Ως αποτέλεσμα καθυστερήσεων στον «εκσυγχρονισμού» της αστυνομίας παρουσιάζει ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη την ένταση του κρατικού αυταρχισμού, σε άρθρο του στον κυριακάτικο Τύπο. Οπως γράφει, επειδή τα χρόνια που μεσολάβησαν από την Ολυμπιάδα του 2004 δεν έγινε καμιά προσπάθεια «εκσυγχρονισμού», επιλέχτηκε ο «εύκολος δρόμος» του αυταρχισμού ως απάντηση στην «καθυστέρηση». Τώρα, όμως, η κυβέρνηση «τρέχει» μεταρρυθμίσεις «ουσίας και δημοκρατίας», ώστε να γίνουν οι αναγκαίες ...τομές στο αστυνομικό έργο. Θα αναρωτηθεί κανείς: Ολα αυτά για να πάψουν ο αυταρχισμός και η καταστολή; Οχι βέβαια! Αλλωστε, ως «λυδία λίθο» του «εκσυγχρονισμού» ο υπουργός παρουσιάζει το νόμο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων και κοντά σ' αυτό προσθέτει τη συνεργασία των Αστυνομικών Διευθύνσεων με τις δημοτικές αρχές, τις κάμερες που θα κουβαλάνε τα ΜΑΤ, δήθεν για λόγους «διαφάνειας», τους «ειδικούς προσωπικούς αριθμούς» των αστυνομικών, τη δημοσίευση στοιχείων για τις συναθροίσεις, τις αλλαγές στη δομή του Αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ. κ.ο.κ.
Στην «αστυνομία του 21ου αιώνα», όπως την αποκαλεί η κυβέρνηση, ο αυταρχισμός θα είναι ακόμα πιο επιστημονικά επεξεργασμένος και το κράτος καλύτερα εξοπλισμένο με μια σειρά νόμους που θα τυλίγουν σε μια κόλλα χαρτί αγωνιστές, πρωτοπόρους συνδικαλιστές, ενώ εκσυγχρονίζονται και οι μέθοδοι καταγραφής, παρακολούθησης και χαφιεδισμού. Μια αστυνομία που αναπροσαρμόζοντας τον κατασταλτικό της ιστό φτιάχνει και νέα σώματα, όπως αυτό για τα πανεπιστήμια. Οσο περισσότερο «θωρακίζεται» το κράτος, τόσο θα εντείνεται ο αυταρχισμός, ακόμα κι αν αυτός περνάει σε νέα φάση. Διευκολύνει άλλωστε σε αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τα άλλα αστικά κόμματα, που άλλοτε παρουσιάζει την αστυνομική βία ως προϊόν «αδιαφάνειας» και «έλλειψης λογοδοσίας» της αστυνομίας και άλλοτε την ταυτίζει με το «κράτος της δεξιάς», κρύβοντας ότι η καταστολή πάει χέρι χέρι με την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης, όπως έκανε κι ο ίδιος άλλωστε ως κυβέρνηση. Ποιος δεν θυμάται τις αύρες που επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έκαναν την παρθενική τους εμφάνιση σε διαδηλώσεις, στο όνομα τάχα της «ήπιας καταστολής», που επεκτείνει τώρα η κυβέρνηση; Είτε με το γκλομπ, λοιπόν, είτε με τα δακρυγόνα, είτε με «αύρες» και «προληπτικά χτυπήματα» στο λαϊκό κίνημα, ο προσανατολισμός του κράτους της αστικής τάξης δεν αλλάζει...
Την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να «δώσει λύση» σε «χρονίζοντα προβλήματα της αγοράς εργασίας» και «να βελτιώσει το νομοθετικό πλαίσιο που διέπει τις εργασιακές σχέσεις» επανέλαβε ο υπουργός Εργασίας Κ. Χατζηδάκης, στη συνάντηση εργασίας που είχε με τη διοίκηση του Συνδέσμου Βιομηχανιών Ελλάδος, με θέμα τον «εκσυγχρονισμό» της αγοράς εργασίας, τη «διασφάλιση της απασχόλησης και των δικαιωμάτων των εργαζομένων» και τη «θέσπιση σύγχρονων μορφών απασχόλησης που ανταποκρίνονται στις ανάγκες της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης», ως «κύριες προϋποθέσεις για την ενδυνάμωση της παραγωγικής βάσης της χώρας». Από την πλευρά τους, οι εκπρόσωποι του ΣΒΕ συνέδεσαν άμεσα τη «διατήρηση των θέσεων εργασίας» με νέα προγράμματα επιδότησης των εργοδοτικών εισφορών στις επιχειρήσεις της μεταποίησης. Σε τίποτα πάντως δεν «καινοτομούν» πραγματικά η κυβέρνηση και οι επιχειρηματίες - εταίροι της: «Εκσυγχρονισμός» της αγοράς εργασίας σημαίνει διαρκείς προσαρμογές του εργατικού δυναμικού στις ανάγκες που γεννά για τις επιχειρήσεις η ορμητική είσοδος νέων τεχνολογικών επιτευγμάτων στην παραγωγή, ώστε να υπάρχει πάντα διαθέσιμο ένα ανακυκλώσιμο εργατικό δυναμικό, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της κερδοφορίας τους, σε συνθήκες απογείωσης της παραγωγικότητας, άρα και της εργασιακής εκμετάλλευσης. Το ίδιο παζλ συμπληρώνουν και οι «σύγχρονες μορφές απασχόλησης», με 10ωρη δουλειά και μισθό 200 ευρώ, ενώ στο ύψος τους παραμένουν οι εισφοροαπαλλαγές για την εργοδοσία, που μεταφράζονται σε νέα φοροαφαίμαξη για τον λαό, αλλά και νέες ανατροπές στα στραγγισμένα ταμεία. Κι όλα αυτά, πάντα στο όνομα της ...προστασίας της απασχόλησης!
1907 Πεθαίνει ο Ντμίτρι Ιβάνοβιτς Μεντελέγιεφ. Μεγάλος Ρώσος χημικός, που ανακάλυψε τον περιοδικό νόμο των χημικών στοιχείων.
1925 Με επικεφαλής το ΚΚΕ, τις Ενώσεις των Παλαιών Πολεμιστών και το Εργατικό Κέντρο, πραγματοποιήθηκε στα Τρίκαλα το μεγαλύτερο συλλαλητήριο μετά τον πόλεμο, με κύριο αίτημα την απαλλοτρίωση και αναδιανομή της γης. 4 εργάτες και 2 αγρότες έπεσαν νεκροί. Δεκάδες ήταν οι τραυματίες. Ο αγανακτισμένος λαός αντεπιτέθηκε και τελικά κατέλαβε τη Νομαρχία. Ακολούθησε ένα άγριο κύμα τρομοκρατίας και διώξεων.
1943 Λήγει η ηρωική μάχη του Στάλινγκραντ, που κράτησε 140 μέρες και έληξε με τη συντριβή της 6ης Γερμανικής Στρατιάς.
1947 Το βράδυ η Αθήνα «φωτίζεται» από μια επιγραφή που εμφανίζεται στη βορινή μετόπη της Ακρόπολης και γράφει: «Να φύγουν οι Αγγλοι»! Ηταν το αποτέλεσμα μιας παράτολμης επιχείρησης, που οργανώθηκε από το ΚΚΕ και αναπτέρωσε το φρόνημα του λαού.
1950 Πεθαίνει ο Ελληνας μαθηματικός Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής, από τους κορυφαίους της επιστήμης του παγκοσμίως.
1970 Πεθαίνει ο Μπέρτραντ Ράσελ, Αγγλος νομπελίστας μαθηματικός, φιλόσοφος και κοινωνιολόγος, που φυλακίστηκε δυο φορές επειδή ηγήθηκε στον αγώνα για τον πυρηνικό αφοπλισμό και αφιερώθηκε στην ανάπτυξη του φιλειρηνικού κινήματος.
1929 Οι μεταλλωρύχοι της Γαλλικής Εταιρείας του Λαυρίου κηρύσσουν απεργία με αίτημα αρχικά την αύξηση μισθών, που θα διαρκέσει 47 μέρες και θα αναδειχθεί σε μια από τις πιο μαχητικές απεργίες της περιόδου.
1936 Πεθαίνει ο στρατιωτικός και πολιτικός Γεώργιος Κονδύλης.
1962 Ο Νίκος Ζαχαριάδης ταχυδρομεί στην ελληνική πρεσβεία στη Μόσχα επιστολή που απευθυνόταν στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικείου Αθήνας και στην οποία έγραφε ανάμεσα σε άλλα: «Εφ' όσον ενάντιά μου εκκρεμούν κατηγορίες και εφόσον θα μου επιτραπεί, είμαι έτοιμος να γυρίσω στην Ελλάδα για να τις αντιμετωπίσω και ανατρέψω ακόμα μια φορά και μπροστά στην καραμανλική (ελληνική) δικαιοσύνη, για να επιβεβαιώσω ακόμα μια φορά την απόλυτη προσήλωσή μου στην υπόθεση του λαού που με γέννησε, ανέδειξε και μου 'δωσε την τιμή να με συγκαταλέξει στις γραμμές του σαν αγωνιστή του». Η επιστολή δεν έφτασε στον Ελληνα πρέσβη. Ετσι, στις 10/3 ο Ν. Ζαχαριάδης την παρέδωσε προσωπικά στον ίδιο. Στις 8/4/1962 του δόθηκε κατηγορηματικά αρνητική απάντηση.
1966 Μεγάλη συγκέντρωση της ΕΦΕΕ στα Προπύλαια με συνθήματα «1-1-4», «έξω οι χαφιέδες από τα πανεπιστήμια» κ.ά.
1977 Εφαρμόζεται η εγκύκλιος, σύμφωνα με την οποία όλα τα δημόσια έγγραφα στην Ελλάδα θα συντάσσονται πλέον στη Δημοτική.