«Θα ήταν αδιανόητο να αλλάξουν οι σταθερές πάνω στις οποίες κινείται η κυβερνητική πολιτική», δήλωσε την Κυριακή στο ραδιόφωνο του «902» ο υπουργός Παιδείας, Πέτρος Ευθυμίου, ερωτηθείς για το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και απαντώντας αν υπάρχει περίπτωση να τεθεί στο πλαίσιο της εν λόγω κομματικής διαδικασίας θέμα για «αλλαγή» της κυβερνητικής πολιτικής.

«Αδιανόητη» είναι μια τέτοια σκέψη για τον υπουργό, ο οποίος φέρει και μια άλλη... σημαντική ιδιότητα. Είναι ένας εκ των τριών με τους οποίους ο πρωθυπουργός συνέπραξε εκείνη την πολυθρύλητη συνάντηση στα Δολιανά. Συνεπώς ο κ. Ευθυμίου κάτι παραπάνω γνωρίζει από όσους μπορεί να έχουν - αν έχουν ακόμα - αυταπάτες για το πού «θα το πάει» το κυβερνών κόμμα με το συνέδριό του...

Μπορεί, οι υπουργοί και τα διάφορα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να είναι προσεκτικοί στις δημόσιες δηλώσεις τους, αλλά η εσωκομματική πραγματικότητα του κυβερνώντος κόμματος - όπως καταλαβαίνετε - κάθε άλλο παρά είναι αυτή. Μια αμυδρή εικόνα της πραγματικής κατάστασης μάς δίνουν τα πρωτοσέλιδα ορισμένων εφημερίδων, που εκφράζουν - στον ένα ή άλλο βαθμό - τις διάφορες τάσεις και ομάδες.

«Ο κόσμος αγωνιά - πού το πάνε το ΠΑΣΟΚ; - Ανοίγουν χαρακώματα» έλεγε ο χτεσινός πρωτοσέλιδος τίτλος της εφημερίδας «Καρφί», ενώ η «Νίκη» αναρωτιόνταν «Το μεγάλο δίλημμα μπροστά στο συνέδριο - Σύνθεση ή σύγκρουση - Ο Σημίτης επέλεξε τη ρήξη για να σωθεί. Ο Ακης επιδιώκει τη σύνθεση για να σωθεί το ΠΑΣΟΚ» και η «Αυριανή» έβλεπε τη διέξοδο σε «Ενωτικό σχέδιο Λαλιώτη για τη σωτηρία του ΠΑΣΟΚ».

Ο πλέον εκφραστικός τίτλος, όμως, για το κλίμα μέσα στο κυβερνών κόμμα, μάλλον ήταν αυτός, που βρισκόταν στις εσωτερικές σελίδες του «Καρφιού» και ο οποίος σημείωνε με νόημα: «Τούτον τον Οκτώβρη άμα τον πηδήσουμε...».

Ο Σ. Μπα. της «Ελευθεροτυπίας» είναι προφανώς θερμός οπαδός της πολιτικής της «ελληνοτουρκικής προσέγγισης», όπως αυτή εφαρμόζεται από την κυβέρνηση και τον υπουργό Εξωτερικών συγκεκριμένα. Ολοφάνερο είναι, επίσης, ότι θεωρεί την πολιτική αυτή υποστηριζόμενη από τη συντριπτική - τουλάχιστον - πλειοψηφία του ελληνικού λαού και γι' αυτό μιλά απαξιωτικά για όσους διαφωνούν μαζί της. «Ε, και τι έγινε, θα αναρωτιέστε. Σωστά... "Για Λακεδαιμονίους θα μιλάμε τώρα";» γράφει στην «Ελευθεροτυπία» χτες, αναφερόμενος στον μητροπολίτη Σάμου, που δεν πήρε μέρος στο εκεί διήμερο συνέδριο των Οικονομικών Επιμελητηρίων και τις εκδηλώσεις «ελληνοτουρκικής προσέγγισης», όπου παραβρέθηκαν και οι υπουργοί Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας.

Δε γνωρίζουμε, βέβαια, για ποιο λόγο δεν πήρε μέρος ο μητροπολίτης. Σημειώνουμε, όμως, τα προαναφερόμενα σχόλια, γιατί και το ΚΚΕ διαφωνεί με την πολιτική αυτή κι έχει κάνει γνωστές τις θέσεις του από καιρό τώρα. Κι αν θέλει ο Σ. Μπα., μπορούμε να του απαριθμήσουμε πάμπολλα παραδείγματα, από το απώτερο ή το πρόσφατο παρελθόν, που δικαιώθηκαν οι εκτιμήσεις και οι θέσεις των κομμουνιστών. Είτε αυτές υποστηρίζονταν από λίγους στην αρχή, είτε από πολλούς.

Μη νομίζετε, όμως, ότι είναι και οι μοναδικές εφημερίδες, οι οποίες όχι μόνο ασχολούνται με όσα συμβαίνουν στο ΠΑΣΟΚ τον καιρό αυτό, αλλά και προσπαθούν να παρέμβουν και να επηρεάσουν τις εξελίξεις. Χαρακτηριστικό είναι το κεντρικό άρθρο της χτεσινής «Ελευθεροτυπίας», που ανάμεσα σε άλλα σημειώνει: «Οφείλει, όμως, η εσωκομματική αντιπολίτευση να μη ζητεί αορίστως αλλαγή της πολιτικής, αλλά να καταθέσει στο συνέδριο συγκεκριμένες προτάσεις πολιτικής, που μπορούν να εφαρμοστούν και να αποδώσουν, ώστε να αναστραφεί το κλίμα της λαϊκής δυσαρέσκειας και δυσφορίας...

Ευθέως, επίσης, ο Κ. Σημίτης προκαλεί και θέτει στο συνέδριο το δίλημμα: "Η θα πάτε με εμένα στις εκλογές ή αν έχετε καλύτερο, να τον υποδείξετε". Αυτή είναι η "ξεκάθαρη λύση" για να αρθεί η αμφισβήτησή του.

Ακούγονται, όμως, περίεργα πράγματα από την πλευρά της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, για την αντιμετώπιση της πρόκλησης. Θα αμφισβητηθεί ο Κ. Σημίτης με "λευκό" κατά την ψηφοφορία της νομιμοποίησής του, χωρίς να προταθεί "άλλος καλύτερος". Θα ψηφίσουν, δηλαδή "όχι" στον κ. Κώστα Σημίτη, αλλά "όχι" και όποιον άλλον!

Αυτή η στάση σημαίνει φυγομαχία και ανευθυνότητα... Το "λευκό" υπέρ "ανύπαρκτου άλλου" θα είναι υπέρ του υπαρκτού Κώστα Καραμανλή».

Οχι, τίποτε άλλο, δηλαδή, αλλά να μη μας λένε, πως μόνον εμείς ισχυριζόμαστε, ότι η «εσωκομματική αντιπολίτευση» του ΠΑΣΟΚ δεν έχει διαφορετική πολιτική απ' αυτή της κυβέρνησης.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ομως, επειδή τα έχουμε δει τα συνέδρια του «κινήματος» (κάτι μεταξύ σύναξης της φυλής των Μάο-Μάο και εξέδρας στον Ιππόδρομο), πραγματικά μόνο γέλιο μπορεί να προκαλέσουν τέτοιες προβλέψεις.

Οχι πως δεν έχουν τους τρόπους τους να τα βρίσκουν στο τέλος οι ΠΑΣΟΚοι, τους έχουν. Αλλά μέχρι να επιτευχθεί η «σύνθεση επί της κουτάλας της εξουσίας» γίνεται παγίως μεγάλο πανηγύρι.

Πάντως, είναι νωρίς ακόμα και γι' αυτό βλέπετε και ακούτε όλα τα κορυφαία και μη στελέχη να έχουν πάρει το μελιστάλαχτο ύφος τους και να διακηρύττουν τα περί ενότητας και άλλων τέτοιων πραγμάτων. Οσο θα πλησιάζει η ώρα όμως τόσο θα φουντώνει μέσα τους ο παλιός καλός «αυριανιστής», έστω και στην «εκσυγχρονιστική» εκδοχή του.

Υποθέτουμε ότι στο αυριανό Εκτελεστικό Γραφείο θα πάρουμε μια καλή γεύση για το πώς έχει πραγματικά η κατάσταση. Και πρέπει ίσως να δουν εκεί στο ΠΑΣΟΚ το ενδεχόμενο ανοιχτής συνεδρίασης του οργάνου.

Τέτοια θεάματα δεν είναι σωστό να κρύβονται από τον ελληνικό λαό, που έχει αποδείξει εμπράκτως πόσο εκτιμά τις φαρσοκωμωδίες καταστάσεων!

ΠΑΝΤΩΣ, αυτός που σίγουρα χάρηκε ιδιαιτέρως με τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ ήταν ο πρόεδρος του ΣΥΝ, ο Νίκος Κωνσταντόπουλος, που βρήκε ευκαιρία να επαναφέρει στο προσκήνιο την αγαπημένη του πρόταση περί σύσκεψης πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Καιρό είχε να το πει ομολογουμένως.

Αφού τόσες φορές που την έχει κάνει πια αυτή την πρόταση (επί παντός θέματος), πρέπει τέλος πάντων να ευαισθητοποιηθεί ο Κωστής Στεφανόπουλος και να συγκαλέσει μια σύσκεψη πολιτικών αρχηγών, έτσι για να μην του μείνει απωθημένο του προέδρου του ΣΥΝ.

Η αποφοίτηση 2001 έγινε στο Μουσείο Βορρέ στην Παιανία και τελείωσε με μια καταπληκτική θεατρική παράσταση απ' τα παιδιά της κοινότητας «Παρέμβαση». Στην αποφοίτηση του 1998 - που παρακολούθησε για πρώτη φορά ο υπογράφων - αποφοίτησαν 55 παιδιά από τις κοινότητες της «Ιθάκης», της «Στροφής», της «Εξόδου», της «Παρέμβασης», της «Διάβασης» και του «Νόστου».

Φέτος αποφοίτησαν 77 παιδιά από τις παραπάνω κοινότητες, αλλά και από δύο ακόμα νέες κοινότητες: Την «Αριάδνη» - από την Κρήτη - και την «Πλεύση» - για τα παιδιά που μπλέκονται εκεί κοντά στα δεκατρία τους χρόνια.

Προχτές αποφοίτησε η πρώτη φουρνιά, ενώ η δεύτερη θα αποφοιτήσει στο τέλος τους 2001. Είναι η πρώτη φορά που θα γίνει και δεύτερη αποφοίτηση μέσα στον ίδιο χρόνο καθώς η προσφορά των υπηρεσιών του ΚΕΘΕΑ διευρύνθηκε. (Και είναι μια διεύρυνση παρά τον οικονομικό βρόχο της πολιτικής της κυβέρνησης που έχει το ΚΕΘΕΑ μονίμως στο λαιμό του).

Είναι μια απόδειξη της αποτελεσματικότητας των λεγόμενων «στεγνών προγραμμάτων» αλλά και απάντηση σε όσους έχουν βαλθεί να μας πείσουν - προτάσσοντας μάλιστα την ευαισθησία τους για τα παιδιά - πως δεν υπάρχει επιστροφή. Και αντί για την προσπάθεια της απελευθέρωσης απ' τις ουσίες, αντιπροτείνουν τη συντήρηση και τη διαχείριση του προβλήματος με όσο το δυνατόν μικρότερο οικονομικό κόστος.

Το είπαν άλλωστε τα παιδιά, στην καλύτερη - όπως τη χαρακτήριζαν - μέρα της ζωής τους. «Σε μια εποχή που κυριαρχεί το πνεύμα του "περισσότερα, ευκολότερα, γρηγορότερα", εμείς ξεκινήσαμε απ' τα δύσκολα», είπε ο υπεύθυνος του προγράμματος «Αριάδνη» και - δικαίως - καμάρωνε για τους τέσσερις απόφοιτους απ' όλη την Κρήτη, καθώς πριν τρία - τέσσερα χρόνια στο νησί άκουγαν ΚΕΘΕΑ και αναρωτιούνταν τι είναι.

Μερικοί ήρθαν με τα παιδιά τους, γιατί στο μεταξύ έκαναν οικογένειες.

«Αντε και στη δικιά μας αποφοίτηση» έδιναν ευχές μεταξύ τους τα παιδιά που συνεχίζουν τα προγράμματα. «Παιδιά αξίζει να πετύχετε το στόχο» σας είπαν κάποιοι που αποφοίτησαν. «Αντε και στων παιδιών μας» έλεγαν οι γονείς τους.

Μέσα απ' τα προγράμματα στάθηκαν ξανά στα πόδια οικογένειες που είχαν διαλυθεί. Οι μανάδες εισέπραξαν τα περισσότερα «ευχαριστώ» για τη στήριξη στη δύσκολη δοκιμασία. «Ξαναζώ και γω με το παιδί μου. Τι άλλο μπορεί να πει μια μάνα που βλέπει το παιδί της να ζει και να κάνει ξανά όνειρα» είπε κάποια απ' αυτές.

Ο συμβολισμός της επιστροφής είναι προφανής. Και ο Οδυσσέας όταν επέστρεψε σ' αυτήν ήταν αγνώριστος, θύμισε ο πρόεδρος του ΚΕΘΕΑ Ν. Παρασκευόπουλος. Τον Οδυσσέα γνώρισε πρώτος ο σκύλος του, ο Αργος, και ο ίδιος άρχισε να αποκτά ταυτότητα όταν άρχισαν να τον αναγνωρίζουν και οι δικοί του.

«Νιώθω γερή και δυνατή να συνεχίσω χωρίς τα ναρκωτικά. Εχω πια τα εφόδια να φερθώ όπως τώρα στις κρίσιμες στιγμές της ζωής μου», είπε μια νεαρή κοπέλα συγκινημένη.

Και τα λόγια της είναι η καλύτερη υπόσχεση για τη σημερινή μέρα: Την Παγκόσμια Μέρα κατά των Ναρκωτικών.

Το ΚΚΕ κρατάει υπεύθυνη, συνετή και συνεπή στάση στο θέμα της λειψυδρίας, το οποίο εκμεταλλεύονται και η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση. Η πρώτη για να «περάσει» την πολιτική του ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς και της παράδοσης της γης στα χέρια μεγαλοεπιχειρηματιών - νεοτσιφλικάδων, οι οποίοι, στα πλαίσια των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, θ' αναλάβουν τον αγροτικό τομέα της χώρας μας. Η δεύτερη για να εξυπηρετήσει ψηφοθηρικές επιδιώξεις. Το ΚΚΕ καταγγέλλει την τακτική του «διαίρει και βασίλευε» που ακολουθεί η κυβέρνηση, προκαλώντας «εμφυλιοπολεμικές» καταστάσεις στη Θεσσαλία και καλεί τους εκπροσώπους των φορέων όλων των θεσσαλικών νομών κι όλους τους Θεσσαλούς αγρότες να αγωνιστούν εναντίον του «κοινού εχθρού», της κυβερνητικής δηλαδή πολιτικής, που εφαρμόζεται με την ουσιαστική συμφωνία της ΝΔ και υπό την εποπτεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η Επιτροπή Περιοχής Θεσσαλίας του Κόμματος είχε εδώ και πολύ καιρό επισημάνει την οξύτητα που θα έχει φέτος το πρόβλημα της λειψυδρίας, καλώντας έγκαιρα την κυβέρνηση να λάβει άμεσα κι αποτελεσματικά μέτρα και τον αγροτικό κόσμο ν' αντιδράσει μαζικά, ενωτικά και δυναμικά, διεκδικώντας την κατασκευή των αναγκαίων έργων υποδομής που θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του υδατικού ελλείμματος. Και τώρα που «τα πνεύματα έχουν ανάψει» στο θεσσαλικό κάμπο, το ΚΚΕ επιμένει να δείχνει την πραγματική αιτία, τους ενόχους και την ουσιαστική λύση του προβλήματος...

Associated Press

Προφανώς, μετά και τις πρόσφατες διαδηλώσεις στο Γκέτεμποργκ και καθώς δυναμώνει συνεχώς η δυσαρέσκεια των λαών, έχουν βάλει μπροστά τα... μεγάλα μέσα. Και, μάλιστα, πριν ακόμη την ειδική σύνοδο των υπουργών Εσωτερικών, στην οποία θα εξετάσουν την αντιμετώπιση του ογκούμενου συνεχώς κινήματος λαϊκής αντίστασης.

Στο μαγαζί

το «πράσινο»

επλάκωσε κεσάτι,

η πελατεία

μπούχτισε

να τη γελούν

οι σκάρτοι

κι ούτε

απ' έξω δεν περνά

κι ούτε

που καν ζυγώνει,

ε, αρκετά

της πάσαραν εκεί,

«τράκες» και «ζώνη»!

*

Η πελατεία

έπραξε σωστά,

που λεν, και φίνα,

μα προσοχή

στην έναντι

μην πάει

τη βιτρίνα,

γιατί κι εκεί

παρόμοια πουλάν

οι «μπλε» σαβούρα

και νέα βάρη

και δεινά

θα βάλει

στην καμπούρα!

«Φαγώθηκαν» και με κάθε δυνατό εκβιασμό πιέζουν αυτούς που οι ίδιοι τοποθέτησαν στην κυβέρνηση της Γιουγκοσλαβίας ώστε σε χρόνο μηδέν, αν ήταν δυνατόν, να χώσουν σε διαδικασίες ταπείνωσης εκείνους που τους αντιστάθηκαν. Χωρίς κανένα πρόσχημα, έτσι ακριβώς όπως βομβάρδισαν αθώους στον πόλεμο, έτσι και τώρα απαιτούν να περάσουν από την ταπεινωτική διαδικασία εκείνους που δεν έσκυψαν αμέσως το κεφάλι στις επιθυμίες τους.

Γι' αυτό και βιάζονται. Γι' αυτό και ανοιχτά, σκόπιμα, πίεσαν την τωρινή γιουγκοσλαβική κυβέρνηση να καταπατήσει όχι μόνο το Δίκαιο και το Σύνταγμα της χώρας της, αλλά ταυτόχρονα και κάθε πρόσχημα στοιχειώδους σοβαρότητας. Αφού, για παράδειγμα, είδαν και απόειδαν και δεν μπόρεσαν να ντύσουν την απόφαση παράδοσης με κάποιον κοινοβουλευτικό μανδύα, επιχειρούν να κάνουν τώρα το έγκλημα μ' έναν τρόπο ανοιχτά πραξικοπηματικό και αντιδημοκρατικό, μ' ένα «κυβερνητικό διάταγμα». Μάλιστα, οι ανυπόμονοι ΝΑΤΟικοί και τα όργανά τους από το Δικαστήριο της Χάγης συνεχίζουν να κάνουν τους δύσκολους και δηλώνουν πως ούτε για τις στοιχειώδεις, τυπικές διαδικασίες των είκοσι τριών ημερών δεν μπορούν να περιμένουν...

Αυτό είναι το νόημα της λεγόμενης Νέας Τάξης Πραγμάτων που επιχειρούν οι ιμπεριαλιστές να επιβάλουν σαν μοναδική και οριστική «πραγματικότητα». Μερικοί όχι μόνο τους πήραν στα σοβαρά, αλλά ψάχνουν και τη θέση τους σε μια τέτοια διεθνή κατάσταση ασύδοτου ιμπεριαλισμού. Για παράδειγμα, η ελληνική κυβέρνηση με την πολιτική της είναι σα να λέει «κρατήστε μου θέση» στη μελλοντική εκμετάλλευση και τρομοκράτηση των λαών.

Αυτός είναι και ο μοναδικός τρόπος αντιμετώπισής της. Οχι η μεμονωμένη ατομική αγανάκτηση. Αυτή ακριβώς είναι η πρώτη που εξουδετερώνουν με τις «έτσι θέλω» τακτικές τους. Χρειάζεται η μαζική, συντονισμένη αντίσταση, έτσι που να πάρουν και οι ιμπεριαλιστές το μήνυμα της ανυποταξίας των λαών, μέχρι να πάψουν πλέον να υπάρχουν...