Μέχρι προχτές, η απεργία που έχει κηρύξει - από εδώ κι ένα μήνα - για σήμερα το ΠΑΜΕ και οργανώνουν δεκάδες Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, πρωτοβάθμια σωματεία σε όλη τη χώρα, δεν είχε εμφανιστεί ούτε σαν είδηση στα μέσα ενημέρωσης που ελέγχει το κεφάλαιο. Οι εργάτες δεν έπρεπε να μαθαίνουν τις κακές ειδήσεις, αυτές που τους δείχνουν πως εκτός από την υποταγή υπάρχει και η αντίσταση.

Χτες, όμως, έφτασε η ώρα της κρίσης, η ώρα που η απεργία δεν μπορεί πια να κρυφτεί (σε 63 πόλεις έχουν ανακοινωθεί συγκεντρώσεις). Και διαπιστώθηκε πως χιλιάδες και χιλιάδες εργάτες είχαν ήδη ανταποκριθεί στο κάλεσμα των συνδικάτων και του ΠΑΜΕ, επιτροπές αγώνα είχαν ξεπηδήσει εκεί που οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ είχαν φροντίσει να βασιλεύει η βία του εργοδότη, η απειλή της απόλυσης.

Ξαμολήθηκαν, λοιπόν, οι υπερασπιστές του νόμου και της τάξης να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Η ΓΣΕΕ - μόλις μια μέρα πριν είχε ανακοινώσει ότι συμφωνεί με την κυβερνητική πολιτική που ξεσκίζει τα εργατικά δικαιώματα - έστειλε ανακοίνωση στα μέσα ενημέρωσης που ελέγχει το κεφάλαιο (σιγά μην τολμούσαν να πάνε να την μοιράσουν σε χώρο δουλειάς) με την οποία απειλεί τους εργάτες ότι είναι παράνομοι αν απεργήσουν. Από κοντά η παράταξη του ΣΥΝ κάλεσε τους απεργούς - που με τη στάση της τους έχει ήδη απαγορέψει να απεργούν - να μην πάνε στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ, γιατί μπορεί να κολλήσουν καμιά κακή συνήθεια... Ο αρμόδιος υπουργός κατέβηκε στο λιμάνι, για να βεβαιώσει τους εφοπλιστές πως θα εφαρμοστεί το δίκιο τους.

Στις πύλες των εργοστασίων, στους άλλους χώρους δουλειάς, η διαδήλωση σηκώνει το πανό με το σύνθημα «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη». Κάνει καθαρό πως όχι μόνο όλα είναι θέμα συσχετισμών, αλλά και πως είναι αποφασισμένη να φέρει αυτούς τους συσχετισμούς σε τέτοιο σημείο που να μην υπάρχει νόμος του εργοδότη για να τον επικαλούνται οι δικαστές.

Η σημερινή απεργία είναι από αυτές που καταργούν κάθε προηγούμενο «διαβατήριο» για τους πάντες. Από σήμερα, έγκυρο είναι μόνο αυτό που πέρασε από το καμίνι της οξύτατης ταξικής σύγκρουσης.

Οσο για τη ΓΣΕΕ, ισχύει απόλυτα η σκωπτική απάντηση του ΠΑΜΕ: «Γεια σου Παναγόπουλε εργατοπατέρα, οι εργάτες θα 'ναι στο δρόμο κάθε μέρα».

Ούτως εχόντων των πραγμάτων, τις επόμενες μέρες αναμένεται να ακούσουμε πολλά για τη βία. Οι εφοπλιστές θα μιλάνε για τη βία των ναυτεργατών. Οι ξενοδόχοι για τη βία των ξενοδοχοϋπαλλήλων. Ο Μίχαλος του ΕΒΕΑ θα ωρύεται για τη βία των κλεισμένων από διαδηλωτές δρόμων, ενώ ο Κυριάκος (ένας είναι πια ο Κυριάκος) θα ψάχνει Πορτοσάλτε για να πει τον πόνο του (του 'κλεψε τη δόξα ο πατέρας του).

Ας μιλήσουμε, λοιπόν, και για τη βία. Γι' αυτούς που την υφίστανται, για αυτούς που τους είπαν προνομιούχους - το πίστεψαν αλλά ξύπνησαν κάτω απ' το κρεβάτι - και για κείνους που ξορκίζοντας τη βία φροντίζουν να εξασφαλίσουν ότι το κεφάλαιο θα συνεχίσει να ασκεί ανεμπόδιστο τη βία του.

Ας μιλήσουμε για τη βία με τα στοιχεία που συλλέγει ο καθένας. Εμείς βρήκαμε την ιστορία από τη Χιλή: Μια μάνα που έχει φέρει τόνους χρυσάφι στις πολυεθνικές που διαφημίζει ως αθλήτρια, δεν έχει καν δικαίωμα να είναι έγκυος (τ' άλλα που γράφονται είναι μέρος της βίας για να μη σηκώσει κεφάλι η μάνα). Πόσες εργάτριες κρύβουν την εγκυμοσύνη για να μην απολυθούν;

Ας μιλήσουμε και για το φάντασμα. Μόλις χτες, στο κύριο άρθρο στα ΝΕΑ έγραφαν ότι οι ανισότητες σε καθεστώς ελεύθερης αγοράς κάνουν καλό γιατί βοηθούν στην αύξηση της παραγωγικότητας. Λένε, δηλαδή, πως ο ανταγωνισμός μεταξύ εργατών τούς κάνει να τρέχουν κι αυτό είναι καλό για τα κέρδη.

Ωσπου οι κάτω δεν αντέχουν και βγαίνουν στο δρόμο. Κι εκεί συναντάνε το ταξικό κίνημα. Ε, αυτό κι αν είναι εφιάλτης για τους Εφιάλτες. Που σπεύδουν να βεβαιώσουν ότι ο κόσμος που διαδηλώνει δείχνει ανοχή στην κυβέρνηση κι ότι αυτό που βγαίνει στο δρόμο δεν είναι άλλο από μια φαντασίωση.

Ας το επαναλάβουμε: Από σήμερα ισχύουν νέα διαβατήρια.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ δε γίνεται με την αντιμετώπιση της διαφθοράς

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Πάρε - δώσε με χρέη και όπλα

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Ειρήνη στο Λιμάνι

Η ΧΩΡΑ: Συμφώνησαν να γίνουν έντιμοι

ΤΟ ΒΗΜΑ: Τα πρώτα δειλά βήματα για συναίνεση

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ συμφώνησαν σε κάτι

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΓΙΑ ΟΜΟΛΟΓΑ SIEMENS ΚΑΙ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ

ΤΑ ΝΕΑ: Φρένο στα πριμ αλλά χρυσές εθελουσίες

ΕΘΝΟΣ: ΠΑΡΑΤΑΣΗ αγωνίας έως τον Ιανουάριο

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Συναίνεση κατά της διαφθοράς

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Δυσπιστία από τις αγορές

Η ΑΥΓΗ: Σύσκεψη εκτός θέματος

Ο ΛΟΓΟΣ: ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ αισιοδοξίας

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΗΧΗΡΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΑΜΑΡΑ ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΝΤΟΡΙΚΟΥΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΠΑΡΑΙΤΗΣΑΝ ΓΙΑ ΡΟΥΣΦΕΤΙΑ τον «mr. Καθαρό»

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΤΑ ΡΟΥΣΦΕΤΙΑ έφαγαν το Ρόβλια

«"Το μείγμα που παρουσίασε ο πρωθυπουργός ήταν ένα μείγμα οικονομικής πολιτικής που βρίσκεται κοντά στις θέσεις που εκφράζουν οι εργαζόμενοι" (Γ. Παναγόπουλος, χτες στο "Θέμα FM").

Οταν αυτή είναι η τοποθέτηση του προέδρου της ΓΣΕΕ απέναντι στη σφοδρή αντιλαϊκή επίθεση που προετοιμάζει η κυβέρνηση, η ΕΕ, η ΝΔ και το κεφάλαιο, τότε δεν υπάρχει κανένα απολύτως περιθώριο για ψευδαισθήσεις για το ρόλο που παίζουν και κυρίως θα παίξουν το επόμενο διάστημα οι ξεπουλημένοι εργατοπατέρες. Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ όχι μόνο δε "βλέπει" πουθενά τα νέα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα, στο Ασφαλιστικό, στους μισθούς, τις εργασιακές σχέσεις, που προανήγγειλε με σαφήνεια ο πρωθυπουργός, αλλά εμφανίζεται πανέτοιμος να συμμετέχει στο "διάλογο" με στόχο να βάλει πλάτες για να υλοποιηθούν όσο το δυνατόν ταχύτερα και με "κοινωνική συναίνεση". Οι εργαζόμενοι όμως τους έχουν πάρει χαμπάρι, ξέρουν ότι χρόνια τώρα ξεπουλάνε τα δικαιώματά τους, τους βάζουν απέναντι μαζί με τις πολιτικές δυνάμεις που υπηρετούν το κεφάλαιο και στρέφουν με εμπιστοσύνη το βλέμμα τους στις ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Η μαζική συμμετοχή στην αυριανή απεργία θα είναι μια ακόμα έμπρακτη απάντηση και στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες»(το σχόλιο στον χτεσινό ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).

«Η Αυτόνομη Παρέμβαση καλεί (...) τους εργαζόμενους να αγνοήσουν τις κομματικές συγκεντρώσεις που πραγματοποιεί το ΠΑΜΕ» (το θέμα στην «ΑΥΓΗ»).

«Διαβάσαμε στην αγγλική έκδοση της "Χουριέτ" δήλωση του Ελληνα πρέσβη στην Ουάσιγκτον Β. Κασκαρέλη για την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας. Μεταξύ άλλων ο πρέσβης φέρεται να δηλώνει για τα "θέματα" του Αιγαίου ότι "όταν η Τουρκία καταστεί μέλος της ΕΕ τα σύνορα θα εξαφανισθούν και επομένως δεν θα υπάρχουν προβλήματα"! Σαν κουβέντες καφενείου (και μάλιστα ανατολίτικου) ακούγονται αυτά και ας ελπίσουμε ότι επρόκειτο απλώς για παρερμηνεία των δηλώσεων του Ελληνα πρέσβη. Γιατί, εκτός του ότι τέτοιες θέσεις είναι εντελώς απλοϊκές, είναι και επικίνδυνες» (το σχόλιο στο ΕΘΝΟΣ).

ΠΟΙΟΣ ΤΗΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ: «H Eλίζαμπεθ Πομπλέτε η Xιλιανή αρσιβαρίστρια ένιωσε έντονους πόνους ενώ γυμναζόταν και γέννησε λίγο αργότερα σε τοπικό νοσοκομείο, εξακολουθώντας να ισχυρίζεται πως αγνοούσε ότι ήταν έγκυος 6 μηνών! (...) H ίδια δήλωσε σοκαρισμένη και επιμένει πως δεν έχει την οικονομική ευχέρεια να μεγαλώσει τον μόλις 1,5 κιλού γιο της, ο οποίος γεννήθηκε 3 μήνες πρόωρα και βρίσκεται ακόμη σε μονάδα εντατικής θεραπείας (....) τα πρώτα έξοδα νοσηλείας του μωρού (περίπου 4.000 δολ. ημερησίως!) θα καλυφθούν από τους παράγοντες του αθλήματος. H αθλήτρια, όμως, ήδη εγκατέλειψε το παιδί στο νοσοκομείο και δηλώνει ότι δεν μπορεί να το φροντίσει...» (το θέμα στο ΕΘΝΟΣ)

ΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΝΤΕΧΟΥΝ: «Ο δέκατος ένατος αιώνας έζησε με την πεποίθηση πως οι φτωχοί θα μπορούσαν να αποδειχτούν επικίνδυνοι (...) ο εικοστός αιώνας έζησε με την πεποίθηση πως θα τα κατάφερνε να τιθασεύσει αυτόν τον κίνδυνο με έναν σοφό συνδυασμό καταστολής και κοινωνικών παραχωρήσεων (...) Στην αυγή του εικοστού πρώτου αιώνα, ένα φάντασμα στοιχειώνει πάλι την Ευρώπη (...) Το 1838, η Γαλλική Ακαδημία Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών βράβευε ένα έργο που επιγραφόταν «Οι επικίνδυνες τάξεις του πληθυσμού στις μεγάλες πόλεις και τα μέσα για να τις κάνουμε καλύτερες». Ο συγγραφέας του, ένας κάποιος Α.Α. Φρεζιέ "απαριθμούσε τους κρίκους της επικίνδυνης αλυσίδας: τάξεις πολυάριθμες, τάξεις δυστυχισμένες, τάξεις ανυπότακτες, τάξεις εργατικές" (...) Οι επικίνδυνες τάξεις πληθαίνουν και στον ιστό του συστήματος ανοίγουν συνεχώς νέες πληγές που κακοφορμίζουν (...) στις διαδηλώσεις δεν ξεχύνονται πια μόνο οι μικροί και οι ταπεινοί, αλλά και οι μεσαίοι: η μεσαία νοικοκυρά, ο μεσαίος υπάλληλος, ο μεσαίος έμπορος (...) Το όνειρο της μεσαίας τάξης ήταν να βρει μια θεσούλα να βολευτεί στο κρεβάτι του αφέντη. Επειδή αυτός έχει το συνήθειο να απλώνει την αρίδα του σε όλο το κρεβάτι, όπως ήταν επόμενο, η μεσαία τάξη κάποτε γκρεμίστηκε από αυτό. Ξύπνησε έντρομη στο πάτωμα. Ξύπνησε κι αυτός. Κι από τότε, εφιάλτες στοιχειώνουν τον ύπνο του» (ο Ρούσσος Βρανάς στα ΝΕΑ).

ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΤΗΝ ΞΟΡΚΙΖΟΥΝ: «Ο Γιώργος Παπανδρέου (...) κερδισμένος βγήκε (...) ο κόσμος (...) δεν τα βάζει με την κυβέρνηση (...) της δίνει ακόμα κάποια χρονικά περιθώρια (...) η αντιπολίτευση (...) μάλλον έχει τα χάλια της (...) το ΚΚΕ φαντασιώνεται την Αβρόρα και ασκείται σε επαναστατικές προσομοιώσεις» (ο Θ. Καρτερός στην ΑΥΓΗ).