1821 Διεξάγεται η νικηφόρα για τους Ελληνες μάχη στο Βαλτέτσι και αναδεικνύονται η στρατηγική μεγαλοφυία και τα ηγετικά χαρίσματα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.

1928 Το Ελληνικό Κοινοβούλιο αρνείται να επικυρώσει το Ελληνο-σοβιετικό Τελωνειακό και Δασμολογικό Σύμφωνο.

1933 Συνέρχεται στη Θεσσαλονίκη το Συνέδριο της Καπνεργατικής Ομοσπονδίας Ελλάδας.

1943 Το Αφρικα Κορπ (εκστρατευτικό σώμα) του στρατάρχη Ρόμελ παραδίδεται στους συμμάχους. Ο ίδιος ο Ρόμελ είχε ανακληθεί προ καιρού από τον Χίτλερ.

1962 Η Γαλλία και τα γαλλόφωνα κράτη της Δυτικής Αφρικής υπογράφουν συμφωνία για την ίδρυση Δυτικοαφρικανικής Νομισματικής Ενωσης.

1992 Πεθαίνει ο Νίκος Γκάτσος. Η «Αμοργός», η μοναδική ποιητική του συλλογή ήταν αρκετή για να τον κατατάξει στους μεγαλύτερους Ελληνες ποιητές. Οι στίχοι και τα μεμονωμένα ποιήματά του θα τραγουδιούνται για πάντα.

1997 Ο Πρόεδρος της Ρωσίας, Μπ. Γιέλτσιν, και ο ηγέτης της Τσετσενίας, Ασλάν Μασχάντοφ, υπογράφουν την ανεφάρμοστη, όπως αποδείχτηκε, συμφωνία για τον τερματισμό των συγκρούσεων.

Είναι προφανές ότι έχει έρθει από καιρό η ώρα για να επικυρωθεί και τυπικά η μετάλλαξη της «σοσιαλδημοκρατίας». Ποιος, όμως, θα αναλάβει και θα ηγηθεί της διεκπεραίωσης αυτού του σύνθετου ...έργου; Σύμφωνα με το περιοδικό «Εκόνομιστ», ένας είναι ο καταλληλότερος: Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και πρόεδρος της «Σοσιαλιστικής Διεθνούς» κ. Γ. Παπανδρέου!

Φυσικά, ο «Εκόνομιστ» δεν παραλείπει να αναφερθεί στα «προσόντα» του κ. Παπανδρέου που τον καθιστούν ικανό να απαλλάξει τη «Διεθνή» ακόμα κι από αυτόν τον «παρωχημένο» όρο, όπως αναφέρει το περιοδικό, δηλαδή τον όρο «σοσιαλισμός». Βλέπετε - σύμφωνα πάντα με τον «Εκόνομιστ» - «από τη στιγμή που ανέλαβε τα ηνία της Σοσιαλιστικής Διεθνούς πέρσι, ο Γιώργος Παπανδρέου έχει καλλιεργήσει καλύτερες σχέσεις με τους Αμερικάνους Δημοκράτες», οι οποίοι Δημοκρατικοί, υπενθυμίζει το περιοδικό, «ακόμα και στην πλέον ριζοσπαστική εκδοχή τους δε χρησιμοποιούν ποτέ τη λέξη που αρχίζει από "Σ"»...

To φοβερότερο ίσως στην υπόθεση με το ομόλογο του ΤΑΕΔΥ δεν είναι οι «νόμιμες προμήθειες» που αρπάξανε οι διάφοροι. Είναι ότι μετά την κίνηση της «JP Morgan» για την επαναγορά του ομολόγου, εκεί που «κολλάει» το πράγμα για την επιστροφή των χρημάτων είναι ότι οι εμπλεκόμενοι στην αρπαγή, ενώ συμφωνούν - όπως λένε - να επιστρέψουν αυτές τις «νόμιμες προμήθειες» που εισέπραξαν, εκείνο που αρνούνται είναι (σύμφωνα με τα όσα καταγράφονται επί μέρες στα ΜΜΕ) να επιστρέψουν τις ...μίζες!

Που πάει να πει ότι:

Οχι μόνο υπάρχουν μίζες και μάλιστα παχυλότατες που συνοδεύουν τις γαλαζοπράσινες πολιτικές με τις χρηματιστηριακές «φούσκες» και με τα ομόλογα...

Οχι μόνο έχουμε φτάσει στο σημείο κάτι τέτοιο να αποτελεί κοινό «μυστικό»...

Αλλά και ότι παρ' όλο που τα περί της «αρπαχτής» λέγονται και γράφονται κατά κόρον, με μια ένταση που αγγίζει πλέον τα όρια της θρασύτατης ομολογίας, εντούτοις δεν ιδρώνει τ' αυτί κανενός!

Είτε πρόκειται για τους νυν ή τους πρώην τοποτηρητές του «πνεύματος και της ηθικής» στο δημόσιο βίο, είτε γι' αυτές τις «ανεξάρτητες Αρχές» που παρουσιάζονται σαν το φάρμακο διά πάσαν νόσον, τα απανωτά δημοσιεύματα για τις «μίζες» είναι σα να μην υπάρχουν. Οχι, βέβαια, ότι θα άλλαζε και τίποτα αν κάποιος από τους παραπάνω επιχειρούσε για τα μάτια του κόσμου να «δραστηριοποιηθεί», όμως, όπως και να το κάνουμε, το γεγονός ότι πλέον δεν τηρούνται ούτε καν τα προσχήματα, είναι στοιχείο ενδεικτικό για το βαθμό της αποσύνθεσης και το μέγεθος του «βασιλείου» της σαπίλας.

Σαρμπέλ και παλικάρια

γίναμε μαλλιά κουβάρια...

Η αθλιότητα που διεπράχθη στο Ευρωκοινοβούλιο έχει έντονο ελληνικό ενδιαφέρον. Το ψήφισμα που ενεκρίθη στο «Ναό της Δημοκρατίας» της ΕΕ, με το οποίο η «Ευρώπη» του Μπλερ και της Μέρκελ, του Σιράκ και του Πρόντι, ετάχθησαν υπέρ της φιλοφασιστικής κυβέρνησης της Εσθονίας, αυτού του συρφετού που κατέστρεψε το μνημείο που ανεγέρθηκε στο Τάλιν μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο υπέρ των 270.000 νεκρών του Κόκκινου Στρατού και των αντιφασιστών στις μάχες εναντίον του Χίτλερ, έχει ελληνικό χρώμα.

*

Το φρόντισαν οι ευρωβουλευτές του κ.Καραμανλή. Το φρόντισε ο ευρωβουλευτής του κ. Παπανδρέου, ο στενός του συνεργάτης και πρώην εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών κ. Πάνος Μπεγλίτης. Το φρόντισε ο ευρωβουλευτής του κ. Αλαβάνου, ο κ. Δημήτρης Παπαδημούλης. Το φρόντισε ο θιασώτης του Σαρκοζί, ο Γιώργος Καρατζαφέρης.

*

Ολοι αυτοί υπερψήφισαν ένα κείμενο που εκφράζει την «αλληλεγγύη» του Ευρωκοινοβουλίου προς μια κυβέρνηση και μια χώρα, την Εσθονία, που καταδιώκει τους κομμουνιστές έχοντας θέσει το Κομμουνιστικό Κόμμα στην παρανομία (!) και που στα σχολεία της διδάσκει ότι η βάση των ...αξιών των Εσθονών είναι το «πατριωτικό μήνυμα» εκείνων των δοσίλογων που πολέμησαν στις γραμμές της χιτλερικής 20ής μεραρχίας των ΕΣ-ΕΣ!

*

Ολοι αυτοί υπερψήφισαν ένα ψήφισμα «αλληλεγγύης» σε μια κυβέρνηση που αποδίδει τιμές σε όσους είχαν πολεμήσει στο πλευρό των χιτλερικών την περίοδο 1941- '45, μέσα από τις «λεγεώνες» των εσθονικών «Ες - Ες» και της φιλο-ναζιστικής οργάνωσης «Αδελφών του δάσους». Αυτοί κυβερνούν σήμερα στην Εσθονία.

*

Υπέρ αυτής της κυβέρνησης ψήφισαν οι παραπάνω ευρωβουλευτές. Λίγη σημασία έχει να θυμόμαστε τα ονόματά τους. Μεγαλύτερη σημασία έχουν τα ονόματα των κομμάτων τους: ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ, ΛΑ.Ο.Σ.

Η φωτογραφία είναι λίγο πριν από την έναρξη του πρόσφατου ποδοσφαιρικού αγώνα μεταξύ της Τσέλσι και της Μάντσεστερ στην Αγγλία. Είναι η στιγμή που οι παίκτες της Τσέλσι έχουν παραταχθεί και χειροκροτούν τους ποδοσφαιριστές της Μάντσεστερ καθώς εισέρχονται στον αγωνιστικό χώρο, αποδίδοντας τιμές στο γεγονός ότι οι αντίπαλοί τους στέφθηκαν πρωταθλητές. Σημειώστε ότι καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς έως και δυο αγωνιστικές πριν τη λήξη του πρωταθλήματος στην Αγγλία, η ομάδα που διεκδικούσε το πρωτάθλημα από τη Μάντσεστερ ήταν η Τσέλσι. Αλλά αυτό δεν εμπόδισε τους ηττημένους σε αυτή την κούρσα να αποδώσουν τιμές στους νικητές και μάλιστα μέσα στην έδρα τους, ενώπιον 50.000 οπαδών της Τσέλσι.

Σα να λέμε δηλαδή, ότι ο Παναθηναϊκός έχει κερδίσει το πρωτάθλημα και πάει να παίξει στο Καραϊσκάκη, οπότε οι παίκτες του Ολυμπιακού παρατάσσονται και τους χειροκροτούν για την επιτυχία τους...