Αλλωστε, η τελευταία απόφαση - εκτίμηση της πλειοψηφίας της ΔΟΕ για την παραπέρα πορεία του κλάδου, σύμφωνα με την οποία δεν εισηγούνταν προς τις γενικές συνελεύσεις των Συλλόγων της χώρας, καμιά απεργιακή κινητοποίηση, πιστοποιεί την πλήρη εναρμόνισή της με την πολιτική της ΕΕ, επιβεβαιώνει για ακόμη μία φορά την πλήρη αποδοχή της λογικής της συναίνεσης, της υποταγής και του κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Μαζικά οι συνάδελφοι, μπροστά στις ραγδαίες αρνητικές εξελίξεις που ξεδιπλώνονται αυτή την περίοδο (ασφαλιστικό - συνταξιοδοτικό, αξιολόγηση, λιτότητα - μισθοί, αυταρχισμός, τρομοκρατία), άμεσα απαίτησαν και επιδίωξαν την εκδήλωση αγωνιστικών πρωτοβουλιών που κορυφώθηκαν, σε πρώτη φάση, με την κοινή αγωνιστική και μαζική απεργιακή κινητοποίηση στις 28 του Μάρτη, έξω από το υπουργείο Παιδείας. Οι 13 Διδασκαλικοί Σύλλογοι και οι 12 ΕΛΜΕ του Λεκανοπεδίου, μέσα από αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων και ΔΣ διεκδίκησαν την κατάργηση των αντιεκπαιδευτικών νόμων, τη διατήρηση της επετηρίδας και μαζικούς διορισμούς απ' αυτή, Ενιαίο 12χρονο Βασικό Σχολείο, 2χρονη Προσχολική Αγωγή, γνήσιες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Κατήγγειλαν την προσπάθεια υλοποίησης του αντιεκπαιδευτικού σχεδιασμού που μέσα από την αξιολόγηση - χειραγώγηση επιβάλλει την πλήρη υποταγή των εκπαιδευτικών. Δήλωσαν την αντίθεσή τους στην αφαίρεση των κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων τους και στην πλήρη ιδιωτικοποίηση του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος. Απαίτησαν να μην ψηφιστεί κανένας νέος «τρομονόμος», διαδήλωσαν ενάντια στο κυβερνητικό τερατούργημα απαγόρευσης των διαδηλώσεων.

Η ΠΑΣΚ Δασκάλων - Νηπιαγωγών ισχυρίζεται ότι με προτάσεις τους τόσο η ΑΔΕΔΥ, όσο και η ΔΟΕ έχουν διαμορφώσει ολοκληρωμένο πλαίσιο διεκδίκησης για το Ασφαλιστικό και ότι «το δημοσιοϋπαλληλικό κίνημα είναι αποφασισμένο να αντιδράσει αποτελεσματικά σε περίπτωση που επιχειρηθούν ανατροπές». Με αυτή την αποπροσανατολιστική λογική, ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ αρνούνται να αναλάβουν πρωτοβουλίες ενημέρωσης και οργάνωσης του κλάδου, είναι αρνητικοί στην κοινή δράση των εργαζομένων και έχουν εγκαταλείψει κάθε έννοια αγώνα. Επιχειρούν να καθησυχάσουν τους συναδέλφους, να κερδίσουν χρόνο, βάζοντας έτσι «πλάτη», για να περάσει το αντιασφαλιστικό έκτρωμα, με τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις.

Ας το καταλάβουν καλά όλοι αυτοί που τρέμουν μπροστά στην ενίσχυση της ταξικής αντίληψης στο συνδικαλιστικό κίνημα, ότι με τσιτάτα περί «λαϊκών επιτροπάτων», με κραυγές για δήθεν «πισώπλατα χτυπήματα στη συντεταγμένη πορεία του κλάδου» και με συκοφαντίες που μιλούν «για ενέργειες που οδηγούν στον εκφυλισμό και στην αναξιοπιστία της συνδικαλιστικής παρέμβασης» δεν πρόκειται να φράξουν το δρόμο και να εμποδίσουν τους συναδέλφους να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους παραμερίζοντάς τους. Επειδή το ξεθεμελίωμα των κατακτήσεών μας δεν αφορά μόνο τους εκπαιδευτικούς, αλλά όλους τους εργαζόμενους, άμεσος στόχος πρέπει να είναι η γενίκευση του συντονισμού με όλους τους εργαζόμενους που βιώνουν καθημερινά την αντιλαϊκή πολιτική.

Είναι καραμπινάτη προσπάθεια μικροπαραταξιακής εκμετάλλευσης και υφαρπαγής της ψήφου των αναπληρωτών συναδέλφων η δήθεν αγωνία που εκδηλώνουν για την τύχη τους και η καλλιέργεια αυταπατών για δήθεν ρυθμίσεις που θα τους «βολέψουν» όλους. Οι όποιες «ρυθμίσεις» προτείνουν δεν είναι σε θέση να λύσουν ούτε καν μερικά και στενά το τεράστιο αυτό και ογκώδες πρόβλημα, βρίσκονται στα πλαίσια της κυβερνητικής λογικής και είναι χωρίς προοπτική, γιατί αποδέχονται την κατάργηση της επετηρίδας, αλλά και το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ (η ΠΑΣΚ αναμασά τα κυβερνητικά επιχειρήματα, η ΔΑΚΕ συμφωνεί με την κατάργηση της επετηρίδας, όπως και η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ, αλλά διαφωνεί με το συγκεκριμένο διαγωνισμό, ενώ πρόσφατα στη λογική της απεμπόλησης της επετηρίδας προσχώρησαν και οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ). Εγκαταλείπουν λοιπόν την επετηρίδα, αποδέχονται την αποσύνδεση πτυχίου - επαγγέλματος, την ανατροπή των εργασιακών μας σχέσεων, «αναζητούν» διάφορες «ρυθμίσεις» στα πλαίσια των κυβερνητικών επιλογών, γιατί τους βολεύει τώρα ένα στενά συντεχνιακά διαμορφωμένο κλίμα, για να πορευτούν προς το εκλογικό συνέδριο του Ιούνη, με διασπασμένο τον κόσμο της Εκπαίδευσης.

Στην τελευταία συνεδρίαση του ΔΣ της ΔΟΕ φάνηκε πολύ καθαρά η λογική του καιροσκοπικού συνδικαλισμού. Ενώ αυτοί που είχαν οδηγήσει τον κλάδο σε λήθαργο και κώμα (ΠΑΣΚ - ΔΑΚΕ) απότομα από τη μια στιγμή στην άλλη διαμόρφωσαν «αγωνιστικό προφίλ» και «επαναστατική διάθεση» προτείνοντας απεργίες με «ανατρεπτικό περιεχόμενο» το «διορισμό όλων των αναπληρωτών», η παράταξη των Παρεμβάσεων, θεωρώντας ότι δεν έπρεπε να χάσει το «τρένο της επανάστασης» (και να μείνει έξω από το παιχνίδι του αποπροσανατολισμού, που μπορεί να μοιράσει και ψήφους), έτρεξε να συνταχθεί μαζί τους, πετώντας μάλιστα από τις «αποσκευές της», το αίτημα για διατήρηση της επετηρίδας (με αυτό το αίτημα μαζί της, οι άλλοι δεν την ανέβαζαν καν στο «τρένο»). Η υπεράσπιση της διατήρησης της επετηρίδας και η προβολή της απαίτησης για μαζικούς διορισμούς εκπαιδευτικών για την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών μόνο μέσα από αυτήν, η κατάργηση του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ, είναι αιτήματα που αντιμάχονται τις εντολές της ΕΕ και του ΟΟΣΑ που θέλουν την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, την αποσύνδεση του πτυχίου από το επάγγελμα και τη δημιουργία νέου τύπου εκπαιδευτικού, χειραγωγημένου από την εξουσία.