Πολύ μελάνι χύθηκε ως τώρα για την περίφημη «συμμαχία του νότου» που θα αντιμετώπιζε τη Γερμανία. Πέρα απ' τα φανταχτερά λόγια της σχετικής εξαγγελίας, εξ αρχής ήταν καθαρό πως στην αντιπαράθεση μεταξύ ιμπεριαλιστών, οι λαοί καλούνταν να επιλέξουν ιμπεριαλιστή. Τώρα, ομολογούν ότι το όνειρο πάει περίπατο, καθώς το γερμανικό κεφάλαιο παραμένει νικητής και το όραμα του ενωμένου νότου δεν περπατάει. Οι συνεχιζόμενες εκκλήσεις για συναίνεση σε εθνικό επίπεδο μαρτυρούν ότι οι καπιταλιστές ψάχνουν θύματα. Αλίμονο στους λαούς που θα συντρέξουν σε μια τέτοια ομοψυχία αγνοώντας ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη δεν μπορεί να είναι ισόμετρη και κατά συνέπεια θυσίες για το αυτοαποκαλούμενο εθνικό κεφάλαιο δεν συνεπάγονται εθνικό όφελος, αλλά ισχυροποίηση μόνο των καπιταλιστών σε εθνικό επίπεδο.

Στο ερώτημα «τι είναι η πατρίδα;» του γνωστού ποιήματος, ο Σαμαράς απαντά «ομορφιά, ποιότητα, πολιτισμός, ευγένεια, φιλοξενία», και στο όνομα αυτών των ιδιοτήτων καλεί σε εθνική ομοψυχία για να κερδίσουν περισσότερα οι καπιταλιστές στο χώρο του τουρισμού. Μια πρώτη απάντηση των εργατών δεν μπορεί να 'ναι τίποτα λιγότερο από το «εν τη παλάμη και ούτω βοήσομεν», ενώ ακόμα καλύτερη είναι η απάντηση «μπορούμε και χωρίς τους ξενοδόχους», στους οποίους η κυβέρνηση ήδη φρόντισε να παράσχει 10.000 επιδοτούμενους - δηλαδή τζάμπα εργάτες για να βγάλουν τη σεζόν.

Ο θρίαμβος για την άμεση ανταπόκριση του ΣΕΒ στην προτροπή του Τσίπρα να μετάσχει στις διαπραγματεύσεις για την εθνική σύμβαση κράτησε λιγότερο κι από όσο χρειάστηκε να φτάσει η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ στα περίπτερα. Ηδη άλλα τμήματα της αστικής τάξης είχαν φροντίσει να καρφώσουν ότι ο έρωτας του ΣΕΒ με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αφορά μόνο τη σταθερή επιδίωξη των βιομηχάνων να έχουν την κυβέρνηση του χεριού τους, όποια κυβέρνηση.

Οσο για την προβαλλόμενη από τις εφημερίδες απόφαση του ΣΕΒ για το επίδομα γάμου αποδείχτηκε μούφα με μια απλή ανάγνωση του σχετικού κειμένου. Οπου εκφράζεται η ευχή να δίνεται το επίδομα. Στην πράξη ο ΣΕΒ δεν το υπέγραψε ούτε καν στην παρωδία που στήθηκε χτες για την υπογραφή της εθνικής σύμβασης.

ΥΓ: Η χαιρεκακία με την οποία αντιμετωπίζει η «Καθημερινή» τους καθηγητές δεν ξαφνιάζει. Χρόνια και χρόνια η έντυπη ναυαρχίδα της αστικής τάξης έχει συμβάλει τα μέγιστα στο να υπάρξει το σχολείο της αμάθειας με καθηγητές να κυνηγάνε φράγκα στις εκτός σχολικής αίθουσας δραστηριότητες. Τώρα που ήρθε η ώρα για την απόλυτη διάλυση όποιου στοιχείου δημόσιας Παιδείας έχει επιβιώσει, η «Καθημερινή» δείχνει το δημιούργημα της τάξης που εκφράζει για να αφήσει στο απυρόβλητο την πολιτική της.

Το θέμα, όμως, της μόρφωσης των παιδιών της εργατικής τάξης είναι αρκετά σοβαρό για να αφεθεί στα χέρια της αστικής τάξης και των ελεγχόμενων από αυτήν συνδικαλιστών.

Ο,τι ετοιμάζεται είναι αντίστοιχο του εργασιακού τοπίου που θέλουν. Κάθε εξέλιξη στην Παιδεία έχει άμεση σύνδεση με το στόχο για φτηνότερους εργάτες. Για τους μισθούς των 300 και 400 ευρώ χτίζουν την ανάλογη Εκπαίδευση. Γι' αυτό το εργασιακό τοπίο η Εκπαίδευση θα γίνει ακόμα πιο αντιδραστική, τα παιδιά θα περάσουν από μυλόπετρες. Η υποχρηματοδότηση, η εμπορευματοποίηση, οι μειώσεις μισθών έχουν έναν κοινό παρονομαστή, την εξασφάλιση καλύτερων συνθηκών εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης.

Για μαθητές, γονείς και καθηγητές το μέτωπο είναι ακόμα ανοιχτό. Στο χέρι των καθηγητών είναι έστω και τώρα να απλώσουν το χέρι στους φυσικούς συμμάχους τους, το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Κι απ' αυτή τη σκοπιά να σημειώσουμε ότι ο αντικομμουνισμός που ξεχειλίζει στις ανακοινώσεις παρατάξεων όπως οι «Παρεμβάσεις» δεν είναι καλός οιωνός.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: Πρόσθετα μέτρα 7,7 δισ. για τη διετία 2015- 2016

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Πάμε καλά με 8 δισ. νέα μέτρα

ΕΘΝΟΣ: Ξένα κεφάλαια «ξαναβλέπουν» την Ελλάδα

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Πάλι μαύρα σύννεφα

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Εύσημα και διπλή δόση από ΕΕ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Τραπεζική έκρηξη

ΤΑ ΝΕΑ: Ξαφνικός έρωτας Τσίπρα - βιομηχάνων

Η ΕΛΛΑΔΑ: Μνημόνιο α λα Τσίπρα

Η ΑΥΓΗ: Στρατόπαιδον Σ/χου Αντ. Σαμαρά

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: ΑΔΕΔΥ 24ωρη ΕΛΜΕ Χ;

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Μείωση εισφορών για 400.000 επαγγέλματα

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Ο τουρισμός εφαλτήριο για την ανάκαμψη

«Ακόμα και τον Μαρξ σκέφτηκε να επικαλεστεί ο πρόεδρος του ΣΕΒ, για να αποδείξει το σημαντικό ρόλο που παίζει στην κοινωνία η βιομηχανική παραγωγή. Ο Δ. Δασκαλόπουλος μπορεί να λέει ό,τι νομίζει πως συμφέρει την τάξη του, μόνο που για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, ο Μαρξ, που πράγματι ανέλυσε το ρόλο της βιομηχανίας στη διαδικασία παραγωγής του κοινωνικού προϊόντος, το έκανε επισημαίνοντας ότι η βασική αντίθεση της κοινωνίας είναι ότι ενώ οι εργάτες είναι εκείνοι που παράγουν όλον τον πλούτο, τον πλούτο αυτόν τον καρπώνονται οι βιομήχανοι.

Επιπλέον, ο Μαρξ πολύ συχνά σημείωνε ότι:

* Οι εργαζόμενοι οφείλουν να απελευθερωθούν από την εκμετάλλευση των βιομηχάνων.

* Αποστολή της εργατικής τάξης είναι να ανατρέψει την εξουσία των αστών.

* Για το μόνο που ενδιαφέρονται οι βιομήχανοι είναι το επιχειρηματικό κέρδος.

* Οι βιομήχανοι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να καταστρέψουν τη βιομηχανία τους, αν δεν τους προσφέρει κέρδη.

* Οι κεφαλαιοκράτες στο όνομα της εξασφάλισης του κέρδους είναι πάντα πανέτοιμοι να κάνουν τα μεγαλύτερα εγκλήματα και να οδηγήσουν την ανθρωπότητα σε καταστροφικούς πολέμους κ.λπ.

Ας αφήσει, λοιπόν, ο Δ. Δασκαλόπουλος τις επιλεκτικές αναφορές στον Μαρξ, που κάποιοι θέλουν να τις κάνουν ...μόδα, για να σερβίρουν, στη συνέχεια, όποια αρλούμπα τους κατέβει στο κεφάλι. Το κύριο και το βασικό είναι ότι, όπως ακριβώς έλεγε ο Μαρξ, από την εποχή του Μανιφέστου ακόμα, ο καπιταλισμός, οι βιομήχανοι και οι "Δασκαλόπουλοι" έχουν ιστορικά εξαντλήσει τον κύκλο, που το συγκεκριμένο σύστημα μπορούσε να γίνει ανεκτό από την κοινωνία. Τώρα είμαστε στη φάση του αγώνα για την ανατροπή του» (το σχόλιο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).

Η «ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ» ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΛΕΙΠΕΙ: «Η υπόθεση εργασίας ότι μετά τις γερμανικές εκλογές έρχεται η ώρα για μια συνολική διαπραγμάτευση για το μέλλον της Ευρωζώνης τίθεται εν αμφιβόλω, καθώς Μαδρίτη, Ρώμη και Παρίσι θα είναι ακυβέρνητες πολιτείες, ενώ το Βερολίνο (...) δεν φαίνεται να επείγεται και πολύ να τερματίσει τη σημερινή ρευστότητα (...) η μη μεταλάξιμη σε εναλλακτική πρόταση αντισυστημική οργή δεν απειλούν (...) Οι ακυβέρνητες πολιτείες στο Νοτο της Ευρωζώνης θα βυθίζονται ολοένα και περισσότερο σε εσωστρέφεια (...) αν δεν υπάρχει σύγκλιση και συναίνεση σε εθνικό επίπεδο, πώς να υπάρξει κοινή γραμμή ή ακόμη περισσότερο μέτωπο κατά της Γερμανίας;» (στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ)

ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΟΜΟΨΥΧΙΑ: «Παρακαλώ όλους τους Ελληνες επαγγελματίες, την τοπική Αυτοδιοίκηση, κάθε Ελληνα, να βοηθήσουν για το καλό της πατρίδας, ώστε να ακτινοβολήσουμε σε όλους τους ξένους τον καλύτερο εαυτό μας. Να αναγνωριστεί η Ελλάδα ως ομορφιά, ποιότητα, πολιτισμός, ευγένεια, φιλοξενία», επισήμανε ο κ. Σαμαράς» (στο ΕΘΝΟΣ)

Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ: «Μετά την παρέμβαση Τσίπρα επιστρέφει ο ΣΕΒ στις διαπραγματεύσεις για τη σύμβαση» (στην ΑΥΓΗ)

ΤΟ ΚΑΡΦΩΜΑ: «Θα περίμενε κανείς από τους εκπροσώπους της βιομηχανίας να μετάσχουν στη συλλογική προσπάθεια εξόδου από την κρίση (...) αντ' αυτού, ακούσαμε χτες από τον πρόεδρο του ΣΕΒ τις συνήθεις γενικολογίες - πασπαλισμένες με επίθεση φιλίας τόσο προς την κυβέρνηση όσο και προς την αξιωματική αντιπολίτευση, προς δόξαν του κρατικοδίαιτου καπιταλισμού!» (στα ΝΕΑ)

Η ΜΟΥΦΑ: «Ψήφισμα που ενέκρινε χθες η γενική συνέλευση του ΣΕΒ (...) προβλέπει ότι οι επιχειρήσεις - μέλη του ΣΕΒ θα συνεχίσουν να καταβάλουν το επίδομα γάμου, που προβλέπει η ισχύουσα Σύμβαση ΕΓΣΣΕ και δεν θα κάνουν χρήση του δικαιώματος μονομερούς περικοπής του, που παρέχει ο νόμος» (στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ)

ΤΟ ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ: «Ο ΣΕΒ αρνήθηκε να υπογράψει Εθνική Σύμβαση με το αιτιολογικό ότι οι επιχειρήσεις-μέλη του όχι μόνο χορηγούν οικογενειακά επιδόματα αλλά και οι μισθοί που δίνουν είναι πάνω από τα κατώτατα όρια αποδοχών (580 ευρώ) που προβλέπει η Εθνικη Σύμβαση» (στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)

ΤΟ ΑΔΕΙΑΣΜΑ: «Οι καθηγητές της Μέσης Εκπαίδευσης, πάντοτε κατά πλειοψηφία, θα όφειλαν να έχουν κάνει πολλές απεργίες για να κατοχυρώσουν το δικαίωμά τους να δουλεύουν περισσότερες ώρες με τους μαθητές τους. Ωστε να περιοριστεί η παραπαιδεία και να διασφαλιστούν ίσες ευκαιρίες για τα παιδιά αυτής της χώρας. Δεν το έπραξαν όταν είχαν την ευκαιρία. Τώρα η κοινωνία τους γυρνάει την πλάτη» (στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)