Παρασκευή 20 Φλεβάρη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΠΑΙΔΕΙΑ
Σχολεία... ανοιχτά στους επιχειρηματίες!

Η διεκδίκηση σχολείου ως απαραίτητης αυτονόητης υποδομής εξακολουθεί να είναι αίτημα πάλης(φωτό από κινητοποίηση στα Πεύκα Θεσσαλονίκης)

Motion Team

Η διεκδίκηση σχολείου ως απαραίτητης αυτονόητης υποδομής εξακολουθεί να είναι αίτημα πάλης(φωτό από κινητοποίηση στα Πεύκα Θεσσαλονίκης)
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και το υπουργείο Παιδείας, σε προεκλογικό φόντο, έχουν επιδοθεί σε μία προσπάθεια να πείσουν για την «πρόοδο» του ζητήματος της σχολικής στέγης, περιγράφοντας την κατάσταση με αισιόδοξα χρώματα. Ομως η διπλοβάρδια συνεχίζεται σε Αθήνα (25% των μαθητών), Θεσσαλονίκη και Πειραιά (40% των μαθητών), Ηράκλειο και άλλες μεγάλες πόλεις. Κι αυτό,

  • παρά την εκδίωξη χιλιάδων μαθητών από το σχολείο.
  • Παρά την υπογεννητικότητα.
  • Παρά τις συγχωνεύσεις - καταργήσεις δεκάδων σχολείων, παρά το στρίμωγμα που επιβάλλουν με τις συμπτύξεις τμημάτων. Το συνεργείο αυθαίρετων παρεμβάσεων της ΟΣΚ ΑΕ δεν έχει αφήσει αίθουσα ολόκληρη, υπόγεια, διαδρόμους, πλατύσκαλα, αίθουσες πολλαπλών χρήσεων, εργαστήρια, πιλοτές, που να μην τις έχουν μετατρέψει σε αίθουσες διδασκαλίας. Οι υπόγειες αίθουσες με τους φεγγίτες πλάι στους καυστήρες του καλοριφέρ, στο 57ο Γυμνάσιο - Λύκειο και στα 115ο - 24ο - 124ο Δημοτικά Αμπελοκήπων (και όχι μόνο) είναι ενδεικτικά παραδείγματα για το πώς μειώθηκε και πώς θα τελειώσει η διπλοβάρδια!

Τα οικόπεδα αξίζουν χρυσάφι και διεκδικούνται από τους επιχειρηματίες με κάθε μέσον. Η ΟΣΚ ΑΕ και οι δήμοι κάνουν ό,τι μπορούν για να χρονίζουν οι διαδικασίες απόκτησής τους.

Ο υπουργός δεν έκανε λόγο για επισκευές και συντηρήσεις των παλιών σχολείων κι ούτε φυσικά ανέφερε τη μείωση των ανάλογων κονδυλίων.

Ενώ σοβάδες πέφτουν στα κεφάλια μαθητών, δήμαρχοι δανείζονται για να καλύψουν τις ανάγκες αυτές. Ουσιαστικά, δηλαδή, πάλι εμείς πληρώνουμε.

Δε συζητάμε φυσικά για την ανάγκη προσαρμογής των παλιών κτιρίων στις σύγχρονες ανάγκες της εκπαίδευσης (για εργαστήρια, βιβλιοθήκες, αίθουσες πολλαπλών χρήσεων, γυμναστήρια, χώρους για τις ανάγκες των «ολοήμερων τμημάτων», αλλά και γραφεία των διδασκόντων, που πολλές φορές κάθονται εναλλάξ και δεν έχουν ούτε ατομικό συρτάρι σε γραφείο!!!).

Η ανάγκη για σύγχρονα κτίρια που θ' ανταποκρίνονται σε παιδαγωγική λειτουργία του σχολείου δεν καλύπτεται από την ποσοτική αύξηση «αιθουσών διδασκαλίας».

Για το πολυδιαφημισμένο ολοήμερο δεν πρόκοψαν να φτιάξουν ούτε ένα «πιλοτικό» κτιριακό δείγμα!!!

Για υγιεινή και ασφάλεια, για μέτρα πρόληψης σχολικών ατυχημάτων ούτε λόγος να γίνεται. Αλλωστε, τα σχολικά ατυχήματα δεν καταγράφονται καν.

Θα είχε αξία να ερευνηθεί πόσα σχολικά κτίρια έχουν έγκριση της Υγειονομικής και της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας για να λειτουργήσουν, έχουν πάρει άδεια από την Πολεοδομία για τις παρεμβάσεις που γίνονται.

Αφού, λοιπόν, δεν κατάφερε να λύσει τα προβλήματα του παρόντος σχολείου, ο κ. Γ. Παπανδρέου με τυμπανοκρουσίες ξαναδιαβάζει δελτίο Τύπου (16-9-03) του υπουργείου Παιδείας για το σχολείο του μέλλοντος: «... Το ανοιχτό σχολείο, εκτός από τις αίθουσες διδασκαλίας, διαθέτει πολυχώρους αθλητισμού και πολιτισμού, θέατρα, χώρους αναψυχής - δικτυακούς τόπους (Internet cafe), μικρά βιβλιοπωλεία, αλλά και υπόγειους χώρους στάθμευσης για τους πολίτες».

Μετά τη μετατροπή του OΣK πέρσι σε ΑΕ, το κράτος ουσιαστικά απαλλάσσεται από την ευθύνη του να κατασκευάζει σχολεία. Αναθέτει αυτό το ρόλο στην ΟΣΚ ΑΕ, που θα χτίζει σχολεία με δανεισμό (πέρσι δανείστηκε 800 δισ. από την Ευρωπαϊκή και την Εθνική Τράπεζα), αναπτύσσει όμως και κατασκευαστική επιχειρηματική δραστηριότητα στο εξωτερικό.

Τα νέα σχολεία (για την ανέγερση των οποίων τα χρήματα προέρχονται από δανεισμό!!!) δεν τα μεταβιβάζει στους δήμους, αλλά κρατεί την κυριότητα η Ανώνυμη Εταιρία και αναπτύσσει σ' αυτά «κάθε προσοδοφόρα δραστηριότητα» για να αποσβεστεί το κόστος ανέγερσης.

Το σχολικό κτίριο, λοιπόν, είναι ιδιοκτησία της ΑΕ. Σήμερα αποφασίζει για τη χρήση τους το ΔΣ της εταιρίας, πιθανά αύριο η Γενική Συνέλευση των μετόχων.

Η ΑΕ κάνει τις επιλογές, αυτή αποφασίζει να ανοίξει και να κλείσει το σχολείο στην κοινωνία ή στο εμπόριο, να παραχωρήσει αίθουσα για εκδηλώσεις φορέων ή για χρήσεις με αμοιβή.

Το «ανοιχτό σχολείο» της ΟΣΚ ΑΕ δεν είναι ανοιχτό στην κοινωνία και στους μαθητές, αλλά ανοιχτό στο εμπόριο.

Το εμπόριο και το κέρδος ποτέ δεν είχαν αγαθή σχέση με την Παιδεία. Οπως κατά κόρον αναλύθηκε στη Βουλή (στη συζήτηση για τα πανωτόκια) «οι Ανώνυμες Εταιρίες δεν κάνουν κοινωνική πολιτική».

Το μοντέλο αυτό δε θα υπηρετήσει τη μόρφωση, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό στο σχολείο και στην τοπική κοινωνία, το κέρδος θα επιδιώξει.

«Το ανοιχτό σχολείο θα είναι κέντρο αναφοράς της κάθε γειτονιάς και σε άμεση σύνδεση με τις τοπικές συνθήκες, την οικονομία και τη δραστηριότητα κάθε περιοχής» λέει ο κ. Μπαλτάς, διευθύνων σύμβουλος της ΟΣΚ ΑΕ («ΝΕΑ» 19/2/2004).

Εχουμε εμπειρία από τέτοια σύνδεση!

Είναι γνωστή η περίπτωση του 4ου Γυμνασίου Συκεών Θεσσαλονίκης (όπου ο πρόεδρος της Δημοτικής Επιτροπής Παιδείας μεθόδευε τη μίσθωση αιθουσών του σχολείου και του εργαστηρίου Η/Υ σε ιδιωτική επιχείρηση).

Αν ήθελαν το σχολείο ανοιχτό στη ζωή δε θα το μαράζωναν με εξεταστικούς μαραθωνίους, που νέκρωσαν τις πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες, τη συλλογικότητα των μαθητών, στην πιο γόνιμη και δημιουργική εφηβική ηλικία.

Κι όχι μόνον αυτό. Αφού κατάργησαν τους επιστάτες των σχολείων, επικαλούμενοι ζημιές που γίνονταν στα αφύλακτα σχολεία, κλειδώνουν τα απογεύματα τις αυλές, σε μια πόλη που δεν υπάρχει πια άλλος χώρος ελεύθερος για να παίξουν και να βρεθούν τα παιδιά.

Οι Σύλλογοι Γονέων, για να οργανώσουν εκδηλώσεις και δραστηριότητες, χρειάζονται λαβύρινθο διαδικασιών και εγκρίσεων.

Στα ζητήματα που έθεσε η ΑΣΓΜΕ στον διευθύνοντα σύμβουλο κ. Μπαλτά για το καθεστώς διαχείρισης των επιχειρηματικών λειτουργιών της ΟΣΚ ΑΕ, απαντήσεις δεν υπήρξαν. Ολα αυτά τα ζητήματα αφήνονται να λυθούν από το ΔΣ της Ανώνυμης Εταιρίας.

Το υπουργείο Παιδείας και η ΟΣΚ ΑΕ, υλοποιώντας, όπως οι ίδιοι εξήγησαν, κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ, προχώρησαν με περισσή βιασύνη τα σχέδιά τους.

Για να εκδοθεί η σχετική άδεια ανέγερσης του 6ου-7ου TEE (τέτοιου τύπου σχολείου), απαιτούνταν η έκδοση μελετών και η έγκριση από τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠΕΧΩΔΕ.

Επειδή η ΟΣΚ ΑΕ και το υπουργείο Παιδείας βιάζονται να προχωρήσουν στα επιχειρηματικά τους σχέδια ή φοβούνται ότι δε θα εγκριθούν από τους αρμόδιους φορείς (ο Οργανισμός Αθήνας για παράδειγμα δεν εγγυάται την ασφαλή για τους μαθητές λειτουργία), τους παρέκαμψαν με τροπολογία στο Ν. 3194/2003, που καθόρισε ότι στα σχολικά κτίρια μπορούν να λειτουργήσουν με ασφάλεια οι επιχειρηματικές τους δραστηριότητες.

Παράλληλα, με την ενθάρρυνση της ΟΣΚ ΑΕ, κάποιοι δήμοι ήδη ξεκίνησαν μεγαλεπήβολα επιχειρηματικά προγράμματα, για να αποκτήσουν έσοδα.

Είναι ολοφάνερο ότι αυτός ο σχεδιασμός δεν έχει να κάνει με την οικονομική ενίσχυση του δημόσιου σχολείου, ούτε με την καλύτερη διάθεση του ελεύθερου χρόνου των μαθητών.

Εντάσσεται στο γενικότερο σκοπό ιδιωτικοποίησης της Παιδείας μας, μέσω της αποκέντρωσης των ευθυνών της κυβέρνησης και του κράτους και ανάθεσης της ευθύνης στους γονείς, στους δήμους και στην τοπική κοινωνία να εξασφαλίσουν τη χρηματοδότηση των σχολείων.

Το παράδειγμα του κ. Γ. Παπανδρέου για τη λειτουργία του σχολείου στο καθεστώς της συμμετοχικής δημοκρατίας όπου «Ενας σύλλογος γονέων μαζί με μια ομάδα καθηγητών, με την ενεργό συμμετοχή μαθητών, την υποστήριξη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, να μπορούν να δημιουργήσουν ένα δικό τους σχολείο, το οποίο θα επιδοτείται από το κράτος, αλλά του οποίου το πρόγραμμα, οι εκπαιδευτικές κατευθύνσεις, η φιλοσοφία σχεδιάζονται συλλογικά απ' τους συμμετέχοντες γονείς και καθηγητές, ακόμα και απ' τους ίδιους τους μαθητές, μέσα σε ένα πλαίσιο γενικών στόχων που θα θέτει η πολιτεία...» μας διαφώτισε για το μέλλον όλου του εκπαιδευτικού συστήματος που σχεδιάζουν.

Δε θα έχουμε ενιαίο, δημόσιο και δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα. Δε θα έχουμε κρατική χρηματοδότηση, αλλά επιδότηση λες και το σχολείο είναι επιχείρηση.

Οι γονείς, καιρό τώρα, εκφράσαμε ομόφωνα την κατηγορηματική αντίθεσή μας γι' αυτό το σχεδιασμό στον υπουργό Παιδείας. Διατυπώσαμε τις ανάγκες της σχολικής στέγης.

Η συμμετοχική δημοκρατία όμως ήταν περήφανη στ' αυτιά.

Οταν με παραπανίσιο θράσος καλούν τους γονείς που πληρώνουμε τρία δισ. ευρώ από το υστέρημά μας για την ακριβοπληρωμένη εξεταστική αμάθεια των παιδιών μας, να ξαναπληρώσουμε για να αγοράσουμε πολλών κατηγοριών εκπαιδευτικές υπηρεσίες, χρειάζονται μια πληρωμένη απάντηση.

Δε φτάνει να μαυρίσουμε στις εκλογές όσους χωρίς ντροπή διαφημίζουν την παιδεία - εμπόρευμα!

Χρειάζεται να συντονίσουμε τον αγώνα μας με τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές, τους εργαζόμενους για να ακυρώσουμε τα σχέδιά τους.


Tης
Βάνας ΤΖΙΑΝΤΖΗ*
* Η Βάνα Τζιαντζή είναι πρόεδρος της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ