Τετάρτη 19 Νοέμβρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Υπουλες λαθροχειρίες

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ενοχλήθηκε η «ΗΜΕΡΗΣΙΑ» από τη συνέντευξη της Αλ. Παπαρήγα στη ΝΕΤ (16/11). Επόμενο. Μια από τις πλέον αυθεντικές φωνές του Μαξίμου δεν μπορούσε παρά να ενοχληθεί από το γεγονός ότι η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ονομάτισε ως πρώτους τρομοκράτες τις ΗΠΑ. Και επίσης, από το γεγονός ότι δεν κατήγγειλε τον παλαιστινιακό αγώνα, βάζοντας - όπως η κυβέρνηση - στο ίδιο τσουβάλι τους θύτες και τα θύματα! Ενοχλήθηκε ακόμη, επειδή η Αλ. Παπαρήγα δε συμπεριέλαβε στον κατάλογο των τρομοκρατών τους Ιρακινούς που χτυπούν το στρατό κατοχής στο Ιράκ!

Φυσιολογικά όλα αυτά. Τι άλλο θα μπορούσε κανείς να περιμένει από μια «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»; Ομως, εκείνο που εξοργίζει είναι το γεγονός ότι η «ΗΜΕΡΗΣΙΑ» επιχείρησε, εμμέσως, να εμφανίσει την τοποθέτηση της Αλ. Παπαρήγα, ούτε λίγο-ούτε πολύ, ως υποστήριξη του Σαντάμ Χουσεΐν. Δεν εξηγείται διαφορετικά η πονηρή αναφορά της «ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ» ότι «το καθεστώς Σαντάμ είχε μια ορισμένη λαϊκή βάση», που όντως είπε η Αλ. Παπαρήγα (και έτσι είναι)! Και όχι μόνον αυτό, αλλά την εμφάνισε και ως υποστηρικτή βομβιστικών επιθέσεων εναντίον αμάχων (παιδιών κλπ.) παρότι η Αλ. Παπαρήγα διευκρίνισε, ότι «οι στρατιωτικοί στόχοι πρέπει να χτυπιούνται» και ότι το ΚΚΕ δε συμφωνεί με τέτοιες μορφές πάλης. Διευκρινίζοντας ταυτόχρονα ότι είναι άλλο αυτό και άλλο ότι ο παλαιστινιακός αγώνας είναι δίκαιος.

Αυτά η «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»! Δηλαδή απρεπέστατη, εμπαθής, ύπουλη και γενικώς αντανάκλαση πρωτοκλασάτων της...

Τι απ' τα δύο;

«Για πρώτη φορά η Αστυνομία δίνει μεγαλύτερο αριθμό συμμετεχόντων - περίπου 15.000 - σε αντίθεση με τις γενικότερες εκτιμήσεις που φέρνουν τους διαδηλωτές να είναι λιγότεροι των δέκα χιλιάδων». Ετσι ξεκινά το ρεπορτάζ της χτεσινής «Ελευθεροτυπίας», για την προχτεσινή πορεία της Αθήνας.

Αραγε, να θεωρήσουμε το σημείο αυτό, ως κριτική στις αστυνομικές αρχές, που δεν υποβάθμισαν αρκούντως τη μαζικότητα της φετινής πορείας ή ως στοιχείο της γενικότερης αυτοκριτικής των λεγομένων και «διαμορφωτών της κοινής γνώμης», για την ολοφάνερη έλλειψη συντονισμού;

Απροϋπολόγιστος ... ο νέος προϋπολογισμός

Ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2004, αν και αποτυπώνει ανάγλυφα τις θέσεις και προθέσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να συνεχίσει απαρέγκλιτα την ίδια αντιλαϊκή οικονομική, ωστόσο, είναι ...απροϋπολόγιστος. Και είναι «απροϋπολόγιστος», καθώς οι προβλέψεις, τόσο για τα έσοδα (που προϋπολογίζονται να εισπραχθούν), όσο και για τις δαπάνες (δηλαδή, σε ποιους θα μοιραστούν τα έσοδα), καταρτίστηκαν από το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης με το μάτι στραμμένο στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές.

Με βάση την εμπειρία του παρελθόντος, ένα είναι βέβαιο, για τον προϋπολογισμό του 2004 και την οικονομική πολιτική που αποτυπώνεται σ' αυτόν: Αν βγει πιο ενισχυμένος ο δικομματισμός - ανεξάρτητα αν κερδίσει το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ τις εκλογές - τα οικονομικά μεγέθη του προϋπολογισμού του 2004 θα αναπροσαρμοστούν προς το χειρότερο για τους εργαζόμενους και προς το καλύτερο για το μεγάλο κεφάλαιο. Με βάση αυτήν την εκτίμηση, που έχει επιβεβαιωθεί πολλές φορές στο διάστημα των τελευταίων 30 ετών, οι εργαζόμενοι και τα πλατιά λαϊκά στρώματα έχουν κάθε λόγο και υποχρέωση να καταψηφίσουν και το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και να ενισχύσουν τους υποψήφιους του ΚΚΕ. Του κόμματος, που 85 ολόκληρα χρόνια στέκεται στην πρώτη γραμμή για την προάσπιση των λαϊκών συμφερόντων.

Από πίτα που δεν τρως...

Χτες εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο και κατατέθηκε στη Βουλή ο νέος κρατικός προϋπολογισμός, στον οποία αποτυπώνονται οι προθέσεις της κυβέρνησης για την οικονομική πολιτική του 2004. Επιχειρώντας, λοιπόν, να δικαιολογήσουν την εμμονή στη συνέχιση της ίδιας - αν όχι σκληρότερης αντιλαϊκής πολιτικής - τόσο ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης όσο και ο επί των Οικονομικών υπουργός Ν. Χριστοδουλάκης - επικέντρωσαν την προσοχή τους στους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, που θα συνεχιστούν το 2004 και τα επόμενα χρόνια, αφήνοντας έτσι να εννοηθεί, ότι από την αύξηση της πίτας του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ) θα μεγαλώσει και το κομμάτι της πίτας που θα μοιραστούν οι εργαζόμενοι.

Η προσπάθεια των κυβερνώντων να ψαρέψουν ψήφους στα θολά νερά, με κάλπικες υποσχέσεις και, ιδιαίτερα, με τις προαναφερόμενες, κάνει επίκαιρη τη λαϊκή παροιμία «από πίτα που δεν τρως τι σε νοιάζει κι αν καεί», δίνοντας το δικαίωμα στους εργαζόμενους να στείλουν τους «μονομάχους» του δικομματισμού στον... αγύριστο

Εκείνος που κερδίζει...

Εκεί που βρίσκεται η δύναμή του, εκεί και η αδυναμία του. Εκεί που φουσκώνει «τέλειο» και απειλεί τους λαούς όλου του κόσμου, εκεί είναι και που, ταυτόχρονα, τους τρέμει και γι' αυτό τους απειλεί σκληρότερα. Φοβισμένους τους αρπάζει τη σκέψη, τους κόβει τη διάθεση για μαζική δράση, τους αποκλείει τα δικά τους όνειρα και βάζει στη θέση τους εκείνα, που το εξυπηρετούν. Με τέτοιες μεθόδους μπόρεσε το άδικο εκμεταλλευτικό σύστημα, να υπάρξει και να διαιωνίζεται. Κάπως έτσι βρίσκεται στις πλάτες των λαών όλα αυτά τα χρόνια.

Τον τελευταίο καιρό, η πολιτική των εκπροσώπων του ιμπεριαλισμού είναι ιδιαίτερα στριμωγμένη. Οπου και αν έχουν επιχειρήσει να πιαστούν, αποδείχνεται «αέρας κοπανιστός» και συντρίβονται με τόσο «μεγάλο θόρυβο», που ξυπνάει τις λαϊκές συνειδήσεις. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Τις διαρροές και τα μισόλογα, που, ουσιαστικά, παραδέχονται πως, αν δεν ήταν στημένη η «11η του Σεπτέμβρη», τουλάχιστον τούς ήταν «χρυσή ευκαιρία»; Τα υποτιθέμενα όπλα μαζικής καταστροφής του Ιράκ, που ακόμα τα ψάχνουν, μέχρι ίσως να τα τοποθετήσουν; Την υπόθεση Ντ. Κέλι, που αποκάλυψε όλα τα ψέματα της βρετανικής κυβέρνησης; Τις απανωτές αποκαλύψεις, που έκανε ακόμα και η ΣΙΑ, αμυνόμενη, ίσως, στη δίνη των αντιθέσεων των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών; Το γεγονός πως αυτοπαραμυθιάζονταν για το ότι θα τους δεχτούν σαν «απελευθερωτές» στο Ιράκ και από την πρώτη στιγμή τούς έχει στην κυριολεξία ρημάξει η ιρακινή αντίσταση;..

Επειδή ισχύει «μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και η...», τρέχουν πριν η «μοίρα τους γίνει κακιά», να προλάβουν, να ανανεώσουν τον τρόμο με τις γνωστές καθιερωμένες μεθόδους. Δεν πάνε δέκα μέρες από την παράξενη επίθεση στο Ριάντ. Απίθανο να μάθουμε ποτέ, τουλάχιστον στα χρόνια μας, ακριβώς το ποιοι και πώς... Μόλις πριν από τέσσερις μέρες, ήταν οι εξίσου «ανεξήγητες» επιθέσεις στην Κωνσταντινούπολη. Μέσα σ' αυτές τις λίγες μέρες, έχουν αλλάξει «κηδεμόνα» αυτές οι επιθέσεις τουλάχιστον τρεις φορές. Γίνονται συνεχείς πάσες «ανάληψης ευθύνης» ανάμεσα σε ντόπιες, ασήμαντες μέχρι χτες, οργανώσεις και την «Αλ Κάιντα»... Αν δεν υπήρχαν οι νεκροί αθώοι, η υπόθεση θα θύμιζε την «Κωμωδία των παρεξηγήσεων», με όλους αυτούς που παρελαύνουν, κατά σκοπιμότητα, να δηλώσουν «υπεύθυνοι» της τραγωδίας. Ταυτόχρονα, βρίσκονται, για άλλη μια φορά, τα άλλοθι για μαζικές συλλήψεις και για ακόμα πιο αντιδημοκρατικά μέτρα στη γειτονική χώρα.

Σκέψη πολύ απλής λογικής: Ψάξε εκείνον που κερδίζει. Ψάξε εκείνον που ψάχνει, να βγάλει «ίσα βάρκα, ίσα νερά» τα φανερά εγκλήματά του και να προετοιμάσει τα επόμενα. Εκείνον, που, πρακτικά, δεν έχει δικαίωμα να υπάρχει και μόλις προχτές δήλωσε έτοιμος και για καινούριο πόλεμο. Εκείνον, που θρέφεται από τον τρόμο στους λαούς, για να τους τρομάζει ακόμα περισσότερο και να διαιωνίζει την ύπαρξή του...


Παύλος ΑΛΕΠΗΣ

Τα προϋπολογιστικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕ την κατάθεση του προϋπολογισμού η κυβέρνηση κατάφερε να μειώσει την ανεργία στο 8%, να ενισχύσει τους ρυθμούς ανάπτυξης και να ρίξει τον πληθωρισμό. Φανταστείτε να ψηφιστεί κιόλας (αν και στο ΠΑΣΟΚ θα ανακουφιστούν μόνο αν δουν το τελικό αποτέλεσμα).

Ολα αυτά, φυσικά, στους αριθμούς του Νίκου Χριστοδουλάκη, γιατί είναι γνωστό ότι οι προϋπολογισμοί της κυβέρνησης και η πραγματικότητα δεν έχουν την καλύτερη των σχέσεων...

ΠΕΡΙΠΟΥ 14.000 αστυνομικοί θα επιστρατευθούν για την ασφάλεια του Τζορτζ Μπους στη Βρετανία, την οποία επισκέπτεται ο τελευταίος από χτες, ενώ 100 χιλιάδες τουλάχιστον ετοιμάζονται να διαδηλώσουν εναντίον του. Το τι τραβάνε οι δυστυχείς λονδρέζοι, εδώ στην Αθήνα το γνωρίζουμε εκ πείρας!

Συγκρίνοντας πάντως τα πράγματα μάλλον ακούγεται υπερβολική η χρησιμοποίηση 7.000 αστυνομικών στην προχτεσινή πορεία του Πολυτεχνείου, δε νομίζετε;

Εκτος αν κάποιοι ήθελαν να επιδείξουν (στον Αμερικανό πρέσβη επί παραδείγματι) ότι πραγματικά υπάρχει «τάξη και ασφάλεια» στη χώρα και η ελληνική κυβέρνηση γνωρίζει να αξιοποιεί καταλλήλως την υπαρκτή, μεγαλύτερη αναλογία αστυνομικών - πολιτών στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

ΜΑ ΠΟΤΕ έγινε «αίτημα της ελληνικής κοινωνίας» και μάλιστα «επιτακτικό» η ανανέωση των ψηφοδελτίων του ΠΑΣΟΚ, όπως διαλαλούν τουλάχιστον στο κυβερνών κόμμα για να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις από τις αποχωρήσεις και τις αρνήσεις υποψηφιοτήτων;

Εγιναν τίποτε απεργίες, διαδηλώσεις, πορείες και γενικώς εκδηλώσεις με αυτό ως ζητούμενο και δεν το θυμόμαστε; Για την κυβερνητική πολιτική (το ασφαλιστικό, το Ιράκ κ.ά.) υπήρξαν κινητοποιήσεις, για τα ψηφοδέλτια ουδέποτε.

Οπως και να 'χει όμως το πράγμα, ας τους συμπονέσουμε τους ΠΑΣΟΚους, γιατί διανύουν δύσκολη βδομάδα, με το Εκτελεστικό να συνεδριάζει πρωί - βράδυ και τα τηλέφωνα (γενικώς) να έχουν πάρει φωτιά...


Παπαγεωργίου Βασίλης

Βλέπετε είναι λίγος ο χώρος στα ψηφοδέλτια, ακόμη λιγότερες οι προβλεπόμενες εκλόγιμες θέσεις και -όποιος προλάβει, πρόλαβε κι όποιος μπορέσει, μπόρεσε. Τώρα, βέβαια, το τι ακριβώς θέσεις είναι αυτές, μάλλον οι κάλπες θα το πουν και τα μηνύματα δεν είναι ευοίωνα.

Το ξέρουν και το φοβούνται...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ηταν χιλιάδες. Και τους είδαν όλοι. Πώς είναι δυνατό να παραβλέψεις αυτό το ανθρώπινο ποτάμι, που πλημμύρισε απ' τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας τους δρόμους της Αθήνας. Και μέχρι το μεσημέρι αναμετέδιδαν την αλήθεια: Χιλιάδες νέοι, εργαζόμενοι, φοιτητές πραγματοποίησαν μια από τις μεγαλύτερες πορείες των τελευταίων χρόνων, για να τιμήσουν την εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Κι όμως από το απόγευμα και μετά, η αλήθεια έδωσε τη θέση της στο ψέμα. Τα προχτεσινά δελτία αναλώθηκαν στην προβολή μεμονωμένων επεισοδίων και σε ατάκες τύπου: «Μια από τις μικρότερες πορείες των τελευταίων χρόνων», «η αστυνομία δίνει 10-15 χιλιάδες κόσμο, αλλά ο αριθμός είναι πολύ μικρότερος». Φυσικά, όλα αυτά ήταν αναμενόμενα, μια και το κόλπο τούτη τη φορά δεν έπιασε. Το κλίμα τρομοκρατίας που επιχειρήθηκε να δημιουργηθεί όλες τις προηγούμενες μέρες, έπεσε στο κενό. Οι χιλιάδες που φώναξαν και πάλι «Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία», επιβεβαίωσαν ότι «το μήνυμα του Πολυτεχνείου είναι ζωντανό». «Ο δρόμος του Νοέμβρη παραμένει ανοιχτός». Το Πολυτεχνείο συγκινεί, προβληματίζει και εμπνέει. Το ξέρουν. Και το φοβούνται.

ΗΠΑ και ΑΝΑ

Δε νομίζουμε, πως η προχτεσινή ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ έγινε, για να διαψευστεί ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης Σημίτη, που ισχυριζόταν τις προάλλες ότι ο «Εθνικός Αλβανικός Στρατός» (ΑΝΑ) συμπεριλαμβάνεται στον αμερικανικό κατάλογο των ανά τον κόσμο «τρομοκρατικών οργανώσεων». Η ανακοίνωση, πάντως, έγινε και προσφέρει μια σειρά αποκαλυπτικά στοιχεία. Σύμφωνα με αυτή λοιπόν, οι ΗΠΑ θεωρούν τον ΑΝΑ εγκληματική και εξτρεμιστική οργάνωση, όχι όμως και τρομοκρατική. Σημειώνει, μάλιστα, ότι με πρόσφατο Προεδρικό Διάταγμα του Τζ. Μπους «πάγωσαν» τα περιουσιακά στοιχεία της οργάνωσης στις ΗΠΑ και απαγορεύτηκε σε πολίτες και οργανώσεις των ΗΠΑ, να έχουν συνδιαλλαγές με τον ΑΝΑ. Με άλλα λόγια, δηλαδή, ο ΑΝΑ έχει περιουσιακά στοιχεία στις ΗΠΑ και, τουλάχιστον, μέχρι πρόσφατα είχε οικονομικές και άλλες συναλλαγές με Αμερικανούς πολίτες και αμερικανικές οργανώσεις.

Θυμίζουμε ότι ο ΑΝΑ είναι η οργάνωση, στην οποία αναφερόταν πρόσφατο δημοσίευμα του «Σπίγκελ» και της καταλόγιζε επεκτατικά σχέδια σε βάρος και της χώρας μας, για τη δημιουργία της «Μεγάλης Αλβανίας». Δημοσίευμα, το οποίο αποκηρύχτηκε, ως παντελώς αβάσιμο από την κυβέρνηση. Πάντως, σύμφωνα με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ο ΑΝΑ είναι υπαρκτή οργάνωση κι έχει στενούς και πολύμορφους δεσμούς με τις ΗΠΑ. Εάν και πόσο οι δεσμοί αυτοί «πάγωσαν» πρόσφατα ή όχι, πότε θα «ξεπαγώσουν» και στα πλαίσια ποιων σχεδίων και επιδιώξεων είναι ερωτήματα, τα οποία ξεφεύγουν από τις διαστάσεις ενός απλού σχολίου.

Παρηγοριά στον άρρωστο...

Στα πλυντήρια του «Λαϊκού» η ατμόσφαιρα είναι αποπνικτική. Οι εργαζόμενοι διαμαρτύρονται, γιατί δεν παίρνουν ανθυγιεινό. «Κάποτε κάτι παίρναμε και το κόψανε», είπαν στον βουλευτή του ΚΚΕ Π. Κοσιώνη.

Και, την ίδια στιγμή, στον τοίχο υπάρχει μια υπέροχη αφίσα του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού με τον τίτλο: «Εσείς και το περιβάλλον. Σχέσεις ζωής».

«Απολαμβάνουμε απ' την αφίσα το περιβάλλον. Είναι σαν την παρηγοριά στον άρρωστο», είπε μια εργαζόμενη.

Αδικο είχε;

Οι «αντοχές» των κερδών

Κατά 99,6% αυξήθηκαν τα κέρδη της Αγροτικής Τράπεζας το εννιάμηνο Γενάρης - Σεπτέμβρης, σε σύγκριση με το περσινό αντίστοιχο διάστημα, ενώ τα αντίστοιχα κέρδη του ομίλου υπερτριαπλασιάσθηκαν και, συγκεκριμένα, αυξήθηκαν κατά 332%. Τα στοιχεία δόθηκαν στη δημοσιότητα προχτές από τη διοίκηση της τράπεζας.

Εμείς, με τη σειρά μας, τα... αφιερώνουμε εξαιρετικά στον πρωθυπουργό, τον υπουργό Οικονομίας και την κυβέρνηση συνολικά, καθώς και στα όσα πολλά έχουν πει τον τελευταίο καιρό, για τις διαβόητες αντοχές της οικονομίας. Ετσι, για να μη μείνει και η παραμικρή αμφιβολία ότι τα όσα λένε και κάνουν στοχεύουν στην υπεράσπιση και παραπέρα αύξηση των ήδη τεράστιων κερδών της ολιγαρχίας. Για τις «αντοχές» αυτών των κερδών νοιάζονται και καρδιοχτυπούν...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Οχι στην «παγκοσμιοποίηση»

Αισιόδοξα μηνύματα εκπέμπει η έρευνα του «Ευρωβαρόμετρου» για τη στάση των πολιτών των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης απέναντι στην ονομαζόμενη «παγκοσμιοποίηση». Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, η πλειοψηφία των Ελλήνων (51%) τάσσεται κατά της «παγκοσμιοποίησης» με ποσοστό σημαντικά μεγαλύτερο από οποιοδήποτε άλλο κράτος- μέλος της ΕΕ. Αρκεί να σημειωθεί ότι στη δεύτερη θέση, όσον αφορά στην αρνητική γνώμη, βρίσκεται η Αυστρία με 40% και στην τρίτη, η Γαλλία, με 33%.

Το αποτέλεσμα δείχνει ότι οι Ελληνες εργαζόμενοι και τα πλατύτερα λαϊκά στρώματα διαμορφώνουν μια σαφέστερη εικόνα για την «παγκοσμιοποίηση», κυρίως εξαιτίας των συνεπειών που αυτή γεννάει στην απασχόληση, το εισόδημα, τα ασφαλιστικά δικαιώματα, τη συρρίκνωση μικρομεσαίων στρωμάτων του χωριού και της πόλης, τις επεμβάσεις, τους πολέμους.

Θα πρέπει, βεβαίως, να σημειώσουμε ότι σε άλλο σημείο της ίδιας έρευνας, το 64% των Ελλήνων πιστεύει ότι η «παγκοσμιοποίηση» μπορεί να χαλιναγωγηθεί. Στοιχείο που οφείλεται στην καλλιέργεια ψευδαισθήσεων και αυταπατών από την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα που υποστηρίζουν την «παγκοσμιοποίηση». Ο αταξικός και απολίτικος όρος «παγκοσμιοποίηση», επιχειρεί να παγιδεύσει τη συνείδηση της παγκόσμιας εργατικής τάξης, των λαών, της νεολαίας.

Μεγάλο κεφάλαιο, πολυεθνικές και το πολιτικό τους προσωπικό επιχειρούν με τον όρο αυτό να δικαιολογήσουν την ανατροπή των όποιων θετικών στοιχείων υπήρχαν στο διεθνές δίκαιο, με βάση το συσχετισμό δύναμης που είχε επικρατήσει τον 20ό αιώνα. Με τη σημαία της «παγκοσμιοποίησης» σκοπεύουν να μετατρέψουν τους λαούς σε πιόνια στη διαμάχη των ιμπεριαλιστικών κρατών για το ποιος θα έχει την πρωτοκαθεδρία.

Η αποκαλούμενη «παγκοσμιοποίηση» δεν είναι τίποτε άλλο παρά η καπιταλιστική διεθνοποίηση, που ναι μεν έχει αποκτήσει πιο έντονους ρυθμούς, παρακολουθείται από νέα στοιχεία, όμως στην ουσία της παραμένει παγκόσμια καπιταλιστική αγορά, παγκόσμια βαρβαρότητα. Οι νόμοι και οι αρχές της μένουν αναλλοίωτοι. Εξάλλου, στηριγμένες σ' αυτήν τη σκόπιμη ασάφεια των όρων, ορισμένες δυνάμεις της διεθνούς σοσιαλδημοκρατίας προωθούν ένα άνευρο κίνημα κατά της «παγκοσμιοποίησης», απορρίπτοντας την αντικαπιταλιστική προοπτική. Στην Ελλάδα ιδιαίτερο ρόλο σ' αυτή την κατεύθυνση παίζει ο ΣΥΝ.

Κρατώντας το θετικό μήνυμα της καταδίκης αυτής της πολιτικής, που έχει πολιτογραφηθεί ως «παγκοσμιοποίηση», από την πλειοψηφία των Ελλήνων εργαζομένων πρέπει να εντείνουμε την ιδεολογική και πολιτική παρέμβαση, για να αποσαφηνιστούν στη λαϊκή συνείδηση οι επιδιώξεις των θιασωτών της «παγκοσμιοποίησης» και των δήθεν εχθρών της. Η ρήξη με τον ιμπεριαλισμό πρέπει να είναι στόχος των λαών, να φωτίζει τον καθημερινό αγώνα τους.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ