Είπε ακόμη ο Π. Σκουρλέτης στην ίδια συνέντευξη: «Δεν καταλήξαμε σε ένα καινούργιο μνημόνιο. Ούτε ονομαστικά αποκαλείται έτσι, ούτε το περιεχόμενό του μπορεί να μας οδηγήσει σε ένα τέτοιο συμπέρασμα. Καμία από τις προηγούμενες δρομολογημένες δεσμεύσεις και μέτρα δεν πρόκειται να υλοποιηθούν. Ισα ίσα, ανοίξαμε δυνατότητες ώστε αρκετά από θεσμικά θέματα που άνοιξαν το προηγούμενο διάστημα, να αλλάξουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι συλλογικές διαπραγματεύσεις. Πλέον αποδέχονται τη συζήτηση αυτοί που μέχρι πρότινος πίεζαν για την απορρύθμιση της αγοράς εργασίας. Αυτό δεν είναι μία νίκη στα σημεία;». Πράγματι, από κει που θα έσκιζαν τα μνημόνια, τώρα λένε ότι δεν προχωράνε σε νέο μνημόνιο. Λένε, δηλαδή, για την ώρα, ότι θα συνεχίζουν να εφαρμόζονται όλα τα αντεργατικά, αντιλαϊκά μέτρα των προηγούμενων μνημονίων (άρα, καμιά αναπλήρωση απωλειών των εργαζομένων), ενώ η νέα συμφωνία θα περιέχει νέες αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις, που επίσης θα γίνουν νόμοι και θα εφαρμοστούν. Αυτά δεν είναι μνημόνιο επειδή δεν το ονομάζουν έτσι! Αλήθεια, ποιον κοροϊδεύουν μ' αυτή την προπαγάνδα;

«Θα είστε στο πλευρό της Ελλάδας και του Συμβουλίου της Ευρώπης, που ζητά την επαναφορά των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων που κατάργησε το μνημόνιο;». Την ερώτηση αυτή απευθύνει ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης στην ...Κομισιόν! Δηλαδή, ρωτάει αυτούς που πρωτοστάτησαν στο τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων, όχι μόνο της Ελλάδας, αν θα συμπαρασταθούν στην προσπάθεια για επαναφορά τους!! Οταν, μάλιστα, τέτοια προσπάθεια ούτε καν προτίθεται να καταβάλει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Αλλωστε, τέτοιον ισχυρισμό ούτε καν τολμά να διατυπώσει. Οχυρώνεται, λοιπόν, πίσω από τον αντιλαϊκό θεσμό του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Στάχτη στα μάτια του κόσμου και για τις ευθύνες της ΕΕ, που για λογαριασμό των μονοπωλίων ακολουθεί πολύ πριν από την κρίση στρατηγική καρατόμησης εργασιακών κι ασφαλιστικών δικαιωμάτων, αλλά και για τις προθέσεις της κυβέρνησης, που δεν περιλαμβάνουν ανάκτηση των απωλειών...

Ποιος είπε ότι οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα ζουν καλύτερα στα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη της ΕΕ και της Ευρωζώνης; Το ρεπορτάζ της «Ημερησίας», 20/2/2015, για τη ζωή του λαού στη Γερμανία καταγράφει την ίδια βαρβαρότητα με τη ζωή του λαού στην Ελλάδα. «"Ποτέ άλλοτε η φτώχεια δεν ήταν τόσο διευρυμένη στη Γερμανία" επισήμανε κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης Τύπου στο Βερολίνο ο Ούλριχ Σνάιντερ, πρόεδρος της "Paritatische Gesamtverband", της ομοσπονδίας στην οποία συμμετέχουν 10.000 οργανώσεις κοινωνικής αρωγής και του τομέα της Υγείας. Στην έκθεση, που τιτλοφορείται "Ραγισμένη Δημοκρατία" καταγράφεται το υψηλότερο "στην ιστορία" ποσοστό φτώχειας μετά την επανένωση της Γερμανίας το 1990, καθώς αυξήθηκε από το 15% το 2012 στο 15,5% το 2013 (12,1 εκατομμύρια άνθρωποι το 2012, 12,5 εκατομμύρια το 2013, επί του συνόλου του πληθυσμού των 80 εκατομμυρίων κατοίκων). Μονογονεϊκές οικογένειες, συνταξιούχοι, άνεργοι και πολλοί ανήλικοι πλήττονται ως επί το πλείστον, υπογραμμίζεται στην έκθεση, που εξηγεί ότι το 43% των μονογονεϊκών οικογενειών και σχεδόν το 60% των ανέργων έχουν καταγραφεί ότι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας». Η πολιτική της Μέρκελ θα πουν οι ΣΥΡΙΖΑίοι. Η διαχείριση της κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου, ανεξάρτητα από τη δοσολογία στο μείγμα είναι η αιτία, που πρέπει να εξαλειφθεί με τη λαϊκή πάλη.

1847 Γεννιέται ο Σκοτσέζος Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ, εφευρέτης του τηλεφώνου.

1913 Περίπου 5.000 φεμινίστριες, οι επονομαζόμενες σουφραζέτες, διαδηλώνουν στην Ουάσιγκτον για χορήγηση ψήφου στις γυναίκες.

1918 Η Σοβιετική Ρωσία βγαίνει από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Η σοβιετική αντιπροσωπεία υπογράφει στο Μπρεστ - Λιτόφσκ τη «Συνθήκη Ειρήνης», αρνούμενη να συζητήσει τους όρους της και δηλώνοντας πως η συμφωνία δε στηρίζεται στην ελεύθερη συγκατάθεση των λαών, αλλά υπαγορεύεται στη Σοβιετική Ρωσία από τον πάνοπλο γερμανικό ιμπεριαλισμό, που εκμεταλλεύεται την προσωρινή αδυναμία της νεαρής Σοβιετικής Δημοκρατίας. Η Συνθήκη του Μπρεστ ήταν πλήγμα για τα σχέδια των ιθυνόντων κύκλων στις ΗΠΑ, στην Αγγλία και στη Γαλλία, που λογάριαζαν να χρησιμοποιήσουν τη Γερμανία για να εκμηδενίσουν τη σοβιετική εξουσία. Παράλληλα, η Συνθήκη του Μπρεστ ενίσχυσε την προσπάθεια των λαών στις εμπόλεμες χώρες για να τερματιστεί ο πόλεμος.

1924 Η Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας καταργεί το χαλιφάτο.

1929 Γεννιέται ο μουσικοσυνθέτης Νίκος Μαμαγκάκης.

1933 Στον απόηχο του εμπρησμού του γερμανικού Κοινοβουλίου - Ράιχσταγκ (προβοκάτσια των ναζί που αποδόθηκε στους κομμουνιστές) και δύο μέρες πριν από τις βουλευτικές εκλογές συλλαμβάνεται ο ηγέτης του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος Ερνστ Τέλμαν. Η σύλληψή του δεν ανακοινώθηκε αμέσως από το φόβο που θα είχε ο αντίκτυπος της σύλληψής του στις λαϊκές μάζες, ενόψει μάλιστα και των εκλογών. Μετά τη σύλληψή του, ο Ερνστ Τέλμαν βίωσε την πιο τραγική περίοδο της ζωής του στα ναζιστικά μπουντρούμια και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η σύλληψη του Ερνστ Τέλμαν και, πολύ περισσότερο, οι ειδήσεις για τα βασανιστήρια στα οποία τον υπέβαλαν οι ναζί διαδόθηκαν σε ολόκληρο τον κόσμο. Εκατομμύρια εργάτες ξεσηκώθηκαν για να τον υπερασπιστούν. Για την απελευθέρωση του Τέλμαν κινητοποιήθηκαν οι σπουδαιότεροι εκπρόσωποι της διανόησης σε Ευρώπη και Αμερική. Ο Γκ. Δημητρώφ κάλεσε προσωπικά τον Ρ. Ρολάν και τον Α. Μπαρμπίς να πρωτοστατήσουν στον αγώνα για τη σωτηρία του Τέλμαν κι εκείνοι ανταποκρίθηκαν χωρίς δισταγμό. Ο Τέλμαν δολοφονήθηκε από τους ναζί στις 18/8/1944 στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μπούχενβαλντ.

1946 Σε κοινή τους διακήρυξη τα κόμματα Ενωση Δημοκρατικών Αριστερών, Σοσιαλιστικό Κόμμα - Ενωση Λαϊκής Δημοκρατίας, Αριστεροί Φιλελεύθεροι, οι Δημοκρατικοί Σύλλογοι της Αθήνας και του Πειραιά και ο Πολιτικός Συνασπισμός των Κομμάτων του ΕΑΜ τονίζουν πως «εκλογές κάτω από τις επικρατούσες συνθήκες δεν είναι μόνο τραγική κωμωδία, αλλά και σωστό πολιτικό πραξικόπημα, που αποβλέπει στη μοναρχοφασιστική επικράτηση» και θα απόσχουν από τις εκλογές της 31/3/1946.

1957 Πεθαίνει ο Γρηγόριος Αυξεντίου, Κύπριος αγωνιστής της ΕΟΚΑ, που κάηκε ζωντανός στο κρησφύγετό του από τον βρετανικό στρατό κατοχής, έπειτα από πολύωρη μάχη. Προς τιμήν του ο Γιάννης Ρίτσος έγραψε το ποίημα «Αποχαιρετισμός».