(Και) αυτή τη φορά λοιπόν, αναπτύσσουν τη λογική τους για το σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν οι κεφαλαιοκράτες στην κοινωνία, ζητούν την ακόμα μεγαλύτερη εντατικοποίηση όλων των αντιδραστικών - αντιλαϊκών στοιχείων της οικονομικής πολιτικής, απαιτούν την αύξηση των χρηματοδοτήσεων προς τους επιχειρηματίες και μαζί προτείνουν την ιδέα να επιτευχθεί μια «κοινωνική συμφωνία» για την εξασφάλιση της... ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων.
Οι πάντες καταλαβαίνουν τι εννοούν οι άνθρωποι του ΣΕΒ με όλα τα παραπάνω. Θέλουν τα πάντα. Αξιώνουν παραπέρα κλιμάκωση της επίθεσης ενάντια σε μισθούς και συντάξεις, περισσότερες απολύσεις στο δημόσιο αλλά και στον ιδιωτικό τομέα, επιζητούν καλύτερη μοιρασιά της λείας ανάμεσα στις διάφορες ομάδες της πλουτοκρατίας, όμως πάνω από όλα ζητούν κάτι άλλο. Τι;
Πολιτική σταθερότητα, που την ταυτίζουν με «άρση του κινδύνου ανατροπής των πολιτικών που τώρα σταδιακά εφαρμόζονται με στόχο τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος φιλικού προς την επιχειρηματικότητα».
Σταθερότητα στο ευρώ, δηλαδή «οριστική άρση του κινδύνου εξόδου από το ευρώ» και...
αλλαγή νοοτροπίας, «ρητή και ξεκάθαρη αναγνώριση από τις πολιτικές ηγεσίες ότι τόσο η επιβίωση της χώρας σήμερα, όσο και η προσδοκία για ανάκτηση των θέσεων εργασίας και βελτίωση των εισοδημάτων αύριο βασίζεται στον παραγωγικό ιδιωτικό τομέα της οικονομίας».
Τα παραπάνω απαιτούμενα για το κεφάλαιο, υποδεικνύουν και τους στόχους στους οποίους πρέπει να σημαδέψουν οι εργαζόμενοι. Γιατί το δικό τους συμφέρον, το συμφέρον του λαού, περνάει μέσα από την ανοιχτή και χωρίς ταλαντεύσεις αμφισβήτηση της εφαρμοζόμενης πολιτικής, με αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους και πλήρη ανατροπή της εξουσίας των επιχειρηματιών, κοινωνικοποίηση αυτού που ο ΣΕΒ λέει «ιδιωτικός τομέας της οικονομίας»...
Δυο φορές σε μια μέρα χτύπησε ο ΣΥΡΙΖΑ και κάλεσε το λαό να παλέψει για ένα εκπαιδευτικό μοντέλο τύπου Φινλανδίας.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αμανατίδης στην πρωινή ενημέρωση των εργαζομένων της ΕΡΤ είπε ότι η Φινλανδία αποτελεί παράδειγμα για την έξοδο από την κρίση, γιατί επένδυσε στην Παιδεία.
Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Χ. Λάσκος, μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, μας μιλάει για το παράδειγμα της Φινλανδίας που είναι από τις πρώτες χώρες στον κόσμο σε επιδόσεις.
Τι δεν μας λένε και οι δύο; Οτι αυτός που βαθμολόγησε καλά -πράγματι- το φινλανδικό μοντέλο είναι ο ΟΟΣΑ. Ναι! Ο ίδιος ιμπεριαλιστικός οργανισμός που στέλνει φιρμάνια για μειώσεις μισθών, απολύσεις, ιδιωτικοποιήσεις κτλ.
Αλλά, για να είμαστε και πιο συγκεκριμένοι. Τι γίνεται στη Φινλανδία; Το 70% των μαθητών σταματάει το Λύκειο και πηγαίνει στην κατάρτιση, από τα 15 του χρόνια δηλαδή, χωρίς βάσεις μόρφωσης. Μάλιστα, το 20% των μαθητών που σταματάνε το Λύκειο πηγαίνουν στην τζάμπα εργασία της μαθητείας.
Τα ίδια δηλαδή που θέλει να πετύχει και το νομοσχέδιο της κυβέρνησης.
Αποδεικνύεται λοιπόν ότι όποιος δεν έχει γραμμή σύγκρουσης με την αστική στρατηγική, με την Ευρωπαϊκή Ενωση, μπερδεύει το λαό, διαμορφώνει κριτήριο αποδοχής αυτής της πολιτικής. Αλλωστε και τα περί «επένδυσης στην Παιδεία» είναι ό,τι λέει ο Ομπάμα, ο Γιώργος Παπανδρέου, γιατί το κεφάλαιο χρειάζεται φτηνούς, ευέλικτους εργαζόμενους.
Ο λαός δεν έχει κανένα συμφέρον να αγωνιστεί με ξένα αιτήματα και να υιοθετήσει τα αστικά κριτήρια για την αποτελεσματικότητα της εκπαίδευσης. Στη σημαία του πρέπει να γράψει: Ενα σχολείο για όλα τα παιδιά, μέχρι τα 18 τους χρόνια, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία με κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης. Αυτό είναι και ανάγκη των καιρών και απαίτηση του λαού.
«Δεν μπορούμε, όμως, να συγχέουμε το δικαίωμα στην απεργία και στη διεκδίκηση δίκαιων αιτημάτων και τον εκβιασμό της κοινωνίας»... Αυτό γράφει η χτεσινή «ΗΜΕΡΗΣΙΑ» στο κύριο άρθρο της. Αλήθεια, υπάρχει έστω και μια περίπτωση διεκδίκησης που οι μεγαλοεπιχειρηματίες να θεωρούν δίκαιη; Υπάρχει έστω και μια απεργία που να τη θεωρούν δίκαιη; Οταν οι αστοί μιλούν για δικαίωμα στην απεργία και δίκαιες διεκδικήσεις αλλά που δε θα εκβιάζουν την κοινωνία, πάρτο αλλιώς... Τη δική τους κοινωνία που σε ξεζουμίζει εννοούν. Τη δύναμη του λαϊκού αγώνα πάνε να σμπαραλιάσουν. «Τέρμα οι απεργίες και οι διεκδικήσεις» εννοούν. Εσένα εκβιάζουν, να γίνεις συμμέτοχος και συνένοχος σ' αυτό, για να σε «πατούν στο σβέρκο».
Εκβιασμό αυτοί; Τη δουλειά μας εμείς. Στην κόντρα μαζί τους ως το τέλος...
Τον εργαζόμενο - λάστιχο υπερασπίζονται ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του, όπως ακριβώς τον θέλει ο καπιταλισμός τον οποίο ορέγονται να διαχειριστούν. Σε διαρκή κίνηση από επιχείρηση σε επιχείρηση, από κλάδο σε κλάδο, γιατί όχι κι από χώρα σε χώρα, με σμπαραλιασμένα δικαιώματα. Αυτόν τον εργάτη έχουν ανάγκη οι καπιταλιστές και η καπιταλιστική ανάπτυξη, στο όνομα της οποίας πίνει νερό ο ΣΥΡΙΖΑ. Στον 21ο αιώνα, που η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, η πρόοδος της επιστήμης είναι τέτοιες που επιτρέπουν την κάλυψη όλων των αναγκών των εργαζομένων, κάποιοι τους καλούν να παραιτηθούν από κάθε σκέψη διεκδίκησης όσων μπορούν να απολαύσουν και να συμβιβαστούν με την επιστροφή στο Μεσαίωνα. Και έχουν το θράσος να φοράνε και φιλολαϊκό προσωπείο κάνοντας τέτοια και άλλα αντιλαϊκά κι αντιδραστικά κηρύγματα.
Κάθε λίγο το υπουργείο Εργασίας - ως ταχυδακτυλουργός - βγάζει και ένα λαγό από το μανίκι. Τη μία μέρα παρουσιάζει «στοιχεία» με τα οποία δείχνει πως κατατροπώνει την ανεργία. Την άλλη ανακαλύπτει «τρύπες» στη λειτουργία των Ταμείων και διατάζει ελέγχους για να αντιμετωπιστούν η διαρροή εσόδων και οι συντάξεις που αποδίδονται χωρίς έλεγχο, αφήνοντας εμμέσως πλην σαφώς να εννοηθεί ότι για την κατάσταση της Κοινωνικής Ασφάλισης φταίνε τα «λαμόγια» οι ασφαλισμένοι. Χτες, η πολιτική ηγεσία παρουσίασε το νέο της επίτευγμα: Την ηλεκτρονική καταγραφή της απασχόλησης και των επιχειρήσεων, θεωρώντας πως με τον τρόπο αυτό θα της δοθεί η δυνατότητα να αντιμετωπίσει την αδήλωτη εργασία, «στοχευμένα», όπως είπε ο υπουργός Εργασίας.
Βέβαια, δεν είναι τα εργαλεία που λείπουν από την κυβέρνηση. Οσο και αν εκεί στο υπουργείο παριστάνουν ότι «ανακαλύπτουν τον τροχό» και τον βάζουν να γυρίσει, η αλήθεια είναι ότι καμιά εισφοροδιαφυγή δεν είναι διατεθειμένη να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση, ούτε επιδιώκει να λύσει τα πραγματικά προβλήματα της Κοινωνικής Ασφάλισης. Και εξηγούμαστε: Ακόμα και την πιο πλήρη «εικόνα» να έχει το υπουργείο Εργασίας για την κατάσταση στην αγορά εργασίας, όταν ξεκινά από το αξίωμα ότι οι επιχειρήσεις επιβαρύνονται υπέρμετρα από τις ασφαλιστικές εισφορές, όταν έχει βάλει μπροστά και νέα μείωση των εργοδοτικών εισφορών, όταν θεωρεί ότι η Κοινωνική Ασφάλιση - το λένε και μη μισθολογικό κόστος - είναι εμπόδιο στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, το μήνυμα που στέλνει στους εργοδότες είναι στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που δείχνει - για επικοινωνιακούς λόγους - προς την κοινωνία. Δεν της λείπουν τα μέσα για να λύσει το πρόβλημα. Γιατί το πρόβλημα είναι η ίδια η πολιτική της επιλογή να στηρίζει τους επιχειρηματίες σε βάρος της Κοινωνικής Ασφάλισης.
Την ίδια στιγμή άλλωστε που χύνει κροκοδείλια δάκρυα για την πορεία των εσόδων των Ταμείων και υπόσχεται αποτελέσματα, στα μουλωχτά η κυβέρνηση συμφώνησε με την τρόικα να παραδώσει την ακίνητη περιουσία των Ταμείων στο ΤΑΙΠΕΔ και μέσω αυτού στην εκποίηση, για την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους. Τέτοια φροντίδα για την περιουσία των ασφαλισμένων!
Και δεν είναι το μόνο. Τι γίνεται, αλήθεια, όχι με την εισφοροδιαφυγή που η κυβέρνηση δυσκολεύεται να την «πιάσει», αλλά με τα βεβαιωμένα χρέη των επιχειρήσεων προς το ΙΚΑ, που δεν εισπράττονται και υπεξαιρούνται από τους καπιταλιστές; Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε μόλις χτες η ΠΟΣΕ-ΙΚΑ στη δημοσιότητα, οι βεβαιωμένες ανείσπρακτες εισφορές των επιχειρήσεων προς το ΙΚΑ ανέρχονταν το 2010 στα 4,8 δισ. ευρώ. Φέτος, το ύψος των οφειλών αυτών που έχουν βεβαιωθεί - παρά τις επανειλημμένες χαριστικές ρυθμίσεις - και δεν εισπράττονται έχει ξεπεράσει τα 8 δισ. ευρώ. Αν, λοιπόν, η κυβέρνηση, το υπουργείο Εργασίας, δεν εισπράττει τις εισφορές - οφειλές των επιχειρήσεων που έχουν βεβαιωθεί, τότε τι να περιμένουν οι εργαζόμενοι από την εξόρμηση κατά της εισφοροδιαφυγής που κάθε λίγο και λιγάκι ανακοινώνει το υπουργείο Εργασίας; Ρητορικό το ερώτημα.
Ταυτισμένη πλήρως με την κυβερνητική προπαγάνδα της συκοφάντησης των εκπαιδευτικών είναι η Χρυσή Αυγή, που σε ενημερωτική ιστοσελίδα της λέει σχετικά με τις κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών: «κατευθείαν από διακοπές σε απεργίες καθηγητές και δάσκαλοι...»! Για άλλη μια φορά προσφέρει τις καλύτερες υπηρεσίες στην κυβέρνηση, προσπαθώντας να παρουσιάσει τους εκπαιδευτικούς ως τεμπέληδες, που δεν έχουν κανένα λόγο τάχα να κινητοποιούνται, ενώ την ουσία των αναδιαρθρώσεων που τσακίζουν τη μόρφωση των παιδιών και τις διαθεσιμότητες που αφήνουν τα σχολεία χωρίς καθηγητές, τις κάνει γαργάρα... Προσφέρει δηλαδή τις καλύτερες υπηρεσίες στην κυβέρνηση, με τη χυδαιολογία στην οποία επιδίδεται.