ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Υποσιτισμός...

Γρηγοριάδης Κώστας

«Η διεθνής κοινότητα θα αποτύχει να εκπληρώσει το στόχο της για τη μείωση κατά το ήμισυ του υποσιτισμού σε ολόκληρο τον κόσμο έως το 2015 και μάλλον δε θα τον πετύχει ούτε έως το 2030», ανακοίνωσε ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO). Η Εκθεση δόθηκε στη δημοσιότητα, ενόψει της Συνόδου για τη Γη που θα γίνει στο Γιοχάνεσμπουργκ την ερχόμενη βδομάδα.

Βέβαια, «όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος», αλλά όσο κυριαρχεί το ιμπεριαλιστικό σύστημα, που «αναπνέει» ακριβώς από την εκμετάλλευση των λαών, τέτοιοι στόχοι δεν είναι δυνατόν, να επιτευχθούν. Αν δεν ταΐζουν αυταπάτες, κάνουν κάτι χειρότερο, προετοιμάζοντας τις ακόμα μεγαλύτερες ιμπεριαλιστικές διεισδύσεις στις φτωχές χώρες για να τις κάνουν φτωχότερες. Η προετοιμασία των λαών, να τινάξουν τις τανάλιες της εκμετάλλευσης από πάνω τους, θα ήταν το μόνο, που πραγματικά θα έπιανε τόπο. Μόνο, που αυτό πρέπει, να το κάνουν μόνοι τους. Δε γίνεται με αποφάσεις και μέτρα των ίδιων των θεσμών και οργάνων όπου κυριαρχούν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις...

Διαπιστεύσεις...

Διαπιστεύσεις για τις καλές τους προθέσεις έδωσαν προχτές στον υπουργό Μακεδονίας -Θράκης οι εκπρόσωποι των Ομοσπονδιών Αγροτικών Συλλόγων Θεσσαλονίκης. Εκριναν ως θετική την πρόταση Δρυ για διάλογο, επιχειρώντας να σπείρουν κι άλλες αυταπάτες στους αγρότες. Επίσης, οι μεν της ΣΥΔΑΣΕ (ΝΔ) καθησύχασαν την κυβέρνηση, πως οι αγρότες στα εγκαίνια της ΔΕΘ θα διαδηλώσουν χωρίς τρακτέρ. Και οι άλλοι, του κυβερνητικού μπλοκ, (ΓΕΣΑΣΕ), απείλησαν ότι θα πάρουν απόφαση για συλλαλητήριο αν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους έως τις 30 Αυγούστου. Ολοι τους, όμως, ετοιμάζονται να περιορίσουν τα αιτήματα στην καταβολή του 10δραχμου για την εξόφληση των βαμβακοπαραγωγών και την αποπληρωμή όσων παρέδωσαν την παραγωγή τους μέχρι την τελευταία ημέρα λειτουργίας των εκκοκκιστηρίων! Ούτε λέξη για τον κανονισμό της ΕΕ, πολύ περισσότερο για την ενδιάμεση αναθεώρηση της ΚΑΠ που θα ανοίξει το δρόμο για ακόμη μεγαλύτερη επίθεση σε βάρος της μικρομεσαίας αγροτιάς. Γι' αυτούς βλέπετε φταίει μόνο ο κακός ο υπουργός και όχι οι επιλογές της ΕΕ και οι εκάστοτε κυβερνητικές πολιτικές.

Τα μεγάλα λόγια,,,

Με αφορμή τη διεθνή διάσκεψη για το περιβάλλον που πρόκειται να πραγματοποιηθεί στο Γιοχάνεσμπουργκ, ο πρόεδρος του ΣΥΝ Ν. Κωνσταντόπουλος παραχώρησε χτες συνέντευξη Τύπου, σχετική με το θέμα. Εκεί, ειπώθηκαν πολλά. Και κανείς βέβαια δεν αντιλέγει στις διαπιστώσεις περί της εφιαλτικής κατάστασης που διαμορφώνεται παγκόσμια σε ό,τι αφορά στο περιβάλλον. Οπως και να το κάνουμε όμως, αυτήν δεν μπορεί κανείς να την αποδώσει γενικά και αόριστα στην «καταστροφική ανθρωπογενή δράση». Υπάρχουν ευθύνες και υπεύθυνοι. Κι ο μεγαλύτερος όλων ακούει στο όνομα ιμπεριαλισμός, μονοπώλια, κεφάλαιο, καπιταλιστικό κέρδος (έτσι κάπως νομίζουμε ότι επιστημονικά ονομάζονται...). Είναι αυτό το σύστημα λοιπόν, είναι το κυνήγι του κέρδους και της εξουσίας, που κατατρώνε σαν σαράκι τα θεμέλια της οικολογικής ισορροπίας στον πλανήτη. Ολα τ' άλλα είναι μάλλον «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε» και μια άδικη, το λιγότερο, όσο και αποπροσανατολιστική προσπάθεια συγκάλυψης των ενόχων και διάχυσης των ευθυνών...

... και οι καθαρές κουβέντες

Οσο για την πρόβλεψη του Ν. Κωνσταντόπουλου ότι τα ίδια και χειρότερα θα επαναλαμβάνονται αν δε ληφθούν μέτρα για έναν κόσμο διαφορετικό, που είναι εφικτός - όπως είπε, ακόμα παραμένουν αναπάντητα, πιστεύουμε, τα κρίσιμα και επίκαιρα ερωτήματα, όπως: ποιος κόσμος θα είναι αυτός, από ποιον και σε ποια κατεύθυνση θα ληφθούν μέτρα για το χτίσιμό του. Πώς θα γίνει αυτό εφικτό, σε ποια κατεύθυνση θα κινηθεί, ενάντια σε ποιον, τι θα καταργήσει και τι θα οικοδομήσει. Και εκτός αυτών, η λαϊκή πάλη και η κινητοποίηση των λαών σήμερα δεν πρέπει να αναπτυχθεί το λιγότερο σε αντιιμπεριαλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, δηλαδή σε αντίθεση και ρήξη με όλα αυτά που κατ' εξοχήν ευθύνονται για τις τεράστιες περιβαλλοντικές καταστροφές; Για όλα αυτά, χρειάζονται πλέον από όλους, καθαρές κουβέντες...

Κρίσεις «ημετέρων» εκπαιδευτικών

Η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών δρομολογείται πλέον «στα γεμάτα». Η αρχή γίνεται με την επιλογή αυτό τον καιρό εκπαιδευτικών στελεχών, διευθυντών για τα σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης καθώς και στελεχών διευθύνσεων και προϊσταμένων κατά βαθμίδα, ενώ οι περιφερειακοί διευθυντές εκπαίδευσης είναι διορισμένοι απευθείας από το υπουργείο Παιδείας. Μέσα από αυτή τη διαδικασία επιβεβαιώνονται οι ενστάσεις και οι αντιρρήσεις όλων εκείνων των αγωνιστικών δυνάμεων στο εκπαιδευτικό κίνημα και γενικότερα στο λαό, που από την πρώτη στιγμή ανέδειξαν ότι η προωθούμενη αξιολόγηση κάθε άλλο παρά προάγει την εκπαιδευτική διαδικασία.

Με βάση Προεδρικό Διάταγμα, που θεσπίστηκε μέσα στο 2002, οι υποψήφιοι γι' αυτές τις θέσεις κρίνονται με βάση αντικειμενικά μετρήσιμα κριτήρια και συνεκτιμώμενα, στα οποία περιλαμβάνονται το συγγραφικό έργο και επίσης η λεγόμενη συνέντευξη, που από το θεσμικό πλαίσιο αναδεικνύεται σε κυρίαρχο κριτήριο. Εκεί, λοιπόν, είναι που ανοίγει ο δρόμος για την κρίση κατά το δοκούν από τις επιτροπές και για την προώθηση «ημετέρων», όπως δείχνουν τα μέχρι στιγμής στοιχεία. Χαρακτηριστική, αλλά όχι μοναδική, περίπτωση είναι αυτή του καταξιωμένου δασκάλου και διευθυντή δημοτικού σχολείου της Χίου για πολλά χρόνια και δραστήριου κομμουνιστή και αγωνιστή, που δεν επιλέχτηκε, ενώ υπάρχουν και πολλές ενδείξεις για «μαγειρέματα» αποτελεσμάτων (μέσω της διαδικασίας της συνέντευξης) από επιτροπές και σ' άλλες περιοχές της χώρας.

Στόχος είναι η προώθηση «ημετέρων», δηλαδή ανθρώπων που θα συμμορφώνονται «προς τας υποδείξεις», θα εφαρμόζουν απαρέγκλιτα την κυβερνητική αντιλαϊκή πολιτική, η οποία έχει οδηγήσει την Παιδεία στα χάλια που υπάρχουν σήμερα. Στη δήθεν δημόσια Παιδεία, που απομυζά το λαϊκό εισόδημα, σε αυτή που ξεχωρίζει τους μαθητές σε «προνομιούχους» των ενιαίων λυκείων και «απόκληρους» των ΤΕΕ. Στη «μαύρη λίστα» μπαίνουν κυρίως οι «ενοχλητικές» φωνές, οι αγωνιστές εκπαιδευτικοί, που στάθηκαν δίπλα στους αγωνιζόμενους μαθητές ενάντια στους νόμους- λαιμητόμους της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, που πρωτοστάτησαν στην πάλη για ουσιαστικές αλλαγές στην Παιδεία, ώστε αυτή να υπηρετεί τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.

Η αξιολόγηση που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση, τα στελέχη που θέλει να διαμορφώσει, οδηγούν σε έναν μηχανισμό απόλυτης χειραγώγησης της εκπαίδευσης, όπου θα κυριαρχεί ο φόβος και η επιβολή από τον προϊστάμενο στον υφιστάμενο. Αυτό που θα κρίνεται δε θα είναι η παιδαγωγική επάρκεια και η δημιουργικότητα αλλά, κυρίως, ο βαθμός υποταγής στην εφαρμοζόμενη πολιτική. Αυτή η αυταρχική ταξική λογική, που είναι αναμενόμενη αφού η εκπαίδευση ποτέ δεν έπαψε να είναι ιμάντας αναπαραγωγής του συστήματος, δεν αφορά μόνο τους λειτουργούς της εκπαίδευσης που την υφίστανται άμεσα. Τα λαϊκά στρώματα πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους, άλλωστε βιώνουν τη σκληρή πραγματικότητα της Παιδείας μέσα από τον «Γολγοθά» των παιδιών τους, και να διεκδικήσουν ριζικές αλλαγές στην κοινωνία και στην εκπαίδευση.

Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Εμπαιγμός

Γρηγοριάδης Κώστας

ΑΥΤΟ πια κι αν είναι εμπαιγμός! Ο πρωθυπουργός κάλεσε από το Υπουργικό Συμβούλιο σε διάλογο τους αγρότες προκειμένου, λέει, να τους εξηγήσει ο Γιώργος Δρυς ποια είναι η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τη Γεωργία.

Λέτε να έχουν ανάγκη ενημέρωσης και εξηγήσεων; Δηλαδή, δε γνωρίζουν αυτοί ποια είναι η πολιτική της ΕΕ; Δεν τη βλέπουν στις τιμές των προϊόντων, στις επιδοτήσεις και στις καταστροφές που υφίστανται;

Με κάτι τέτοια άραγε προσπαθεί η κυβέρνηση να πείσει για τις θέσεις της; Μάλλον πρόκειται για εξ ορισμού αποτυχημένο εγχείρημα. Αφήστε που ταιριάζει πλέον γάντι η ρήση «έλα παππού μου να σου δείξω τα αμπελοχώραφα σου».

ΦΑΙΝΕΤΑΙ όμως ότι οι υπουργοί της κυβέρνησης ανταγωνίζονται σε υποκρισία. Ο Χριστοδουλάκης θέλει, λέει, τώρα μέτωπο με τους καταναλωτές προκειμένου να παταχτεί η ακρίβεια.

Αραγε όταν έπαιρνε τα μέτρα που οδήγησαν στην ακρίβεια και άφηνε την αγορά στο έλεος του ανταγωνισμού ζήτησε τη γνώμη των καταναλωτών, δηλαδή όλων μας; Ρώτησε κανέναν για να κάνει όσα έκανε και αυτός και ο προκάτοχός του;

Αυτά την ίδια ώρα που ως απάντηση στην αύξηση του πληθωρισμού το υπουργείο Οικονομίας ετοιμάζει έναν προϋπολογισμό ανύπαρκτων αυξήσεων στην εισοδηματική πολιτική και «συγκράτησης» των μισθών εν γένει. Μήπως θέλει και εδώ «μέτωπο» ο Χριστοδουλάκης;

Γρηγοριάδης Κώστας

Το συμπέρασμα είναι πως ό,τι κι αν κάνει η αγορά, ό,τι κι αν συμβαίνει με τις τιμές, στο τέλος ο καταναλωτής και ο μικροέμπορος το πληρώνει και ουδείς άλλος: Αν ανέβει ο πληθωρισμός πέφτουν οι μισθοί για να τον ρίξουμε, αν πέσει ο πληθωρισμός τότε δεν υπάρχει λόγος να δοθούν αυξήσεις. Εκπληκτικό σκεπτικό, δε βρίσκετε;

Αλληλεγγύη...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ισως να μην το παρατήρησαν πολλοί, αλλά αν το προσέξει κανείς θα του κάνει εντύπωση. Αναφερόμαστε στις εικόνες της τηλεόρασης που δείχνουν εκατοντάδες πολίτες σε πόλεις της Ανατολικής Γερμανίας να συνεργάζονται συμμετέχοντας στην προσπάθεια για την αντιμετώπιση των κινδύνων και για την αποκατάσταση των ζημιών που προκάλεσαν οι καταστροφικές πλημμύρες. Μπορεί να κάνουμε λάθος, αλλά δεν είδαμε ίδιες εικόνες στην υπόλοιπη Γερμανία - τη Δυτική - ούτε στην Αυστρία, όπου, επίσης, είχαμε τεράστιους κινδύνους και καταστροφές από πλημμύρες. Να είναι τυχαίο, ή μήπως η ανάπτυξη της αλληλοβοήθειας και της κοινωνικής αλληλεγγύης ανάμεσα στους πολίτες της Ανατολικής Γερμανίας έχει να κάνει και με το σοσιαλιστικό παρελθόν της περιοχής;

Τι ξέρει ή δεν ξέρει ο Ξηρός;

Από το πρωτοσέλιδό του κιόλας «Το Βήμα» χτες, μας διαβεβαιώνει ότι «τα είπε όλα ο Σάββας Ξηρός και πως επιμένει (ο Ξηρός) ότι, οι Γιωτόπουλος και Κουφοντίνας δεν έχουν σχέση με μυστικές υπηρεσίες»!!! Συνάδελφος που διάβασε το κείμενο αρκέστηκε σε δύο απλές και λογικές παρατηρήσεις: Πρώτον, ότι οι διαβεβαιώσεις του δεν έχουν καμιά αξία, αφού αν οι προαναφερθέντες είχαν σχέση με τις μυστικές υπηρεσίες, είναι φυσικό οι υπόλοιποι της παρέας να μην το ξέρουν. Γιατί, αν δούλευαν για λογαριασμό μυστικών υπηρεσιών, δεν είναι δυνατόν να το ξέρει ο Ξηρός. Η μόνη περίπτωση που η διαβεβαίωση του Ξηρού έχει κάποια αξία, είναι μόνο αν ο ίδιος ήταν άνθρωπος των μυστικών υπηρεσιών και άρα να γνωρίζει από πρώτο χέρι ότι οι άλλοι δύο δεν έχουν καμιά σχέση. `Η μήπως δεν είναι έτσι, παπαγαλάκια μου;

«Ξεκαρδίζονται» στα γέλια...

Ηταν τόσο απλό -κάτι σαν το «αυγό του Κολόμβου»- κι όμως κανείς δεν είχε σκεφτεί ότι για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της ανεργίας, που πλήττει τα λαϊκά νοικοκυριά, δε χρειαζόταν παρά μια κυβερνητική προτροπή προς τους καταναλωτές να μποϊκοτάρουν τα ακριβά προϊόντα. Το σκέφτηκαν και το έκαναν οι Χριστοδουλάκης - Τσοχατζόπουλος, (το νέο «τρομερό δίδυμο» της κυβέρνησης, που συνδυάζει αρμονικά την «εκσυγχρονιστική εφευρετικότητα», με την «παπανδρεϊκή λαϊκότητα») και, από τούδε και στο εξής, «τρέμετε κερδοσκόποι»! Κι ας λένε μερικοί κακεντρεχείς και «άπιστοι Θωμάδες» ότι η κυβερνητική προτροπή για καταναλωτικό μποϊκοτάζ στην ακρίβεια έχει προκαλέσει τα «ξεκαρδιστικά γέλια» των κάθε λογής απατεώνων, που δρουν ασύδοτα και κερδοσκοπούν νομίμως στην «ελεύθερη» αγορά...

«Ποντίκι» του 1896

Με ένα φύλλο αλλιώτικο από τ' άλλα κυκλοφόρησε χτες «Το Ποντίκι». Είναι ολόκληρο αφιερωμένο στους ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ 1896, με περιγραφές, στοιχεία, ρεπορτάζ, σχόλια, φωτογραφίες, ακόμα και ωδές! Κι όλα αυτά από μεγάλα ονόματα της εποχής, όπως ο Κωστής Παλαμάς, ο Παύλος Νιρβάνας, ο Αργ. Εφταλιώτης, ο Κ. Αννινος και άλλοι. Το υλικό της έκδοσης είναι ολόκληρο παρμένο από το λεύκωμα «η Ελλάς κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896» το οποίο πρωτοκυκλοφόρησε την ίδια χρονιά που έγιναν οι αγώνες και το οποίο ανατυπώθηκε και κυκλοφορεί ήδη από «Το Ποντίκι».

Μαζί με το ενδιαφέρον αυτό φύλλο της εφημερίδας, λάβαμε με χαρά κι ένα επίκαιρο βιβλίο του Βρετανού συγγραφέα και δημοσιογράφου Patrick Seale (Πάτρικ Σίλι) για τον Αμπού Νιντάλ, που κυκλοφορεί επίσης από τις εκδόσεις «ΠΟΝΤΙΚΙ».

Η κερδοσκοπία

Ο Ν. Χριστοδουλάκης σε ρόλο σύγχρονου Ιανού, ή μήπως έχουμε να κάνουμε με την περίπτωση φθηνού δημαγωγού, ο οποίος απλώς επιχειρεί να εξαπατήσει την κοινή γνώμη για τις όντως τεράστιες ευθύνες που έχει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στο θέμα της ακρίβειας; Μήπως η πολιτική της αντιστρατεύεται τις επιδιώξεις του κεφαλαίου; Αυτή δεν είναι που ενισχύει την «ελεύθερη αγορά» γιατί αυτό απαιτούν οι μεγαλοεπιχειρηματίες;

Τι θα μπορούσε να σκεφτεί ο Ελληνας πολίτης που άκουσε τον νεοφιλελεύθερο υπουργό του ΠΑΣΟΚ, με ύφος πολέμαρχου, να επιτίθεται κατά των κερδοσκοπικών επιχειρηματικών κυκλωμάτων (λες και το κεφάλαιο μπορεί να είναι και μη κερδοσκοπικό), να απειλεί ότι θα δημοσιοποιήσει λίστες με ονόματα επιχειρήσεων που υπερτιμολογούν τα εμπορεύματά τους και να καλεί τους πολίτες σε μποϊκοτάζ... Ο κ. Χριστοδουλάκης σε ρόλο αρχαγγέλου (Μιχαήλ, Γαβριήλ, δεν έχει σημασία) με την πύρινη ρομφαία ανά χείρας να απειλεί τους κερδοσκόπους που λεηλατούν τα λαϊκά εισοδήματα... Μα πρόκειται για υποκρισία χειρίστου είδους, για κακόγουστη φάρσα, που δεν πείθει κανέναν. Η κυβέρνηση του κεφαλαίου, ο υπουργός του κεφαλαίου, να κατηγορεί το κεφάλαιο για κερδοσκοπία...

Φυσικά, η κερδοσκοπία είναι πάντα στο αίμα του κεφαλαίου, αποκτώντας ακόμα πιο επιθετική και αχαλίνωτη μορφή σε συνθήκες όπου τα πάντα είναι υποταγμένα στο δόγμα της ...«ελεύθερης αγοράς». Τι όμως σημαίνει στην πράξη αυτή η ελευθερία; Είναι η θεσμοθετημένη ελευθερία του κεφαλαίου, σε μια περίοδο μάλιστα που η τιμή της εργατικής δύναμης συμπιέζεται ασφυκτικά, να λεηλατεί τους εργαζόμενους-καταναλωτές μέσα από τις συνεχείς και αυθαίρετες αυξήσεις των τιμών. Αλλά το ίδιο ισχύει, βεβαίως, με κάθε μορφή διαχείρισης του καπιταλισμού, αφού η πολιτική των κυβερνήσεών του επιδιώκει πάντα να διευκολύνει την κερδοφορία του.

Δεν είναι βεβαίως η πρώτη φορά που, τα τελευταία χρόνια, βρισκόμαστε μπροστά σε κερδοσκοπικές επιθέσεις από την πλευρά του εμποροβιομηχανικού κεφαλαίου, το οποίο ελέγχει την αγορά. Το ίδιο γίνεται πάντα. Το Μάρτη του 1998, αμέσως μετά την υποτίμηση της δραχμής. Το 1999, το έτος όπου υπογράφηκαν οι «συμφωνίες κυρίων» - άλλη υποκρισία κι αυτή. Κατά την πρόσφατη ενεργειακή κρίση, που αποτέλεσε μια βολική δικαιολογία για το πετρελαϊκό κύκλωμα να διατηρεί σε υψηλά επίπεδα τις τιμές των καυσίμων και να κερδοσκοπεί ασύστολα, αλλά και για τις άλλες επιχειρήσεις να αυξάνουν τις τιμές στο όνομα των υψηλών τιμολογίων των καυσίμων. Με αφορμή τις ιδιωτικοποιήσεις των ΔΕΚΟ, μια πορεία που συνοδεύτηκε με μεγάλη άνοδο των τιμολογίων τους. Και, τέλος, με τη διαδικασία εισαγωγής του ευρώ, που αποδείχτηκε μια πρώτης τάξης ευκαιρία στους επιχειρηματίες να κάνουν όργια σε βάρος των απροστάτευτων εργαζομένων. Οι κήνσορες του «μποϊκοτάζ» θα πρέπει να μας εξηγήσουν, με βάση ποια λογική το μπουκαλάκι του νερού, που είχε 50 δραχμές, πουλιέται σήμερα σε τιμές που ξεπερνούν και το 1 ευρώ (340 δρχ.); Ποιος το επιτρέπει; Ποιος είναι κυβέρνηση;

Η κερδοσκοπία δεν είναι ...φυσικό φαινόμενο. Η κερδοσκοπία έχει ονοματεπώνυμο (τους επιχειρηματίες), έχει προστάτες (το πολιτικό σύστημα). Ενάντια σε αυτούς θα πρέπει να στρέψουν την οργή τους οι εργαζόμενοι.