Συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας διοργανώνει αύριο, Τετάρτη, στις 7 το απόγευμα στη Βουλή, η ΟΛΜΕ. Πρόκειται για το νομοσχέδιο «Ρυθμίσεις θεμάτων όλων των βαθμίδων», με το οποίο η κυβέρνηση προωθεί μέτρα που δε θίγουν την ουσία της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Ανάμεσα σε άλλα το νομοσχέδιο προβλέπει την κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων της Β΄ Λυκείου, τη μείωση των πανελλαδικώς εξεταζόμενων της Γ΄ τάξης σε έξι, διορισμούς εκπαιδευτικών σε ποσοστό 60% από όσους επιτυγχάνουν στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ και σε ποσοστό 40% από ενιαίο πίνακα αναπληρωτών και διορισμό μέχρι το 2008 των αναπληρωτών που συμπληρώνουν στις 30/6/04 πραγματική προϋπηρεσία 30 μηνών, μία ρύθμιση που αφορά στην ουσία μικρό αριθμό εκπαιδευτικών. Χαρακτηριστικό πάντως των ρυθμίσεων για τους διορισμούς εκπαιδευτικών είναι ότι διαιωνίζουν το πρόβλημα των ελαστικών εργασιακών σχέσεων στην εκπαίδευση.
Η ΟΛΜΕ κάνει λόγο για «πάγιο και διαρκή εμπαιγμό» και σημειώνει ότι το νομοσχέδιο δεν απαντά θετικά στις ανάγκες της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών και διατηρεί την εργασιακή ομηρία των αναπληρωτών.
Η 73η Γενική Συνέλευση της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΔΟΕ), που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα από 20 έως 22 του Ιούνη 2004, έγινε κάτω από το βάρος των εξελίξεων τόσο σε διεθνές (ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, π.χ., Ιράκ, «σχέδιο Ανάν» για προώθηση της διχοτόμησης της Κύπρου κλπ.), όσο και σε εθνικό επίπεδο (επιβολή του «τρομονόμου», Ολυμπιακοί Αγώνες, κ.ά.). Εγινε σε μια περίοδο που σημαδεύεται απ' την προώθηση των γενικότερων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και απ' τη συνέχιση της ίδιας αντιλαϊκής-αντιεκπαιδευτικής πολιτικής και από τη νέα κυβέρνηση της ΝΔ.
Οι 550 και πλέον αντιπρόσωποι των Διδασκαλικών Συλλόγων της χώρας κλήθηκαν να συζητήσουν και να τοποθετηθούν για τη δράση και τα πεπραγμένα του ΔΣ της ΔΟΕ, κατά τη συνδικαλιστική χρονιά που πέρασε. Τις πρωτοβουλίες και ενέργειες που ανέλαβε το ΔΣ, μ' ένα διεκδικητικό πλαίσιο που δεν ξέφευγε και δεν έβγαινε σε καμιά περίπτωση από τα όρια της κυβερνητικής πολιτικής, τόσο της προηγούμενης, όσο και της τωρινής κυβέρνησης. Ενα διεκδικητικό πλαίσιο του οποίου τα αιτήματα και οι διεκδικήσεις σε μεγάλο βαθμό γίνονται αποδεκτές από την κυβέρνηση. Για παράδειγμα, το αίτημα για 5% επί του ΑΕΠ για την Παιδεία και παράλληλη εγκατάλειψη του 15% από τον τακτικό προϋπολογισμό, η εγκατάλειψη της επετηρίδας ως τρόπου διορισμού και η εμμονή σε ρυθμίσεις και ποσοστά, π.χ., 60-40%, σε διάφορες λίστες και η προβολή ως κυρίαρχου αιτήματος της χορήγησης των 176 ευρώ.
Οι αντιπρόσωποι της ΕΣΑΚ-ΔΕΕ, με τις τοποθετήσεις και την κριτική τους αποκάλυψαν το χαρακτήρα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και το ρόλο των συμβιβασμένων πλειοψηφιών καθώς και την προσπάθειά τους για «στρογγυλοποίηση» του διεκδικητικού πλαισίου και των αιτημάτων του κλάδου, ώστε να διαμορφωθεί αυτό που τόσο κάποιοι επιθυμούν και επιδιώκουν, ένα συνδικαλιστικό κίνημα του «κοινωνικού διαλόγου» και του «κοινωνικού εταιρισμού». Οι δύο μεγάλες παρατάξεις, ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ, όχι μόνο έδειξαν, αλλά και απέδειξαν για άλλη μια φορά ότι υπηρετούν στην ουσία την ίδια πολιτική. Την πολιτική που έχει στο στόχαστρό της ό,τι απέμεινε απ' το Δημόσιο Δωρεάν Σχολείο, που προωθεί την ιδιωτικοποίηση-εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης. Την πολιτική που έχει ως σκοπό τη λειτουργία του σχολείου με τους νόμους της αγοράς. Την πολιτική της οικονομικής εξαθλίωσης των εργαζομένων, της αξιολόγησης-χειραγώγησης του εκπαιδευτικού. Οι βασικές επιλογές της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης προωθούνται με τον καλύτερο τρόπο και σ' αυτό σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν κύρια οι παρατάξεις ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ.
Οι αντιπρόσωποι της ΕΣΑΚ-ΔΕΕ τόνισαν την αναγκαιότητα η πρωτοβουλία των κινήσεων και των αγώνων να περάσει στα χέρια των εκπαιδευτικών ώστε να διαμορφωθεί ένα άλλο διεκδικητικό πλαίσιο, που θα έρχεται σε ρήξη και σε σύγκρουση με τις αιτίες που γεννούν τα προβλήματα. Να πραγματοποιηθούν αγώνες που δε θα περιορίζονται απλά και μόνο στη διεκδίκηση κλαδικών ζητημάτων αλλά αγώνες που θα συναντιούνται με τις διεκδικήσεις όλων των εργαζομένων. Αγώνες που θα συγκρούονται με το σύνολο της πολιτικής που γεννά και αναπαράγει τα προβλήματα. Στόχος: Η δημιουργία ενός παλλαϊκού μετώπου πάλης ικανού να ανατρέψει αυτή την αντιλαϊκή πολιτική και την επέλαση στα δικαιώματα και στις κατακτήσεις των εργαζομένων. Σημαντική στιγμή της συζήτησης των πεπραγμένων στάθηκε η κριτική που άσκησε η ΕΣΑΚ-ΔΕΕ τόσο στον οικονομικό απολογισμό όσο και στον προϋπολογισμό του ΔΣ της ΔΟΕ και η ονομαστική ψηφοφορία που ζήτησε γι' αυτά τα ζητήματα. Σε εποχές σκληρής λιτότητας των εργαζομένων οι «γαλαζοπράσινοι» συνδικαλιστές αύξησαν το επιμίσθιό τους στην ομοσπονδία κατά 60% περίπου. Αύξησαν τα κονδύλια για ημερίδες και συνέδρια, ενώ, παράλληλα, το κονδύλι για αγωνιστικές κινητοποιήσεις εξαντλήθηκε μόνο κατά το ήμισυ αποδεικνύοντας με τον πιο φανερό τρόπο ότι οι αγώνες κάθε άλλο παρά αποτελούν πρώτη προτεραιότητα. Παράλληλα, αποφάσισαν και την αύξηση της συνδρομής των μελών, παρά το οικονομικό απόθεμα, για να μπορούν να κινούνται πιο άνετα. Στο μοναδικό θέμα της ημερήσιας διάταξης που συζητήθηκε, αυτό των εργασιακών σχέσεων και της εγγραφής των ωρομισθίων στους συλλόγους, η συμπόρευση ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ απέδειξε για άλλη μια φορά ότι η πολιτική ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι η ίδια και γι' αυτό το ζήτημα.
Είναι οι επιλογές που υπαγορεύει η Ευρωπαϊκή Ενωση, η πολιτική της μερικής απασχόλησης, της μερικής αμοιβής, της μερικής ζωής. Για το κυρίαρχο αίτημα που κατέθεσε η ΕΣΑΚ-ΔΕΕ και που συγκέντρωσε τις υπογραφές 120 και πλέον αντιπροσώπων, για άμεση εγγραφή όλων των ωρομισθίων στους συλλόγους, ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ αποφάσισαν να συσταθεί ...διαπαραταξιακή επιτροπή σε επίπεδο ΑΔΕΔΥ για να εξετάσουν το ζήτημα!!!
Χαρακτηριστικό της στάσης των υπόλοιπων παρατάξεων, δηλαδή της «Αυτόνομης Παρέμβασης» και των Κινήσεων-Παρεμβάσεων-Συσπειρώσεων, είναι ότι αντικείμενο των τοποθετήσεων και της κριτικής τους δεν ήταν η πολιτική που γεννά τα προβλήματα, αλλά η δράση της ΕΣΑΚ-ΔΕΕ και του ΠΑΜΕ. Η «Αυτόνομη Παρέμβαση», σαφώς επηρεασμένη και από τα αποτελέσματα των πρόσφατων ευρωεκλογών, με ιδιαίτερη εμπάθεια στις τοποθετήσεις των εκπροσώπων της, στρεφόταν τόσο κατά της ΕΣΑΚ-ΔΕΕ όσο και του ΠΑΜΕ. Συνέχισε να καλλιεργεί τις ψευδαισθήσεις ότι μοναδική διέξοδο και λύση αποτελεί η πλήρης ενσωμάτωση σε όργανα όπως η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ, αγνοώντας τον πραγματικό ρόλο που αυτά παίζουν, με ευθύνη των συμβιβασμένων πλειοψηφιών τους, στις οποίες φυσικά συμμετέχουν και οι δυνάμεις του ΣΥΝ. Και φυσικά καμία κουβέντα για την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι Κινήσεις-Παρεμβάσεις-Συσπειρώσεις φαίνεται πως αποτελούν τον «άλλο έρωτα» της ΠΑΣΚ. Μετά τις 7 του Μάρτη, η πλειοψηφία ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ μετατρέπεται σε ΠΑΣΚ και Κινήσεις-Παρεμβάσεις-Συσπειρώσεις. Αυτό δείχνουν όχι μόνο οι πρόσφατες αποφάσεις που από κοινού πήραν για τις κινητοποιήσεις στις 14 του Μάη και 3 του Ιούνη 2004, μ' ένα αποστεωμένο διεκδικητικό πλαίσιο, αλλά και η στάση τους στην τελευταία Γενική Συνέλευση.
Ο Σεπτέμβρης είναι κοντά... Η ολομέτωπη επίθεση κατά της ΕΣΑΚ-ΔΕΕ και του ΠΑΜΕ, η συκοφάντηση θέσεων και απόψεών μας, η συνέχιση της τακτικής του «διαίρει και βασίλευε» με τη δημιουργία συντονιστικών και συλλόγων- «σφραγίδων» και της εργολαβικής υπεράσπισης όχι, απ' ό,τι φαίνεται, πλέον των αναπληρωτών αλλά των ωρομισθίων, εξακολουθούν. Η λογική της υιοθέτησης κάθε είδους αιτήματος με σκοπό τη μελλοντική «άγρα» ψήφων είναι γι' αυτούς γνώριμη τακτική. Καταντά όμως επικίνδυνη για το κίνημα και τους εργαζόμενους. Η θεοποίηση συντεχνιακών ζητημάτων και η εμμονή τους για προβολή αιτημάτων που έχουν στόχο την επίτευξη κάποιας ρύθμισης ρίχνουν νερό στο μύλο της κυβερνητικής πολιτικής. Δε θίγουν ούτε κατ' ελάχιστο την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του μεγάλου κεφαλαίου.
Αυτό που τελικά προκύπτει από την 73η ΓΣ της ΔΟΕ είναι ότι οι εκπαιδευτικοί δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από τη συμβιβασμένη πλειοψηφία της ηγεσίας της ΔΟΕ, όποιες αποχρώσεις κι αν αυτή παίρνει κατά περίπτωση και περίσταση. Χρειάζεται η ενίσχυση των ταξικών δυνάμεων στα συνδικαλιστικά όργανα, η ενίσχυση του ΠΑΜΕ. Χρειάζεται καθημερινή δουλιά, πρωτοβουλίες και δραστηριότητες με οδηγό τα ταξικά συμφέροντα, στην κατεύθυνση της διεκδίκησης ενός άλλου σχολείου. Του σχολείου των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και οραμάτων.
Δημήτρης ΧΡΙΣΤΟΦΙΔΗΣ
Γ. Γραμματέας του Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ Ανατ. Αττικής «Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ»
Feeds
