Να αμβλύνει την αγανάκτηση που προκαλούν οι νέες αντιλαϊκές ανατιμήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ, αποτέλεσμα της πολιτικής της «απελευθέρωσης» που επιβάλλουν τα μονοπώλια και η ΕΕ, επιχειρεί με χτεσινή της ανακοίνωση η διοίκηση της Επιχείρησης. Αυτό που, στην πεπατημένη προηγούμενων ανάλογων αυξήσεων, «σερβίρει» στους εργαζόμενους είναι ότι πρέπει να είναι και... ευχαριστημένοι γιατί, σύμφωνα με τα στοιχεία που επικαλείται, αγοράζουν το ρεύμα φθηνότερα μεταξύ των εργαζομένων των 27 χωρών της ΕΕ. Αυτό έχει λόγους να προπαγανδίζει η ΔΕΗ αποσιωπώντας προκλητικά μια σειρά από δεδομένα όπως: τις αλλεπάλληλες ανατιμήσεις των τελευταίων χρόνων, το γεγονός ότι την ώρα που η κυβέρνηση φορτώνει μια ακόμα συνολική αύξηση (τιμολόγια ρεύματος και τέλος ΑΠΕ) ένα ακόμα 12,2% στις πλάτες των νοικοκυριών, οι εργαζόμενοι έχουν χάσει μέσα στον τελευταίο χρόνο ποσοστό 30% - 40% του εισοδήματός τους, χώρια αυτοί που έχασαν εντελώς τη δουλειά τους. Ακόμα, στην προσπάθειά της να θολώσει τα νερά η διοίκηση της ΔΕΗ, αποσιωπά ότι την ώρα που πρόκειται για μια επιχείρηση με κέρδη εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο, επιβάλλει αδιάλειπτα δυσβάσταχτες αυξήσεις προκειμένου να κάνει την αγορά ενέργειας ελκυστική και κερδοφόρα για τα μονοπώλια της ενέργειας. Αυτή είναι η αλήθεια που, όσο μεθοδικά κι αν επιχειρούν να την αποκρύψουν από το λαό, τους διαψεύδουν τα ίδια τα πράγματα.
Εξετάσεις στην αστική τάξη...
Μόνο κεράκια δεν έσβησαν στη ΔΗΜΑΡ για τη συμπλήρωση 10 χρόνων ζωής του ευρώ. Με δήλωσή του, ο υπεύθυνος ευρωπαϊκής και εξωτερικής πολιτικής του κόμματος Γ. Γεωργάτος, θριαμβολογεί ότι η δεκαετία αυτή αποτέλεσε «μια περίοδο σαφούς βελτίωσης του επιπέδου διαβίωσης, με ένα ισχυρό σταθερό νόμισμα και χαμηλό πληθωρισμό για τους πολίτες στις χώρες - μέλη της ευρωζώνης και φυσικά για τους Ελληνες».
Και συγχρόνως καταθέτει την έγνοια του ότι «με αφορμή τη σφοδρή και πολυεπίπεδη κρίση, πυκνώνουν ανησυχητικά οι φωνές που ζητούν επιστροφή στα εθνικά νομίσματα και στη χώρα μας στη δραχμή», κινδυνολογώντας ότι κάτι τέτοιο «θα ήταν μια πρωτοφανής ιστορική οπισθοδρόμηση της Ευρώπης, με επιστροφή σε νομισματικές και γιατί όχι σε θερμές συγκρούσεις που το κοινό ευρωπαϊκό οικοδόμημα τις έχει αποκλείσει».
Διατείνεται μάλιστα ότι για να αποφευχθούν αυτές οι συγκρούσεις «αντί για συντηρητική αναδίπλωση είναι η ώρα για προοδευτικές μεταρρυθμίσεις που θα προωθούν μαζί με τη δημοσιονομική και την κοινή οικονομική και πολιτική διακυβέρνηση για την Ευρώπη και τον αναγκαίο εξορθολογισμό με τολμηρές διαρθρωτικές αλλαγές για τη χώρα μας, για να αποκλειστεί η καταστροφική επιστροφή στη δραχμή».
... και αυταπάτες στο λαό
Αν και δεν προσγειώθηκαν από άλλον πλανήτη οι κύριοι της ΔΗΜΑΡ, δεν διστάζουν να διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα για να τη φέρουν στα μέτρα τους. Η συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ και την Ευρωζώνη μόνο δεινά έφερε στο λαό. Η δεκαετία την οποία επικαλούνται, ήταν δεκαετία διαρκούς συρρίκνωσης των εργασιακών, ασφαλιστικών και άλλων δικαιωμάτων του λαού. Η παραμονή της χώρας στην ιμπεριαλιστική ΕΕ είναι αυτή που εγγυάται για το λαό οπισθοδρόμηση και συγκρούσεις και όσο ισχυροποιείται (βλέπε «κοινή οικονομική και πολιτική διακυβέρνηση») τόσο κοντύτερα έρχονται και τα δύο αυτά. Η εξουσία των μονοπωλίων εγγυάται βαρβαρότητα. Και δεν εξωραΐζεται, δεν μεταλλάσσεται σε φιλολαϊκή με δήθεν «προοδευτικές μεταρρυθμίσεις». Οσο υπάρχει, κάθε μεταρρύθμιση θα σπρώχνει τους λαούς πιο βαθιά στην ανέχεια. Το γεγονός ότι όλ' αυτά τα χρόνια το κεφάλαιο κέρδισε πολλαπλάσια, αλλά η εργατική τάξη έχανε κατακτημένα εργασιακά και άλλα δικαιώματα, για να εντείνεται η εκμετάλλευση, οι αυτοαπασχολούμενοι ξεκληρίζονται από τον ανταγωνισμό με τα μονοπώλια και οι φτωχοί αγρότες σαρώθηκαν από την ΚΑΠ, αυτά είναι ψιλά γράμματα για τη ΔΗΜΑΡ...
Η ανατροπή αυτής της εξουσίας, η αποδέσμευση από την ΕΕ και η οικοδόμηση μιας λαϊκής εξουσίας, είναι μονόδρομος για το λαό. Γι' αυτό οφείλει να παλέψει γυρνώντας την πλάτη του στις θιασώτες του βάρβαρου αυτού συστήματος.
Μια αλλιώτικη γιορτή για παιδιά
Σήμερα και αύριο, η έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό θα γεμίσει χρώματα, παιδικές φωνές, θα ντυθεί στα γιορτινά της, θα υποδεχθεί εκατοντάδες μικρά παιδιά με τους γονείς τους, για να παίξουν, να τραγουδήσουν, να χορέψουν, να φτιάξουν κατασκευές, να παρακολουθήσουν όμορφες παραστάσεις, να συζητήσουν, να 'ρθουν σε επαφή με το καλό βιβλίο... Σήμερα και αύριο γίνεται το Πρωτοχρονιάτικο Φεστιβάλ του ΚΚΕ για τα παιδιά. Μετά την επιτυχία που είχε η περσινή αντίστοιχη εκδήλωση της ΚΝΕ, η πρωτοβουλία επαναλαμβάνεται και φέτος, με ένα πρόγραμμα φροντισμένο με μεράκι για τα παιδιά αλλά και για τους γονείς τους.
Δεν πρόκειται μόνο για μια αξιόλογη εκδήλωση για τις γιορτές, που τα παιδιά γίνονται πρωταγωνιστές και καταφέρνουν να ζεσταίνουν τις μέρες μας. Αυτή η γιορτή είναι μια πρωτοβουλία με πολλαπλές διαστάσεις. Από την πρώτη προσπάθεια που έγινε πέρσι και στήθηκε η πρώτη γιορτή, που αγκαλιάστηκε μαζικά από εκατοντάδες γονείς και παιδιά, έδειξε ότι οι λαϊκές οικογένειες διψούν για τέτοιες διοργανώσεις και μάλιστα σε μόνιμη βάση, όχι μόνο στις μέρες των γιορτών. Αναδείχθηκε η απουσία και η γύμνια προνοιακών και γενικότερα κοινωνικών δομών για τα παιδιά και τη δημιουργική τους απασχόληση, που έχουν άμεση σχέση και με την ομαλή τους κοινωνικοποίηση. Η ΚΝΕ μετά από εκείνη την πρώτη γιορτή δέχτηκε πολλά αιτήματα από γονείς και από μαζικούς φορείς να διοργανώσει ανάλογες γιορτές σε γειτονιές και οι καλλιτεχνικές ομάδες της Οργάνωσης ανταποκρίθηκαν όσο μπορούσαν σε αυτά τα καλέσματα.
Μέσα από αυτές τις πρωτοβουλίες άνοιξε ακόμα καλύτερα ο δρόμος και για το ΚΚΕ και την ΚΝΕ να επεξεργαστούν καλύτερα τη δράση τους για τα νέα ζευγάρια και τα παιδιά μικρότερων ηλικιών. Από τον εντοπισμό των ελλείψεων και των προβλημάτων, αντίστοιχα, γεννιούνται και αιτήματα για να καλύπτονται οι σύγχρονες ανάγκες, ενώ πολλαπλασιάζονται οι καλές πρωτοβουλίες και πρακτικές, εργατικά σωματεία και λαϊκές συσπειρώσεις όλο και περισσότερο διοργανώνουν αντίστοιχες εκδηλώσεις ή και στρέφουν το βλέμμα τους οργανώνοντας τη δράση τους για τα προβλήματα και τις ανάγκες των νέων ζευγαριών. Στις ανησυχίες των γονιών την τελευταία διετία, έχει μπει πολύ έντονα και το θέμα της σχέσης και της εικόνας που θα αποκτήσουν τα παιδιά τους για την κρίση και τις συνέπειές της. Στο επίκεντρο των συζητήσεων με τους γονείς, λοιπόν, στο πλαίσιο της Πρωτοχρονιάτικης γιορτής θα είναι αυτό ακριβώς το θέμα.
Παράλληλα, μέσα από αυτές τις γιορτές προβάλλονται αξιόλογα καλλιτεχνικά έργα για παιδιά, που σε άλλες περιπτώσεις για να έρθουν τα παιδιά σε επαφή με αυτά, θα έπρεπε οι γονείς τους να καταβάλουν ένα διόλου ευκαταφρόνητο αντίτιμο. Ετσι, οι γιορτές του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για τα παιδιά, «παντρεύονται» με τον πολιτισμό και εδώ αξιοποιείται η πλούσια εμπειρία από το Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» και πολλές άλλες εκδηλώσεις. Γι' αυτό και οι γιορτές για τα παιδιά πετυχαίνουν ένα πολύ καλό αποτέλεσμα κι αφήνουν πλήρως ικανοποιημένους τους μικρούς και πάντα απαιτητικούς επισκέπτες. Μικροί και μεγάλοι, λοιπόν, σήμερα και αύριο, να δώσουμε ραντεβού στη γιορτή του ΚΚΕ για τα παιδιά!
Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ
Εκβιάζουν το λαό...
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΕ να μπει το 2012 και άρχισαν οι «συμπτώσεις» (που επίσης ...συμπτωματικά είναι ίδιες με αυτές του 2011). «Σαν να μην πέρασε μια μέρα» ή καλύτερα «ένας χρόνος»...
Ακούσαμε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να μας λέει για την ανάγκη «αποφυγής της επιστροφής της δραχμής» και τον πρόεδρο της Ενωσης Τραπεζών να δηλώνει ότι πρέπει να αποδεχτούμε μείωση του βιοτικού επιπέδου.
Ολα αυτά διανθίστηκαν με ένα σωρό «πατριωτικές» κορόνες από διάφορα πολιτικά στελέχη της κυβέρνησης και βέβαια από πορίσματα πάμπολλων οικονομικών ινστιτούτων «αγνώστου ταυτότητας» για το πόσο κρίσιμα είναι τα πράγματα.
Γενικό συμπέρασμα που μας πλασάρουν: Οτι πρέπει να κάνουμε «αυτά που πρέπει» μέχρι το Μάρτη και την περίφημη «μεγάλη δόση» των 90 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Τι είναι αυτά; Μα τι άλλο από νέες μειώσεις μισθών, περιορισμούς συντάξεων, απολύσεις στο Δημόσιο, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, για να «βρει χώρο η ιδιωτική πρωτοβουλία»!
Βλέπετε για όλα όσα συμβαίνουν πρώτα και πριν από όλα φταίνε οι συντάξεις των 400 ευρώ και οι μισθοί των 500 ευρώ στην Ελλάδα! Είναι ο μεγάλος ένοχος και πρέπει να νιώθουν ...τύψεις όσοι παίρνουν αυτά τα χρήματα.
Ο στόχος τους είναι ξεκάθαρος: Θέλουν ένα λαό τρομοκρατημένο, φοβισμένο, χωρίς βούληση, λόγο και άποψη. Να δέχεται παθητικά ως «αναγκαίο κακό» ό,τι του πουν φοβούμενος μια απροσδιόριστη καταστροφή.
Και όσο αυτό συμβαίνει, αυτοί να προωθούν μια ...προσδιορισμένη καταστροφή και την ίδια ώρα να μοιράζουν μεταξύ τους τα υπερκέρδη που προκύπτουν, που δεν είναι καθόλου λίγα.
Α, ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ το ξεχάσουμε. Ο Σαμαράς θέλει εκλογές πριν από το Πάσχα, ενώ ο Καρατζαφέρης θέτει όρους στήριξης της κυβέρνησης.
Ας λένε ό,τι θέλουν, όμως ας αρχίσουν σιγά - σιγά τις ασκήσεις άρσης των χεριών, γιατί οι βουλευτές τους θα κληθούν να ψηφίσουν μπόλικα αντιλαϊκά μέτρα. Πάντα για το καλό της χώρας...
Παπαγεωργίου Βασίλης
Ψευτοαλληλεγγύη και ταξική πάλη
Παπαγεωργίου Βασίλης
Περίσσεψαν η υποκρισία και η επίδειξη φιλανθρωπισμού στο «εορταστικό γεύμα»(!) για τους άστεγους και τους άπορους που οργανώθηκε από το Δήμο της Αθήνας στο γήπεδο του Ρουφ, όπου παραβρέθηκε ο πρωθυπουργός, δηλώνοντας μάλιστα «ιδιαίτερα ευτυχής» που είχε την ευκαιρία να γιορτάσει την Πρωτοχρονιά «με τους συμπολίτες μας που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη». Αποτελεί πρόκληση πρώτου μεγέθους η επίδειξη κοινωνικής ευαισθησίας εκ μέρους των κυβερνώντων, ενώ την ίδια στιγμή η πολιτική που εφαρμόζουν «παράγει» ολοένα και περισσότερη ανεργία, φτώχεια και εξαθλίωση. Δεν μπορεί να γίνει ανεκτό, από τη μια να εμφανίζονται υποκριτικά ως υπέρμαχοι της κοινωνικής αλληλεγγύης και την ίδια στιγμή να πετσοκόβουν άγρια τα προνοιακά επιδόματα, τις δαπάνες για τα φάρμακα, τη νοσοκομειακή περίθαλψη, να διαλύουν τα ασφαλιστικά ταμεία, να επιδοτούν τους καπιταλιστές αντί για τους ανέργους. Δεν μπορούν να πουλάνε αλληλεγγύη και την ίδια στιγμή να απορρίπτουν στη Βουλή την πρόταση νόμου του ΚΚΕ που περιλαμβάνει άμεσα μέτρα για την προστασία των ανέργων, των αυτοαπασχολουμένων και των μικρομεσαίων αγροτών... Σε κάθε περίπτωση, η εργατική τάξη και ο λαός δεν έχει ανάγκη από τη φιλανθρωπία των εκμεταλλευτών τους και των αστικών κομμάτων, ακριβώς γιατί είναι ο πραγματικός παραγωγός του πλούτου και άρα έχει κάθε δικαίωμα να πάρει ό,τι του ανήκει, κατευθύνοντας την πάλη του κατευθείαν στην ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και την κατάκτηση της λαϊκής εξουσίας. Δεν πρόκειται όμως σε καμία περίπτωση να τους αφήσει να τον οδηγήσουν στην εξαθλίωση για να μπορούν να εμφανίζονται ως «σωτήρες» μοιράζοντας ψίχουλα.
Διέξοδος στη λαϊκή αντεπίθεση
Ούτε για ένα λεπτό δε σταμάτησαν οι εκπρόσωποι των αστικών κομμάτων και της πλουτοκρατίας, ακόμα και μέσα στις γιορτές, να βομβαρδίζουν το λαό με εκβιαστικά και τρομοκρατικά διλήμματα. «Τυχόν επιστροφή στη δραχμή θα ισοδυναμούσε, τουλάχιστον τα πρώτα χρόνια, με αληθινή κόλαση», προειδοποίησε ανοίγοντας πρώτος το «χορό» ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Γ. Προβόπουλος, περιγράφοντας με τα πιο μελανά χρώματα την κατάσταση που θα δημιουργηθεί που, όπως είπε, «θα παραπέμπει στη δεκαετία του '50». Ο πρόεδρος της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών, επίσης, προειδοποίησε ότι σε περίπτωση εξόδου από το ευρώ η χώρα θα γυρίσει 20 - 25 χρόνια πίσω. «Είτε θα μείνουμε στο ευρώ μειώνοντας το επίπεδο διαβίωσης όλοι μας, είτε θα αποχωρήσουμε από το ευρώ γυρνώντας δεκαετίες πίσω», υποστήριξε, μιλώντας σε εκδήλωση του Χρηματιστηρίου Αθηνών. Τη σκυτάλη πήρε την επομένη ο γενικός διευθυντής του ΙΟΒΕ, Γ. Στουρνάρας, επαναλαμβάνοντας ότι η επιστροφή στη δραχμή «θα είναι καταστροφή» και «θα μας έφερνε 50 χρόνια πίσω». Ως διέξοδο παρουσίασε, βέβαια, την επιτάχυνση των αντιδραστικών διαρθρωτικών αλλαγών που χαρακτήρισε «κλειδί για την ανάπτυξη». Ακριβώς το ίδιο είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Π. Καψής, επισημαίνοντας «την ανάγκη εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων, προκειμένου να αποφευχθεί η επιστροφή στη δραχμή». Είναι ολοφάνερο ότι επιχειρούν να μετατρέψουν τα δικά τους αδιέξοδα στη διαχείριση της κρίσης σε αδιέξοδα του λαού και τις δικές τους αγωνίες σε εκβιαστικά διλήμματα των λαϊκών στρωμάτων, προκειμένου να τα εξαναγκάσουν να σκύβουν διαρκώς το κεφάλι και να αποδεχθούν την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Τώρα, όμως, είναι η ώρα οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα που έως τώρα στήριζαν ή ανέχονταν το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, να συμπορευτούν με το ΚΚΕ, για να ισχυροποιηθεί η λαϊκή αντεπίθεση για την ανατροπή.
Κατάργηση των μονοπωλίων
Παραπλανούν συνειδητά το λαό τα αστικά ΜΜΕ και τα κόμματα της μαύρης συγκυβέρνησης όταν εμφανίζουν το νέο χαράτσι της ΔΕΗ ως απόρροια δήθεν της κακοδιαχείρισης στην επιχείρηση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το χτεσινό πρωτοσέλιδο σχόλιο των «Νέων» που χαρακτηρίζει «παράλογο το χαράτσι», αλλά το αποδίδει στην «κακοδιαχείριση πόρων και προσωπικού» στην επιχείρηση, «στις επενδύσεις που δεν έγιναν», «στην ανάπτυξη που έμεινε στα χαρτιά»... Ουδέν αναληθέστερον. Η αλήθεια όμως είναι ότι η νέα αύξηση στα τιμολόγια της ΔΕΗ οφείλεται κατεξοχήν στην πολιτική της «απελευθέρωσης της αγοράς» της ηλεκτρικής ενέργειας, που ως υπέρτατο στόχο έχει να εγγυηθεί την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων που έχουν μπει στο «παιχνίδι». Αυτός είναι ο λόγος που τα τιμολόγια της ΔΕΗ έχουν αυξηθεί «άπειρες» φορές τα τελευταία χρόνια, ενώ την ίδια στιγμή μειώνεται δραστικά το λεγόμενο μισθολογικό κόστος της επιχείρησης. Αυτός είναι ο λόγος που η Κομισιόν σε πρόσφατη έκθεσή της προβλέπει ότι τα τιμολόγια της ενέργειας θα αυξηθούν δύο και τρεις φορές μέχρι το 2020 (σ.σ. προφανώς δεν υπάρχει κακοδιαχείριση σε όλες τις ΔΕΗ της ΕΕ...). Το συμπέρασμα που πρέπει να βγάλουν οι εργαζόμενοι είναι ένα: Οσο κυριαρχούν τα μονοπώλια στην παραγωγή, την οικονομία και την πολιτική, δεν μπορούν να ελπίζουν σε τίποτα θετικό. Η κατάργηση, η κοινωνικοποίησή τους από μια λαϊκή εξουσία και η οργάνωση της οικονομίας με γνώμονα τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες αποτελεί τη μοναδική φιλολαϊκή διέξοδο.
Για νικηφόρα αντεπίθεση
Για τους εργαζόμενους και το λαό, το 2012 έκανε «ποδαρικό» με μια πρωτόγνωρη προπαγάνδα να αποδεχτεί τα προαποφασισμένα φιλομονοπωλιακά μέτρα, υπό την απειλή της επόμενης δόσης του δανείου και του ενδεχόμενου εξόδου της χώρας από το ευρώ. Από τα κόμματα της συγκυβέρνησης, τον πρωθυπουργό, μέχρι τους τραπεζίτες και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όλοι στα πρωτοχρονιάτικα μηνύματά τους ανέδειξαν την «ανάγκη» να περάσουν αδιαμαρτύρητα οι επόμενες αντιδραστικές ανατροπές στο εισόδημα, στο Ασφαλιστικό και τα Εργασιακά, προκειμένου η τρόικα να συναινέσει στην αποδέσμευση του επόμενου ποσού του δανείου. Σε διαφορετική περίπτωση, λένε με ένα στόμα, ο δρόμος για έξοδο από το ευρώ είναι ορθάνοιχτος και η εξαθλίωση του λαού δεδομένη.
Είναι προκλητικοί. Λένε στο λαό ότι αν η χώρα αποπεμφθεί από το ευρώ, τότε τον περιμένουν συνθήκες ζωής ανάλογες με αυτές της δεκαετίας του '50. Κρύβουν, όμως, ότι η παραμονή της ντόπιας πλουτοκρατίας στη ζώνη του ευρώ προϋποθέτει ακριβώς να γυρίσουν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα σε συνθήκες δουλειάς και ζωής αντίστοιχες με αυτές της δεκαετίας του '50. Σε κάθε περίπτωση, τα μέτρα συγκυβέρνησης - τρόικας οδηγούν το λαό σε συνθήκες κραυγαλέα αναντίστοιχες με την κοινωνική και επιστημονική πρόοδο των τελευταίων δεκαετιών, που αντικειμενικά επιτρέπει λιγότερη δουλειά, καλύτερες αμοιβές, περισσότερο ελεύθερο χρόνο, κοινωνικές παροχές υψηλού επιπέδου και δωρεάν.
Καλούν το λαό να κάνει κι άλλες θυσίες, να καταθέσει και τα τελευταία δικαιώματα, που απέσπασε με αγώνες και αίμα, στο ταμείο μιας Ευρωζώνης, που το επόμενο διάστημα μπορεί να αυτοδιαλυθεί ή δε θα είναι ίδια με σήμερα. Αυτό επιβεβαιώνουν οι αγεφύρωτοι ανταγωνισμοί, ενόψει και της νέας Συνόδου Κορυφής στις 30 Γενάρη. Η κρίση είναι βαθιά. Για το κεφάλαιο, η παραμονή ή όχι της Ελλάδας στην Ευρωζώνη θα κριθεί από το αν τα συμφέροντα των ισχυρότερων μερίδων της πλουτοκρατίας επιβάλλουν τώρα μια μικρότερη Ευρωζώνη, κάτω από το βάρος των αδιεξόδων στην αστική διαχείριση, ή αν οι αντιθέσεις, που μεγαλώνουν, επιβάλλουν μια τέτοια εξέλιξη. Από αυτή τη σκοπιά ο λαός έχει κάθε συμφέρον να επιλέξει αυτός την έξοδο από την Ευρωζώνη και την ΕΕ, συνδέοντάς την άμεσα με το ζήτημα της εξουσίας, για να ακυρώσει το ψευτοδίλημμα των μονοπωλίων και των κομμάτων τους «ευρώ ή δραχμή».
Αυτό που κρίνει τη λαϊκή ευημερία δεν είναι το νόμισμα, αλλά οι σχέσεις παραγωγής. Ολα τα κόμματα, πλην του ΚΚΕ, θέλουν αυτές να παραμείνουν καπιταλιστικές, είτε με ευρώ, είτε με δραχμή. Μόνο το ΚΚΕ λέει αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία, κοινωνικοποίηση δηλαδή των μονοπωλίων και επιλογή άλλου δρόμου ανάπτυξης, με μονομερή διαγραφή του χρέους. Η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ είναι όπλο στα χέρια των εργαζομένων και του λαού στα δύσκολα που έρχονται. Η οργάνωση σ' αυτή τη γραμμή πάλης μπορεί να βάλει εμπόδια στα νέα μέτρα, να ανοίξει δρόμο για ριζικές αλλαγές προς όφελος της λαϊκής συμμαχίας. Τίποτα δεν έχει να φοβάται ο λαός. Η απόκρουση των εκβιασμών, που θα κορυφωθούν το επόμενο διάστημα, είναι όρος αναγκαίος για να βγει νικητής στην αντεπίθεση.
Feeds
