Οπως είναι γνωστό, οι αυξήσεις αυτές προδιαγράφονταν από το νόμο 2744 του 1999, με τον οποίο η κυβέρνηση άρχισε τη μετοχοποίηση - ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ. Τότε, μάλιστα, είχε ανακοινωθεί από την ΕΥΔΑΠ ότι η τιμή του νερού για την ενίσχυση των Δήμων από 65 δρχ. το κυβικό που ήταν, θα αυξανόταν σταδιακά μέχρι το 2004, για να φτάσει το χαμηλότερο τιμολόγιο των οικιακών καταναλωτών, δηλαδή θα σημείωνε μια συνολική αύξηση γύρω στο 200% σε τέσσερα χρόνια. Τότε, η ΤΕΔΚΝΑ ουδεμία αντίδραση εκδήλωσε, ούτε για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ, ούτε για την παράλογη αύξηση των τιμολογίων.
Και τώρα, όμως, που θυμήθηκε να κινητοποιηθεί, δε στρέφεται κατά της κυβέρνησης, που δρομολόγησε την ιδιωτικοποίηση και τα τιμολόγια - φωτιά, αλλά ζητά να παραιτηθεί ο πρόεδρος της ΕΥΔΑΠ Ε. Τζέλλας, ο οποίος απλώς υλοποιεί αυτήν την πολιτική.
Κλασική εφαρμογή της παροιμίας «αντί για το γάιδαρο, χτυπάει το σαμάρι»...
Πάνω από 1,2 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη μας επιβιώνουν -τρόπος του λέγειν, δηλαδή- με ένα δολάριο τη μέρα, ενώ άλλο ένα δισεκατομμύριο βρίσκονται στην ...ευχάριστη θέση, να διαθέτουν άλλο ένα. Θυμηθήκαμε τα τραγικά αυτά στοιχεία, όπως και πολλά ακόμη παρόμοια και ενδεικτικά της παγκόσμιας φτώχειας και εξαθλίωσης, καθώς διαβάζαμε μια είδηση, που μετέδωσαν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία. Σύμφωνα, με την είδηση αυτή, λοιπόν, «το δώρο της Αθήνας Ωνάση στο σύντροφό της είναι μια αγελάδα, αξίας 320 χιλιάδων δολαρίων».
Πέρα απ' όλα τ' άλλα, πάντως, μας έμεινε και μια απορία: Τι αγελάδα ήταν αυτή, που κόστισε περίπου 120 εκατομμύρια δραχμές..;
«Καλά», έλεγαν οι σχετικές πληροφορίες, ότι κινήθηκε η δημόσια εγγραφή για την τρίτη φάση ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ. Οι εργαζόμενοι - σημείωναν τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης - έσπευσαν να αγοράσουν μετοχές της Επιχείρησης, να γίνουν μέτοχοι και αυτοί σε μια ΔΕΗ που αποκτά νέα... δυναμική, ξεδιπλώνει πρωτοβουλίες σε νέους χώρους κλπ., κλπ. Την ίδια ώρα, στο Αλιβέρι, ένας ακόμη εργαζόμενος άφηνε την τελευταία του πνοή στην καμινάδα της ΔΕΗ, και τρεις ακόμη συνάδελφοί του ευτυχώς... τραυματίστηκαν. «Διενεργείται έρευνα για τα αίτια του δυστυχήματος, αλλά ακόμα δεν ξέρουμε το τι ακριβώς έγινε. Ηταν να γίνει....» μας είπαν από τη ΔΕΗ!
Ε, όχι, δεν ήταν να γίνει, διότι εάν είχαν ληφθεί τα απαραίτητα μέτρα, δε θα γινόταν. Οπως δε θα είχαν γίνει και άλλα πολλά θανατηφόρα ατυχήματα στη ΔΕΗ. Αλλά μπρος στα κέρδη που πρέπει να μοιραστούν στους ιδιώτες - μετόχους της επιχείρησης, δεν περισσεύει ούτε δραχμή για τη λήψη μέτρων προστασίας. Αρκεί, που πάει καλά η ιδιωτικοποίηση...
Απ' όλα έχει -σύμφωνα με όσα έχουν γίνει μέχρι τώρα γνωστά από σχετική ερώτηση βουλευτή της ΝΔ στη Βουλή- η υπόθεση της προμήθειας ρωσικών αυτοκινούμενων αντιαεροπορικών πυραυλικών συστημάτων μικρού βεληνεκούς (Tor - M1) από τη χώρα μας. Μίζες, υπερκοστολογήσεις, καταχρήσεις, οφ σορ εταιρίες, καταθέσεις σε φορολογικούς παραδείσους του μεγάλου κεφαλαίου, περίεργες τράπεζες, εισαγγελικές έρευνες, ανταγωνισμούς πολυεθνικών, ακόμη και δολοφονίες. Πράγματι, η ιστορία φαίνεται πως διαθέτει όλα τα απαραίτητα στοιχεία μιας σύγχρονης και σύμφωνης με τους νόμους της αγοράς και της «παγκοσμιοποίησης» αγοραπωλησίας οπλικών συστημάτων. Και μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία ότι και οι άλλες αγοραπωλησίες -ιδιαίτερα αυτές των εξοπλισμών- περιέχουν πολλά από τα παραπάνω στοιχεία. Οι νόμοι της αγοράς και η λεγόμενη «παγκοσμιοποίηση», το ανελέητο κυνηγητό του κέρδους και ο άγριος ανταγωνισμός μεταξύ των πολυεθνικών, κλπ., κλπ., μετατρέπουν καθημερινά το σύγχρονο καπιταλισμό ολοένα και περισσότερο σε μια πραγματική ζούγκλα.
Εκτός πια αν η ...υπαρξιακή ουσία της κυβέρνησης είναι παρόμοια με αυτήν της Αγιας Τριάδας, οπότε είναι «ενιαία και αδιαίρετη» με τους εκπροσώπους του οργανισμού Λαμπράκη και, ταυτοχρόνως, διαφορετική.
Οπως και να έχει πάντως και όποια κι αν είναι η κατάληξη, ο κόσμος που άκουσε και είδε γι' αυτήν την ιστορία έχει βγάλει μια και καλή τα συμπεράσματά του για τις αιτίες και τη βάση της όλης φασαρίας.
ΣΤΟ «ΡΑΒΕ ΞΗΛΩΝΕ» θα το ρίξει η κυβέρνηση στο χώρο της Υγείας και μας το ξεκαθάρισαν βέβαια, με τη χτεσινή συνέντευξη Τύπου που έδωσαν οι υπουργοί Υγείας και Εργασίας, για να μας πουν - ανάμεσα σε άλλα - ότι εντάσσουν κατά κάποιο τρόπο στο ΕΣΥ τα πολυιατρεία του ΙΚΑ...
Θεωρούν μήπως ότι οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ έχουν τόσο καλή περίθαλψη και υπάρχει τέτοια άνεση στα 330 πολυιατρεία, ώστε μπορούν να εξυπηρετήσουν περισσότερο κόσμο;
`Η, μήπως, πάλι πιστεύουν ότι κάτι τέτοιο χρειαζόταν το (κατ' ευφημισμόν) ΕΣΥ, προκειμένου να μπορέσει να αντεπεξέλθει στις ανάγκες των ασθενών;
ΜΟΝΟ ΓΙΑ καλό δεν πήγε χτες στο υπουργείο Αμυνας ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, λόρδος Ρόμπερτσον. Προφανώς, για να μοιράσει τη «δουλιά», που συνεπάγονται τα αμερικανικά σχέδια σε Ιράκ και Αφγανιστάν ήρθε (στην Ελλάδα ως μέλος του ΝΑΤΟ, εννοείται).
Αλλωστε, και το αίτημα για ελληνικά ελικόπτερα στο Αφγανιστάν που φέρεται ότι αρνήθηκε ο Γιάννος Παπαντωνίου σ' αυτήν την κατεύθυνση κινείται. Ομως, θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε και σε ποια αιτήματα είπαν «ναι».
Δεν ξέρουμε ποιοι συγκεκριμένα ευθύνονται για το προαναφερόμενο ανοσιούργημα. Η διοίκηση όμως της Πανευρυτανικής Ενωσης, που έχει την ευθύνη του περιοδικού, έχει την ελάχιστη υποχρέωση να αποκαταστήσει την αλήθεια στο επόμενο τεύχος.
Μπορεί οι μισθοφόροι στρατιώτες που σκοτώνονται στο Ιράκ να είναι ήδη εκατοντάδες, αλλά η κυβέρνηση Μπους έχει φροντίσει να μη φτάνει τίποτα στο αμερικανικό λαό. Εχει απαγορεύσει όχι μόνο τη μετάδοση εικόνων από τα φέρετρα που φτάνουν στις ΗΠΑ, αλλά και την ειδησεογραφική κάλυψη! Ηδη από το Μάρτη, τις παραμονές του πολέμου στο Ιράκ, είχε σταλεί σε αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις σχετική οδηγία από το Πεντάγωνο: «Δε θα γίνουν τελετές άφιξης νεκρών ή κάλυψη των σκηνών αυτών από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης». Εχει αποδειχτεί, βέβαια, ότι στις ΗΠΑ τα μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα έχουν ντυθεί στο χακί, στο πλευρό της κυβέρνησης Μπους στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας». Το ερώτημα είναι τι θα κάνουν, αν το Ιράκ γίνει Βιετνάμ και τα πτώματα που φτάνουν στις ΗΠΑ θα είναι χιλιάδες...
Αστραψε και βρόντηξε ο Θ. Αναστασιάδης προχτές στην εκπομπή του από το ραδιόφωνο. Τα έβαλε με όλους τους απεργούς, ιδιαίτερα του δημοσίου τομέα, που τον ...βασανίζουν και τον ...ταλαιπωρούν, που αμείβονται πλουσιοπάροχα, που έχουν καπαρωμένες τις «θεσούλες» τους (σε αντιδιαστολή με τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, που δεν τολμούν να κουνηθούν)... Είπε και άλλα πολλά, εκεί όμως που στάθηκε με έναν «ιδιαίτερο» τρόπο ήταν απέναντι στους εργαζόμενους στην Καθαριότητα. Τι «αλητάμπουρες» τούς ανέβαζε, τι «αλήτες» τούς κατέβαζε. Από τα «βρώμικα κυκλώματα» και τις «μαφίες» μόνον η «πολιτική επιστράτευση» θα μας σώσει! Φυσικά, δε χρειάζεται ν' απαντήσει κανείς στον οχετό του Θ. Α. κι ας είναι η δική του βρώμα μεγαλύτερη από των σκουπιδιών που δημιουργεί η πολιτική της κυβέρνησης. Ας είναι όμως όλοι σίγουροι: Οι λαϊκοί αγώνες θα αφανίσουν όλα τα «σκουπίδια».
Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε η Ενωση Καταναλωτών Ελλάδας και έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα, μια τετραμελής οικογένεια, μέσου οικονομικού επιπέδου, για να τα φέρει βόλτα στοιχειωδώς, κάνοντας μόνο τα εντελώς απαραίτητα έξοδα, χωρίς έκτακτες ανάγκες, ούτε καν αγορές για ρούχα και παπούτσια, χρειάζεται ένα ποσό της τάξης των 2.141 ευρώ το μήνα.
Δε γνωρίζουμε, βέβαια, τα κριτήρια βάσει των οποίων συντάχθηκε η σχετική έρευνα. Το ποσό, πάντως, δε φαίνεται υπερβολικό, όταν κανείς λογαριάσει τα απαιτούμενα χρήματα, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες. Ετσι ή αλλιώς, όμως, το προαναφερόμενο ποσό είναι αρκετά μεγαλύτερο από τα μηνιάτικα έσοδα ενός μεγάλου μέρους των λαϊκών οικογενειών, που αγωνίζονται για να τα βγάλουν πέρα. Κι αυτό δε χρειάζεται έρευνες για να στηριχτεί. Αλλο πράγμα χρειάζεται. Αντίσταση και αγώνας ενάντια στην πολιτική που διαιωνίζει τη λιτότητα και κάνει τους εργαζόμενους να βαρυγκωμούν από τις συνέπειες των αντιλαϊκών μέτρων...
Αφού, λοιπόν, διακήρυξαν την πίστη τους στο κοινό «όραμα» της ΕΕ των τραπεζιτών, των πολυεθνικών, της καταστολής και των επεμβάσεων, αναλώθηκαν στη συνέχεια σε μια αντιπαράθεση για το ποιος είναι ο καλύτερος, πιο αποτελεσματικός, διαχειριστής αυτής της πολιτικής. Γι' αυτούς η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι μονόδρομος.
Η επιλογή της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν είναι μια οποιαδήποτε πολιτική επιλογή, είναι μια θέση κεφαλαιώδους σημασίας αφού μ' αυτήν συναρτώνται όλες οι άλλες θέσεις στα επιμέρους ζητήματα. «Αν συμφωνείς με την Ευρωπαϊκή Ενωση - όχι γενικά με την Ευρώπη και την ευρωπαϊκή συνεργασία - με τα Ευρωσυντάγματα, όση κριτική και αν κάνεις, αυτή η κριτική δεν μπορεί να πιάσει τόπο από τη στιγμή που δέχεσαι ότι στην κοινωνία το κουμάντο το κάνει το μεγάλο κεφάλαιο», τόνισε η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, κατά τη διάρκεια της ομιλίας της στη Βουλή.
Επομένως, οι λαοί πρέπει να ορθώσουν μέτωπα πάλης, όχι κατά της διαχείρισης που ασκείται στην ΕΕ, αλλά κατά της στρατηγικής της ΕΕ. Και αυτά τα μέτωπα πάλης πρέπει να έχουν αποτελέσματα σε αλλαγή συσχετισμού σε εθνικό επίπεδο. Και οι εκλογές πρέπει να γίνουν ένα τέτοιο μέτωπο.