Για την πρόσφατη δολοφονία των τεσσάρων παρατηρητών του ΟΗΕ στο Νότιο Λίβανο, από τις στρατιωτικές δυνάμεις του Ισραήλ, μέχρι την ώρα, που γράφονταν οι γραμμές αυτές, δεν είχε γίνει δυνατή ούτε καν η έκδοση μιας καταδικαστικής ανακοίνωσης απ' το Συμβούλιο Ασφαλείας. Κι αυτό, παρότι, ακόμη και ο Κόφι Ανάν κατάγγειλε δημόσια, ως σκόπιμη την ενέργεια του Ισραήλ, ενώ, το τελευταίο «καθάρισε» μ' ένα «λυπούμαστε, γίνονται και λάθη»...
Αυτά, για όσους έχουν αυταπάτες ότι μια παρέμβαση του ΟΗΕ στο Λίβανο και, μάλιστα, με πολυεθνική στρατιωτική δύναμη, θα έχει ειρηνευτικό χαρακτήρα...
Αποδέχτηκε πρόταση του υποψηφίου νομάρχη Πειραιά με τη ΝΔ, Σπ. Σπυρίδωνα, για τη δημιουργία σταθμού πρώτων βοηθειών στο λιμάνι του Πειραιά, ανακοίνωσε τις προάλλες ο υπουργός Υγείας, Δ. Αβραμόπουλος. Προφανώς, καθώς πλησιάζουν οι δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές του Οκτώβρη, δυναμώνουν οι... γαλαντόμες διαθέσεις στην κυβέρνηση και τα μέλη της μοιράζουν ψηφοθηρικές υποσχέσεις, δεξιά και αριστερά.
Από την άλλη, αν εσείς σκέπτεστε, πώς γίνεται, τόσα χρόνια τώρα, να μην υπάρχει - τουλάχιστον - ένας σταθμός πρώτων βοηθειών στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας με τους χιλιάδες εργαζόμενους και τους πολύ περισσότερους καθημερινά μετακινούμενους, πρέπει να σας πούμε, ότι έχετε... περίεργη άποψη και αίσθηση περί του αυτονόητου. Στο κάτω κάτω της γραφής, σε τι θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των εφοπλιστών ένας σταθμός πρώτων βοηθειών στο λιμάνι...
Στις 31.5.2006 έγινε στο υπουργείο Υγείας μια σύσκεψη με κύριο θέμα τη «συλλογή και επεξεργασία προτάσεων και θέσεων όλων των εμπλεκόμενων φορέων του τομέα της ψυχικής υγείας, με βάση τη σχετική εντολή της Ειδικής Υπηρεσίας Διαχείρισης του Επιχειρησιακού Προγράμματος "Υγεία - Πρόνοια", προκειμένου να καταστεί δυνατή η τροποποίηση του υφισταμένου καθεστώτος», ανέφερε πρόσκληση ιδιωτικής εταιρείας που συμμετείχε στην παραπάνω σύσκεψη. Η πρόσκληση συνοδευόταν από ένα «ενδεικτικό ερωτηματολόγιο» που είχε 23 ...ενδεικτικές ερωτήσεις εκ των οποίων οι δέκα αναφέρονταν σε οικονομικά θέματα: Λόγου χάρη: «Ποιες μεταβολές θεωρείτε σκόπιμο να επέλθουν στον προϋπολογισμό, στον τρόπο εκταμίευσης και στον φορέα διαχείρισης των χρημάτων;», «πόσοι απ' τους ασθενείς έχουν περιουσιακά στοιχεία;», «πόσοι απ' τους διαθέτοντας συγγενείς υποστηρίζονται οικονομικά απ' αυτούς;» και πάει λέγοντας.
Επειδή η περίφημη αποασυλοποίηση κατέληξε -κατά την έκφραση ψυχιάτρου - σε «ένα πάρτι με τα κοινοτικά κονδύλια», που φτάνουν στο τέλος, η στήλη υποψιάζεται ότι τα οικονομικού φύσεως ερωτήματα οδηγούν σε άγρια χαράτσια των ψυχικά άρρωστων και των συγγενών τους, καθώς το κλειστό νοσήλιο που ετοιμάζει το υπουργείο Υγείας δε θα φτάνει ούτε «για ζήτω» μπρος στην επιχειρηματική βουλιμία. Και ύστερα, κάποιοι θα εμφανίζονται και ως ταπεινοί υπηρέτες του ανθρώπινου πόνου...
Πότε λένε αλήθεια; Οταν όπως χτες διακηρύσσουν στις κάμερες πως θέλουν τις ακτές ανοιχτές ή όταν με τις έντυπες διακηρύξεις τους βεβαιώνουν ότι αν αναλάβουν τη διοίκηση του δήμου θα προβούν σε «μελέτη για χωροθέτηση χρήσεων στην παραλία με πρόβλεψη για οργανωμένη πλαζ με και χωρίς εισιτήριο».
Η ερώτηση αφορά τον ΣΥΝ. Και είναι ρητορική. Εχει απαντήσει γραπτά ήδη ο υποψήφιός τους στο Δήμο Αρτέμιδας κ. Γιώργος Γκινοσάτης με καταχώρισή του σε εφημερίδα της περιοχής. Οπου δε βεβαιώνει μόνο ότι θα βάλει εισιτήριο στην πλαζ αλλά και ότι θα φροντίσει να υπάρξουν «επαγγελματικές δραστηριότητες (εστιατόρια, ταβέρνες, καφέ)». Που σημαίνει και κλειστή παραλία και εμπορευματοποιημένη.
Ας μη σπεύσουν να απαντήσουν ότι προβλέπουν και χώρο «χωρίς» εισιτήριο. Το κάνει ήδη ο Κασιδόκωστας στη Βουλιαγμένη, έχει αφήσει μια γωνιά ανοιχτή για να σώζει τα προσχήματα.
Οι πολιτικές της ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών Υγείας -ιδιαίτερα απ' τις κυβερνήσεις της τελευταίας δεκαετίας - επέτρεψαν την ασύδοτη δραστηριότητα του κεφαλαίου σε αυτόν τον ευαίσθητο χώρο. Ο τζίρος των επιχειρήσεων Υγείας παρουσίασε αύξηση 134,2% την περίοδο 1997 - 2004, σύμφωνα με παλιότερη έρευνα. Ετσι, διασφαλίζονται και τα πλούσια περιθώρια κέρδους που είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερο απ' τη μέση επίδοση της ελληνικής οικονομίας, σύμφωνα με έρευνα της HELLASTAT (Γενάρης 2006).
Τώρα, όμως, η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζεται για «νέον πεδίον δόξης λαμπρόν» - κατά την έκφραση του Δ. Αβραμόπουλου - με τις προγραμματικές συμβάσεις με την Τοπική Αυτοδιοίκηση για τη λειτουργία Κέντρων Υγείας Αστικού Τύπου. Η δικομματική σύμπνοια στην εμπορευματοποίηση εκφράστηκε με τη συγκρότηση Ομάδας Εργασίας από τεχνοκράτες του υπουργείου Υγείας και της υπερνομαρχίας Αθήνας - Πειραιά, που θα παρουσιάσουν και τις σχετικές προτάσεις σε λίγους μήνες, ύστερα απ' τη συνάντηση (17/7/2006) της ηγεσίας του υπουργείου με την -αυτοαποκαλούμενη - τριάδα της υπερνομαρχίας Αθηνών (Γεννηματά, Σγουρός, Μίχας).
Η Νομαρχιακή και η Τοπική Αυτοδιοίκηση μπορούν να μετατραπούν σε μετερίζια αντίστασης στην εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας, αν εκλεγούν άνθρωποι που να μην πειθαρχούν στις αντιλαϊκές διατάξεις και κατευθύνσεις. Είναι οι άνθρωποι που συγκροτούν τα αγωνιστικά ψηφοδέλτια και στηρίζονται απ' το ΚΚΕ, την Παρέμβαση των Αριστερών Πολιτών, το ΔΗΚΚΙ και την Κομμουνιστική Ανανέωση.
Μόνο που για να σταθεί ο ισχυρισμός αυτός, πρέπει πρώτα να μας πείσουν ότι όσοι συμμετείχαν σε αυτή τη διάσκεψη ήθελαν όντως να σταματήσουν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις. Τίποτε, όμως, δεν οδηγεί στο συμπέρασμα αυτό.
Ακόμη και όσοι εκ των ηγετών πήραν μέρος στη διάσκεψη και υποστήριζαν - στα λόγια - την άμεση κατάπαυση του πυρός, το συνέδεαν άμεσα με τον αφοπλισμό της Χεζμπολάχ και την παράδοση των «απαχθέντων» Ισραηλινών στρατιωτών. Δηλαδή, με τη συνέχιση του πολέμου...
Οσο, για την πολυεθνική δύναμη, η οποία θα αναπτυχθεί στην περιοχή, μόνο σταμάτημα της στρατιωτικής επέμβασης δεν είναι.
Με δεδομένες τις θέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών, της Βρετανίας και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, περισσότερο με ...αποστολή ενισχύσεων στο «αντιτρομοκρατικό έργο» του ισραηλινού στρατού μοιάζει.
ΑΠΟ ΠΑΝΩ έχουμε και τον Γιώργο Παπανδρέου να μας λέει ότι «ένωσε τη φωνή του με το λαό του Λιβάνου». Να του θυμίσουμε ίσως ότι ένα μέρος αυτού του λαού αυτή τη στιγμή πολεμάει το στρατό του Ισραήλ; Δε μας φαίνεται να είναι και ιδιαίτερα αλληλέγγυος στις προσπάθειές τους.
Καλό θα είναι να καταλάβει το ΠΑΣΟΚ πως οι επιδείξεις φιλανθρωπίας προς τους τραυματίες και τους ταλαιπωρημένους κατοίκους του Λιβάνου δεν μπορούν να κρύψουν την ουσία των όσων πραγματικά λέει και υποστηρίζει.
ΚΙ ΕΠΕΙΔΗ ΠΟΛΥΣ ΛΟΓΟΣ γίνεται για την αξιοπιστία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και την «κρίση» που υποτίθεται ότι περνάει αυτή η αξιοπιστία, πρέπει να πούμε πως είναι δύσκολο να χάσει κανείς κάτι που ...δε διαθέτει.
Η πρώτη μεγάλη απόπειρα έγινε με το νόμο 1902/90 της κυβέρνησης Μητσοτάκη και τη συγκρότηση της γνωμοδοτικής Επιτροπής Κρίσης Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων που στόχευε στον αποχαρακτηρισμό μεγάλων τμημάτων εργαζομένων από τους μαζικότερους κλάδους που είναι ενταγμένοι στα ΒΑΕ. Πέντε χρόνια αργότερα (1995) ο ΣΕΒ δημοσίευσε τις θέσεις του με τις οποίες ζητά την κατάργηση της παλιάς νομοθεσίας γιατί, όπως υποστήριζε, οι επιχειρήσεις λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα υγιεινής και ασφάλειας (μετά την ψήφιση σχετικών νόμων) και πλέον τα ΒΑΕ έχουν καταστεί περιττά.
Λίγο μετά, έρχεται αρωγός στις επιδιώξεις του ΣΕΒ ο καθηγητής Γ. Σπράος, σύμβουλος του τότε πρωθυπουργού Κ. Σημίτη. Στη διαβόητη Εκθεσή του θα ζητήσει «την κατάργηση των ΒΑΕ μαζί με το επασφάλιστρο, που θα δώσει - όπως υποστήριξε - μια ανάσα σε χειμαζόμενους κλάδους της βιομηχανίας»! Σε αυτή τη φράση κρύβεται και ο ανομολόγητος σκοπός όλων αυτών που είναι πολέμιοι των ΒΑΕ. Να μη δίνουν οι βιομήχανοι ούτε αυτό το ψίχουλο του 1,2% ως επασφάλιστρο, που έτσι και αλλιώς αποσπούν από τον εργάτη, να μεγαλώσουν το βαθμό εκμετάλλευσης και να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία των επιχειρήσεών τους.
Η προτελευταία, κατά σειρά, επίθεση σε αυτόν τον διαρκή πόλεμο κατά των ΒΑΕ εκτοξεύεται από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με το νόμο 3029 του 2002. Στην εισηγητική Εκθεση του νόμου ο αρμόδιος υπουργός Δ. Ρέππας αναφέρει πως «η εξέλιξη της τεχνολογίας, η βελτίωση των συνθηκών εργασίας (!) επιβάλλει τον επανακαθορισμό των επαγγελμάτων εκείνων που πληρούν υπαγωγή στον ΚΒΑΕ». Πρόκειται για το νόμο που τώρα χρησιμοποιεί η κυβέρνηση της ΝΔ και κλιμακώνει την επίθεσή της ενάντια στο θεσμό των ΒΑΕ. Προχτές, υπερψηφίστηκε από την κυβερνητική παράταξη η σχετική αντιδραστική τροπολογία του υπουργείου Απασχόλησης.
Στο Δήμο Μανταμάδου της Λέσβου μάς ταξίδεψε τις προάλλες η ΕΤ3. Δεν αντιλέγουμε, το οδοιπορικό της ήταν πολύ όμορφο, είχε άλλωστε και την κατάλληλη πρώτη ύλη. Ενα ωραίο νησί, ένας δήμος πανέμορφος, με τα πανηγύρια του, τους χορούς του, τις παραλίες του κλπ. Ως εδώ κανένα πρόβλημα. Οταν όμως η αγρότισσα με την οποία συνομιλεί η παρουσιάστρια του οδοιπορικού προσπαθεί να επισημάνει και ορισμένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι του Μανταμάδου και γενικότερα της Λέσβου, ανάμεσά τους το κρίσιμο πρόβλημα των τιμών των αγροτικών προϊόντων που κατρακυλάνε, με έκπληξη ακούσαμε την παρουσιάστρια να της απαντάει: «Αποκλείεται, τα προϊόντα σας είναι πολύ γνωστά...»! Η αγρότισσα επιμένει: «Ξέρετε τα χωριά ερημώνουν, οι νέοι φεύγουν...» και η παρουσιάστρια την (μας) αποστομώνει: «Αυτό συμβαίνει γιατί είναι δύσκολη η αγροτική δουλιά»! Ισως να έχει άγνοια της κατάστασης που αντιμετωπίζουν οι εργάτες και οι αγρότες των ακριτικών νησιών, αλλά σ' αυτή την περίπτωση δε θα ήταν καλύτερα να σιωπούσε;
«Διέταξαν τους κατοίκους του χωριού Τάιρε κοντά στα σύνορα να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους κι έπειτα - όταν η αυτοκινητοπομπή τους κατευθυνόταν υπάκουα προς τον Βορρά - η ισραηλινή αεροπορία έριξε έναν πύραυλο σε ένα από τα λεωφορεία σκοτώνοντας τρεις πρόσφυγες και τραυματίζοντας σοβαρά 13 άλλους αμάχους. Ο πύραυλος που τους σκότωσε πιστεύεται ότι ήταν τύπου Hellfire, απ' αυτούς που κατασκευάζει η Lockheed Martin στη Φλόριντα». Αυτά έγραφε τις προάλλες ο Βρετανός δημοσιογράφος Ρόμπερτ Φισκ στην εφημερίδα «Ιντιπέντεντ».
Μια μέρα μετά, η αμερικανική πολεμική βιομηχανία «Λόκχιντ Μάρτιν» ανακοίνωσε ότι τα κέρδη της σημείωσαν αύξηση πλέον του 26%, κατά το δεύτερο φετινό τρίμηνο, ενώ αναβάθμισε τις προβλέψεις της για όλο το 2006, καθώς οι πωλήσεις της εμφανίζουν ανοδική πορεία.
Μια άκρως αποκαλυπτική σύμπτωση...
Από την άποψη αυτή ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ο ισχυρισμός της Κ. Ράις ότι οι περισσότερες χώρες που συμμετείχαν στη διάσκεψη δε ζήτησαν κατάπαυση πυρός. Αλλά και όσες το ζήτησαν το συνέδεσαν με όρους που δικαιώνουν και στηρίζουν τον κατακτητικό πόλεμο του Ισραήλ. Εχοντας την κάλυψη λοιπόν των «φίλων» του από τη Ρώμη το Ισραήλ ενίσχυσε τις βάρβαρες και εγκληματικές επιδρομές του στο Λίβανο.