Πολλή συζήτηση προκάλεσε το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού που δόθηκε χτες στη δημοσιότητα. Τα αστικά επιτελεία το υποδέχτηκαν περίπου ως «μαντεψιά», λόγω των πολλών «αβεβαιοτήτων» από την εξέλιξη της πανδημίας και τους «γεωπολιτικούς παράγοντες», δηλαδή τις ιμπεριαλιστικές αντιπαραθέσεις στις οποίες είναι βουτηγμένη μέχρι το λαιμό η κυβέρνηση. Πολλή συζήτηση έγινε επίσης για το αν είναι ή δεν είναι «φιλόδοξες» οι προβλέψεις του προσχεδίου για - μερική - ανάκαμψη της οικονομίας με τη βοήθεια του περιβόητου «Ταμείου Ανάκαμψης» μέσα στο 2021, για το οποίο πάντως δεν υπάρχουν ακόμα συγκεκριμένες αποφάσεις. Οσους «αστάθμητους παράγοντες» κι αν έχει ο προϋπολογισμός, όμως, ένας είναι σίγουρα γνωστός και «βγάζει μάτι». Κι αυτός δεν είναι άλλος από τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, που καλούνται να πληρώσουν ξανά το μάρμαρο για να θωρακιστούν η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, αλλά και να στρωθεί το «χαλί» στους «επενδυτές», για νέα πεδία κερδοφορίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι φόροι για την επόμενη χρονιά προβλέπεται από το προσχέδιο να αυξηθούν κατά 5 δισ. και οι δαπάνες να μειωθούν κατά 4,5 δισ. σε σχέση με το 2020, που σημαίνει ακόμα μεγαλύτερη φοροαφαίμαξη, αλλά και συμπίεση δαπανών που αφορούν ακόμα και τις πιο στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες. Οσο για το συνολικό ύψος των αμοιβών της μισθωτής εργασίας, προβλέπεται μειωμένο κατά 7%, που σημαίνει μειώσεις μισθών και μεγάλη ανεργία. Το προσχέδιο, επομένως, δεν αφήνει καμία αμφιβολία για το ποιοι είναι οι κερδισμένοι και ποιοι οι χαμένοι του προϋπολογισμού. Πού να έρθει και ο κανονικός προϋπολογισμός...

Για άλλη μια φορά η Ελλάδα βρέθηκε στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης ΗΠΑ - Ρωσίας: Η εκπρόσωπος του αμερικανικού ΥΠΕΞ ρωτήθηκε, με αφορμή την επίσκεψη Πομπέο, πώς μπορεί η Αθήνα να προωθήσει τα «κοινά συμφέροντα» στην Ανατολική Μεσόγειο. Η απάντησή της ήταν ότι «η διαμάχη της Ανατολικής Μεσογείου παραμένει στην επικαιρότητα. Υπάρχουν πολλά πράγματα που σχετίζονται με τη Συρία, το ΝΑΤΟ, τη Ρωσία, καθώς και την επιχειρούμενη οικονομική συμμετοχή της Κίνας στην Ελλάδα». Εξ ου και επέμεινε για αποκλιμάκωση στα Ελληνοτουρκικά, λέγοντας ότι «πρέπει να επιτύχουμε λύση σε αυτά τα ζητήματα, γιατί όταν έχουμε δύο συμμάχους των ΗΠΑ, δύο συμμάχους του ΝΑΤΟ, που βρίσκονται σε σύγκρουση μεταξύ τους, καμία πλευρά δεν κερδίζει πλήρως. Μόνο η Ρωσική Ομοσπονδία κερδίζει». Η αντίδραση της Ρωσίας ήταν ακαριαία, με την εκπρόσωπο του ΥΠΕΞ Μαρία Ζαχάροβα να απαντάει: «Η θέση των ΗΠΑ δεν είναι είδηση. Το ερώτημα για το πόσο αυτή η προσέγγιση ανταποκρίνεται στα συμφέροντα της Αθήνας πρέπει να απευθυνθεί στην ελληνική ηγεσία. Τα σχέδια της Ουάσιγκτον για τη διεύρυνση της στρατιωτικής παρουσίας στην Ανατολική Μεσόγειο μας ανησυχούν, επειδή έχουν ξεκάθαρο αντιρωσικό χαρακτήρα - κανείς δεν το κρύβει - αντικατοπτρίζουν την επιθετική πολιτική των ΗΠΑ και δεν συμβάλλουν στην ενίσχυση της ειρήνης και της ασφάλειας σε αυτήν την περιοχή». Τα λένε ανοιχτά, σκιαγραφώντας τους κινδύνους για το λαό από τη βαθύτερη εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς, που τον μετατρέπουν σε στόχο.

Την ανακούφισή του για το γεγονός ότι ο αντιαμερικανισμός υποχωρεί στην Ελλάδα καταθέτει αρθρογράφος στα «Νέα», σημειώνοντας μάλιστα τη συμβολή του ΣΥΡΙΖΑ, που έκανε ό,τι μπορούσε όσο ήταν κυβέρνηση. Το κείμενο αναφέρεται στην επίσκεψη Πομπέο και περιγράφει περίπου ως «γραφικούς» όσους αντέδρασαν και διαδήλωσαν ενάντια σε όσα συμβολίζει ο Αμερικανός αξιωματούχος, προπάντων ενάντια στα βρώμικα σχέδια των ΑμερικανοΝΑΤΟικών και τη μεγαλύτερη ελληνική εμπλοκή, που εκθέτουν το λαό σε μεγάλους κινδύνους. Στην προσπάθειά του μάλιστα να αποδείξει πόσο κακό πράγμα είναι οι «-ισμοί», ο αρθρογράφος θυμίζει τον «αντιγερμανισμό» τις μέρες των μνημονίων, που «τάισε» τον «αντισυστημισμό» και το «λαϊκισμό». Μόνο που μπερδεύει επίτηδες μήλα με πορτοκάλια. Γιατί ο «αντιγερμανισμός» την περίοδο του μνημονίου «σπρώχτηκε» πρωτίστως από αστικές δυνάμεις και επιτελεία, που ήθελαν από τη μία να κρύψουν τις πραγματικές αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης και τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, με τις βαθιές αντιθέσεις και τις φυγόκεντρες τάσεις, και από την άλλη να χειραγωγήσουν τη δίκαιη λαϊκή αγανάκτηση για τα δικά τους συμφέροντα, αναλαμβάνοντας ρόλους στον ανταγωνισμό ΗΠΑ - Γερμανίας, που κλιμακωνόταν στο φόντο της κρίσης. Υπάρχουν πάντως και «-ισμοί» με τους οποίους πρέπει πράγματι να ξεμπερδεύει ο λαός. Ξεκινώντας από τους «χαριεντισμούς» της αστικής τάξης με τους Ευρωατλαντικούς συμμάχους της σε βάρος των λαϊκών αναγκών και τους «αστεϊσμούς» εκείνων που προσπαθούν να λοιδορήσουν τους λαϊκούς αγώνες ενάντια στην επικίνδυνη ιμπεριαλιστική εμπλοκή.

1846 Γεννιέται ο Αμερικανός μηχανικός και εφευρέτης Τζορτζ Γουεστινγκχάουζ, δημιουργός του συστήματος εναλλασσόμενου ρεύματος.

1887 Γεννιέται ο Ελβετός μοντερνιστής αρχιτέκτονας Λε Κορμπιζιέ.

1908 Με πρόσχημα την επανάσταση των Νεότουρκων, που ζητούσαν την ανάκτηση όλων των εδαφών τής άλλοτε κραταιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η Αυστρία προσαρτά τη Βοσνία και την Ερζεγοβίνη, την προστασία των οποίων είχε αναλάβει με διεθνή εντολή. Οι Σέρβοι δεν αποδέχτηκαν ποτέ αυτή την προσάρτηση.

1922 Η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΡ (μπ.) αποφασίζει για τη μορφή της ένωσης των σοβιετικών δημοκρατιών. Δύο μήνες αργότερα, στις 30 Δεκέμβρη, θα γεννιόταν η Ενωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ).

1923 Τα στρατεύματα της Αντάντ εγκαταλείπουν την Κωνσταντινούπολη, στην οποία εισέρχονται οι τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις.

1925 Στο Λοκάρνο της Ελβετίας ξεκινά η ομώνυμη διεθνής διάσκεψη, όπου μονογραφήθηκαν το κοινό σύμφωνο εγγυήσεων ανάμεσα στη Γερμανία, στη Γαλλία, στο Βέλγιο, στην Αγγλία και την Ιταλία (το λεγόμενο σύμφωνο εγγυήσεων του Ρήνου), τα σύμφωνα διαιτησίας Γαλλίας - Γερμανίας, Γερμανίας - Βελγίου, Γερμανίας - Πολωνίας και Γερμανίας - Τσεχοσλοβακίας, καθώς και τα σύμφωνα εγγυήσεων Γαλλίας - Πολωνίας και Γαλλίας - Τσεχοσλοβακίας.

1941 Οι βουλγαρικές δυνάμεις κατοχής συλλαμβάνουν έπειτα από προδοσία και εκτελούν κοντά στην Παλαιοκώμη Σερρών 6 μέλη του Μακεδονικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ, μεταξύ αυτών και τον Γραμματέα του, Παρασκευά Μπάρμπα. Οι θυσίες τους ήταν από τις πρώτες στη διάρκεια του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.

1944 Ο απελευθερωτής Κόκκινος Στρατός, μαζί με τσεχοσλοβακικά στρατεύματα που πολεμούσαν μαζί του, μπαίνουν στην κατεχόμενη από τους ναζί Τσεχοσλοβακία.

1944 Τμήματα του 6ου Συντάγματος της ΙΙΙ Μεραρχίας του ΕΛΑΣ απελευθερώνουν το Ναύπλιο. Τμήματα του 7ου Συντάγματος απελευθερώνουν την ίδια μέρα την Κύμη και το Αλιβέρι της Εύβοιας.

1973 Αίγυπτος και Συρία εξαπολύουν διμέτωπη αιφνιδιαστική επίθεση κατά του Ισραήλ. Ακολουθούν απόβαση των Αιγυπτίων στην ανατολική όχθη της Διώρυγας του Σουέζ και κατάληψη εδαφών που κατείχαν οι Ισραηλινοί. Το Ισραήλ ανασυντάσσεται και εισβάλλει σε βάθος 6 μιλίων στο έδαφος της Συρίας.

1981 Δολοφονείται από μέλη της Αιγυπτιακής Ισλαμικής Τζιχάντ ο Πρόεδρος της Αιγύπτου Ανουάρ Σαντάτ, ενώ παρακολουθούσε στρατιωτική παρέλαση στο Κάιρο.

1999 Πεθαίνει η Πορτογαλίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός Αμάλια Ροντρίγκεζ.