ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ενοχοποιούν μέχρι και τη σκέψη για αντίσταση

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τη λυσσαλέα προσπάθεια της πλουτοκρατίας να πειστεί ο λαός πως είναι... λάθος να αντιδρά στην εγκληματική επίθεση που αντιμετωπίζει, αποτυπώνουν οι απόψεις που διατυπώνονται και μέσα στην ακαδημαϊκή κοινότητα. Η θέρμη με την οποία ορισμένοι ακαδημαϊκοί υπερασπίζονται την ανάγκη να έχει ο λαός το κεφάλι σκυμμένο είναι πραγματικά αξιοζήλευτη. Για παράδειγμα, λέει ένας από αυτούς σε πρωινή εκπομπή την περασμένη Κυριακή: Δε γίνεται να έχει μόνο ένας το δίκιο, δε γίνεται να θεωρεί κάποιος ότι έχει το 100% του δίκιου, γιατί όπως εξήγησε, τότε έχει ολοκληρωτικές απόψεις!

Δηλαδή, ένας εργάτης που αντιλαμβάνεται ότι με τη σφαγή μισθών και συμβάσεων οδηγείται στην εξαθλίωση και αντί να σκεφτεί την «ανταγωνιστικότητα» της χώρας διαμαρτύρεται και οργανώνεται για να έχουν τα παιδιά του ψωμί να φάνε, είναι.... ολοκληρωτικός;

Οι χιλιάδες απολυμένοι εργάτες που παλεύουν για να έχουν επίδομα ανεργίας και καταδικάζουν τη λογική που λέει ότι πάνω από 6 στους 10 ανέργους δε θα παίρνουν επίδομα γιατί αυτό επιβάλλει η «δημοσιονομική σωτηρία της χώρας», είναι... ολοκληρωτικοί;

Η λογική αυτή είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη. Οχι απλά προσπαθεί να ταυτίσει τον εκμεταλλευτή και τον εκμεταλλευόμενο, αλλά ενοχοποιεί το ίδιο το δικαίωμα του εκμεταλλευόμενου να αντιστέκεται στην ταξική πολιτική που γεννά τα προβλήματά του. Ενοχοποιεί την ίδια τη σκέψη του εκμεταλλευόμενου για αντίσταση. Του μαθαίνει πως ανάγκη δεν είναι να συνειδητοποιήσει το πρόβλημά του και ποιος φταίει για να τον αντιπαλέψει, αλλά ανάγκη είναι να σκέφτεται πάντα (και) τα συμφέροντα της «άλλης πλευράς», δηλαδή των μονοπωλίων που ζουν πίνοντάς του το αίμα. Και βέβαια να τα σκέφτεται, να σκύβει ευλαβικά το κεφάλι και να υποτάσσεται.

Οψιμες αντιδράσεις ...

Οψιμα η πλειοψηφία της διοίκησης της Ομοσπονδίας των εργαζομένων στον επισιτισμό - τουρισμό «ανακάλυψε» ότι ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) «είναι ο βασικός υποκινητής της κατεδάφισης των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων και το κύριο μέλος του οι ξενοδόχοι, οι πρώτοι που κατήγγειλαν πρόωρα την κλαδική ΣΣΕ ανοίγοντας τις ορέξεις των υπολοίπων».

Οψιμα «ανακάλυψε» επίσης ότι «πρωτοστατούν (σ.σ. οι ξενοδόχοι) στις απολύσεις και στην υποκατάσταση των θέσεων εργασίας από ανέργους της Ανατολικής Ευρώπης με το φαινόμενο της ψευδομαθητείας». Ζητά δε την παραίτηση (!) του προέδρου του ΣΕΤΕ Α. Ανδρεάδη «για τις βάναυσες και αντεργατικές παρεμβάσεις του εναντίον των εργαζομένων που τους οδηγούν στην εξαθλίωση».

ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ (πλειοψηφούν στην Ομοσπονδία) εμφανίζονται να προβληματίζονται για την αναβάθμιση του ΣΕΤΕ ως «κοινωνικού εταίρου» και της τρόικας. Και πώς απαντούν; Ζητώντας παραίτηση του προέδρου του ΣΕΤΕ...

... που δεν κρύβουν το αντεργατικό έργο

Δηλαδή αν στη θέση αυτού αναλάβει κάποιος άλλος, μπορεί η επίθεση που έχουν εξαπολύσει οι ξενοδόχοι να μετριαστεί (!!!). Μα ο ΣΕΤΕ είναι ο άμεσος εκπρόσωπος και εκφραστής των συμφερόντων και των επιδιώξεων των μεγαλοεπιχειρηματιών του κλάδου. Κι αυτό δεν έχει να κάνει με το αν είναι «επίσημος» εταίρος της τρόικας ή όχι, αλλά με το ότι εκπροσωπεί εκείνους που κερδίζουν μόνο από την εκμετάλλευση των εργαζομένων.

Οι «αντιδράσεις» της Ομοσπονδίας είναι τουλάχιστον άσφαιρες αν αναζητούν άλλο πρόεδρο για την ένωση των εργοδοτών του κλάδου. Και αποπροσανατολιστικές ως προς τον αντίπαλο που δεν είναι ο πρόεδρος των μεγαλοξενοδόχων αλλά όλοι οι μεγαλοξενοδόχοι. Επειτα, δεν μπορούν να κρύψουν το ρόλο που εδώ και χρόνια παίζει η Ομοσπονδία ως άξιος «εταίρος» για να ικανοποιούνται οι απαιτήσεις των ξενοδόχων σε βάρος των εργαζομένων. Μόλις το περασμένο καλοκαίρι (όχι για πρώτη φορά) έσπευσε, μια από τις πρώτες Ομοσπονδίες, να ικανοποιήσει το αίτημα των ξενοδόχων για σφαγή των μισθών των ξενοδοχοϋπαλλήλων, υπογράφοντας κλαδική ΣΣΕ με μειώσεις σε ποσοστό 15%, επιχειρηματολογώντας μάλιστα πλούσια για την έλλειψη των αγωνιστικών διαθέσεων των εργαζομένων.

Το νέο «κούρεμα»

Τα σενάρια για νέα αναδιάρθρωση του κρατικού χρέους τα φέρνουν κάποιοι με εκρηκτικό τρόπο στην επικαιρότητα, κύρια για να τρομάξουν τα λαϊκά νοικοκυριά, να περιμένουν καρτερικά να υλοποιηθεί η συμφωνία της ντόπιας ολιγαρχίας με την τρόικα, με ό,τι αυτό σημαίνει για τους εργαζόμενους και τα άλλα θύματα της φιλομονοπωλιακής πολιτικής. Το έδαφος, πάνω στο οποίο στήνουν το νέο τους εκβιασμό, είναι υπαρκτό και το επικαλούνται δεόντως. Πρόκειται, αφενός για τις απειλές αποχώρησης του ΔΝΤ από το σχήμα της τρόικας, αν δεν εξασφαλιστεί ότι το 2020 το χρέος της Ελλάδας δε θα ξεπερνά το 120% του ΑΕΠ και, αφετέρου, για τις κραυγές της ΕΕ και της ΕΚΤ ότι δεν πρόκειται να δεχτούν νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους. Παραμύθια. Αργά ή γρήγορα θα βρεθεί το σημείο συμβιβασμού, ώστε και να συνεχιστεί η χρηματοδότηση από το ΔΝΤ και να καθοριστεί το αναγκαίο σενάριο για ένα νέο «κούρεμα» του κρατικού χρέους.

Κούρεμα» του κρατικού χρέους της χώρας είχαμε και την προηγούμενη άνοιξη, όταν οι μεγάλες τράπεζες, που κατείχαν ελληνικά ομόλογα, κατέληξαν στην αμετάκλητη εκτίμηση ότι μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, ήταν αδύνατον να εξυπηρετηθεί το χρέος. Ετσι, αποφασίστηκε το πέρασμα στη φάση της «καταστροφής κεφαλαίου», όπως ακριβώς έλεγε το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή ότι θα συμβεί. Ηταν μια καταστροφή, που για μεν τα λαϊκά στρώματα σήμανε μια απίθανη κλιμάκωση των αντιλαϊκών μέτρων και πολιτικών στο πλαίσιο της επικαιροποίησης του μνημονίου και συνοδεύτηκε από την καταλήστευση των ασφαλιστικών ταμείων που κατείχαν κρατικά ομόλογα, για δε τις τράπεζες σηματοδότησε τη σημαντική τους ενίσχυση με νέα κεφάλαια.

Το ΚΚΕ είχε προειδοποιήσει τότε ότι θα ακολουθούσε νέο «κούρεμα», αφού, λόγω της οικονομικής κρίσης, το χρέος θα αυξανόταν ακόμα περισσότερο. Ηταν από την πρώτη στιγμή δεδομένο ότι μετά τον ιδιωτικό τομέα, και ο δημόσιος, που στην προκειμένη περίπτωση είναι κράτη της ΕΕ, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ, θα «ψαλίδιζαν» σε κάποιο ποσοστό το κρατικό χρέος της Ελλάδας, προκειμένου να μην τα χάσουν όλα. Τούτο το «κούρεμα», είτε γίνει απευθείας, είτε το κάνουν με αγορά (επαναγορά, το λένε) ελληνικών ομολόγων στις φτηνές τιμές που κυκλοφορούν στη δευτερογενή αγορά, θα συνοδευτεί με μια ακόμα σφοδρή επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους της χώρας και το λαό. Με μία, όμως, διαφορά: Τώρα, μιλάμε για εκατομμύρια εργαζόμενους και οικογένειες εντελώς εξουθενωμένες από μέτρα και πολιτικές, που εδώ και δυόμισι χρόνια τσακίζουν κάθε πλευρά της καθημερινής τους ζωής και γκρεμίζουν τα όνειρα που έκαναν για το μέλλον.

Η προοπτική του λαού δεν είναι ούτε με τα «κουρέματα», ούτε με τα μνημόνια. Δεν είναι με τα σχέδια εκείνων που ορέγονται μια κοινωνία που θα είναι κόλαση για τους πολλούς, για να κερδίζουν οι λίγοι. Το μέλλον μας είναι με τις δυνάμεις αντίστασης. Με το ΚΚΕ και το Λαϊκό Μέτωπο, στην προοπτική της ανατροπής για να χτίσουμε την άλλη κοινωνία. Εκείνη που στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός της θα έχει το λαό και τις ανάγκες του. Τα πρώτα βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση περνάνε μέσα από την αποδέσμευση από την ΕΕ, την άρνηση και μονομερή διαγραφή του χρέους, την κοινωνικοποίηση των μεγάλων παραγωγικών μονάδων.

Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Συνυπεύθυνοι για τη βαρβαρότητα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΣΑΚΩΜΟΙ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, γιατί - λέει - ο υπουργός Οικονομίας, Γ. Στουρνάρας, βλέπει στο γραφείο του βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Τσαντίστηκε ο Ε. Βενιζέλος, γιατί επεμβαίνουν στα εσωτερικά του κόμματός του.

Τι να κάνουμε όμως, η συγκατοίκηση σε κυβερνήσεις και αντιλαϊκές πολιτικές είναι αναπόφευκτο να δημιουργήσει ...οικειότητες. Πώς να γίνει; Κάτω από την ίδια «στέγη» είναι να μην ανταλλάσσουν και δυο κουβέντες;

`Η μήπως νομίζουν στο ΠΑΣΟΚ (ή αντίστοιχα στη ΔΗΜΑΡ) πως θα καταφέρουν μετά από αυτά που ετοιμάζουν, να διατηρήσουν το ...ξεχωριστό τους στίγμα και να διαχωρίσουν τη θέση τους από τα μέτρα που θα ψηφίσουν και θα στηρίξουν;

Μάλλον θεωρούν πολύ ανόητο τον ελληνικό λαό, σαν να μην έχει κρίση, σκέψη και λογική.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ - όπως διαβάζουμε - μια έρευνα εταιρείας επιχειρηματικών συμβούλων που διαπιστώνει ότι ενδεχόμενες επενδύσεις στην Ελλάδα έχουν μεγαλύτερο ρίσκο από ενδεχόμενες επενδύσεις στη Συρία!

Κι αυτό προκαλεί - υποτίθεται - μεγάλη εντύπωση και είναι ενδεικτικό του πόσο «εχθρική» για την επιχειρηματικότητα είναι η κατάσταση στη χώρα μας, που έχει μεγάλο δημόσιο χρέος και δεν έχει προχωρήσει στις «διαρθρωτικές αλλαγές».

Ας μην ανησυχούν πάντως και τόσο οι διεθνείς και εγχώριοι «επενδυτές» που φυσικά νοιάζονται για την ανάπτυξη και την ευημερία των χωρών του πλανήτη. Και στη Συρία και στην Ελλάδα ετοιμάζονται και προωθούνται μεγάλες ...αλλαγές.

Μόνο που στη Συρία το σχεδιάζουν μέσω των γνωστών πλέον βάρβαρων βομβαρδισμών που θα δημιουργήσουν (όπως στο Ιράκ) ένα ...θαυμάσιο επιχειρηματικό περιβάλλον.

Στην Ελλάδα, πάλι, το πάμε ...αλλιώς το πράγμα. Ολα θα γίνουν στο όνομα του «ευρώ» και της «ευρωπαϊκής προοπτικής» . Δεν επιδιώκουν να γίνουν συντρίμμια κάποια κτίρια, απλά θέλουν συντρίμμια κάθε εργατική κατάκτηση και δικαίωμα.

Γρηγοριάδης Κώστας

Κουρνιαχτός με τις «λίστες»

Γρηγοριάδης Κώστας

Με αφορμή τη δίωξη δημοσιογράφου για τη δημοσίευση της φερόμενης ως «λίστας Λαγκάρντ» περίσσεψαν τα προηγούμενα 24ωρα οι αντιδράσεις και οι αναλύσεις στα αστικά ΜΜΕ. Κοινός τόπος όλων, αλλά και κομμάτων, πλην ΚΚΕ, ήταν η προσπάθεια να αξιοποιήσουν το περιστατικό στη γενικότερη προσπάθεια αποπροσανατολισμού του λαού με τις «λίστες» των εν δυνάμει φοροφυγάδων. Από τον τρόπο που παρουσίασε και παρουσιάζει το θέμα η πλειοψηφία των αστικών κομμάτων και ΜΜΕ, δημιουργείται η εικόνα ότι η «αδυναμία» του κράτους να πατάξει τη φοροδιαφυγή είναι αυτή που ευθύνεται για τα μέτρα και την κρίση, όταν το κεφάλαιο στην Ελλάδα, όπως και σε όλη την ΕΕ, απολαμβάνει πλήθος φοροαπαλλαγών και προνομίων, στο όνομα της καπιταλιστικής ανταγωνιστικότητας. Εξίσου υποκριτικό είναι το όψιμο «ενδιαφέρον» τους και για τους επιχειρηματίες εκείνους που μετέφεραν χρήματα στο εξωτερικό, όταν η ελεύθερη μεταφορά κεφαλαίων είναι ακρογωνιαίος λίθος της ΕΕ του Μάαστριχτ, που όλοι, πλην ΚΚΕ, στηρίζουν και υπηρετούν. Η προσπάθεια του αστικού κράτους να λογοκρίνει έναν δημοσιογράφο και ένα Μέσο που κάνει μια αποκάλυψη για ένα ζήτημα της επικαιρότητας, είναι καταδικαστέα από κάθε άποψη. Αυτό όμως, σε καμιά περίπτωση δεν αθωώνει όλους εκείνους που σηκώνουν κουρνιαχτό με αφορμή τις «λίστες», προκειμένου να συγκαλύψουν τον πραγματικό χαρακτήρα της κρίσης και να πείσουν το λαό ότι αρκεί μια αυτορύθμιση του συστήματος και μια πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής για να λυθούν τα προβλήματά του. Η υποκρισία τους αποδεικνύεται διπλή, όταν οι ίδιες δυνάμεις που σκίζουν τα ρούχα τους για τις «λίστες» με τη διακίνηση χρήματος στο εξωτερικό, απορρίπτουν τις προτάσεις που κάνει το ΚΚΕ για τον περιορισμό τέτοιων φαινομένων, με το αιτιολογικό ότι αυτές προσκρούουν στη νομοθεσία της ΕΕ.

Οι διαστρεβλωτές της Ιστορίας...

Εχει ιστορικά επιβεβαιωθεί ότι ο καπιταλισμός ήταν και είναι το ιδανικό περιβάλλον για την εκκόλαψη φασιστικών - ναζιστικών μορφωμάτων τύπου «Χρυσής Αυγής». Δεν προέκυψε αυτή από παρθενογένεση, γέννημα - θρέμμα του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, τη στηρίζει άμεσα ή έμμεσα ως εφεδρεία του, ως δύναμη κρούσης σε βάρος του εργατικού - λαϊκού κινήματος και της πολιτικής του πρωτοπορίας, του ΚΚΕ, στη στρατηγική του οποίου εντοπίζει και τον κίνδυνο για την ύπαρξή του.

Δεν είναι λίγες οι πηγές απ' όπου τροφοδοτείται η «Χρυσή Αυγή» και οι δηλητηριώδεις απόψεις της. Τι άλλο από πριμοδότησή της είναι η «έμπνευση» του δημάρχου Παπάγου - Χολαργού, Β. Ξύδη, και του Δημοτικού Συμβουλίου να κοσμήσουν την πρόσκληση που εξέδωσαν για τις εκδηλώσεις για το γιορτασμό της 28ης Οκτωβρίου με τις φωτογραφίες και τα διαγγέλματα του τότε βασιλιά Γεωργίου, του δικτάτορα πρωθυπουργού Ι. Μεταξά και του αρχιστράτηγου Α. Παπάγου...

Δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό, αλλά για κρίκο σε μια αλυσίδα παρόμοιων αβανταδόρικων για το χρυσαυγίτικο μόρφωμα κινήσεων από αιρετούς της Τοπικής Διοίκησης προσκείμενους στα αστικά κόμματα, εκκλησιαστικούς παράγοντες κ.ά. Πολλοί οι πρόθυμοι να βάλουν πλάτες για τη διάχυση στο λαό των επικίνδυνων για τα συμφέροντά του απόψεων της «Χρυσής Αυγής» και για τη διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας.

... τροφοδοτούν τα ναζιστικά μορφώματα

Ετσι που να μαθαίνουν π.χ. οι μαθητές των σχολείων του Παπάγου - Χολαργού που συμμετείχαν στις εκδηλώσεις, ότι η αντίσταση ήταν υπόθεση του βασιλιά, ενός φασίστα πρωθυπουργού και του αρχιστράτηγου Παπάγου, των πολιτικών και ιδεολογικών προγόνων της φασιστικής και ναζιστικής «Χρυσής Αυγής»...

Ο δήμαρχος Παπάγου έχει κι άλλες φορές στο παρελθόν επιδαψιλεύσει τιμές στους διώκτες των κομμουνιστών, των αγωνιστών της Αντίστασης. Αυτό ήταν το κύριο χαρακτηριστικό των συγκεκριμένων, που φυσικά τσάκισαν και όλο τον υπόλοιπο λαό υπηρετώντας την πλουτοκρατία.

Ας τους θυμίσουμε για μια ακόμα φορά ότι η Ιστορία της Αντίστασης γράφτηκε απ' το λαό, το κόμμα του το ΚΚΕ, απ' το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ, ανεξίτηλα επειδή γράφτηκε με ποτάμια αίματος. Ας μη μοχθούν μάταια να την παραχαράξουν οι νοσταλγοί των φασιστών και των αιμοβόρικων σκυλιών που το σύστημα διαχρονικά αμολάει εναντίον του εργατικού - λαϊκού και κομμουνιστικού κινήματος.

Η διαπραγμάτευση ήταν μεθόδευση

Μέρα τη μέρα και καθώς πλησιάζουμε στην κατάθεση των επαίσχυντων μέτρων στη Βουλή, κορυφώνεται η επιχείρηση παραπληροφόρησης των εργαζομένων. Η διαπραγμάτευση και οι «κόκκινες γραμμές» αποδείχτηκαν τα δίχτυα που άπλωσε η συγκυβέρνηση με την αναφανδόν στήριξη της πλουτοκρατίας και των μέσων ενημέρωσης που έχουν στην κατοχή τους, για να παγιδεύσουν τα λαϊκά στρώματα, να τα τρομοκρατήσουν και να εξουδετερώσουν κάθε αντίστασή τους. Στην πραγματικότητα, για 4 και πλέον μήνες είχαμε όχι διαπραγμάτευση όπως διατείνεται η κυβέρνηση, αλλά μια απροκάλυπτη μεθόδευση. Και δε θα μπορούσαμε να είχαμε κάτι άλλο, αφού ούτε μεταξύ τους τα κόμματα της συγκυβέρνησης, ούτε στο σύνολό της η κυβέρνηση με την τρόικα, δεν είχαν τίποτα ουσιαστικό να διαπραγματευτούν. Γιατί όλοι τους, είναι από την άλλη πλευρά του χαρακώματος, ενάντια στα εργατικά συμφέροντα. Γι' αυτό οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να «τσιμπήσουν», δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από τις διαπραγματεύσεις, από μια κυβέρνηση με μάστερ στην κοινωνική εξαπάτηση.

Αλλωστε, τα γεγονότα είναι αμείλικτα. Το αντεργατικό πακέτο, ολάκερο και χωρίς την ελάχιστη έκπτωση, «κλείδωσε» και προωθείται προς εφαρμογή. Το ύψος της αφαίμαξης που επιβάλλεται στο λαό φτάνει τα 13,5 δισ. ευρώ για την επόμενη διετία, χωρίς να υπολογιστούν τα αντιλαϊκά χαράτσια που ήδη επιβλήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια. Συντάξεις, εφάπαξ, μισθοί μπαίνουν για άλλη μια φορά στην κλίνη του Προκρούστη. Από τη λαίλαπα αυτή δε γλιτώνουν ούτε οι απόμαχοι αγρότες των 360 ευρώ! Στην Κοινωνική Ασφάλιση ρίχνουν τη χαριστική βολή. Η φορολόγηση των λαϊκών νοικοκυριών έφτασε στο απόγειό της.

Αλλά εκεί που η εξαπάτηση ξεπέρασε κάθε όριο, είναι στα εργασιακά. Για βδομάδες, κυβερνητικοί και αστικά ΜΜΕ κοροϊδεύαν φόρα - παρτίδα τους εργαζόμενους, ανακαλύπτοντας «σκληρές διαπραγματεύσεις». Τι έμεινε όμως απ' όλα αυτά; Κατάργηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, πριν ακόμα από την Ανοιξη -όπως αρχικά είχε ανακοινώσει η κυβέρνηση και προέβλεπε το 2ο Μνημόνιο- με κατάργηση του επιδόματος γάμου, κατάργηση της καθολικότητάς της, πάγωμα σε πρώτη φάση τριετιών, τις οποίες βέβαια θα καταργήσουν και αυτές στην επόμενη... διαπραγμάτευση. Νέα μείωση, έως ελαχιστοποίηση των αποζημιώσεων λόγω απόλυσης που θα πυροδοτήσει νέο τσουνάμι απολύσεων. Παραπέρα ευελιξία στο χρόνο εργασίας, κατάργηση 8ωρου, 5νθήμερου, 40ωρου, 6ήμερη ημέρα εργασίας, δουλειά ήλιο με ήλιο χωρίς υπερωριακή αμοιβή, εργάτες λάστιχο χωρίς την ελάχιστη προστασία. Αυτά συνοπτικά είναι τα αποτελέσματα της περίφημης διαπραγμάτευσης...!

Είναι δηλαδή το ίδιο ακριβώς πακέτο, και ακόμα πιο επώδυνο, απ' αυτό που είχε προδιαγραφεί με το 2ο Μνημόνιο πριν ακόμα από τις εκλογικές αναμετρήσεις του Μάη και του Ιούνη. Αποδεικνύεται έτσι, για πολλοστή φορά, ότι όσο οι εργαζόμενοι υποκύπτουν στα τρομοκρατικά διλήμματα, όσο στο όνομα του μικρότερου κακού κάνουν πίσω, τόσο πιο μεγάλο είναι το τίμημα. Οσο, συνεχίζουν να τρέφουν αυταπάτες και να ελπίζουν ότι αν συμβιβαστούν κάτι μπορεί να περισώσουν, θα ματώνουν ακόμα περισσότερο. Να γιατί χρειάζεται ριζική αλλαγή πορείας. Ο μόνος δρόμος είναι της αντίστασης και της σύγκρουσης, για να μην περάσουν τα μέτρα, να οργανωθεί ο αγώνας για να αχρηστευθούν στην πράξη και σε αυτή την κατεύθυνση η απεργιακή κινητοποίηση κατά την κατάθεση και συζήτηση των μέτρων, στην οποία καλούν τα 8 Εργατικά Κέντρα και οι 13 Ομοσπονδίες μπορεί να δώσει νέα ώθηση στη λαϊκή πάλη.