Και τι εστί «Διαύγεια», για την οποία χτες σηκώθηκε αχός βαρύς; Ενα site της κυβέρνησης όπου υποχρεούνται οι φορείς του Δημοσίου να ανακοινώνουν τις αποφάσεις τους ώστε - υποτίθεται - ο κάθε ενδιαφερόμενος να γνωρίζει πού πάνε τα χρήματά του. Μ' αφορμή ένα δημοσίευμα στο ηλεκτρονικό «Βήμα» ότι καταργείται η «Διαύγεια», ξεσηκώθηκαν όλοι οι οπαδοί της άποψης ότι το κράτος - το κράτος των αστών (δηλαδή των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των εργολάβων και των διαφόρων άλλων διαυγών σαν το γάργαρο νερό επιχειρηματιών που ολημερίς και ολονυχτίς καίγονται από την επιθυμία να παρέχουν δημόσια τα στοιχεία που δηλώνουν το πώς με εγγυητή το κράτος τους ξεζουμίζουν την εργατική τάξη), αυτό το κράτος μπορεί να είναι διαφανές. Μέχρι και ανακοινώσεις κομμάτων εκδόθηκαν με έκδηλη την ιερή αγανάκτηση για τη βεβήλωση του ναού της Διαύγειας. Για να βγει στο τέλος ο αρμόδιος υπουργός Δημόσιας Διοίκησης να δηλώσει ότι όχι μόνο δεν καταργείται η «Διαύγεια», αλλά και αναβαθμίζεται ώστε ο «πολίτης» - αυτό το ιερό τέρας στο όνομα του οποίου πίνει νερό η Δημοκρατία - αδελφή της Διαύγειας - να μπορεί ακόμα καλύτερα να ελέγχει την εξουσία για τις πράξεις της. Ετσι «πήγε η καρδιά στη θέση της» όλων εκείνων των διαυγών σαν το γάργαρο νερό που μπορούν πλέον να συνεχίζουν να κάνουν δουλειές με το κράτος τους, σίγουροι ότι θα έχουν συμμάχους και τους «πολίτες» που δε νοιάζονται για το ξεζούμισμα, αλλά εξεγείρονται όταν αυτό δεν γίνεται με Διαύγεια.

Α, ρε Δέσπω, που γι' άλλα πολεμούσες...

«Μια ολόκληρη "πόλη" 63.122 εργαζομένων εμφανίστηκε στην επίσημη αγορά εργασίας το Σεπτέμβρη, λόγω των ελέγχων και των νέων προστίμων, επιβεβαιώνοντας το μέγεθος συμμόρφωσης των εργοδοτών και τη μετατροπή της "μαύρης εργασίας" σε νόμιμες θέσεις απασχόλησης». Με αυτά τα λόγια, ο υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης σχολιάζει τα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη» για τις ροές της απασχόλησης, απολύσεις - προσλήψεις τον μήνα που πέρασε. Βέβαια για ανάλογα στοιχεία της «Εργάνης» τους προηγούμενους μήνες ο ίδιος υπουργός έβγαινε με ανάλογες δηλώσεις και ανυπόστατα ισχυριζόταν ότι αυξάνεται η απασχόληση και αποκλιμακώνεται η ανεργία και ας συμβαίνει το αντίθετο. Τώρα, ο προπαγανδιστικός δίσκος γυρίζει από την άλλη πλευρά και ο Γ. Βρούτσης με διθυραμβική διάθεση μας λέει ότι έχει αποτελέσματα η πολιτική αντιμετώπισης της μαύρης αδήλωτης εργασίας και πως τα υψηλά πρόστιμα που νομοθετήθηκαν πρόσφατα αποδίδουν. Ο θριαμβευτικός αυτός τόνος δεν μπορεί βέβαια να κρύψει ότι αυτές οι λίγες θέσεις εργασίας που «εμφανίζονται» πλέον στη δηλωμένη εργασία, είναι σταγόνα στη μαύρη θάλασσα της ανασφάλιστης εργασίας που -σε όφελος του κεφαλαίου- έχει θεριέψει με την ευθύνη και της σημερινής κυβέρνησης, η οποία κατατρώει τα σπλάχνα της Κοινωνικής Ασφάλισης και λεηλατεί τα Ταμεία. Πάει, λοιπόν, πολύ η κυβέρνηση και ο υπουργός Εργασίας να θριαμβολογούν, την ώρα που οι εργοδότες ξεσαλώνουν.

«Δεν είμαι ναζιστής, δεν είμαι εθνικοσοσιαλιστής», φέρεται να έχει διαβεβαιώσει τους ανακριτές ο Κασιδιάρης.

Που σημαίνει ότι ο Κασιδιάρης δεν ξέρει τίποτα για τον... Κασιδιάρη που στις 20/4/2011, μόλις πριν δυο χρόνια δηλαδή, έγραφε στο περιοδικό της Χρυσής Αυγής ύμνους για την «ανανεωτική πορεία του εθνικοσοσιαλισμού»...

Επίσης, ο Κασιδιάρης δεν ξέρει τίποτα για τον... Κασιδιάρη, για τον τύπο δηλαδή που επιδεικνύει το τατουάζ με τον αγκυλωτό σταυρό που έχει κοτσάρει στο χέρι του.

Επίσης, ο Κασιδιάρης, που το μόνο που ξέρει είναι ότι ΔΕΝ είναι ναζιστής, δεν ξέρει τίποτα γι' αυτό το «Ζήτω η Νίκη» (σ.σ.: το ναζιστικό «Zieg Heil», ντε...) που ξεφώνισε ο «φυρερίσκος» του, ο Μιχαλολιάκος, χτες μόλις.

Φυσικά δεν υπήρχαν ιδιαίτερες απορίες για τη «λεβεντιά» τους. Αλλά, πώς να το κάνουμε: Η θρασυδειλία τους, η λιποψυχία τους, η αψυχιά τους, η ετοιμότητά τους να αποκηρύξουν τον ίδιο τον εαυτό τους (ένδειξη της «ποιότητας» του εαυτού τους) συνιστούν κι αυτά ικανές μαρτυρίες για το τι είδους «λεβέντες» πρόκειται.

- Πράγματι, ο χώρος - όπως τον προσδιορίζει - της Δεξιάς, έχει δώσει πολλά στη γαλούχηση φασιστικών, ναζιστικών αντιλήψεων, στο χτύπημα του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Αλλά μόνον αυτή; Το φασισμό, τη Χρυσή Αυγή, τους γέννησε, τους έθρεψε και τους θρέφει το ίδιο το αστικό κράτος, το ίδιο το αστικό πολιτικό σύστημα. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι η σοσιαλδημοκρατία έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην άνοδο του ναζισμού και του φασισμού τις δεκαετίες 1920 και 1930, ιδιαίτερα στη Γερμανία. Στη Γαλλία, το Σοσιαλιστικό Κόμμα και προσωπικά ο Μιτεράν πρωτοστάτησαν στην ενίσχυση του Λεπέν.

Ας μην πηγαίνουμε τόσο μακριά. Θα μπορούσε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ να ρωτήσει τον πρώην σύντροφό του στο ΠΑΣΟΚ Θ. Πάγκαλο από τι και ποιον θρέφονται οι χρυσαυγίτες. Η αγαπημένη προβοκάτσια του Πάγκαλου για το ΚΚΕ και τον «Γερμανό» εξακολουθεί να είναι στα πέντε γρήγορα βασικά επιχειρήματα της Χρυσής Αυγής για να χτυπήσει το ΚΚΕ. `Η θα μπορούσε ο ίδιος να μας θυμίσει το ιστορικό σύνθημα «Η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες» του ΠΑΣΟΚ του 1981 που το είχε ζήσει από τα μέσα. Η συνέχειά του είναι γραμμένη στα επίσημα κείμενα της Χρυσής Αυγής: «Ελλάδα - προτεκτοράτο», «υποδούλωση», «Ελλάδα υπό κατοχή»... Ας θυμηθεί επίσης τον σύντροφό του στο ΠΑΣΟΚ τον Χρυσανθακόπουλο που πήγε στον ΛΑ.Ο.Σ...

- Μήπως εννοεί ότι εάν υπάρξει εναλλαγή κυβέρνησης στο πλαίσιο του αστικού πολιτικού συστήματος ξαφνικά θα λείψουν οι αιτίες για τη φασιστική ιδεολογία; Μήπως θα πάψουν να υπάρχουν οι μηχανισμοί του αστικού κράτους μέσα στους οποίους βρίσκουν έδαφος η Χρυσή Αυγή και η εγκληματική της δράση; Θα αλλάξει ο χαρακτήρας του αστικού κράτους; Μήπως με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το κράτος των αστών θα ...«αυτοκτονήσει» μετά τα εκλογικά αποτελέσματα; `Η μήπως το κεφάλαιο, που έχει ανάγκη για Χρυσές Αυγές, ακριβώς για να χτυπήσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα θα αυτοχειριαστεί...

Ελα ντε, όμως, που αυτή η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι ακριβώς αυτή που θρέφει τους φασίστες. Γιατί η ταξική της ουσία συνίσταται στο ότι υπηρετεί την εξουσία του κεφαλαίου, ανεξάρτητα από το κόμμα που βρίσκεται στην κυβέρνηση, επιβάλλοντας στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα την αντιλαϊκή πολιτική. Και που για να επιβληθεί χρειάζεται ενίοτε και τη Χρυσή Αυγή...

Το θέμα με το περιβόητο πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα, δεν είναι τόσο καινούριο, όσο θέλει να το εμφανίσει για προπαγανδιστικούς λόγους η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Το ίδιο θέμα είχε τεθεί προς συζήτηση σε συνάντηση που είχε στην Αθήνα με το μακαρίτη Α. Παπανδρέου, η τότε επίτροπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για θέματα περιφερειακής πολιτικής το 1994... Πιο συγκεκριμένα, η Γερμανίδα επίτροπος είχε συνδέσει τη χορήγηση των κεφαλαίων του Β' Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, με την επίτευξη δημοσιονομικών πρωτογενών πλεονασμάτων(!). Από τότε χρονολογείται η σύλληψη της ιδέας.

Ο Παπανδρέου τότε το είχε αρνηθεί. Οχι βέβαια για λόγους κοινωνικής ευαισθησίας, αλλά επειδή ακόμη δεν είχε φτάσει το έλλειμμα και το χρέος στα σημερινά ύψη, ακόμη και ισχυρά καπιταλιστικά κράτη είχαν ελλείμματα, ενώ δεν υπήρχε τότε βαθιά καπιταλιστική οικονομική κρίση όπως τώρα. Ας μη ξεχνάμε επίσης, ότι η περιβόητη Συνθήκη του Μάαστριχτ είχε αρχίσει να εφαρμόζεται το 1992, ενώ ακόμα οι σελίδες του Τύπου έβριθαν από άρθρα που υμνούσαν την αποκατάσταση της δημοκρατίας και την νέα εποχή ελευθερίας που άνοιγε με την πτώση του επάρατου κομμουνισμού... Και τα κριτήρια για ένταξη στην ΟΝΕ που είναι ο πληθωρισμός, το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος, καθορίστηκαν στη Συνθήκη του Αμστερνταμ, το 1997. Δεν ήταν, λοιπόν, ώριμες οι συνθήκες ακόμα για πρωτογενή πλεονάσματα. Βεβαίως, η σημερινή συγκυβέρνηση, ένα κατεξοχήν αντιλαϊκό μέτρο, το εφαρμόζει για να βγάλει από την κρίση και για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας της Ελλάδας.

Ο απλός άνθρωπος πρέπει να καταλάβει, ότι το περιβόητο πρωτογενές πλεόνασμα, αποτελεί οργανικό στοιχείο και σπλάχνο της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζεται μέσω των μνημονίων. Το πρωτογενές πλεόνασμα προϋποθέτει τσακισμένους μισθούς και συντάξεις, άγριες περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες, βίαιη φορο - επιδρομή στις τσέπες των φτωχών, εκρηκτική ανεργία, ανέχεια και εξαθλίωση. Γι' αυτό ο λαός πρέπει να δώσει απάντηση με πλεόνασμα σε οργανωμένους κοινωνικούς αγώνες για την ανατροπή μιας πολιτικής που γεννά και αναπαράγει την κοινωνική αθλιότητα και οδηγεί στον εξανδραποδισμό των λαϊκών στρωμάτων.

Την αντιπροσωπεία των διαδηλωτών γονιών στην προχτεσινή κινητοποίηση στο υπουργείο Παιδείας ανέλαβε να συναντήσει ο διευθυντής του Γραφείου του υπουργού, ο οποίος προέβη σε μια άκρως κυνική ομολογία σχετικά με την κατάργηση των ειδικοτήτων από τα ΕΠΑΛ - ΕΠΑΣ: «Γιατί θα πρέπει να έχει το κράτος την ειδικότητα του κομμωτή και της αισθητικής», αναρωτήθηκε το στέλεχος του υπουργείου σύμφωνα με τους γονείς και υποστήριξε επίσης ότι: «Οι ειδικότητες δεν καταργήθηκαν. Απλά δε θα τις έχει το δημόσιο. Ο μαθητής έχει το δικαίωμα να επιλέξει από άλλες ειδικότητες που υπάρχουν στο δημόσιο. Αλλιώς μπορεί να πάει αλλού. Είναι δικό του θέμα τι θα επιλέξει ο κάθε μαθητής»!

Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς; Με τον ίδιο τρόπο που σήμερα λέει ότι δε χρειάζεται το κράτος να παρέχει μόρφωση για κάποια επαγγέλματα, μπορεί αύριο να προσθέσει κι άλλα, όπως τους μηχανικούς αυτοκινήτων ή τους τεχνικούς λογισμικού ή όποια άλλα επαγγέλματα διδάσκονται σήμερα στα ΕΠΑΛ... Οσο για την καθαρή προτροπή να πάνε οι μαθητές στις ιδιωτικές σχολές, ακούγεται μάλλον ειρωνική και ισοδυναμεί με πλήρη αποκλεισμό από την επαγγελματική εκπαίδευση των παιδιών των φτωχών λαϊκών οικογενειών που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στα δίδακτρα.

«Υπάρχουν ευθύνες, τις οποίες, πρέπει, να επωμιστεί η ΕΕ. Χρειαζόμαστε αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για τους ανθρώπους (...) Η ΕΕ θα πρέπει να το αντιληφθεί αυτό. Ο Πρόεδρος Barroso και ο Επίτροπος, τον Σεπτέμβριο με τις ομιλίες τους, πίεσαν στην ίδια κατεύθυνση. Τόνισαν ότι, είναι απαραίτητο (...) να επιδείξουμε και να θέσουμε στο επίκεντρο της προσοχής, την αλληλεγγύη. Αυτό απαιτούν και οι Συνθήκες. Το θεωρώ αυτονόητο. Και αυτό, το οποίο, ζητούμε και αυτό άλλωστε συζητούμε και με τον Αλ. Τσίπρα, είναι, με ποια μορφή μπορούν οι συνθήκες, το πλέγμα αυτό, το νομοθετικό της ΕΕ, να δείξει την αλληλεγγύη σε μία κατάσταση τόσο δύσκολη»...

Σε ποιον ανήκουν αυτά τα ανεκδιήγητα; Στην Πρόεδρο της Ευρωομάδας της «αριστεράς», προερχόμενη απ' το γερμανικό αδελφό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, Γκ. Τσίμερ. Αυτή ήταν μέσες άκρες η τοποθέτησή της στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε προχτές μαζί με τον Αλ. Τσίπρα, τον οποίο φαντασιώνεται να δει πρόεδρο της Κομισιόν.

Στην ίδια συνέντευξη Τύπου ο Ν. Χουντής σιγοντάρει λέγοντας: «Οταν λέγαμε (...) ότι το ΕΚ που είναι ο μόνος αιρετός θεσμός, πρέπει να ασκήσει τις αρμοδιότητες (...) τι λέει το ΕΚ για το Μνημόνιο και την τρόικα που πρώτη φορά, εφαρμόστηκε στην Ελλάδα, δεν μας άκουγε κανένας (...) Σε τελευταία συνέντευξη, ο Πρόεδρος του ΕΚ, τον οποίο, ευχαριστούμε και δημοσίως (...) παραδέχτηκε ότι το ΕΚ πρέπει να ελέγχει τουλάχιστον τα 2/3 της τρόικας, πρέπει, να ελέγξει τα Μνημόνια, αν είναι συμβατά με την κοινοτική νομοθεσία (...) Εμείς αισθανόμαστε δικαιωμένοι»...

Εδώ είναι που λένε, βάλε το λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Αυτό λέει η πρόεδρος της Ευρωομάδας και στέλεχος του Ντε Λίνκε, αυτό και το ηγετική στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. Αξιοι για το σύστημα...

Λέει, λοιπόν, ο συγκεκριμένος: «Μπορεί ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν να ήταν εξίσου στυγερός δολοφόνος με τον άλλο ...ακραίο της ιστορίας τον Α. Χίτλερ, αλλά με μια διαφορά. Ο Χίτλερ οδήγησε την πατρίδα του στον όλεθρο και την καταστροφή, ενώ ο Στάλιν την έβγαλε νικήτρια από ένα μεγάλο αμυντικό πόλεμο και τη μετέτρεψε σε υπερδύναμη».

Ο φωστήρας μας δεν πρωτοτυπεί. Οικοδομεί το δηλητήριό του πάνω στη γνωστή γραμμή που θέλει ντε και καλά να περάσει το κεφάλαιο, της εξίσωσης του φασισμού με το σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Η επίθεση στον Στάλιν γίνεται ακριβώς για να χτυπηθεί η περίοδος που μπήκαν οι βάσεις για την οικοδόμηση της νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας που αποδεδειγμένα έδωσε μια σημαντική ώθηση μπροστά στην ανθρωπότητα, ικανοποιώντας σημαντικές κοινωνικές ανάγκες. Το δηλητήριο χύνεται ως ένα από τα εμπόδια ώστε οι νέες γενιές να μάθουν, μελετήσουν, συναντηθούν με την επαναστατική δράση των κομμουνιστών και κάνουν υπόθεση της πάλης τους την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Κούνια που τους κούναγε...