1961 Κινήσεις με σκοπό την εκδήλωση στρατιωτικοφασιστικού πραξικοπήματος αποκαλύπτει η κυβέρνηση της Ιαπωνίας.

1963 Ανακηρύσσεται η Δημοκρατία της Κένυας. Πριν ακριβώς από ένα χρόνο, στις 12 του Δεκέμβρη 1962, η Κένυα κέρδισε την ανεξαρτησία της.

1967 Ανακοινώνεται ότι στο Βιετνάμ, μέσα στη χρονιά, έχασαν τη ζωή τους 24.000 άμαχοι και 74.000 τραυματίστηκαν. Οι περισσότεροι θάνατοι και τραυματισμοί προήλθαν από τους μαζικούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς των Αμερικανών.

1969 Μπροστά στον κίνδυνο της αποπομπής της από το Συμβούλιο της Ευρώπης, η χούντα αποφασίζει να αποχωρήσει μόνη της από αυτό. Την αποχώρηση ανακοινώνει ο χουντικός υπουργός Εξωτερικών Πιπινέλης.

1983 Χιλιάδες Βρετανίδες ειρηνίστριες περικύκλωσαν την αμερικανική βάση του Γκρίνχαμ Κόμον, μέσα στην οποία είχαν εγκατασταθεί πύραυλοι «Κρουζ», πραγματοποιώντας μια από τις μεγαλύτερες φιλειρηνικές κινητοποιήσεις που γνώρισε η Μεγάλη Βρετανία.

ΑΠΕΡΓΙΑ!

Οι κύριοι της κυβέρνησης, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΕΒ, οι «σοφοί» του ΔΝΤ και της ΕΕ θέλουν να επιβάλουν μέτρα στο Ασφαλιστικό, τα οποία, όπως αποδεικνύουν όλα τα στοιχεία για όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ (όπου ανάλογα μέτρα εφαρμόστηκαν από τη δεκαετία του '90) είχαν ως αποτέλεσμα μειώσεις κατά μέσον όρο 20% στο επίπεδο των συντάξεων, ακόμα και για τις κατηγορίες των φτωχότερων συνταξιούχων!

Στην Ελλάδα, οι κατηγορίες των φτωχότερων συνταξιούχων ζουν με τα ψίχουλα των 300 και 400 ευρώ. Σε αυτούς θέλουν να μειώσουν τις συντάξεις!

Στην Ελλάδα, τα 2/3 των συνταξιούχων ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Σε αυτούς θέλουν να μειώσουν τις συντάξεις!

Στην Ελλάδα, το 84% των συντάξεων χηρείας του ΙΚΑ και το 94% των αντίστοιχων συντάξεων του ΟΑΕΕ είναι κάτω των 400 ευρώ. Σε αυτόν τον κόσμο θέλουν να μειώσουν τις συντάξεις!

*

Στην Ελλάδα, που 25.000 επιχειρηματίες απομυζούν κέρδη που ετησίως αυξάνονται με ρυθμό 15 (!) φορές μεγαλύτερο από το ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ, που οι 300 εισηγμένοι στο Χρηματιστήριο κερδίζουν ετησίως πάνω από 9 δισ. ευρώ (όσα δηλαδή τα αποθέματα του Ασφαλιστικού όλων των Ελλήνων εργαζομένων!), ο λαός ζει ως εξής:

• Οι 8 στους 10 μισθωτούς εργάζονται με εισόδημα που κυμαίνεται από 501 έως 1.000 ευρώ το μήνα.
• Οι 2 στους 3 ημιαπασχολήσιμους έχουν καθαρό μηνιαίο εισόδημα που δεν ξεπερνά τα 500 ευρώ.
• Το 20% των φτωχότερων Ελλήνων έχουν εισόδημα 6 φορές μικρότερο από το εισόδημα του 20% των εύπορων Ελλήνων.
• Οι 8 στους 10 εργαζόμενους σε καθεστώς μερικής απασχόλησης είναι γυναίκες.
• Το μέγεθος της αδήλωτης και ανασφάλιστης εργασίας εκτιμάται ότι ανέρχεται σε 25% του όγκου της δηλωμένης απασχόλησης.
• Οι περίφημες νέες θέσεις εργασίας αφορούν κατά 20% στη μερική απασχόληση και κατά 50% σε προσωρινή απασχόληση.

Σε αυτήν την Ελλάδα, αποφάσισαν να επιτεθούν στο μοντέλο του «εύπορου συνταξιούχου» (!), κατά την ορολογία της εποχής του ΠΑΣΟΚ.

*

Ρωτάμε:

Πόσο πιο κάτω μπορεί να πέσει η σύνταξη των ανθρώπων που ο μισθός τους (επί τη βάσει του οποίου θα υπολογιστεί η σύνταξή τους) είναι 500 - 1.000 ευρώ;

Πόσο παραπάνω (όχι μόνο από κοινωνική αλλά και βιολογική άποψη) μπορεί να ανέβει το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης για τις νέες γενιές των εργαζομένων, όταν με τις εργασιακές σχέσεις των τρίωρων και τετράωρων, ο σημερινός «τετραωρίτης» θα πάρει σύνταξη στα...90;

Πώς έχουν το θράσος να υποδύονται τους... φεμινιστές μέσω της εξίσωσης των ασφαλιστικών ορίων για γυναίκες και άντρες, όταν τα πρώτα θύματα των εργασιακών σχέσεων της «απασχολησιμότητας» είναι ακριβώς οι γυναίκες και οι νέοι;

Πώς απαντούν στην απλή αριθμητική που αποδεικνύει ότι αυξάνοντας π.χ. για δυο χρόνια τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης για τον εργάτη, η περίφημη «ανακούφιση» που θα πάρει το σύστημά τους είναι μόλις για 7 μήνες (!), όταν είναι γνωστό πως το πρόβλημα με τα αποθεματικά είναι πρόβλημα εισφοροδιαφυγής, λεηλασίας των Ταμείων, χαριστικών ρυθμίσεων στους εργοδότες και ανασφάλιστης εργασίας, για τα οποία δεν κάνουν τίποτα;

*

Η πολιτική τους στο Ασφαλιστικό ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου που τελεσιγραφικά η τάξη των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών έχει επιδώσει στην εργατική τάξη της χώρας. Η απάντηση θα δοθεί στους δρόμους και είναι «Οχι».

Ενεργούν μεθοδικά και ύπουλα εδώ και δυο δεκαετίες για το ξεπούλημα της «Ολυμπιακής». Της έχουν επιτεθεί με πλήθος απαξιωτικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Εφτασαν να πουν ότι «όποιος πετάει με την Ολυμπιακή είναι τρελός» (Θ. Πάγκαλος) μέχρι ότι «κάνουμε την κηδεία της εταιρείας» (Αλογοσκούφης).

Τώρα επιχειρούν να της δώσουν τη χαριστική βολή. Προτιμούν να επιδοτούν τους ιδιώτες γιατί - όπως λένε - μόνο οι ιδιώτες εξασφαλίζουν ανταγωνιστικές και αποδοτικές αερομεταφορές. Η τραγωδία της «Ηλιος» στο Γραμματικό ή τα μπαλώματα στα νοικιασμένα από ιδιώτες αεροσκάφη της «Ολυμπιακής» δεν τους πτοούν. Τα λεφτά, άλλωστε, είναι πολλά. Πάνω από 1,2 δισ. ο ετήσιος τζίρος της εταιρείας. Πάνω από 6 εκατομμύρια οι επιβάτες. Η «Λουφτχάνσα», η «Μπρίτις», η «Αιρ Φρανς» (μαζί με τα εγχώρια «τσακάλια») καραδοκούν...

*

Η «Ολυμπιακή» είναι μια επιχείρηση στρατηγικής σημασίας. Πολλαπλής σημασίας:

«Ενα αεροσκάφος της ΟΑ μπορεί σε μια έξοδο να μεταφέρει στα νησιά μας περίπου όσους άνδρες μεταφέρει μια μοίρα μέσω μεταγωγικών της Πολεμικής Αεροπορίας (...)»,

έχει σημειώσει σε σχετικό του άρθρο ο πτέραρχος, επίτιμος αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Νίκος Κουρής.

***

Τέτοιες επιχειρήσεις στρατηγικού χαρακτήρα, πρέπει να βρίσκονται 100% υπό την κατοχή του δημόσιου τομέα. Οχι φυσικά ενός δημόσιου τομέα όπως ο σημερινός, που είτε κρατικοποιεί επιχειρήσεις (επί θείου Καραμανλή), είτε τις ξεπουλάει (επί ανιψιού Καραμανλή) και στις δυο περιπτώσεις το μεγάλο κεφάλαιο εξυπηρετεί.

*

Μιλάμε για μια «Ολυμπιακή» στο πλαίσιο του δημόσιου τομέα μιας λαϊκής οικονομίας, όπου ο κλάδος των μεταφορών δε θα ανήκει στους καπιταλιστές, αλλά στην κρατική κοινωνική ιδιοκτησία.

Η «Ολυμπιακή» πρέπει να διασωθεί και να διασωθεί με την παραπάνω προοπτική. Μακριά από τη λογική του κέρδους, αλλά ενταγμένη στη λογική του κοινωνικού οφέλους, που σημαίνει υγιής λειτουργία, με φτηνό εισιτήριο για το λαό, με εγγυημένη ασφάλεια για τους επιβάτες, με εργασιακή εξασφάλιση για τους εργαζόμενούς της, με γνώμονα την εξυπηρέτηση του Ελληνα πολίτη και την άμυνα της χώρας.

Αν η οικονομική τους θεωρία (και η πολιτική της εφαρμογή) περί «ελεύθερης αγοράς», «ελεύθερης οικονομίας» και ιδιωτικοποιήσεων είναι σωστή, τότε προς τι η τροπολογία του κ. Αλογοσκούφη που θέτει πλαφόν 20% στην κατοχή μετοχών ενός ιδιώτη στον ΟΤΕ;

Αν είναι μη κοινωφελές να κατέχει ένας ιδιώτης το 20% του ΟΤΕ ή της ΔΕΗ, ή των ΕΛΠΕ, ή της Εθνικής κτλ., τότε γιατί είναι κοινωφελές να κατέχει το 1% (πόσο μάλλον το 100%);

*

Αν επίσης κατόπιν κάποιου θαύματος ανακάλυψαν την αξία όλων όσων μέχρι χτες ξόρκιζαν, αν δηλαδή ισχύουν τα περί «επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας» που ανέφερε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ κ. Γκιουλέκας για να υποστηρίξει την τροπολογία, ή τα άλλα περί «επιχειρήσεων δημόσιου συμφέροντος» που είπε το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ κ. Κουκουλόπουλος, τότε πώς εξηγείται ότι τόσα χρόνια που ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ξεπουλάνε τον δημόσιο πλούτο, κατηγορούν επί «οικονομικώ πρωτογονισμό» τους κομμουνιστές, που επίμονα αντιτάσσονται στην εκποίηση των επιχειρήσεων δημοσίου συμφέροντος που δραστηριοποιούνται σε τομείς στρατηγικής σημασίας;

*

Ούτε τη δημόσια οικονομία υπηρετεί η απόφαση της κυβέρνησης ούτε το δημόσιο συμφέρον. Με την τελευταία του κίνηση ο κ. Αλογοσκούφης προσπαθεί να αντιπαρέλθει τα νομοτελειακά περί συγκεντροποίησης του κεφαλαίου που υπηρετεί η κυβέρνηση του όπως και αυτές του ΠΑΣΟΚ και επιλέγει για τελευταίο της καταφύγιο να καμώνεται την «ολίγον έγκυο»...

Στην πραγματικότητα η απόφαση της κυβέρνησης πρέπει να αναγνωστεί σε δυο επίπεδα:

α) Αποτελεί μια βροντώδη ομολογία ότι το δόγμα των «αποκρατικοποιήσεων», του «ανταγωνισμού» και της «ιδιωτικής οικονομίας», αποτελεί την αποθέωση του ιδιοτελούς.

β) Αποτελεί προσπάθεια εκ μέρους της κυβέρνησης (και του αστικού κράτους όχι μόνο σε Ελλάδα αλλά και σε Γαλλία, Γερμανία κτλ.) να διατηρήσει ρόλο τροχονόμου μεταξύ αντιμαχόμενων μερίδων της άρχουσας τάξης, με σκοπό όχι τη διαφύλαξη του δημόσιου πλούτου από τις ορέξεις τους, αλλά τη διασφάλιση για την κυβέρνηση (και το αστικό κράτος) ρόλου διαιτητή μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων κεφαλαιούχων.

Προφανώς για το λαό δεν έχει σημασία αν θα μοιραστούν «δίκαια» τα ιμάτιά του μεταξύ δυο ή περισσότερων «μνηστήρων». Αυτό που έχει σημασία είναι ότι οι «σωτήρες» ιδιώτες επενδυτές αυτό που κάνουν είναι να τον γδύνουν. Κάτι που ο κ. Αλογοσκούφης, άθελά του, το ομολόγησε...