Είσαι καθηλωμένος μιάμιση ώρα στον Κηφισό και «σου βγαίνει το λάδι» για να φτάσεις στη δουλειά σου; Είσαι παστωμένος μέσα στο λεωφορείο, στο μετρό, στο τραμ, εν μέσω πανδημίας και δεν ξέρεις αν είναι χειρότερο να φτάσεις καθυστερημένος στον προορισμό σου ή να κολλήσεις κορονοϊό; Είσαι στη στάση του λεωφορείου ή στην αποβάθρα του ηλεκτρικού και βλέπεις την ώρα να περνάει βασανιστικά και το επόμενο δρομολόγιο να μη φαίνεται στον ορίζοντα; Αν σου συμβαίνουν όλα αυτά, τότε σίγουρα δεν ζεις στην Αθήνα. Γιατί, όπως μας ενημέρωσε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, με αφορμή την έναρξη εφαρμογής του «πράσινου δακτυλίου», η κυβέρνηση έχει ήδη θέσει σε εφαρμογή την πύκνωση των δρομολογίων, την αύξηση του αριθμού των διαθέσιμων οχημάτων κατά την πρωινή ώρα αιχμής, την ενίσχυση κατά 50% στις λεωφορειακές γραμμές κορμού που διέρχονται από το κέντρο, την αύξηση του αριθμού των δρομολογίων, τη μείωση των χρονοαποστάσεων στους συρμούς ηλεκτρικού και μετρό κ.λπ.
Είναι πρόκληση να τα λένε αυτά, την ώρα που εκατομμύρια κάτοικοι της πρωτεύουσας αναστενάζουν από το ξημέρωμα στους μποτιλιαρισμένους δρόμους και στα άθλια Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Είναι αστείο να ονομάζουν «πράσινο» τον δακτύλιο και να τον παρουσιάζουν ως μέτρο για τη μείωση των ρύπων, όταν όλη η κίνηση και το μποτιλιάρισμα του κέντρου «σπρώχνονται» απλά μερικά χιλιόμετρα πιο πέρα, κάνοντας ακόμα μεγαλύτερη την πρωινή ταλαιπωρία για τους οδηγούς. Οταν στη δυτική άκρη του Λεκανοπεδίου, λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο, οι καμινάδες των εργοστασίων καπνίζουν ασύστολα και οι χωματερές αναδίδουν βρώμα και καρκίνο. Αυτή είναι η πραγματική εικόνα της πρωτεύουσας. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής, είτε «πράσινης» είτε «μαύρης», που αντιμετωπίζει ως κόστος ακόμα και τις στοιχειώδεις ανάγκες του λαού.
Νέο νόμο, που θα βάλει «τάξη στο χάος» του ΕΦΚΑ, εξήγγειλε ο υπουργός Εργασίας, περιγράφοντας έναν «φοβερά προβληματικό οργανισμό, ο οποίος από τη συγχώνευσή του και μετά, αντί να πάει μπροστά πήγε πίσω, γιατί ήταν μια συγχώνευση χωρίς κανόνες...». Δεν παρέλειψε μάλιστα να επιτεθεί ξανά στους εργαζόμενους του Οργανισμού, λέγοντας ότι «δεν δουλεύουν»... Η συνταγή είναι γνωστή και δοκιμασμένη απ' όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις: Ανακατεύουμε το «παραλάβαμε χάος» με το «φταίνε οι τεμπέληδες εργαζόμενοι», προσθέτουμε μπόλικη ατομική ευθύνη, και το «αφήγημα» είναι έτοιμο να σερβιριστεί! Η αλήθεια είναι όμως ότι ο ΕΦΚΑ, στο πλαίσιο της αντιασφαλιστικής στρατηγικής όλων των κυβερνήσεων, της ΕΕ και των αστικών κομμάτων, δεν έγινε για τη διευκόλυνση των ασφαλισμένων και συνταξιούχων, ούτε για να πάρουν μεγαλύτερες συντάξεις. Ο ΕΦΚΑ δημιουργήθηκε για να μειωθεί το κόστος του ασφαλιστικού συστήματος και μέσα από την ενοποίηση των επιμέρους ταμείων να διαμορφωθούν προϋποθέσεις για σύγκλιση προς τα κάτω όλων των παροχών και συντάξεων. Γι' αυτό, ούτε τα τεράστια κενά σε προσωπικό καλύφθηκαν, ούτε οι υποδομές του νέου Οργανισμού βελτιώθηκαν, με αποτέλεσμα ασφαλισμένοι και συνταξιούχοι να υποβάλλονται σε μεγάλο μαρτύριο. Οσο για τον νέο νόμο, που θα βάλει τάχα τάξη, οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα να περιμένουν. Εχει αποδειχθεί και με το παραπάνω όλα αυτά τα χρόνια ότι το κράτος είναι πέρα για πέρα αποτελεσματικό όταν πρόκειται να επιβάλει περικοπές στις συντάξεις, να αυξήσει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, να αφαιρέσει ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, αλλά «επιλεκτικά ανίκανο» να δώσει στην ώρα τους ακόμα κι αυτές τις συντάξεις πείνας.
1466 Γεννιέται ο Ολλανδός θεολόγος Χέερτ Χέερτσεν (Ερασμος).
1782 Γεννιέται ο Ιταλός συνθέτης και βιρτουόζος του βιολιού Νικολό Παγκανίνι.
1920 Δολοφονείται στη Μαύρη Θάλασσα, καθώς επέστρεφε από τη Μόσχα, ως αντιπρόσωπος του ΣΕΚΕ στο 2ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς, ο Δημοσθένης Λιγδόπουλος, ένας από τους πρωτεργάτες του επαναστατικού κινήματος στην Ελλάδα και ιδρυτικό μέλος του ΣΕΚΕ. Μαζί με τον Λιγδόπουλο δολοφονήθηκε επίσης ο κομμουνιστής - επαναστάτης Ωρίων Αλεξάκης, στέλεχος του Κόμματος των Μπολσεβίκων και εκπρόσωπος της Κομμουνιστικής Διεθνούς στα Βαλκάνια.
1920 Το βρετανικό Κοινοβούλιο ψηφίζει την «Πράξη για τις έκτακτες αρμοδιότητες» εναντίον του απεργιακού κινήματος.
1922 Εχοντας το «πράσινο φως» από την Ιταλική Συνομοσπονδία της Βιομηχανίας, το αστικό πολιτικό σύστημα και το Βατικανό, ο Μουσολίνι εκδίδει διαταγή για «πορεία εναντίον της Ρώμης». Την επόμενη μέρα εισέρχεται ανενόχλητος στην πρωτεύουσα αναλαμβάνοντας την εξουσία για λογαριασμό της ιταλικής άρχουσας τάξης.
1941 Ο λαός της Αθήνας διαδηλώνει ενάντια στους κατακτητές στην πρώτη επέτειο της επίθεσης των Ιταλών φασιστών κατά της Ελλάδας.
1946 Εκλογές στη Βουλγαρία. Το Κομμουνιστικό Κόμμα έρχεται πρώτο λαμβάνοντας το 53,9%. Ο Γκεόργκι Δημητρόφ γίνεται Πρόεδρος της Βουλγαρίας.
1951 Ορκίζεται η κυβέρνηση του Ν. Πλαστήρα, στην οποία συμμετείχαν η ΕΠΕΚ και το Κόμμα των Φιλελευθέρων.
1964 Μιλώντας σε φοιτητές της Θεσσαλονίκης, ο Γ. Παπανδρέου υποστηρίζει ότι η ένωση Ελλάδας και Κύπρου είναι εξασφαλισμένη, με δεδομένη την ευμενή στάση Αμερικανών και Βρετανών.
2005 Μεγάλης κλίμακας αναταραχές ξεσπούν στις φτωχογειτονιές της Γαλλίας με αφορμή τον θάνατο δύο παιδιών αφρικανικής καταγωγής, που κυνηγημένα από την αστυνομία ως ύποπτα ληστείας κατέφυγαν σε υποσταθμό της εταιρείας ηλεκτρισμού, με αποτέλεσμα να πεθάνουν από ηλεκτροπληξία. Η κυβέρνηση Σαρκοζί κήρυξε πολλά μέρη της χώρας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ενώ 2.888 Γάλλοι συνελήφθησαν.