Σάββατο 12 Γενάρη 2013 - 2η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
«Οπλα γροθιά» και η γροθιά του λαού

Γρηγοριάδης Κώστας

Ευκαιρία δε χάνει η κυβέρνηση προκειμένου να δείξει όχι μόνο την πολιτική της βούληση να κλιμακώσει την καταστολή σε βάρος του λαϊκού - εργατικού κινήματος αλλά και ότι διαθέτει πλήρως επεξεργασμένο σχέδιο και ετοιμοπόλεμους μηχανισμούς καταστολής. Μετά, λοιπόν, τις πυροσβεστικές «αύρες» για τη διάλυση των διαδηλώσεων που έβγαλε στους δρόμους τους προηγούμενους μήνες, τις τελευταίες μέρες έκανε επίδειξη στα καινούρια όπλα των δυνάμεων καταστολής, που ρίχνουν πλαστικές σφαίρες! Πρόκειται για τα γαλλικής κατασκευής MR-35 punch gun («όπλο γροθιά»), τα οποία «φωτογραφήθηκαν» τις προάλλες στα χέρια των ΕΚΑΜ. Σύμφωνα με πληροφορίες, η ΕΛ.ΑΣ. έχει προμηθευτεί περίπου 130 όπλα αυτής της κατηγορίας, επιβεβαιώνοντας περίτρανα ότι πράγματι έχει προετοιμαστεί για κανονικό πόλεμο κατά του οργανωμένου λαού που υπερασπίζεται τα δικαιώματά του και σηκώνει το κεφάλι στη δυναστεία του κεφαλαίου. Οπως αναφέρεται στα σχετικά εγχειρίδια, τα όπλα αυτά, που στοιχίζουν περίπου 700 - 800 ευρώ το καθένα - λεφτά υπάρχουν για την καταστολή - μπορεί να εκτοξεύσουν σε λιγότερο από πέντε δευτερόλεπτα πέντε σφαιρίδια καουτσούκ, τα οποία χτυπούν τους ανθρώπινους στόχους με ταχύτητα περίπου 112 μέτρων το δευτερόλεπτο. Το χτύπημα από σφαίρα καουτσούκ προκαλεί σοκ και έντονο πόνο, ενώ αν το «θύμα» χτυπηθεί στο κεφάλι ή σε άλλο ευαίσθητο σημείο μπορεί να προκληθεί σοβαρός τραυματισμός, ακόμη και θάνατος! Το γεγονός ότι η κυβέρνηση αναγκάζεται να καταφύγει στη δύναμη των όπλων για να περάσει τα βάρβαρα μέτρα, αποκαλύπτει κυρίως την αδυναμία της να υφαρπάξει τη συναίνεση των λαϊκών στρωμάτων στην εφαρμοζόμενη στρατηγική. Κανένα όμως «όπλο γροθιά» δεν τους σώζει αν απέναντί τους βρουν το λαό ενωμένο σα γροθιά, δηλαδή οργανωμένο και αποφασισμένο να έρθει σε ρήξη και να ανατρέψει την εξουσία των μονοπωλίων και να πάρει ο ίδιος τις τύχες στα χέρια του.

Η «ανάπτυξη» των εφοπλιστών

Τα στοιχεία που παρουσίασε ο πρόεδρος του Ναυτικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΝΕΕ) για τον αριθμό των πλοίων που «έκτισαν» οι ακτοπλόοι εφοπλιστές από την εποχή που ξεκίνησε η «απελευθέρωση» μέχρι τώρα, είναι πράγματι αποκαλυπτικά. Οπως είπε ο Γ. Γράτσος σε εκδήλωση του ΝΕΕ στο Ευγενίδιο Ιδρυμα «η ελληνική ακτοπλοΐα από τα μέσα της δεκαετίας του '90 και ενόψει της εναρμόνισής της με την ευρωπαϊκή νομοθεσία παρήγγειλε τη ναυπήγηση 43 επιβατηγών πλοίων». Από αυτά, όπως ανέφερε, 10 κατασκευάστηκαν στη Γερμανία, 8 στην Κορέα, 6 στην Ιταλία, 5 στη Σουηδία/Νορβηγία, 4 στην Αυστραλία, 3 στην Ολλανδία, 3 στη Γαλλία και 2 στη Φινλανδία». Οπως ο ίδιος επισήμανε «έχουν δοθεί σε ναυπηγεία των Ιταλίας, Γερμανίας, Γαλλίας και Φινλανδίας παραγγελίες για παράδοση από το 2009 έως το 2018 για 54 κρουαζιερόπλοια 140.611 κλινών αξίας 34 δισεκατομμυρίων δολαρίων»(!). Και όλα αυτά ενώ τα προηγούμενα χρόνια οι ακτοπλόοι εφοπλιστές έχουν εισπράξει εκατοντάδες εκατομμύρια επιδοτήσεις από το κράτος, απολαμβάνουν φοροασυλίας και διαφόρων προνομίων. Οι εκπρόσωποι των εφοπλιστών εμφανίζονται πρόθυμοι να κατασκευάζουν τα πλοία τους στα ναυπηγεία που βρίσκονται στην Ελλάδα, αλλά θέτουν ως προϋπόθεση φτηνή εργατική δύναμη και εργαζόμενους σύγχρονους σκλάβους. Αυτό είναι το διά ταύτα των «επτά προτάσεων», που παρουσίασε ο ίδιος για την ανάκαμψη της ναυπηγοεπισκευαστικής δραστηριότητας. Ενδεικτικά, σημειώνουμε: «Αρση αντιπαραγωγικών και υπερβολικών διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας», «διασφάλιση του δικαιώματος της εργασίας όπως και της ελεύθερης επιλογής εργοδότη και εργαζόμενου», «εξορθολογισμός αμοιβών και ασφαλιστικού κόστους»... Αυτή είναι η ανάπτυξη των εφοπλιστών και του κεφαλαίου. Στον αντίποδα, ο δρόμος της ανάπτυξης που προτείνει το ΚΚΕ για ενιαίο - κρατικό φορέα που μπορεί να κατασκευάζει νέα αξιόπλοα πλοία, που θα καλύπτει τις συγκοινωνιακές ανάγκες των νησιών, της άμυνας της χώρας και συνολικά της λαϊκής οικονομίας.

Πρόθυμοι προπαγανδιστές

Σε ρόλο πρόθυμου προπαγανδιστή των ανακοινωθέντων από τη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ ως μέτρων κατά της ανεργίας των νέων αναδείχτηκε η συνδικαλιστική ηγεσία της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ). Συνεπής στην ευθυγράμμισή της με τα συμφέροντα των μεγαλοεργοδοτών, με χτεσινή της ανακοίνωση επιχαίρει για το «Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την ενίσχυση της Απασχόλησης και της Επιχειρηματικότητας των Νέων», χαρακτηρίζοντάς το «θετική κίνηση». Αναπαράγει την αντεργατική προπαγάνδα με την οποία συνόδευσαν οι υπουργοί της συγκυβέρνησης τα μέτρα που ισοδυναμούν με κανάλι για την οικονομική ενίσχυση των μεγαλοεργοδοτών προσφέροντας πάμφθηνους εργαζόμενους, χωρίς δικαιώματα και συλλογικές συμβάσεις, χωρίς ένσημο και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Την ώρα, δε, που εκατοντάδες χιλιάδες μικροί και αυτοαπασχολούμενοι έμποροι βρίσκονται ένα βήμα πριν την ανεργία, η ΕΣΕΕ ενίσταται για την εξαίρεση των εμπορικών επιχειρήσεων από το σχετικό πρόγραμμα που θα προκηρυχτεί το Φλεβάρη, και αφορά ανέργους μέχρι 29 ετών. Οι χιλιάδες μικρέμποροι και οι νέοι άνεργοι που αναζητούν απελπισμένα διεξόδους από τη φτώχεια και την ανεργία στην οποία τους καταδικάζει η κρίση και αστική πολιτική διαχείρισής της δεν έχουν κανένα όφελος από αυτά τα προγράμματα, που μόνο στόχο έχουν τη νομιμοποίηση των εργασιακών σχέσεων - λάστιχο και τους μισθούς ψίχουλα με σκυμμένο το κεφάλι για να σωθούν τα κέρδη των μονοπωλίων και το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα.

Οι αποδείξεις...

Κάθε φορά που η κυβέρνηση αναγκάζεται να... διευκρινίζει κάποιο μέτρο από αυτά που περιλαμβάνονται στα διάφορα «πακέτα», αποκαλύπτεται ότι τελικά το περιεχόμενό του είναι ακόμα χειρότερο, σε σύγκριση με αυτό που είχε εκτιμηθεί αρχικά. Το παράδειγμα με το πετρέλαιο θέρμανσης, είναι από τα πλέον επίκαιρα, αλλά και τα πιο χαρακτηριστικά. Εκείνοι, με βάση τα οικονομετρικά μοντέλα που υπολογίζουν τα κρατικά έσοδα και τις δαπάνες, εκτίμησαν ότι μπορούν, χωρίς να θιγούν οι εισπράξεις του Δημοσίου, να εξομοιώσουν τους ειδικούς φόρους του πετρελαίου θέρμανσης με τους πολλαπλάσιους φόρους που ίσχυαν για το πετρέλαιο κίνησης. Οι άλλοι, εκατομμύρια εργαζόμενοι και λαϊκές οικογένειες από άλλα στρώματα, μη αντέχοντας να σηκώσουν τα νέα φορολογικά βάση που τους φόρτωσε η συγκυβέρνηση, ξεπαγιάζουν μέσα στα ίδια τους τα σπίτια, σκαρφιζόμενοι πολλές φορές λύσεις που ούτε ζεστασιά προσφέρουν, ούτε κατάλληλες είναι.

Κάπως αντίστοιχα οριστικοποιείται η ιστορία με τις αποδείξεις, που οφείλουν να καταθέτουν οι φορολογούμενοι μαζί με τις φορολογικές τους δηλώσεις. Μιλάμε για σκέτη πρόκληση. Αυτοί που με κάθε τρόπο και με κάθε ευκαιρία ενισχύουν τις φορολογικές ελαφρύνσεις του κεφαλαίου, αυτοί που πεισματικά αρνούνται να φορολογήσουν τα κέρδη των εφοπλιστών, αυτοί που για να προσελκύσουν -όπως λένε- επενδύσεις, διαφημίζουν τη δυνατότητα των επιχειρήσεων να γλυτώνουν φόρους, αυτοί οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι χτυπάνε τη φοροδιαφυγή με το κόλπο των αποδείξεων. Παραμύθια... Το μόνο για το οποίο ενδιαφέρονται είναι να αυξήσουν ακόμα περισσότερο τους φόρους που πληρώνουν μισθωτοί, συνταξιούχοι, αγρότες και μικροεπαγγελματίες. Γιατί, ό,τι και να υποστηρίζουν οι κυβερνώντες, μοναδική αλήθεια είναι ότι ολόκληρες ομάδες από τα λαϊκά στρώματα δε θα μπορέσουν να συγκεντρώσουν σε αποδείξεις το 25% το εισοδήματός τους.

Είναι ολοφάνερο ότι λαϊκές οικογένειες, που νοικιάζουν σπίτι και έχουν παιδιά, δε θα μπορέσουν να συγκεντρώσουν τις αποδείξεις, για τον απλούστατο λόγο ότι από τις αποδείξεις εξαιρούνται και οι δαπάνες για το νοίκι που πληρώνουν, και οι πληρωμές για φως - νερό - τηλέφωνο. Στις σημερινές συνθήκες, ολόκληρο το εισόδημα φεύγει γι' αυτά τα πάγια έξοδα, έξοδα που δεν εξασφαλίζουν ούτε καν τους στοιχειώδεις όρους διαβίωσης. Κι όμως, σύμφωνα με τη λογική της κυβέρνησης για το φορολογικό, όσοι δεν βρουν επιπλέον αποδείξεις στο 25% του εισοδήματος, θα πληρώσουν πρόστιμο 22%!

Τα παραπάνω δεδομένα, στην κυβέρνηση τα γνωρίζουν πολύ καλά και ξέρουν ότι σε πολλές χιλιάδες οικογένειες, από αυτές που βρίσκονται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, θα επιβληθεί το σχετικό πρόστιμο. ΠΡΟΣΟΧΗ, όμως: Αυτός ήταν ο στόχος τους εξαρχής. Από τότε που καταργούσαν το αφορολόγητο όριο, καθιέρωναν τη νέα ακόμα πιο αντιδραστική φορολογική κλίμακα, καταργούσαν τις εκπτώσεις για το νοίκι, τα φροντιστήρια των παιδιών, καθιέρωναν το σύστημα των αποδείξεων κ.ο.κ. Αυτό που χρειάζεται είναι να κατανοήσουν και οι εργαζόμενοι, ότι όσο η κοινωνία δεν απαλλάσσεται, από αυτούς που κάνουν κουμάντο στη ζωή και τις τύχες μας, τόσο χειρότερες θα είναι οι μέρες που θα ξημερώνουν στο εξής. Μόνο η απαλλαγή μας από τη γάγγραινα του κεφαλαίου, που τρέφεται από τις σάρκες του λαού, μπορεί να σηματοδοτήσει το ξεκίνημα μιας άλλης πορείας. Προς μια κοινωνία που ο λαός θα βρεθεί στο επίκεντρο των προσπαθειών για ένα καλύτερο αύριο.


Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Ενας επαναστάτης ... Δούκας

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο Πέτρος Δούκας, πρώην υφυπουργός Οικονομικών επί ΝΔ και στέλεχος κατά καιρούς σε διάφορες τράπεζες, γνωστός για τις ...επαναστατικές ιδέες σε ό,τι αφορά στη δημόσια γη, στις παραλίες, στους αιγιαλούς, κ.α., σε πρόσφατο άρθρο του εξέφρασε μια άκρως ριζοσπαστική πρόταση για το πώς θα αντιμετωπιστεί η ανεργία στους νέους και στο επίπεδο της ...ψυχολογικής αλάφρωσης. Χωρίς άλλη εισαγωγή παραθέτουμε τη σκέψη του:

«Τι λέμε: Επίδομα ανεργίας συν ένα επιμίσθιο. Αν μπορέσουμε να πάρουμε κάποια λεφτά από την ΕΕ και το διαπραγματευτούμε, ακόμη καλύτερα, και τους διαθέτουμε χωρίς είτε οι δήμοι, είτε οι κοινότητες, είτε τα καταστήματα, είτε τα συνεργεία, είτε τα μαγαζιά, είτε οι ιδιωτικές επιχειρήσεις, να χρειαστεί να επιβαρυνθούν.

Αντί να κάθεται ο κόσμος και πραγματικά να αχρηστεύεται και να αραχνιάζει με όλες τις ψυχολογικές επιπτώσεις στο σπίτι του να δώσουμε αυτό το επιμίσθιο και να πούμε ελάτε, ό,τι μπορούμε να βοηθήσουμε. Και τον ιδιωτικό τομέα. Αν δεν σκεφτούμε λίγο πιο επαναστατικά, λίγο πιο ριζοσπαστικά, σήμερα, τα ίδια θα συζητάμε».

Και τώρα η απογείωση της σκέψης: «Λέω λοιπόν. Εφόσον το κράτος πληρώσει αυτούς να τους δώσει πιο "δωρεάν" στις επιχειρήσεις. Αν οι επιχειρήσεις μπορούν να πληρώσουν κάτι, να πληρώσουν, αλλά είναι φαλιρισμένες. Είμαστε φαλιρισμένο κράτος. Πρέπει να σκεφτούμε επαναστατικά».

Ως στέλεχος τραπεζών και στη συνέχεια ως υφυπουργός Οικονομικών στο αστικό κράτος είναι λογικό η σκέψη του να εμφορείται από την αντίληψη εξυπηρέτησης των επιχειρηματιών με βασικό στόχο τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης μέχρι και στο επίπεδο της ...δωρεάν εργασίας.

Στο πλαίσιο αυτό, χωρίς καμία ντροπή, δε διστάζει να διαστρεβλώσει κατάφωρα την πραγματικότητα προκειμένου οι επιχειρήσεις να απασχολούν χωρίς κανένα κόστος εργαζόμενους. Το πενιχρό επίδομα ανεργίας, για παράδειγμα, προέρχεται αποκλειστικά από εισφορές των εργαζομένων. Οι ...ψυχολογικές επιπτώσεις των ανέργων τις οποίες επικαλείται, δεν προέρχονται από το γεγονός ότι δεν έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν δωρεάν υπηρεσίες στους επιχειρηματίες αλλά γιατί έχουν απολυθεί από τους επιχειρηματίες.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι πραγματικές επαναστατικές ιδέες για το λαό αφορούν στην κατάργηση της κεφαλαιοκρατικής ιδιοκτησίας, στην αντικατάστασή της από την κοινωνική ιδιοκτησία, στο πέρασμα από την καπιταλιστική ιδιοποίηση των κερδών στην κοινωνικοποίηση των προϊόντων του ανθρώπινου μόχθου. Ετσι θα λυθούν πραγματικά τα προβλήματα του λαού...

Τα περί καλών και κακών καπιταλιστών

Παπαγεωργίου Βασίλης

Υμνους και εγκωμιαστικά σχόλια επιφύλαξαν τα εγχώρια αστικά ΜΜΕ στα «πυρά» που εξαπέλυσε ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ «κατά των Ελλήνων εκατομμυριούχων που βγάζουν χρήματα στο εξωτερικό». «Ενθαρρύνω, με όλη μου τη δύναμη, τις πρωτοβουλίες της ελληνικής κυβέρνησης να εμποδίσει τη φυγή κεφαλαίων προς το εξωτερικό. Προς το Λονδίνο και προς τη Φρανκφούρτη, τη στιγμή που οι Γερμανοί συμπεριφέρονται σα να μην υπάρχει τέτοιο ζήτημα, προς το Αμστερνταμ και το Λουξεμβούργο, οι κυβερνήσεις θα πρέπει να συνεργαστούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για να βοηθήσουν την ελληνική κυβέρνηση να ξεσκεπάσει αυτήν τη μη πατριωτική στάση ορισμένων εκατομμυριούχων και δισεκατομμυριούχων Ελλήνων», δήλωσε επί λέξει στην Ευρωβουλή ο απερχόμενος πρόεδρος του Eurogroup. Πέρα από τη βαθιά υποκρισία και την κοροϊδία του κοινοτικού αξιωματούχου, που γνωρίζει πολύ καλά ότι «η φυγή κεφαλαίων προς το εξωτερικό» δεν είναι τίποτα άλλο από την ελευθερία κίνησης κεφαλαίων που προστατεύεται πλήρως από τις συνθήκες και τους εσωτερικούς νόμους της κάθε χώρας -μέλους της ΕΕ, υπάρχει και ένα άλλο πιο ουσιαστικό ζήτημα. Οι φραστικές και άσφαιρες επιθέσεις κατά των «μη πατριωτών» Ελλήνων δισεκατομμυριούχων και κατά της φοροδιαφυγής, επαναλαμβάνονται μονότονα τα τελευταία δύο χρόνια από τους ηγέτες των ισχυρών κρατών - μελών της ΕΕ, με πρώτους και καλύτερους τους πρωθυπουργούς της Γερμανίας και της Γαλλίας, αλλά και από τους εκπροσώπους των μονοπωλίων των χωρών αυτών, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον πρόεδρο των Γερμανών βιομηχάνων. Ετσι συμβάλλουν στη δημιουργία σύγχυσης για τα αίτια της καπιταλιστικής κρίσης και τον εξωραϊσμό και άρα την αποδοχή του ευρωμονόδρομου, δείχνοντας ταυτόχρονα ότι μπορεί και να υπάρχουν καλοί, πατριώτες καπιταλιστές που θα σώσουν το λαό άρα πρέπει τέτοιους να στηρίξει. Αλλά ο λαός δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα να στοιχηθεί πίσω από τη μία ή την άλλη μερίδα της εγχώριας αστικής τάξης ή των ξένων συμμάχων της. Ο δικός του δρόμος είναι να απαλλαγεί από το «ζυγό» τους και να πάρει ο ίδιος την εξουσία.

Η σαπίλα της Χρυσής Αυγής...

Η ξεφτίλα και η σαπίλα τους δεν έχουν όρια. Οι Χρυσαυγίτες επιβεβαιώνουν σε κάθε ευκαιρία το ρόλο τους ως προμετωπίδα της άρχουσας τάξης σε βάρος του εργατικού λαϊκού κινήματος. Δεν θα μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά για την έκθεση για τα 1.000 φύλλα του «Οδηγητή» που ξεκίνησε χτες.

Ετσι, στην ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής προβάλλεται ένα απόλυτα ψευδές κείμενο που αναπαράγεται κατά το ήμισυ από άλλη εθνικιστική φασιστική ιστοσελίδα. Τι λένε: «Πληρώνει (με τα λεφτά μας) τα πάρτυ της ΚΝΕ ο Καμίνης»... Το γεγονός δηλαδή ότι η έκθεση για τα 1.000 φύλλα κυκλοφορίας του «Οδηγητή» θα πραγματοποιηθεί στο Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα» του Δήμου Αθηναίων, προβάλλεται από τα φασιστοειδή ως κομπρεμί Καμίνη και ΚΝΕ για το οποίο ξοδεύονται τα λεφτά του λαού..

Ποια είναι η αλήθεια; Η αίθουσα παραχωρήθηκε στην ΚΝΕ με ευθύνη της για όλα τα έξοδα της έκθεσης. Δεν υπάρχει συνδιοργάνωση, απλά η έκθεση φιλοξενείται στους χώρους του συγκεκριμένου φορέα. Η έκθεση και οι εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν αφορούν αποκλειστικά τον «Οδηγητή». Η πρόσκληση που έβγαλε ο Οργανισμός Πολιτισμού Αθλητισμού και Νεολαίας του δήμου, με ευθύνη της προέδρου του, αφορά την ανακοίνωση από πλευράς τους της δραστηριότητας που γίνεται σε χώρο που είναι της αρμοδιότητάς τους. Αυτό το κάνουν πάντα.

Τα περί «πάρτι», «Καμίνη» και τα «λεφτά του λαού» είναι συνειδητά ψέματα, βρωμιά και ατιμία των ναζιστών, πάντα τέτοιοι είναι, για να συκοφαντήσουν την ΚΝΕ και την εφημερίδα της τον «Οδηγητή» και το ΚΚΕ. Πολύ περισσότερο: Η Χρυσή Αυγή πασχίζει να δείξει σε κάθε ευκαιρία ότι και το ΚΚΕ είναι κομμάτι του αστικού πολιτικού κατεστημένου για να αναδειχτεί, υποτίθεται, η ίδια ως η μοναδική αντισυστημική πολιτική δύναμη. Είναι γελασμένοι. Είναι δημιουργήματα ενός σάπιου πολιτικού συστήματος, υπερασπίζονται τον καπιταλισμό και τη βαρβαρότητα σε βάρος του λαού. Eίναι συστημικοί μέχρι το μεδούλι.

... και τι πραγματικά τους πονάει

Αυτό που τσούζει τη Χρυσή Αυγή είναι η κυκλοφορία του «Οδηγητή», της ανατρεπτικής επαναστατικής εφημερίδας της ΚΝΕ που διακινείται χέρι - χέρι σε όλη την Ελλάδα από χιλιάδες νέους, που διαβάζεται από ακόμα περισσότερες χιλιάδες νέους. Της εφημερίδας που είναι άμεσα συνδεδεμένη με τις αγωνίες, τα βάσανα, τα όνειρα των νέων των εργατικών - λαϊκών οικογενειών. Που συντονίζει και ενιαιοποιεί τους αγώνες τους για τη ζωή που μπορούν και τους αξίζει να ζουν, κόντρα και έξω από το σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης. Της εφημερίδας που πρωτοκυκλοφόρησε το Σεπτέμβρη του 1968, λίγο μετά την ίδρυση της ΚΝΕ, σε συνθήκες βαθιάς παρανομίας, και πάλεψε στην πρώτη γραμμή τη στρατιωτική δικτατορία, υμνητής της οποίας είναι η Χρυσή Αυγή.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Αγώνας για Συλλογική Σύμβαση

Η πρόταση του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου προς τα Εργατικά Κέντρα Αθήνας, Πειραιά, Ελευσίνας και Μεγάρων και προς όλα τα σωματεία της Αττικής να οργανωθεί η πάλη για την υπογραφή νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) για το 2013, είναι μια πρωτοβουλία με ευρύτερη σημασία. Είναι ταυτόχρονα συνέχιση των προσπαθειών που καταβάλλουν οι ταξικές δυνάμεις μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, να σπάσουν τα δεσμά, που για λογαριασμό του κεφαλαίου επιβάλλουν στο λαό οι κυβερνήσεις του, να δώσουν ώθηση στην οργάνωση της εργατικής τάξης, να κάνουν τους εργαζόμενους πρωταγωνιστές των εξελίξεων.

Η προσπάθεια της κυβέρνησης να βάλει οριστική ταφόπλακα στην Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας πρέπει να πάρει απάντηση από ολόκληρη την εργατική τάξη της χώρας. Αυτό ακριβώς έρχεται να υπηρετήσει η πρόταση του ΠΑΜΕ και των συνδικάτων που συσπειρώνονται σε αυτό. Γιατί η κατάργηση της ΕΓΣΣΕ θα σημάνει γενικό πισωγύρισμα στη θέση των εργαζομένων, θα λύσει τα χέρια της εργοδοσίας για κάθε είδους αξίωση και αυθαιρεσία σε βάρος τους. Οι συνέπειες θα είναι επώδυνες και δεν περιορίζονται μόνο στη μείωση των κατώτερων μισθών και ημερομισθίων. Θα χτυπηθεί συνολικά το εργατικό εισόδημα, αφού πάνω σε αυτά υπολογίζονται τα όποια επιδόματα έχουν απομείνει, ενώ σε εξάρτηση με την ΕΓΣΣΕ καθορίζονται οι κλαδικές και ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις. Με μια κουβέντα, είναι η «κόκκινη γραμμή» που το ξεπέρασμά της θα οδηγήσει στο σπάσιμο του μετώπου όλων των εργασιακών δικαιωμάτων, όλων των εργαζομένων, ανεξάρτητα από κλάδο, επάγγελμα, ειδικότητα, φύλο και ηλικία. Μεγάλο χτύπημα θα δεχτεί η ίδια η υπόσταση του συνδικαλιστικού κινήματος, η ιστορική κατάκτηση της εργατικής τάξης να έχει τη δική της οργάνωση, το συνδικάτο.

Γι' αυτό απέναντι στην προσπάθεια του κεφαλαίου να διασπάσει την εργατική τάξη, στην προσπάθεια ο καπιταλιστής να έχει απέναντί του όχι το σύνολο των εργαζομένων, αλλά το μεμονωμένο και ανυπεράσπιστο εργάτη, οι εργάτες και τα συνδικάτα πρέπει να επιδιώξουν όχι μόνο την υπογραφή νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης και νέων κλαδικών συμβάσεων, αλλά, επιπροσθέτως, αυτές να γίνονται εκτελεστές απ' όλους τους εργοδότες, είτε είναι είτε δεν είναι μέλη των εργοδοτικών οργανώσεων.

Στον αγώνα αυτό η εργατική τάξη πρέπει να πορευτεί ως εκείνη η κοινωνική τάξη που παράγει τον πλούτο, ως δύναμη που από τα χέρια της και τους κόπους της κρατιέται ζωντανή η παραγωγή, δημιουργείται η ίδια η ζωή. Να πορευτεί με την πεποίθηση ότι ο πλούτος που παράγει αρκεί για την κάλυψη των συνεχώς διευρυνόμενων αναγκών της, ότι δεν είναι οι εργάτες που περισσεύουν αλλά τα παράσιτα οι καπιταλιστές. Οσο και αν η αύξηση της ανεργίας, η όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης και η επίθεση του κεφαλαίου προκαλούν τεράστιες αντιξοότητες στη ζωή των εργαζομένων, άλλο τόσο είναι βέβαιο ότι απ' αυτή τη βαρβαρότητα μπορεί να βγει μόνο με τη δική της ταξική σύγκρουση και πάλη.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ