί, οι αθώοι. Μια ρουκέτα έκανε όλα τα υπαρκτά, αληθινά, καθημερινά προβλήματα πέρα. Πραγματικός στόχος και τελικός προορισμός ο αντιαμερικανισμός, ο αντιιμπεριαλισμός. Γιατί στο βάθος αυτής της ιστορίας η ρουκέτα είναι φίλος, σύμμαχος, αδελφός κάποιας μυστικής υπηρεσίας!» Του Δημήτρη Δανίκα από τη «στήλη άλατος» των χτεσινών «Νέων».

Πάνω από ένα χρόνο τώρα ο, επιλεγμένος από την κυβέρνηση, διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ Δ. Μανιατάκης «λιθοβολεί» μεθοδικά και προκλητικά τις «χαμηλές» τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος, την έλλειψη «ευελιξίας» στις εργασιακές σχέσεις και συνολικά όποια ρύθμιση θεωρεί ότι εμποδίζει την κερδοφορία της επιχείρησής «του».

Το ίδιο χρονικό διάστημα η κυβέρνηση απαντά σε όλα αυτά, επισημαίνοντας ότι οι εξελίξεις στη ΔΕΗ εξαρτώνται πρώτα απ' όλα από την ίδια. Δεν αντικρούει κανένα από τα επιχειρήματα της διοίκησης, υποστηρίζει την έννοια του συμφέροντος των μετόχων, αποφασίζει «τσουχτερές» αυξήσεις στα οικιακά τιμολόγια. Πολύ περισσότερο, «απελευθερώνει» τις ενεργειακές αγορές και αυτή του ηλεκτρισμού, αναγορεύοντας το μεγάλο κεφάλαιο σε ρυθμιστή της ενέργειας.

Αλλά η πορεία είναι προδιαγεγραμμένη. Η ΔΕΗ ΑΕ θα εμπλακεί κι αυτή στο παιχνίδι των εξαγορών, με το μειονέκτημα ότι πρέπει να χάσει τη δεσπόζουσα θέση της στην ελληνική «αγορά». Και σε αυτό το παιχνίδι ίσως να κερδίσει μερικούς «πόντους» στα Βαλκάνια, αλλά γενικότερα θα είναι μια ακόμη ενεργειακή επιχείρηση ανάμεσα σε άλλες, το ρεύμα θα είναι πανάκριβο για το λαό και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει φαινόμενα μαζικού «μπλακ άουτ» τύπου Καλιφόρνιας...

Την αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική κατήγγειλαν με συνθήματα όπως «Κάτω τα χέρια από τη ΔΕΗ, ρεύμα φθηνό, ΔΕΗ για το λαό», οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο Συνέδριο της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, την ώρα που ο υπουργός ανέβαινε στο βήμα. Κίνηση, που φαίνεται πως εκνεύρισε τον υπουργό, καθώς δεν περίμενε, μάλλον, να χαλάσει η «σούπα» της συναίνεσης που τόσο συστηματικά είχαν καλλιεργήσει οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες. Μάλιστα, επικαλέστηκε την τοποθέτηση του προέδρου της ΓΣΕΕ προκειμένου να παραδώσει «μαθήματα ενότητας» στις ταξικές δυνάμεις. Τον υπουργό όμως ανέλαβε να στηρίξει και ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Ν. Στεφάνου, που χαρακτήρισε τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ γραφικές γιατί... δεν καταλαβαίνουν πως δημιουργούνται οι χρηματιστηριακές αξίες. Στην πραγματικότητα το πρόβλημά του είναι ο αγώνας των ταξικών δυνάμεων ενάντια στις αντεργατικές πολιτικές που αυξάνουν την κερδοφορία του κεφαλαίου, κάτι που ο ίδιος στηρίζει σφόδρα. Ενώ, άθελά του έδωσε εύσημα στο ΚΚΕ, κατηγορώντας το ότι οι τακτικές που ακολουθεί δεν προάγουν το «διάλογο».