Σάββατο 8 Μάη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Οι τιμές των καυσίμων

Γρηγοριάδης Κώστας

Μια και γίνεται πολλή κουβέντα τις μέρες αυτές, για τις τιμές των καυσίμων και στα βενζινάδικα... στενάζουν οι εργαζόμενοι ιδιοκτήτες ΙΧ, σημειώνουμε τα εξής: Το 1991 η διεθνής τιμή του πετρελαίου πλησίαζε τα 40 δολάρια το βαρέλι και η εγχώρια τιμή της βενζίνης βρίσκονταν στις 150 δραχμές το λίτρο. Στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα, η διεθνής τιμή του πετρελαίου σημείωσε αρκετά ανεβοκατεβάσματα - έφτασε ακόμη και στα 8 δολάρια το βαρέλι - αλλά η εγχώρια τιμή της βενζίνης είχε πάντα ανοδική πορεία. Σήμερα, η διεθνής τιμή έχει φτάσει στα 38 δολάρια το βαρέλι και η τιμή της βενζίνης στα 0.80 ευρώ ή τις 272 δραχμές κι ακόμη παραπάνω.

Νομίζουμε, πως οι συγκρίσεις είναι εύκολες και αποκαλυπτικές. Και μπορεί, κάποιοι να κάνουν λόγο, για πληθωρισμούς, συναλλαγματικές ισοτιμίες, κλπ., κλπ., αλλά θα τους συμβουλεύαμε, πριν πουν οτιδήποτε, να ρίξουν μια ματιά στα τεράστια κέρδη των μεγάλων εταιριών διύλισης και εμπορίας πετρελαίου κι ακόμη περισσότερο σ' αυτά των αντίστοιχων πολυεθνικών. Για να μη μιλήσουμε, για τα εξίσου τεράστια φορολογικά έσοδα από τα καύσιμα, που πληρώνονται από τον κοσμάκη, μπαίνουν στα κρατικά ταμεία και, τελικά, καταλήγουν κι αυτά στα θησαυροφυλάκια της ολιγαρχίας του πλούτου, με τον έναν ή άλλον τρόπο.

Ο «Ρ» σε θέση... κάμερας

Με έναν πρωτότυπο τρόπο αντιμετώπισε η ΚΟΒ Ευαγγελισμού του ΚΚΕ το σχέδιο για την εγκατάσταση 52 καμερών παρακολούθησης στο νοσοκομείο, στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων.

Γέμισαν τα επίκαιρα σημεία του νοσοκομείου με φωτοτυπίες απ' το χτεσινό δημοσίευμα του «Ρ» με τον τίτλο «Ο Ευαγγελισμός στο Μάτι του "Μεγάλου Αδελφού"». Μάλιστα, διόρθωσαν και το μπέρδεμα των ευρώ με τις δραχμές, καθώς - πάνω στις μετατροπές - γραφόταν στο χτεσινό δημοσίευμα - από παραδρομή - ότι οι 52 κάμερες θα στοιχίσουν κοντά στα 55 εκατ. ευρώ αντί των 55.000 ευρώ που είναι το σωστό.

Πέρα όμως από το όποιο κόστος, το μείζον ζήτημα είναι η ευθεία παραβίαση των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων ασθενών και εργαζομένων, καθώς και του ιατρικού απορρήτου.

Ας το ξανασκεφθούν

Συνέχιση της σκληρής λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων, περισσότερες και, ιδιαίτερα, «γνήσιες» αποκρατικοποιήσεις, μεγαλύτερη απελευθέρωση των αγορών, παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, νέα φορολογικά βάρη στους μισθωτούς και τα λαϊκά στρώματα, όπως και νέα προνόμια στο μεγάλο κεφάλαιο... Αυτό είναι το πλαίσιο της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης Κ. Καραμανλή, όπως το περιέγραψε ο ίδιος, μιλώντας προχτές στο συνέδριο του «Εκόνομιστ».

Με δυο λόγια, δηλαδή, η ΝΔ θα συνεχίσει, σε μεγαλύτερη έκταση και ένταση, την ίδια ακριβώς πολιτική, που εφάρμοζε τόσα χρόνια το ΠΑΣΟΚ και η οποία καταδικάστηκε στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές. Γεγονός, το οποίο προεξοφλεί και τα αποτελέσματά της. Τα λαϊκά προβλήματα θα οξυνθούν και θα πολλαπλασιαστούν, ενώ οι λίγοι «έχοντες και κατέχοντες» θα σημειώσουν και νέα ρεκόρ συσσώρευσης κερδών.

Οι εργαζόμενοι, που ψήφισαν τη ΝΔ στις πρόσφατες εκλογές, πιστεύοντας ότι με τον τρόπο αυτό απαλλάσσονται από την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και «γυρίζουν σελίδα», ας ξανασκεφθούν την τοποθέτησή τους. Βέβαια, δεν μπορούν να πάρουν την ψήφο τους πίσω. Μπορούν, όμως, να συμβάλουν στην αντίκρουση της αντιλαϊκής αυτής πολιτικής, τόσο με την ενίσχυση των γραμμών του μαζικού λαϊκού κινήματος, όσο και με την ψήφο τους στις επικείμενες ευρωεκλογές.

Η... πρόταση

Κατηγορηματικός ήταν ο υπουργός Οικονομίας, Γ. Αλογοσκούφης, στη χτεσινή ομιλία του στο συνέδριο του «Εκόνομιστ». «Το μεγαλύτερο πρόβλημα της Οικονομίας μας είναι η χαμηλή διεθνής ανταγωνιστικότητα» τόνισε με ιδιαίτερη έμφαση και συμπλήρωσε, πως όλα τ' άλλα προβλήματα είναι συνέπειες του πρώτου.

Και μεις, είχαμε την εντύπωση, ότι το μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας βρίσκεται στην κυριαρχία και την ασύδοτη δράση του μεγάλου κεφαλαίου, μαζί με τη ραγδαία αυξανόμενη κερδοφορία του. Τέλος πάντων, αφού ο κ. υπουργός είναι τόσο κατηγορηματικός του προτείνουμε και τη λύση: Να μειώσει τα μεροκάματα, μισθούς και συντάξεις κατά 50% και να αυξήσει το ημερήσιο ωράριο εργασίας κατά το ίδιο ποσοστό. Ταυτόχρονα, να θεσπίσει κι ένα ειδικό επίδομα ανταγωνιστικότητας. Το τελευταίο, θα το παίρνει οποιοσδήποτε Ελληνας ή ξένος κεφαλαιοκράτης, που κάνει επενδύσεις στην Ελλάδα και δε σημειώνει αντίστοιχα κέρδη με τις εγκαταστημένες στη Σιγκαπούρη ή τις Φιλιππίνες ομοειδείς επιχειρήσεις. Ανάλογο πρέπει να είναι και το ύψος του επιδόματος.

Αλήθεια, τι λέει για την πρόταση ο κ. υπουργός;

«Ευρωπαϊκά κόμματα»...

Το ΚΚΕ σταθερά παλεύει για το συντονισμό της δράσης κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων, σεβόμενο απολύτως την αυτοτέλεια κάθε κόμματος και απαιτώντας τον ίδιο σεβασμό στη δική του. Στην κατεύθυνση αυτή, έχει αναλάβει σημαντικές πρωτοβουλίες, ενώ κάθε χρόνο φιλοξενεί διεθνή συνάντηση κομμάτων. Το ΚΚΕ αναγνωρίζει τις υπαρκτές πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές. Τις δυσκολίες που κάθε κόμμα αντιμετωπίζει στη χώρα του, αφού οι συνθήκες δεν είναι ίδιες παντού. Δεν τις προσπερνά, σφυρίζοντας αδιάφορα. Από μόνες τους οι σοβαρές διαφορές θα καθιστούσαν απαγορευτική κάθε συζήτηση για τη δημιουργία σήμερα ενιαίου ευρωπαϊκού κόμματος. Δεν είναι όμως ο μόνος λόγος, για τον οποίο το ΚΚΕ δε συμμετέχει στο υπό ίδρυση ευρωπαϊκό κόμμα της αριστεράς.

Το ΚΚΕ είναι αντίθετο με τα «ευρωπαϊκά κόμματα», αφού οι λόγοι για τους οποίους η ΕΕ παρακινεί στη δημιουργία τους κάθε άλλο παρά αθώοι είναι. Πρόκειται για κόμματα ενσωματωμένα στους θεσμούς της, υποχρεωμένα εξαρχής να δηλώσουν πίστη στις Συνθήκες της. Κόμματα των οποίων η ύπαρξη θα εγκρίνεται ή θα απαγορεύεται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αν αυτό κρίνει πως το καταστατικό τους δεν είναι συμβατό με τις αρχές της ΕΕ. Ούτως ή άλλως, χρειάζεται μάλλον μεγάλο απόθεμα πολιτικής αφέλειας να πιστεύει κανείς πως αυτή η ΕΕ υποδαυλίζει μια τέτοια εξέλιξη, γιατί την πήρε ο πόνος για την ενότητα και τη διεθνιστική αλληλεγγύη! Αλήθεια, πόσο ελεύθερο να εκφράσει την αλληλεγγύη του στην Κούβα θα νιώθει ένα τέτοιο κόμμα; Πόσο μάλλον να αμφισβητήσει πολιτικές ή και την ίδια την ύπαρξη της ΕΕ, χωρίς να έχουμε αυταπάτες πως υπάρχει τέτοια πρόθεση. Ενα απλό ερώτημα προς όσους προτάσσουν την αξία της «διεθνιστικής αλληλεγγύης», για να δικαιολογήσουν το ότι πρωτοστατούν στην ίδρυση ευρωπαϊκών κομμάτων, όπως ο ΣΥΝ στην Ελλάδα.

Οσο για τα περί της αναγκαίας σήμερα ενότητας δεν έχουμε παρά να σημειώσουμε πως η προσπάθεια δημιουργίας ευρωπαϊκού κόμματος κατάφερε ήδη να τορπιλίσει την όποια ενότητα και συνεργασία είχε επιτευχθεί στα πλαίσια της ομάδας της αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο και να υποδαυλίσει διαμάχες στο εσωτερικό ορισμένων από τα κόμματα που συμμετέχουν, κάποια απ' αυτά δεν έχουν αποφασίσει οριστικά για το αν θα συνεχίσουν. Να σημειώσουμε ακόμα πως το ΚΚΕ δεν είναι το μόνο που δε συμμετέχει όπως προπαγανδίζει ο ΣΥΝ. Στο εγχείρημα συμμετέχει το 25% των κομμάτων της ευρωομάδας. Συνολικά μια δεκάδα από τα 40 περίπου αριστερά κόμματα που υπάρχουν στις χώρες - μέλη της ΕΕ και τα 60 σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Τα κόμματα δε φτιάχνονται με διαταγές. Ο συντονισμός και η ενότητα δεν εκβιάζονται. Για την επίτευξή τους απαιτούνται πολύ σοβαρότερες προϋποθέσεις και δεν αρκεί η εφεύρεση ενός οργανωτικού σχήματος, πόσο μάλλον όταν αυτό θα τελεί υπό τις διαταγές της ΕΕ. Το ΚΚΕ δεν πρόκειται να παραιτηθεί από την προσπάθεια συντονισμού και κοινής δράσης, με πλήρη γνώση των δυσκολιών, αλλά και του ότι αυτό αποτελεί αναγκαιότητα, για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για τους λαούς της Ευρώπης.


Βάσω ΝΙΕΡΡΗ

Τα... τρομερά

Γρηγοριάδης Κώστας

ΠΕΡΙΣΣΕΨΑΝ τα χαμόγελα χτες, λόγω επίσκεψης του Τ. Ερντογάν, αλλά από βδομάδα το... κλίμα αλλάζει δραματικά. Η κυβέρνηση έχει προγραμματίσει να ασχοληθεί με την οικονομία και ετοιμάζει ένα «σόου» φρίκης και τρόμου!

Βορβορώδη ελλείμματα θα απειλούν να μας καταπνίξουν, τεράστια χρέη θα μας κυνηγούν ως ερινύες, φρικαλέοι κρυφοί λογαριασμοί θα ξεπροβάλλουν από κάθε γωνία και φαντάσματα αναξιοποιήτων ευρω-κονδυλίων θα μας κατατρέχουν. Πραγματικό οικονομικό «Γκραν Γκινιόλ»!

Και μέσα από το χάος και την «καμένη γη» θα ξεπροβάλλουν ο Καραμανλής με τον Αλογοσκούφη έτοιμοι να πάρουν τα «γκέμια» της οικονομίας και να σώσουν την κατάσταση μια στιγμή πριν την καταστροφή. Αρκεί οι εργαζόμενοι να αποδεχτούν κάποιες επιπλέον θυσίες.

ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ νοσηλευτικού προσωπικού ανήγγειλε χτες -όπως οφείλει κάθε υπουργός Υγείας- ο Νικήτας Κακλαμάνης. Μόνον, που ανακοινώθηκαν μόλις 980 προσλήψεις και, μάλιστα, συμβασιούχων, ενώ 8.000 προσλήψεις παραπέμφθηκαν στις ελληνικές καλένδες και τα υπάρχοντα οργανικά κενά στα νοσοκομεία ξεπερνούν τις 25.000 θέσεις...

Προφανώς, το έχουμε ξαναδεί αυτό το έργο και στο παρελθόν. Το μόνο που θα δούμε προς το παρόν είναι νοσοκομεία με ανεπαρκές προσωπικό, κλινικές που δε λειτουργούν και έλλειψη ειδικοτήτων γιατρών στα νοσοκομειακά ιδρύματα της χώρας.

ΠΟΛΥ ΑΓΧΩΜΕΝΟΣ ο Γιώργος Βουλγαράκης - το διαπίστωσαν και όσοι τον είδαν στη συνέντευξή του στο «Σι Εν Εν». Φαίνεται ότι εκεί στις ΗΠΑ ήταν βαρύ το κλίμα. Ισως να ήταν πολλά και όσα του ζητήθηκαν από τους Αμερικανούς αξιωματούχους, αρμόδιους για θέματα ασφάλειας.

Πάντως ο υπουργός φρόντιζε μετά από κάθε συνάντηση να διαμηνύει ποσό πολύ μας εμπιστεύονται πέρα από τον Ατλαντικό. Τώρα το πώς συμβιβάζεται αυτό με τους ελέγχους που κάνουν και το ΝΑΤΟ που θα μας «περικυκλώσει» στην περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων, μάλλον, χρειάζεται μια μικρή εξήγηση.


Γρηγοριάδης Κώστας

Εκτός και αυτή ακριβώς είναι η εξήγηση. Μας εμπιστεύονται, γιατί τα... εμπιστευόμαστε όλα πάνω τους...

Καλή αρχή

Γρηγοριάδης Κώστας

Η πρώτη ανοιχτή προεκλογική συγκέντρωση του ΚΚΕ, με ομιλήτρια την Αλέκα Παπαρήγα, πραγματοποιήθηκε, προχτές βράδυ, στην πλατεία Ταχυδρομείου της Λάρισας και, όπως σημειώνει και ο τοπικός Τύπος, ήταν πετυχημένη. Εχει σημασία να επισημάνουμε ότι ανάμεσα στους παρευρισκομένους στη συγκέντρωση ήταν και Λαρισαίοι, οι οποίοι δεν ανήκουν στο ΚΚΕ, αλλά πήγαν εκεί για να ακούσουν τις θέσεις και τις προτάσεις του Κόμματος για την ΕΕ και το ρόλο της Ελλάδας σ' αυτήν.

Κατά το πλείστον, πρόκειται για αριστερούς και προοδευτικούς ανθρώπους, οι οποίοι μπορεί να μη συμφωνούν σε όλα με το ΚΚΕ, όμως τους εκφράζει η προτροπή του προς τον ελληνικό λαό να μην μπει στη λογική της μοιρολατρίας και της ευρωυποταγής, να μην αποδεχτεί την επιβολή του ευρωμονόδρομου, αλλά να διαλέξει την οδό της αντίστασης, της ανυπακοής και της απειθαρχίας. Ολοι αυτοί είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν στην επίτευξη του εκλογικού στόχου του ΚΚΕ, που, όπως επισήμανε η Αλέκα Παπαρήγα, δεν έχει σχέση μόνο με τα αριθμητικά ποσοστά, αλλά και με τις ιδεολογικές και πολιτικές διεργασίες κι αλλαγές, που πρέπει να συντελεστούν στη συνείδηση του κόσμου, οδηγώντας στο ξεμπλοκάρισμα των λαϊκών στρωμάτων από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.

Εργατικά ατυχήματα

Κάθε 5 δευτερόλεπτα συνέβαινε ένα σοβαρό εργατικό ατύχημα, το 2001 στην ΕΕ. Κάθε λεπτό, δηλαδή, είχαμε 12 σοβαρά τραυματισμένους εργάτες και κάθε μία ώρα 720. Συνολικά - σύμφωνα με τα στοιχεία της «Γιούροστατ», επίσημης στατιστικής υπηρεσίας της ΕΕ - στους χώρους εργασίας έγιναν 4,7 εκατομμύρια σοβαρά ατυχήματα, στη διάρκεια του 2001. Είναι κι αυτή μια ακόμα απόδειξη ότι δίπλα στη συνολική επίθεση του ευρωπαϊκού κεφαλαίου στα δικαιώματα και στις κατακτήσεις των Ευρωπαίων εργαζομένων, οξύνονται και τα προβλήματα υγιεινής και ασφάλειας και αυτό, παρά τις κατά καιρούς αντίθετες διακηρύξεις για τα δήθεν μέτρα που λαμβάνει η ΕΕ. Οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι και μαζί τους και οι Ελληνες, πληρώνουν με εκατοντάδες νεκρούς και χιλιάδες σακατεμένους την τρελή κούρσα του ανταγωνισμού και του κυνηγητού των κερδών, που έχει επιβάλει το ευρωπαϊκό κεφάλαιο. Τον ανταγωνισμό, που έχουν αναδείξει σε κορωνίδα της πολιτικής τους τα κόμματα του ευρωμονόδρομου.

Να τη χαίρονται

Οπως είπε προχτές ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Ν. Κωνσταντόπουλος, επιλέχτηκε η 9η του Μάη, ως μέρα διεξαγωγής του ιδρυτικού συνεδρίου του «ευρωπαϊκού αριστερού κόμματος», για τον ιστορικό συμβολισμό της, αφού τη μέρα αυτή τιμάται η αντιφασιστική νίκη των λαών και συγχρόνως είναι η μέρα της Ευρώπης. Εμείς, να πούμε, πως η ΕΕ της οποίας υπέρμαχος είναι ο Συνασπισμός έχει γραμμένη στα παλιά της τα παπούτσια την Αντιφασιστική Νίκη των λαών. Οχι μόνο, γιατί η πολιτική της δεν έχει καμία σχέση με τα οράματα όσων αγωνίστηκαν την εποχή εκείνη εναντίον του φασισμού και των δεκάδων εκατομμυρίων, που θυσίασαν ακόμη και τη ζωή τους. Αλλά και γιατί αυτή η Ευρώπη, ο ευρω-συνεταιρισμός του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, δέχεται χωρίς την παραμικρή διαμαρτυρία στις γραμμές της χώρες, όπου οι αντιφασίστες αγωνιστές διώκονται και στήνονται ανδριάντες για τους συνεργάτες των ναζί!

Να τη χαίρονται αυτή την Ευρώπη. Και να είναι σίγουροι πως οι λαοί αυτή τη μέρα γιορτάζουν και τιμούν την αντιφασιστική νίκη και όχι το ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα των πολυεθνικών και φορέα αντιδραστικών ιδεών και πολιτικών.

«Παχυλή» αποζημίωση

Ανακοινώθηκε τις προάλλες, και επίσημα, η αλλαγή ηγεσίας στον ΟΤΕ. Καθήκοντα προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου ανέλαβε ο τραπεζίτης Παν. Βουρλούμης, ο οποίος επιλέχθηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ, σε αντικατάσταση του Λ. Αντωνακόπουλου (πρώην πρόεδρος του ΣΕΒ) που είχε διοριστεί επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Οπως ανακοινώθηκε, «ο διορισμός του κ. Παν. Βουρλούμη θα επικυρωθεί από τη γενική συνέλευση που θα πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο», ενώ ο Λ. Αντωνακόπουλος παραμένει στο ΔΣ του ΟΤΕ ως μη εκτελεστικό μέλος.

Και μια ...λεπτομέρεια: Με την αλλαγή ηγεσίας στον ΟΤΕ, συμφωνήθηκε ότι ο Λ. Αντωνακόπουλος θα λάβει αποζημίωση περί τις 200.000 ευρώ (68,1 εκατ. δραχμές), επειδή λύθηκε πρόωρα το συμβόλαιό του!

Θυμίζουμε ότι με βάση το νόμο του ΠΑΣΟΚ για την επιλογή των λεγόμενων «μάνατζερ του Δημοσίου», οι διοικητές των ΔΕΚΟ δικαιούνται εξοργιστικά προκλητικές αποζημιώσεις, σε περίπτωση πρόωρης λύσης των συμβολαίων τους. Εννοείται, δε, ότι οι αποζημιώσεις αυτές διατίθενται από τα ταμεία του κράτους, δηλαδή από τις τσέπες των Ελλήνων φορολογουμένων.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ζωντανό το παράδειγμα της Κούβας

Παίζουν ρόλο οι σχέσεις, αλλά και οι δεσμεύσεις της διοίκησης Μπους με τη μαφία του Μαϊάμι. Τα στοιχεία, πραγματικά, επιβεβαιώνουν πως το γεγονός ότι βρίσκεται σήμερα στην εξουσία οφείλεται ως ένα βαθμό και στην επιρροή - δράση των μαφιόζων του Μαϊάμι. Παίζει ρόλο και η συγκυρία, όπου μπροστά στις επικείμενες προεδρικές εκλογές χρειάζεται εντυπώσεις, όπως το ξερό χώμα τη βροχή. Πολύ περισσότερο, όταν οι εντυπώσεις από τον πόλεμο - κατοχή στο Ιράκ πάνε από το κακό στο χειρότερο, με την αντίσταση να θεριεύει και τις ατελείωτες αποκαλύψεις για την αγριότητα του κατοχικού - «ελευθερωτή» στρατού.

Ολα έχουν τη σημασία τους, αλλά δεν είναι τα κυρίαρχα. Και αυτά συμβαίνουν, επειδή ο ιμπεριαλισμός δεν μπορεί παρά ιμπεριαλιστικά να ενεργεί. Η επίθεση και η απειλή επέμβασης στην Κούβα δεν είναι συγκυριακή υπόθεση. Πρόκειται για μια υπόθεση, που ξεκινά από την πρώτη στιγμή, που ο λαός αυτού του μικρού νησιού αποφάσισε να τεντώσει τα γόνατα, να υψώσει το κεφάλι και να ζήσει ελεύθερος. Εκεί βρίσκεται όλη η ουσία. Ο ιμπεριαλισμός αρχίζει «να αναπνέει δύσκολα», όταν λαοί αρνούνται την υποταγή.

Πολύ περισσότερο, όταν ο συγκεκριμένος περήφανος λαός της Κούβας ξεσηκώθηκε και πέταξε τους δυνάστες από εκεί, που με την ιμπεριαλιστική λογική τους τη θεωρούν «αυλή τους». Πολύ περισσότερο, που αυτός ο λαός είναι τόσο μικρός σε πληθυσμό, που αναγκαστικά δίνει το παράδειγμα στους γείτονες και σε όλο τον κόσμο πως η απελευθέρωση δεν είναι θαύμα, είναι δυνατή με αγώνα και αντίσταση. Ακόμα περισσότερο, που αυτός ο λαός όχι μόνο τα καταφέρνει να επιβιώσει, παρά τους οικονομικούς αποκλεισμούς και τις διαρκείς επεμβάσεις, αλλά κάνει και πραγματικά θαύματα στην επιστήμη, στον πολιτισμό, στην τέχνη, στον αθλητισμό...

Αυτό το παράδειγμα ότι το «ΟΝΕΙΡΟ» είναι δυνατό, είναι που τρέμει όχι μόνον ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός και οι εκπρόσωποί του, αλλά και ολόκληρο το ιμπεριαλιστικό σύστημα. Γι' αυτό η ΕΕ έτρεξε από την πρώτη στιγμή, όχι μόνο να συμπλεύσει με τους Αμερικάνους, αλλά, κατά περίπτωση, να τους ξεπεράσει σε «πρωτοβουλίες». Εδώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όταν άρχισε αυτή η ιστορία των «πρωτοβουλιών» της ΕΕ η τότε ελληνική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ασκούσε την Προεδρία και δεν υστέρησε καθόλου από τους συμμάχους της. Φαίνεται, πάντως, πως στα ίδια ίχνη πατάει και η τωρινή κυβέρνηση.

Το παράδειγμα της Κούβας πρέπει να μείνει ζωντανό. Για να μπορούν οι λαοί να ελπίζουν. Εχει ανάγκη την αγωνιστική αλληλεγγύη όλων μας, για να υπάρχει, να αναπτύσσεται και να δείχνει το δρόμο του μέλλοντος. Το δρόμο της οριστικής ανατροπής του εκμεταλλευτικού συστήματος.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ