Παρασκευή 24 Οχτώβρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Η ΤΕΔΚΝΑ, το νερό και το ... σαμάρι

Γρηγοριάδης Κώστας

Η Τοπική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων Αττικής (ΤΕΔΚΝΑ), μετά από αρκετή καθυστέρηση αντέδρασε προχτές στην αύξηση, που φτάνει το 120% την τελευταία τριετία στο νερό, με το οποίο ενισχύονται τα δίκτυα πολλών δήμων της Αττικής από την ΕΥΔΑΠ.

Οπως είναι γνωστό, οι αυξήσεις αυτές προδιαγράφονταν από το νόμο 2744 του 1999, με τον οποίο η κυβέρνηση άρχισε τη μετοχοποίηση - ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ. Τότε, μάλιστα, είχε ανακοινωθεί από την ΕΥΔΑΠ ότι η τιμή του νερού για την ενίσχυση των Δήμων από 65 δρχ. το κυβικό που ήταν, θα αυξανόταν σταδιακά μέχρι το 2004, για να φτάσει το χαμηλότερο τιμολόγιο των οικιακών καταναλωτών, δηλαδή θα σημείωνε μια συνολική αύξηση γύρω στο 200% σε τέσσερα χρόνια. Τότε, η ΤΕΔΚΝΑ ουδεμία αντίδραση εκδήλωσε, ούτε για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ, ούτε για την παράλογη αύξηση των τιμολογίων.

Και τώρα, όμως, που θυμήθηκε να κινητοποιηθεί, δε στρέφεται κατά της κυβέρνησης, που δρομολόγησε την ιδιωτικοποίηση και τα τιμολόγια - φωτιά, αλλά ζητά να παραιτηθεί ο πρόεδρος της ΕΥΔΑΠ Ε. Τζέλλας, ο οποίος απλώς υλοποιεί αυτήν την πολιτική.

Κλασική εφαρμογή της παροιμίας «αντί για το γάιδαρο, χτυπάει το σαμάρι»...

Το δώρο...

Πάνω από 1,2 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη μας επιβιώνουν -τρόπος του λέγειν, δηλαδή- με ένα δολάριο τη μέρα, ενώ άλλο ένα δισεκατομμύριο βρίσκονται στην ...ευχάριστη θέση, να διαθέτουν άλλο ένα. Θυμηθήκαμε τα τραγικά αυτά στοιχεία, όπως και πολλά ακόμη παρόμοια και ενδεικτικά της παγκόσμιας φτώχειας και εξαθλίωσης, καθώς διαβάζαμε μια είδηση, που μετέδωσαν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία. Σύμφωνα, με την είδηση αυτή, λοιπόν, «το δώρο της Αθήνας Ωνάση στο σύντροφό της είναι μια αγελάδα, αξίας 320 χιλιάδων δολαρίων».

Πέρα απ' όλα τ' άλλα, πάντως, μας έμεινε και μια απορία: Τι αγελάδα ήταν αυτή, που κόστισε περίπου 120 εκατομμύρια δραχμές..;

Ε, δεν ήταν γραφτό να γίνει!

«Καλά», έλεγαν οι σχετικές πληροφορίες, ότι κινήθηκε η δημόσια εγγραφή για την τρίτη φάση ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ. Οι εργαζόμενοι - σημείωναν τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης - έσπευσαν να αγοράσουν μετοχές της Επιχείρησης, να γίνουν μέτοχοι και αυτοί σε μια ΔΕΗ που αποκτά νέα... δυναμική, ξεδιπλώνει πρωτοβουλίες σε νέους χώρους κλπ., κλπ. Την ίδια ώρα, στο Αλιβέρι, ένας ακόμη εργαζόμενος άφηνε την τελευταία του πνοή στην καμινάδα της ΔΕΗ, και τρεις ακόμη συνάδελφοί του ευτυχώς... τραυματίστηκαν. «Διενεργείται έρευνα για τα αίτια του δυστυχήματος, αλλά ακόμα δεν ξέρουμε το τι ακριβώς έγινε. Ηταν να γίνει....» μας είπαν από τη ΔΕΗ!

Ε, όχι, δεν ήταν να γίνει, διότι εάν είχαν ληφθεί τα απαραίτητα μέτρα, δε θα γινόταν. Οπως δε θα είχαν γίνει και άλλα πολλά θανατηφόρα ατυχήματα στη ΔΕΗ. Αλλά μπρος στα κέρδη που πρέπει να μοιραστούν στους ιδιώτες - μετόχους της επιχείρησης, δεν περισσεύει ούτε δραχμή για τη λήψη μέτρων προστασίας. Αρκεί, που πάει καλά η ιδιωτικοποίηση...

Η ζούγκλα

Απ' όλα έχει -σύμφωνα με όσα έχουν γίνει μέχρι τώρα γνωστά από σχετική ερώτηση βουλευτή της ΝΔ στη Βουλή- η υπόθεση της προμήθειας ρωσικών αυτοκινούμενων αντιαεροπορικών πυραυλικών συστημάτων μικρού βεληνεκούς (Tor - M1) από τη χώρα μας. Μίζες, υπερκοστολογήσεις, καταχρήσεις, οφ σορ εταιρίες, καταθέσεις σε φορολογικούς παραδείσους του μεγάλου κεφαλαίου, περίεργες τράπεζες, εισαγγελικές έρευνες, ανταγωνισμούς πολυεθνικών, ακόμη και δολοφονίες. Πράγματι, η ιστορία φαίνεται πως διαθέτει όλα τα απαραίτητα στοιχεία μιας σύγχρονης και σύμφωνης με τους νόμους της αγοράς και της «παγκοσμιοποίησης» αγοραπωλησίας οπλικών συστημάτων. Και μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία ότι και οι άλλες αγοραπωλησίες -ιδιαίτερα αυτές των εξοπλισμών- περιέχουν πολλά από τα παραπάνω στοιχεία. Οι νόμοι της αγοράς και η λεγόμενη «παγκοσμιοποίηση», το ανελέητο κυνηγητό του κέρδους και ο άγριος ανταγωνισμός μεταξύ των πολυεθνικών, κλπ., κλπ., μετατρέπουν καθημερινά το σύγχρονο καπιταλισμό ολοένα και περισσότερο σε μια πραγματική ζούγκλα.

«Αξιοποίηση» το ξεπούλημα...

Η λέξη «θεομπαίχτες» είναι πολύ αδύνατη, για να χαρακτηρίσει κανείς τη διάσταση ανάμεσα στα «λόγια» και τα «έργα» των στελεχών του ΠΑΣΟΚ που κατέχουν πόστο στην κυβέρνηση ή στο Κίνημα. Στα 20 περίπου χρόνια κυβερνητικής εξουσίας, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έχει καταφέρει να αλλοιώσει πλήρως βασικές έννοιες της ελληνικής γλώσσας και να διαμορφώσει ένα νέο «λεξιλόγιο». Και να θέλεις να παραβλέψεις τις αξιόλογες επιδόσεις των ΠΑΣΟΚων στη «μετάλλαξη» της ελληνικής γλώσσας, δε σ' αφήνουν οι ίδιοι. Αποκαλυπτικά απ' αυτή την άποψη είναι αυτά που είχε πει πρόσφατα ο υπουργός Οικονομίας, Ν. Χριστοδουλάκης, σε ημερίδα με θέμα την ακίνητη περιουσία του Δημοσίου.

Αναπτύσσοντας τις θέσεις της κυβέρνησης, ο επί των Οικονομικών υπουργός της κυβέρνησης Σημίτη εμφάνισε το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας σαν ...«αξιοποίηση». Αφού χαρακτήρισε τη δημόσια ακίνητη περιουσία «σημαντικό και πολύτιμο εθνικό πόρο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και αξιοποιηθεί για τη μεγιστοποίηση του συνολικού κοινωνικοοικονομικού οφέλους», στη συνέχεια αποκάλυψε πως όταν η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ μιλά για «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας εννοεί την εκποίησή της ή τη ληστρική εκμετάλλευσή της από το ιδιωτικό κεφάλαιο. Ετσι ανέφερε σαν ... χαρακτηριστικά παραδείγματα «αξιοποίησης»: Πρώτον, την εκποίηση των τουριστικών και άλλων ακινήτων που έγιναν από την εταιρία Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα (ΕΤΑ) και την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου (ΚΕΔ), όπως το καζίνο Πάρνηθας, τις Μαρίνες Αττικής (Φλοίσβου, Ζέας κλπ.), τα Ξενοδοχεία «Ξενία» στην Κυλλήνη, στο Λαγονήσι και στο Ναύπλιο κλπ. Δεύτερον, τις «εισπράξεις 127 εκατ. ευρώ που είχε η ΚΕΔ στην περίοδο 1998 - 2002 από «εκποιήσεις ακινήτων για ανάπτυξη επιχειρηματικών πρωτοβουλιών καθώς και μισθώσεις 1.500 περίπου δημόσιων ακίνητων σε ιδιώτες και επιχειρηματίες».

Με τον τρόπο που υπεραμύνεται της πολιτικής των αποκρατικοποιήσεων, ο υπουργός δείχνει να αναζητά από τους «αρμοδίους» τα εύσημα για τις επιδόσεις του ΠΑΣΟΚ στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων. Σ' αυτούς απευθύνονται οι κυβερνώντες, όταν δηλώνουν πως θα συνεχιστεί, με εντατικότερους ρυθμούς, η πολιτική ιδιωτικοποιήσεων και η «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας, ενώ παράλληλα, φροντίζουν να δίνουν και έμπρακτα δείγματα γραφής. Ετσι, στην πώληση του 11% των μετοχών της Εθνικής Τράπεζας και την απόφασή της να κάνει «συνεταίρο» των ΕΛ-ΠΕ τον Λάτση (αυτά έγιναν πρόσφατα), η κυβέρνηση προχωρά τώρα ακάθεκτη στην πώληση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, της «Ολυμπιακής», νέων πακέτων μετοχών της ΔΕΗ (περίπου 16%) της ΕΥΔΑΠ (20,3%) και πάει λέγοντας.

Κακά τα ψέματα. Οι κυβερνώντες «βρίσκουν και κάνουν» με τη δημόσια στήριξη - ή τουλάχιστον την ανοχή της ΝΔ και συχνά του ΣΥΝ, που συγκαλύπτουν το διαπραττόμενο εθνικό έγκλημα με την ιδιωτικοποίηση δημοσίων επιχειρήσεων, ακόμη και στρατηγικής σημασίας και ασχολούνται με δευτερεύοντα ζητήματα, όπως οι σχετικές διαδικασίες και το όποιο κάθε φορά τίμημα. Και είναι βέβαιο, πως αν δε βρουν την απαιτούμενη αντίδραση και αντίσταση, οι κυβερνώντες θα προσπαθήσουν -μέχρι τη λήξη της θητείας τους- να ξεπουλήσουν και ό,τι έχει απομείνει στο Δημόσιο και να αξιοποιήσουν μεγάλο μέρος των εισπράξεων, στην εξαγορά ψήφων με διάφορα ρουσφέτια.


Λάμπρος ΤΟΚΑΣ

Τα ... παρεμβατικά

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΔΕΝ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΕΙ, βεβαίως, η κυβέρνηση στις κόντρες και γενικότερα στο εσωτερικό της Εκκλησίας, πλην όμως εμφανίστηκε ως μεσολαβητής ο Σταύρος Ψυχάρης μαζί με ομάδα μητροπολιτών. Να υποθέσουμε ότι πρόκειται για ...θαύμα, η υπάρχει άλλη εξήγηση;

Εκτός πια αν η ...υπαρξιακή ουσία της κυβέρνησης είναι παρόμοια με αυτήν της Αγιας Τριάδας, οπότε είναι «ενιαία και αδιαίρετη» με τους εκπροσώπους του οργανισμού Λαμπράκη και, ταυτοχρόνως, διαφορετική.

Οπως και να έχει πάντως και όποια κι αν είναι η κατάληξη, ο κόσμος που άκουσε και είδε γι' αυτήν την ιστορία έχει βγάλει μια και καλή τα συμπεράσματά του για τις αιτίες και τη βάση της όλης φασαρίας.

ΣΤΟ «ΡΑΒΕ ΞΗΛΩΝΕ» θα το ρίξει η κυβέρνηση στο χώρο της Υγείας και μας το ξεκαθάρισαν βέβαια, με τη χτεσινή συνέντευξη Τύπου που έδωσαν οι υπουργοί Υγείας και Εργασίας, για να μας πουν - ανάμεσα σε άλλα - ότι εντάσσουν κατά κάποιο τρόπο στο ΕΣΥ τα πολυιατρεία του ΙΚΑ...

Θεωρούν μήπως ότι οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ έχουν τόσο καλή περίθαλψη και υπάρχει τέτοια άνεση στα 330 πολυιατρεία, ώστε μπορούν να εξυπηρετήσουν περισσότερο κόσμο;

`Η, μήπως, πάλι πιστεύουν ότι κάτι τέτοιο χρειαζόταν το (κατ' ευφημισμόν) ΕΣΥ, προκειμένου να μπορέσει να αντεπεξέλθει στις ανάγκες των ασθενών;


Γρηγοριάδης Κώστας

Φυσικά, όλα αυτά τα φοβερά και τρομερά σχέδια θα υλοποιηθούν χωρίς προσλήψεις προσωπικού, χωρίς αύξηση των δαπανών για την Υγεία, χωρίς σταμάτημα της ιδιωτικοποίησης των νοσοκομείων. Δηλαδή ...δε θα υλοποιηθούν ή εάν γίνουν πράξη θα κάνουν τα πράγματα χειρότερα.

ΜΟΝΟ ΓΙΑ καλό δεν πήγε χτες στο υπουργείο Αμυνας ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, λόρδος Ρόμπερτσον. Προφανώς, για να μοιράσει τη «δουλιά», που συνεπάγονται τα αμερικανικά σχέδια σε Ιράκ και Αφγανιστάν ήρθε (στην Ελλάδα ως μέλος του ΝΑΤΟ, εννοείται).

Αλλωστε, και το αίτημα για ελληνικά ελικόπτερα στο Αφγανιστάν που φέρεται ότι αρνήθηκε ο Γιάννος Παπαντωνίου σ' αυτήν την κατεύθυνση κινείται. Ομως, θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε και σε ποια αιτήματα είπαν «ναι».

Απαράδεκτη ενέργεια

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τα «Ευρυτανικά Χρονικά» είναι ένα τριμηνιαίο περιοδικό, το οποίο εκδίδεται με την ευθύνη της Πανευρυτανικής Ενωσης. Στο τεύχος υπ' αριθμόν 6, λοιπόν, των μηνών Απρίλη-Μάη-Ιούνη 2003, αναδημοσιεύτηκε στο περιοδικό αυτό ένα άρθρο του βετεράνου αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης και δημοσιογράφου, συνεργάτη και σήμερα του «Ριζοσπάστη», Νίκου Καραντηνού, με τίτλο «Η Ευρυτανία της Εθνικής Αντίστασης - Η Εθνοσυνέλευση στις Κορυσχάδες - Μάης 1944». Κανείς όμως εκπρόσωπος του περιοδικού δε ρώτησε το Νίκο Καραντηνό, για να πάρει την απαιτούμενη - κυρίως από τους άγραφους, αλλά πάντα σημαντικούς, κανόνες δεοντολογίας και ηθικής - άδεια της αναδημοσίευσης. Και όχι μόνον αυτό. Σ' ένα σημείο του άρθρου του ο Ν. Καραντηνός αναφέρεται στον Κώστα Καραγιώργη, ηγετική φυσιογνωμία της Εθνικής Αντίστασης στη Θεσσαλία και διευθυντή του «Ριζοσπάστη» αμέσως μετά την απελευθέρωση. Οι υπεύθυνοι, λοιπόν, του περιοδικού θεώρησαν ότι έχουν το δικαίωμα, να βάλουν έναν αστερίσκο δίπλα στο όνομα του Κ. Καραγιώργη και να παραπέμψουν στο τέλος της ίδιας σελίδας, όπου έγραψαν «Τον Καραγιώργη, τον σκότωσε το ίδιο του το Κόμμα, με φριχτά βασανιστήρια τα χρόνια του Εμφυλίου», χρεώνοντας εμμέσως πλην σαφώς και αυτό στο Νίκο Καραντηνό.

Δεν ξέρουμε ποιοι συγκεκριμένα ευθύνονται για το προαναφερόμενο ανοσιούργημα. Η διοίκηση όμως της Πανευρυτανικής Ενωσης, που έχει την ευθύνη του περιοδικού, έχει την ελάχιστη υποχρέωση να αποκαταστήσει την αλήθεια στο επόμενο τεύχος.

«Κουρτίνες» στα φέρετρα

Μπορεί οι μισθοφόροι στρατιώτες που σκοτώνονται στο Ιράκ να είναι ήδη εκατοντάδες, αλλά η κυβέρνηση Μπους έχει φροντίσει να μη φτάνει τίποτα στο αμερικανικό λαό. Εχει απαγορεύσει όχι μόνο τη μετάδοση εικόνων από τα φέρετρα που φτάνουν στις ΗΠΑ, αλλά και την ειδησεογραφική κάλυψη! Ηδη από το Μάρτη, τις παραμονές του πολέμου στο Ιράκ, είχε σταλεί σε αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις σχετική οδηγία από το Πεντάγωνο: «Δε θα γίνουν τελετές άφιξης νεκρών ή κάλυψη των σκηνών αυτών από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης». Εχει αποδειχτεί, βέβαια, ότι στις ΗΠΑ τα μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα έχουν ντυθεί στο χακί, στο πλευρό της κυβέρνησης Μπους στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας». Το ερώτημα είναι τι θα κάνουν, αν το Ιράκ γίνει Βιετνάμ και τα πτώματα που φτάνουν στις ΗΠΑ θα είναι χιλιάδες...

Μαζέψτε τα ... «σκουπίδια»

Αστραψε και βρόντηξε ο Θ. Αναστασιάδης προχτές στην εκπομπή του από το ραδιόφωνο. Τα έβαλε με όλους τους απεργούς, ιδιαίτερα του δημοσίου τομέα, που τον ...βασανίζουν και τον ...ταλαιπωρούν, που αμείβονται πλουσιοπάροχα, που έχουν καπαρωμένες τις «θεσούλες» τους (σε αντιδιαστολή με τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, που δεν τολμούν να κουνηθούν)... Είπε και άλλα πολλά, εκεί όμως που στάθηκε με έναν «ιδιαίτερο» τρόπο ήταν απέναντι στους εργαζόμενους στην Καθαριότητα. Τι «αλητάμπουρες» τούς ανέβαζε, τι «αλήτες» τούς κατέβαζε. Από τα «βρώμικα κυκλώματα» και τις «μαφίες» μόνον η «πολιτική επιστράτευση» θα μας σώσει! Φυσικά, δε χρειάζεται ν' απαντήσει κανείς στον οχετό του Θ. Α. κι ας είναι η δική του βρώμα μεγαλύτερη από των σκουπιδιών που δημιουργεί η πολιτική της κυβέρνησης. Ας είναι όμως όλοι σίγουροι: Οι λαϊκοί αγώνες θα αφανίσουν όλα τα «σκουπίδια».

Στα όρια της φτώχειας

Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε η Ενωση Καταναλωτών Ελλάδας και έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα, μια τετραμελής οικογένεια, μέσου οικονομικού επιπέδου, για να τα φέρει βόλτα στοιχειωδώς, κάνοντας μόνο τα εντελώς απαραίτητα έξοδα, χωρίς έκτακτες ανάγκες, ούτε καν αγορές για ρούχα και παπούτσια, χρειάζεται ένα ποσό της τάξης των 2.141 ευρώ το μήνα.

Δε γνωρίζουμε, βέβαια, τα κριτήρια βάσει των οποίων συντάχθηκε η σχετική έρευνα. Το ποσό, πάντως, δε φαίνεται υπερβολικό, όταν κανείς λογαριάσει τα απαιτούμενα χρήματα, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες. Ετσι ή αλλιώς, όμως, το προαναφερόμενο ποσό είναι αρκετά μεγαλύτερο από τα μηνιάτικα έσοδα ενός μεγάλου μέρους των λαϊκών οικογενειών, που αγωνίζονται για να τα βγάλουν πέρα. Κι αυτό δε χρειάζεται έρευνες για να στηριχτεί. Αλλο πράγμα χρειάζεται. Αντίσταση και αγώνας ενάντια στην πολιτική που διαιωνίζει τη λιτότητα και κάνει τους εργαζόμενους να βαρυγκωμούν από τις συνέπειες των αντιλαϊκών μέτρων...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Δε χωρούν μισόλογα για την ΕΕ

Η προχτεσινή συζήτηση στη Βουλή για την πορεία της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ενωση έδωσε τη δυνατότητα επιβεβαίωσης κάποιων συμπερασμάτων, τα οποία αποκτούν τώρα ξεχωριστή σημασία εξαιτίας του γεγονότος ότι διανύουμε προεκλογική περίοδο.

Το πρώτο συμπέρασμα αφορά στην ταυτότητα των θέσεων των δύο συνεταίρων του δικομματισμού. ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, Σημίτης και Καραμανλής, πλειοδοτούν σε νομιμοφροσύνη ως προς της Ευρωπαϊκή Ενωση. Ετσι, στη συζήτηση, ο πρωθυπουργός στάθηκε ιδιαίτερα στα «επιτεύγματα» της πρόσφατης Ελληνικής Προεδρίας, ενώ ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπενθύμισε ότι το κόμμα του «έβαλε» την Ελλάδα στην ΕΟΚ.

Αφού, λοιπόν, διακήρυξαν την πίστη τους στο κοινό «όραμα» της ΕΕ των τραπεζιτών, των πολυεθνικών, της καταστολής και των επεμβάσεων, αναλώθηκαν στη συνέχεια σε μια αντιπαράθεση για το ποιος είναι ο καλύτερος, πιο αποτελεσματικός, διαχειριστής αυτής της πολιτικής. Γι' αυτούς η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι μονόδρομος.

Μονόδρομος, όμως, είναι η ΕΕ και για το Συνασπισμό. Αφού ψήφισε υπέρ της θεμελιώδους Συνθήκης του Μάαστριχτ, υποστήριξε και όλες τις μετέπειτα βασικές συνθήκες και συμφωνίες. Τα «ναι μεν, αλλά» δεν τον απαλλάσσουν από τις ευθύνες για την υποστήριξη μιας πολιτικής που σωρεύει δεινά στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.

Η επιλογή της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν είναι μια οποιαδήποτε πολιτική επιλογή, είναι μια θέση κεφαλαιώδους σημασίας αφού μ' αυτήν συναρτώνται όλες οι άλλες θέσεις στα επιμέρους ζητήματα. «Αν συμφωνείς με την Ευρωπαϊκή Ενωση - όχι γενικά με την Ευρώπη και την ευρωπαϊκή συνεργασία - με τα Ευρωσυντάγματα, όση κριτική και αν κάνεις, αυτή η κριτική δεν μπορεί να πιάσει τόπο από τη στιγμή που δέχεσαι ότι στην κοινωνία το κουμάντο το κάνει το μεγάλο κεφάλαιο», τόνισε η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, κατά τη διάρκεια της ομιλίας της στη Βουλή.

Το ίδιο ισχύει και για τα αποτελέσματα που μπορεί να φέρει, δήθεν, η διαφορετική διαχείριση της ίδιας πολιτικής. Το περιεχόμενο κάθε πολιτικής επιβάλλει στον ένα, ή άλλο βαθμό και το μοντέλο της διαχείρισής της. Ετσι η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης που είναι μέρος της στρατηγικής του κεφαλαίου δεν αφήνει περιθώρια για ποικιλία διαχείρισης. Είναι μια μηχανή που θα παράγει τα ίδια προϊόντα, ανεξάρτητα από το χειριστή της.

Επομένως, οι λαοί πρέπει να ορθώσουν μέτωπα πάλης, όχι κατά της διαχείρισης που ασκείται στην ΕΕ, αλλά κατά της στρατηγικής της ΕΕ. Και αυτά τα μέτωπα πάλης πρέπει να έχουν αποτελέσματα σε αλλαγή συσχετισμού σε εθνικό επίπεδο. Και οι εκλογές πρέπει να γίνουν ένα τέτοιο μέτωπο.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ