Βέβαια, τα αρπαχτικά των τραπεζών, δε λεηλατούν μόνο τα αποθεματικά των Ταμείων. Παράλληλος στόχος είναι και οι λαϊκές αποταμιεύσεις, για τις οποίες μάλιστα στην πραγματικότητα δε δίνονται καν τόκοι. Και αφού κατάργησαν τους τόκους, εφεύραν τα «επενδυτικά - καταθετικά προϊόντα». Οπως αυτό που ανακοίνωσε πριν λίγες μέρες η Εθνική Τράπεζα. Φέρτε μου λέει από 5.000 ευρώ και πάνω για δύο χρόνια και θα έχετε απόδοση ανάλογα με την πορεία που θα έχουν οι δείκτες του χρηματιστηρίου. Αν πάνε καλά μπορεί να κερδίσετε μέχρι και 15%. Αν δεν πάνε καλά, τότε θα πρέπει να βολευτείτε με μια απόδοση της τάξης του 1,4%. Επένδυση - στοίχημα, δηλαδή.
Κατανοητό το κόλπο; Μαζεύουν όσα περισσότερα πεντοχίλιαρα βρουν, τα τζιράρουν στην αγορά με ποσοστά περί το 36% που είναι η απόδοση κεφαλαίων της Εθνικής και στη χειρότερη για την τράπεζα περίπτωση - αν δηλαδή ο πελάτης κερδίσει το στοίχημα για την πορεία των χρηματιστηριακών δεικτών - του πασάρουν ένα 15% και έξω από την πόρτα...
Η κομπίνα - γιατί περί κομπίνας πρόκειται - γίνεται τώρα επί ΝΔ, στη χώρα όμως εμφανίστηκε επί ΠΑΣΟΚ, ενώ στις άλλες χώρες του κεφαλαίου είναι γνωστό εδώ και δεκαετίες...
Ανάμεσα στις άλλες θριαμβολογίες για τα 50χρονα της ΕΕ, όπου πρωτοστάτησε το Σαββατοκύριακο στο Βερολίνο η καγκελάριος της Γερμανίας Αγκελα Μέρκελ, δεν παρέλειψε να δώσει το μήνυμα των επεμβάσεων στα εσωτερικά άλλων χωρών και ειδικά στη Λευκορωσία. Η καγκελάριος της Γερμανίας εξέφρασε την «αλληλεγγύη» της στη δυτικόφιλη αντιπολίτευση της Λευκορωσίας. Είναι χαρακτηριστικά τα όσα είπε: «Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι αδιαίρετα. Η Ευρώπη είναι στο πλευρό σας. Η υπέρβαση της κομμουνιστικής κυριαρχίας αποτελεί μεγάλη ελπίδα και για εκείνους στην Ευρώπη, που πρέπει ακόμα να υποφέρουν κάτω από την καταπίεση, όπως οι άνθρωποι της Λευκορωσίας».
Δηλαδή, για άλλη μια φορά, επιβεβαιώνεται πως το ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα, που λέγεται ΕΕ, με τις φανφάρες περί «δημοκρατίας και ελευθερίας» διεξάγει πόλεμο σε όλους όσοι δεν «υποτάσσονται με τας υποδείξεις». Αξίζει, επίσης, να θυμίσουμε πως τα κομμουνιστικά κόμματα είναι απαγορευμένα στις «εξευρωπαϊσμένες δημοκρατίες» της Βαλτικής.
Ικανοποιημένος δηλώνει ο υπουργός Μεταφορών - Επικοινωνιών, Μ. Λιάπης, από την πορεία «αναδιοργάνωσης» του ΟΣΕ, που άρχισε επί κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και «αυτή την περίοδο λύνονται και οι τελευταίες εκκρεμότητες».
Το ΠΑΣΟΚ εγκαινίασε τις ...θυγατροποιήσεις στον Οργανισμό και τώρα η ΝΔ προχωρά στο επόμενο στάδιο. Οπως είπε χτες ο υπουργός, τις προσεχείς βδομάδες υπογράφεται η συμφωνία - πλαίσιο μεταξύ ΕΔΙΣΥ (θυγατρική εταιρεία για την υποδομή) και ΤΡΑΙΝΟΣΕ (θυγατρική για την εκμετάλλευση του δικτύου). Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι διαχωρίζεται η υποδομή από την εκμετάλλευση. Και η μεν υποδομή παραμένει στην ευθύνη του κράτους, με τεράστιο κόστος συντήρησης, ενώ η εκμετάλλευση του δικτύου «ανοίγει» για τους ιδιώτες, για να «θησαυρίζουν». Σήμερα η πρόσβαση ιδιωτών στη σιδηροδρομική υποδομή επιτρέπεται μόνο για εμπορευματικούς σκοπούς, ενώ από το 2010 θα επιτρέπεται και για την εκτέλεση μεταφορικού έργου.
Ε, πώς να μη νιώθει υπερήφανος ο υπουργός όταν δίνει λύσεις προς όφελος των ιδιωτικών κεφαλαίων...
Ο υπουργός έκανε λόγο και για την ακίνητη περιουσία του ΟΣΕ, η οποία ανέρχεται σε περίπου 5,5 δισ. ευρώ! Και στην περίπτωση αυτή ανέφερε ότι νιώθει υπερήφανος που επί των ημερών του καταγράφηκε επιτέλους αυτή η «αμύθητη» περιουσία. Το ΠΑΣΟΚ την άρχισε και αυτή την καταγραφή, αλλά δεν πρόλαβε να την ολοκληρώσει. Το ΠΑΣΟΚ ήθελε αλλά δεν πρόλαβε, η ΝΔ σήμερα θέλει και προωθεί την «αξιοποίηση» της περιουσίας του ΟΣΕ. Και οι δύο για το χατίρι του μεγάλου κεφαλαίου.
Φαίνεται πως οι υπερβάσεις του κόστους αποτελούν πλέον «ενδημική ασθένεια» των διοργανώσεων των Ολυμπιακών Αγώνων.
Το ίδιο συμβαίνει λοιπόν και στο Λονδίνο, που προετοιμάζεται να υποδεχτεί την Ολυμπιάδα του 2012. Σύμφωνα με τα τελευταία νέα, το κόστος μόνο για τις υποδομές εκτινάχτηκε κιόλας από τα 2,4 δισ. στερλίνες στα 5,3 δισ. στερλίνες, ενώ ο αρχικός προϋπολογισμός για το συνολικό κόστος των Αγώνων έχει πλέον τριπλασιαστεί και αγγίζει τα 9,3 δισ. στερλίνες (13,6 δισ. ευρώ)!
Πανάκριβα, λοιπόν, θα πληρώσει το μάρμαρο της διοργάνωσης και ο λαός της Μ. Βρετανίας, όπως πλήρωσε - και εξακολουθεί να πληρώνει - και ο ελληνικός λαός τη «Μεγάλη Ιδέα» του 2004. Μια «Ιδέα» από την οποία επωφελούνται θησαυρίζοντας μόνο το μεγάλο κεφάλαιο, ο συρφετός των μεγάλων επιχειρήσεων των «χορηγών» και κάποιοι «αθάνατοι»...
Ετσι, μας προκύψανε δηλώσεις, όπως αυτές της αρμόδιας της αξιωματικής αντιπολίτευσης για το θέμα, Μ. Δαμανάκη, για «ισορροπία ανάμεσα στην ευελιξία και την ασφάλεια», η οποία πρέπει να εφαρμοστεί.
Να βρούμε, δηλαδή, μια ...ισορροπία ανάμεσα στην ανάγκη του επιχειρηματία να έχει εργαζόμενους χωρίς συλλογικές συμβάσεις, χωρίς ωράριο, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ασφάλιση και φυσικά χωρίς σωματεία και στις ανάγκες των εργαζομένων.
Το πώς τα «ισορρόπησε» αυτά το ΠΑΣΟΚ το διαπιστώσαμε στα 20 χρόνια που κυβερνούσε. Με τη συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων φυσικά, γιατί και λογικά να το πάρει κανείς αλλιώς δε γίνεται.
Σ' αυτά ακριβώς τα βήματα συνεχίζει και η Νέα Δημοκρατία, γι' αυτό άλλωστε κρατάει και ενισχύει τους νόμους που παρέλαβε. Κατά τ' άλλα προσπαθούν να μας πείσουν ότι έχουν διαφορετικές απόψεις.
ΚΑΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ Ανάπτυξης, Δημήτρης Σιούφας, συναντήθηκε χτες με τον πρωθυπουργό και αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να προστατέψει τον καταναλωτή συμπληρώνοντας νόμο του ΠΑΣΟΚ από το 1994, που, όπως είπε, είναι ένας «καλός νόμος»...
Εν ολίγοις, από το 1994 μέχρι σήμερα έχουμε - κατά την κυβέρνηση - μια καλή νομοθεσία για την αγορά. Πώς γίνεται, λοιπόν, η ακρίβεια να συνεχίζεται με ανοδικότατη πορεία;
Μήπως - λέμε, μήπως - αυτό έχει να κάνει με την περίφημη «ελεύθερη αγορά» που υποτίθεται ότι θα κάνει εδώ και χρόνια τον ανταγωνισμό να λειτουργήσει υπέρ του καταναλωτή ενώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο;
Η κυβέρνηση τελικά «εκσυγχρονίζει» την ισχύουσα νομοθεσία και στα σούπερ μάρκετ «εκσυγχρονίζονται» οι τιμές και εξατμίζουν τους ευτελέστατους μισθούς των δυστυχισμένων που ψωνίζουν.
Απέναντι σε όλα αυτά οι μεταπτυχιακοί φοιτητές κινητοποιούνται, απαιτώντας μεταξύ άλλων κατάργηση των διδάκτρων από όλα τα μεταπτυχιακά, χρηματοδότηση αποκλειστικά από το υπουργείο Παιδείας, παροχή υποτροφιών σε όλους τους μεταπτυχιακούς φοιτητές ώστε να μπορούν να ασχοληθούν αποκλειστικά με την έρευνα και την επιστήμη τους και δωρεάν διανομή συγγραμμάτων. Ο υφυπουργός Παιδείας, Σπ. Ταλιαδούρος, ήταν αυτός που άκουσε την περασμένη Παρασκευή τα αιτήματα των φοιτητών και για το αυξημένο κόστος σπουδών τούς παρέπεμψε σε... δάνεια! Εφτασε μάλιστα στο σημείο να τους πει ότι «αυτά που λέτε τα ασπάζεται μόνο το 10% του ελληνικού λαού»!
Δηλαδή, μόνο το 10% του λαού θέλει να σπουδάζουν τα παιδιά του δωρεάν, όλοι οι υπόλοιποι προτιμούν να πληρώνουν τις σπουδές για χρυσάφι; Σε ποια χώρα νομίζει ότι ζει ο υφυπουργός;
Ούτε για ...καραμέλες δε φτάνουν τα «ψίχουλα» που ανακοίνωσε χτες το υπουργείο Απασχόλησης και αφορούν στην καταβολή των οικογενειακών επιδομάτων από τον ΟΑΕΔ, την ίδια στιγμή που πακτωλοί χρημάτων των εργαζομένων χαρίζονται στους εργοδότες με τη μορφή των επιδοτήσεων για να απασχολήσουν ανέργους! Σύμφωνα, λοιπόν, με την ανακοίνωση η υποβολή αιτήσεων και η κατάθεση των δικαιολογητικών για την είσπραξη του οικογενειακού επιδόματος θα ξεκινήσει τη Δευτέρα 2 Απρίλη για τους δικαιούχους με δύο ή περισσότερα παιδιά. Για όσους έχουν ένα παιδί η διαδικασία κατάθεσης δικαιολογητικών θα ξεκινήσει στις 2 Ιούλη. Το ποσό του οικογενειακού επιδόματος για το 2007 ξεκινά από τα 98,64 ευρώ ετησίως για δικαιούχους με ένα παιδί και κλιμακώνεται ανάλογα με τον αριθμό των προστατευόμενων μελών. Ως εκεί φτάνουν τα ...χουβαρνταλίκια της κυβέρνησης, όταν πρόκειται για τους εργαζόμενους. Ενώ όταν είναι να δώσει στο κεφάλαιο, δε φείδεται ούτε χρημάτων, ούτε βέβαια προνομίων.
Ενοχλήθηκε ο Α. Καλύβης, στέλεχος του ΣΥΝ και επικεφαλής της «Αυτόνομης Παρέμβασης», για την κριτική της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην πολιτική του κόμματός του σε συνέντευξή της στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία». Μάλιστα, φτάνει στο σημείο να καταλογίσει στην Αλέκα Παπαρήγα ότι δήθεν «προέβη σε ψευδείς αναφορές». Ομως, η ίδια η δήλωση του στελέχους του ΣΥΝ όχι μόνο δικαιώνει την κριτική που ασκείται στον ΣΥΝ για τη στάση του στο συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά είναι ανοιχτή ομολογία γι' αυτά που του χρεώνουν και το ΚΚΕ και, πολύ περισσότερο, οι εργαζόμενοι.
Ισχυρίζεται, λοιπόν, ο Α. Καλύβης ότι οι συνδικαλιστές του ΣΥΝ «ουδέποτε νομιμοποίησαν κανέναν κοινωνικό διάλογο, ουδέποτε συμφώνησαν, ούτε παζάρεψαν...». Και στην αμέσως επόμενη γραμμή της δήλωσής του συμπληρώνει: «Οποτε υπήρξε συμμετοχή μας σε κοινωνικό διάλογο είχε το νόημα της αποκάλυψης του προσχηματικού χαρακτήρα του και της καταγγελίας του...».
Στην πρώτη γραμμή, ο Α.Κ. αρνείται ότι πήρε μέρος στον «κοινωνικό» διάλογο και άρα ότι τον νομιμοποίησε. Αμέσως, όμως, μετά παραδέχεται ότι «υπήρξε συμμετοχή σε κοινωνικό διάλογο». Και πολύ χειρότερα υποστηρίζει ότι πήρε μέρος σε «προσχηματικό» διάλογο, δηλαδή σε έναν διάλογο που γινόταν για να κοροϊδέψουν τους εργαζόμενους και να τους παγιδεύσουν, όπως για παράδειγμα έγινε στην περίπτωση του Ασφαλιστικού. Μετά απ' αυτό, ισχυρίζεται ότι η συμμετοχή σε τέτοιου είδους διάλογο, «είχε το νόημα της αποκάλυψης του προσχηματικού του χαρακτήρα...». Εδώ η «λογική» σηκώνει τα χέρια. Πώς γίνεται να συμμετέχει κάποιος σε ένα διάλογο, που εν γνώσει του έχει προσχηματικό χαρακτήρα, γίνεται, δηλαδή, για τα μάτια του κόσμου, και την ίδια στιγμή με τη συμμετοχή του, να θεωρεί ότι αποκαλύπτει την κοροϊδία που γίνεται σε βάρος των εργατών;
Αυτά, πράγματι, μόνο η «λογική» των συνδικαλιστών του ΣΥΝ μπορεί να τα αντέξει. Η λογική που λέει ότι μπορείς και σε «κοινωνικούς» διαλόγους, με τους οποίους υπονομεύονται τα εργατικά δικαιώματα να συμμετέχεις, και να το παίζεις «φίλος» των εργατών, και να «σκούζεις» μετά ότι δέχεσαι άδικη κριτική. Μόνο που αυτό δε λέγεται «λογική», αλλά απλά οπορτουνισμός!