Γράφουν οι ναζί στην ιστοσελίδα τους, κλαψουρίζοντας για το ...δράμα των μεγαλοκαρχαριών: «Η βαριά φορολόγηση των επιχειρήσεων (πολύ βαρύτερη από την αντίστοιχη των γειτονικών χωρών), οι συνεχείς αυξήσεις στην τιμή των καυσίμων, το υψηλό ενεργειακό κόστος, είναι παράγοντες που οδηγούν στο συμπέρασμα πως η κυβέρνηση και η τρόικα κάνουν οτιδήποτε είναι δυνατό προκειμένου να αφανίσουν την ελληνική επιχειρηματική δραστηριότητα». Αρα τι ζητάνε; Νέες φοροαπαλλαγές για το μεγάλο κεφάλαιο, τζάμπα καύσιμο σαν το αφορολόγητο πετρέλαιο άλλων αφεντικών τους, των εφοπλιστών, κ.ά.

Το κείμενο των ναζί είναι πανομοιότυπο με ανακοίνωση του ΣΕΒ που γράφει σχετικά: «Δεν μπορεί η κυβέρνηση να ασχολείται σύσσωμη επί ένα χρόνο με το θέμα του ΦΠΑ στα εστιατόρια, ενώ ταυτόχρονα αγνοεί το θέμα των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης στην ενέργεια (...) Η ελληνική βιομηχανία (...) δεν αντέχει πια κάτω από το συνδυασμένο βάρος της κρίσης, της έλλειψης ρευστότητας, της υπερφορολόγησης, του αβάσταχτου κόστους της ενέργειας και του αντιεπενδυτικού περιβάλλοντος».

Σάρκα από τη σάρκα του εκμεταλλευτικού συστήματος οι ναζί, γέννημα και θρέμμα του, κάνουν ό,τι μπορούν προς εξυπηρέτηση των αφεντικών τους, κόντρα κι ενάντια στα πλατιά λαϊκά συμφέροντα, τους εργάτες που θέλουν προσκυνημένους, τρομοκρατημένους, να δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί.

Τα φασιστοειδή της Χρυσής Αυγής Παναγιώταρος και Κασιδιάρης, στη διαδικτυακή εκπομπή τους, σήκωσαν σαν σημαία την εφημερίδα «Εθνος» της Δευτέρας (16/9) για να προβάλουν με χαρά τον τεράστιο τίτλο της που έγραφε: «Μαύρη εισβολή σε κόκκινες γειτονιές».

Παίρνουν πάσα από τον τίτλο, και την προβολή που τους κάνει η εφημερίδα με τη διαφορά, όπως είπαν τα τσιράκια των εφοπλιστών, ότι η εισβολή είναι γαλάζια. Το «Εθνος» στην πρώτη σελίδα έγραφε: «Πώς οι κόκκινες γειτονιές του Πειραιά βάφονται μαύρες». Ενας τίτλος που ήρθε λίγες μέρες μετά τη δολοφονική επίθεση της ναζιστικής συμμορίας στο Πέραμα. Γράφαμε χτες στον «Ριζοσπάστη» για την αβάντα αστικών ΜΜΕ στη Χρυσή Αυγή. Και ύστερα τάχα κάνουν πως τους καταδικάζουν, αναρωτιούνται ποιος τους ενισχύει, όταν οι ίδιοι με τέτοια προβολή τους «φουσκώνουν», προκειμένου να τους κάνουν αποδεκτούς στο λαό. Αλλωστε, σάρκα από τη σάρκα των αστών είναι, δικοί τους τραμπούκοι είναι. Το οργανωμένο λαϊκό κίνημα έχει τη δύναμη να τους κάνει να μην μπορούν να σταθούν πουθενά, να μην τους χωράει ο τόπος. Να τους πετάξει έξω από τα εργοστάσια, από τα σχολεία και τις σχολές, από τις εργατικές, λαϊκές γειτονιές. Να νιώθουν παντού ανεπιθύμητοι.

Παραδόθηκε η μελέτη του ΟΟΣΑ για τα κοινωνικά προγράμματα στη χώρα μας στο υπουργείο Εργασίας. Και ήταν μια ευκαιρία για την πολιτική του ηγεσία να μας πει ότι έχει καταστρώσει Εθνική Στρατηγική για την Κοινωνική Προστασία και Ενταξη. Στοιχείο αυτής της στρατηγικής η δημιουργία ενός «διχτυού ασφαλείας» μέσα από το οποίο θα κατοχυρώνεται «ένα ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης» σε κάθε πολίτη, όπως διατείνεται το υπουργείο. Για το σκοπό αυτό, όπως είναι γνωστό, θα αποδοθούν το 2014, μόλις 20 εκατομμύρια ευρώ για την πιλοτική εφαρμογή αλλά μετά -υπόσχονται- ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα θα επεκταθεί, χωρίς βέβαια να ορίζουν το ύψος των δαπανών.

Σε κάθε περίπτωση βέβαια όπως προκύπτει απ' όλες τις σχετικές μελέτες και δηλώσεις, θα πρόκειται για προγράμματα που το μόνο που φιλοδοξούν να κάνουν, είναι να περιορίσουν την ακραία φτώχεια. Να ρίχνουν μερικά ψίχουλα στους πιο εξαθλιωμένους, τους οποίους προκάλεσε η δική τους αντεργατική και αντιλαϊκή πολιτική. Γιατί είναι φανερό, ότι τα προγράμματα αυτά δεν μπορούν να ανακόψουν την εξάπλωση της φτώχειας και της ανέχειας που καλύπτουν όλο και μεγαλύτερα τμήματα άνεργων, συνταξιούχων ακόμα και εργαζόμενων. Ερχονται περισσότερο να «κουκουλώσουν» τις ακραίες εκδηλώσεις τους, παρά να τις αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά. Αλλωστε και τα κονδύλια που σχεδιάζονται να δοθούν είναι μόνο ένα μέρος από την αφαίμαξη πόρων απ' άλλα προγράμματα και κοινωνικά επιδόματα τα οποία καταργήθηκαν.

Γιατί την ώρα που η κυβέρνηση καταστρώνει «στρατηγικές» για τη φτώχεια και υπόσχεται κάποια βοηθήματα σε λίγους, την ίδια στιγμή, με το μεσοπρόθεσμο, μόνο για το 2014, αφαίρεσε 114 εκατομμύρια από τους δικαιούχους του ΕΚΑΣ, καταργώντας το για τους ηλικίας 60 έως 64 ετών. Αφαίρεσε από φτωχές οικογένειες οικογενειακά επιδόματα 86 εκατ. ευρώ, στα άτομα με αναπηρία περιέκοψε τις αποζημιώσεις μετακίνησης κατά 82 εκατ. ευρώ, ενώ κατά 30 εκατ. μείωσε και τα ειδικά επιδόματα ανεργίας. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι τον περασμένο Ιούλη με 1,5 εκατομμύρια ανέργους σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ και πάνω από 1 εκατομμύριο εγγεγραμμένους ανέργους στον ΟΑΕΔ, επίδομα τακτικής ανεργίας έλαβαν μόλις 138.000 (το 13,5%). Ετσι φαίνεται ότι εννοεί την αποτελεσματικότητα της «Κοινωνικής Προστασίας» η κυβέρνηση που μάλιστα ανέθεσε στο γνωστό ΟΟΣΑ να την καθοδηγήσει στο έργο της!

Αφού λοιπόν στραγγάλισε χιλιάδες φτωχές και αδύναμες οικογένειες, τώρα σχεδιάζει μερικά ψίχουλα με το «εγγυημένο εισόδημα», που εγγυάται μόνο την απόλυτη φτώχεια.

«Εχουμε το δικαίωμα, λοιπόν, κι εμείς να κάνουμε ένα σωματείο (σ.σ. εργοδοτικό εντός Ζώνης) και με αυτό το σωματείο, βάσει νόμου, που θα αποτελείται από αρκετά μέλη, θα διαφοροποιήσουμε τα μεροκάματά μας (...) Τα μεροκάματα που παίρναμε πριν δύο, τρία ή τέσσερα χρόνια ήταν πάρα πολύ μεγάλα και υψηλά (...) Θα μπορούσαμε να χαμηλώσουμε τα μεροκάματά μας, να εγγυηθούμε στους Ελληνες εφοπλιστές ότι αν φέρουν τα βαπόρια τους εδώ θα σταματήσουμε τις απεργίες που γίνονταν όλα αυτά τα χρόνια για διάφορους λόγους». Και παρακάτω: «Θα έρθουν πλοία να γίνουν επισκευές και από κει και πέρα, σιγά σιγά, οι άνθρωποι να διεκδικήσουν αυτό που δικαιούνται κανονικά». Θυμίζουμε ότι ήδη από τον Αύγουστο διακήρυσσαν ανοιχτά ότι πάνε «μαζί με τους εφοπλιστές μας, γιατί από κει πέρα εξαρτιόμαστε».

Το «κλάμα» και ο οδυρμός που έχει πέσει το τελευταίο διάστημα με αφορμή τη μεταφορά επιχειρήσεων σε άλλες χώρες της ΕΕ δε λέγεται. Σαν τις ψευτο-μοιρολογίστρες ένας ένας μπαίνει στο χορό. Από κοντά χτες και η ηγεσία της ΔΑΚΕ, που εξανίσταται για τη μεταφορά επιχειρήσεων με αφορμή και την τελευταία περίπτωση της «Βιοχάλκο», με ανακοίνωσή της μέμφεται το ΣΕΒ γιατί λέει αναζητά την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας στη μείωση του εργασιακού κόστους και του ζητά να αναλάβει τις ευθύνες του. Μόνο που στο διά ταύτα, και η ΔΑΚΕ καταλήγει μετά την απαιτούμενη «κριτική», να ζητά ό,τι ακριβώς και ο ΣΕΒ: Πιο φτηνή ενέργεια για λογαριασμό του ντόπιου κεφαλαίου, μεγαλύτερη και πιο φθηνή χρηματοδότηση στις επιχειρήσεις και φορολογία στα μέτρα των επιχειρήσεων που όπως λέει δε θα αποτρέπει «κάθε σοβαρό επενδυτικό ενδιαφέρον». Τι διαφορετικό άραγε ζητά ο ΣΕΒ;

Μάλιστα ζηλεύοντας προφανώς την πατέντα που λάνσαρε ο ΣΥΡΙΖΑ, δηλώνει και αυτή ότι «στηρίζει την υγιή και πατριωτικά προσανατολισμένη επιχειρηματικότητα»..! Ολοι με τους «πατριώτες» επιχειρηματίες, όλοι με την «υγιή επιχειρηματικότητα». Μόνο που ξεχνούν ότι «οι πατριώτες επιχειρηματίες» δε διαπράττουν και κάποιο έγκλημα, απλώς σαν καλοί επιχειρηματίες παίρνουν τις επιχειρήσεις τους και τις πάνε εκεί που θα έχουν το μεγαλύτερο κέρδος. Σε όποιο μέρος και πλάτος της Γης τους εξασφαλίζει ακόμα μεγαλύτερη απόδοση των κεφαλαίων τους.

Αλλωστε και η ΔΑΚΕ, όπως και η ΠΑΣΚΕ, μαζί με τους βιομήχανους και το ΣΥΡΙΖΑ, εκτός του να δηλώνει «πίστη στην ιδεολογία του κοινωνικού φιλελευθερισμού» έχει προ πολλού δηλώσει την αφοσίωσή της, μαζί με τους προαναφερόμενους, στις τέσσερις βασικές ελευθερίες του Μάαστριχτ, -δηλαδή και στην απρόσκοπτη μεταφορά κεφαλαίων και επιχειρήσεων- για την οποία τώρα χύνει κροκοδείλια δάκρυα. Για να επιβεβαιωθεί για άλλη μια φορά και στο ζήτημα της μεταφοράς επιχειρήσεων, ότι όλους τους χωρά η Ευρωπαϊκή Ενωση, όλους τους χωρά το Μάαστριχτ. Από τους βιομήχανους, τους τραπεζίτες και το ΣΕΒ, μέχρι τους φιλελεύθερους της ΔΑΚΕ και τους αριστερούς του ΣΥΡΙΖΑ. Για τη μακροημέρευση του καπιταλισμού πασχίζουν κι ας αφήσουν τις κόνξες.

Δεν είναι η πρώτη φορά, δε θα είναι και η τελευταία. Γιατί το αντιΚΚΕ μένος τον κυριεύει σε βαθμό που να μην μπορεί να αυτοπροστατευθεί από τη γελοιοποίηση. Λόγος για το στέλεχος του ΝΑΡ και αρθρογράφο Γιώργο Δελαστίκ, που για μια ακόμα φορά τον έπιασε ο πόνος για το τι κάνει το ΚΚΕ. Σε άρθρο του στην εφημερίδα «Εθνος» διατυπώνει - δήθεν - την έκπληξή του για το μεγάλο ποσοστό συμμετοχής στην πρώτη μέρα της πενθήμερης απεργίας στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, καθώς, όπως γράφει, όχι μόνο η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ αλλά «και το ΚΚΕ είναι αντίθετο με την πενθήμερη απεργία των καθηγητών, προτείνοντας αντ' αυτής μια 48ωρη απεργία "επετειακού" χαρακτήρα»! Δεν του φθάνει που η πραγματικότητα διαψεύδει κατ' επανάληψη τις εκτιμήσεις που κάνει κατά καιρούς, τώρα αποφάσισε να διαστρεβλώσει τα γεγονότα, μιας και δεν του ταιριάζουν.

Οι κομμουνιστές έχουν πολύ ξεκάθαρα διατυπώσει τη θέση ότι κάθε μορφή αγώνα είναι αποδεκτή αλλά και ότι κάθε φορά επιλέγεται η πιο πρόσφορη, η οποία εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, ένας από αυτούς η διάθεση των εργαζομένων. Δήλωσαν εξ αρχής και το έκαναν στην πράξη από την πρώτη μέρα της πενθήμερης απεργίας στους καθηγητές και στους άλλους κλάδους - τους οποίους ο Δελαστίκ αγνόησε ή δε γνώριζε - ότι όχι μόνο στηρίζουν την απεργία αλλά και ότι θα πρωτοστατήσουν στην προετοιμασία της και στην υλοποίησή της.

Αυτή η ξεκάθαρη αγωνιστική στάση έχει καμία σχέση με τις ηγεσίες των «Παρεμβάσεων», ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚ και «Συνεργασίας» που το Μάη άφησαν τον κλάδο στο έλεος της επιστράτευσης, τον οδήγησαν σε αδιέξοδο; Εχει καμία σχέση με την απεργοσπασία αυτών των ηγεσιών στη μόνη απεργία που εξαγγέλθηκε και πραγματοποιήθηκε ενάντια στην επιστράτευση, επίσης το Μάη;

Εχει καμία σχέση με τις δυνάμεις της ΠΑΣΚ, της ΔΑΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στους δήμους που προωθούσαν στα τέλη του 2012 τις λεγόμενες «κινητοποιήσεις χωρίς να χαθεί το μεροκάματο»; Με στελέχη τους που σε μέρες απεργίας έπαιρναν κανονική άδεια ή έκαναν ό,τι άλλο σκαρφίζονταν προκειμένου να το παίξουν, χωρίς πραγματικά να είναι, αγωνιστές;

Η σιωπή είναι πολύτιμη μερικές φορές...

Το γεγονός έδωσε αφορμή στον υπεύθυνο ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Σταθάκη να επισημάνει ότι «η εταιρεία μεταφέρεται σε μια χώρα με υψηλότερη φορολογία και υψηλότερο εργατικό κόστος χάριν του χρηματοδοτικού κόστους» και να επικρίνει την κυβέρνηση για αποτυχημένη πολιτική προσέλκυσης καπιταλιστικών επενδύσεων.

Γι' αυτό και ο όμιλος «Βιοχάλκο» επιλέγει προς το παρόν να διατηρήσει τις παραγωγικές μονάδες στην Ελλάδα, όπου η εργατική δύναμη είναι φθηνότερη και να αποσύρει τη μετοχή της «Βιοχάλκο» απ' το ελληνικό χρηματιστήριο, αξιοποιώντας εταιρεία συμμετοχών που εδρεύει στο Βέλγιο.