70 π.Χ. Γεννιέται ο Βιργίλιος, ο μεγαλύτερος Λατίνος επικός ποιητής, δημιουργός της «Αινιάδας».

1792 Εγκαινιάζεται από τον Τζορτζ Ουάσιγκτον ως επίσημη προεδρική κατοικία ο Λευκός Οίκος.

1884 Η ώρα Γκρίνουιτς καθιερώνεται ως βάση υπολογισμού της παγκόσμιας ώρας.

1905 Ιδρύεται στην Πετρούπολη το πρώτο σοβιέτ των εργατών.

1912 Κατά τον Α' Βαλκανικό Πόλεμο, οι Σέρβοι κυριεύουν τα Σκόπια.

1923 Η Αγκυρα ανακηρύσσεται πρωτεύουσα της Τουρκίας.

1936 Στα γραφεία της Γενικής Ασφάλειας Πειραιά δολοφονείται με βασανιστήρια ο χημικός Μήτσος Μαρουκάκης, ανώτερο στέλεχος του ΚΚΕ.

1943 Μετά τη συνθηκολόγησή της με τους συμμάχους, η Ιταλία κηρύσσει τον πόλεμο κατά της Γερμανίας.

1944 Ενώ ο λαός της πρωτεύουσας συνέχιζε το πανηγύρι από την προηγούμενη μέρα για την απελευθέρωση, στον Πειραιά ο ΕΛΑΣ έδινε μάχες εναντίον των Γερμανών για τη σωτηρία των λιμενικών εγκαταστάσεων, της «Ηλεκτρικής Εταιρείας» (ΠΑΟΥΕΡ) και όλων των εργοστασίων. Στην ηρωική και νικηφόρα για τον ΕΛΑΣ «μάχη της Ηλεκτρικής» έχασαν τη ζωή τους 11 παλικάρια.

1995 Κερδίζει το Νόμπελ Ειρήνης ο Τζόζεφ Ρότμπλαντ. Πυρηνικός φυσικός, αφιέρωσε τη ζωή του στην κατάργηση της ατομικής βόμβας, στην κατασκευή της οποίας είχε βοηθήσει ο ίδιος. Την ίδια μέρα η Γαλλία απορρίπτει τις εκκλήσεις για τον τερματισμό των πυρηνικών δοκιμών στο Νότιο Ειρηνικό.

Ο κ. Βενιζέλος θέλει να μας γυρίσει στο 2004, το γνωστό και ως... «τιμημένο» λόγω του κυπέλλου της Εθνικής ποδοσφαίρου στην Πορτογαλία.

Από μια άποψη η επιλογή του χρόνου είναι η πλέον συνάδουσα με τα όσα βιώνουμε σήμερα.

Θυμίζουμε ότι το 2004 η Ελλάδα έζησε τη «Μεγάλη Ιδέα του Εθνους», όπως αποκαλούσαν τότε τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, ο ΛΑ.Ο.Σ. και οι συναφείς... πατριωτικές δυνάμεις.

*

Ομως η εκκρεμότητα - μετά από τόσα χρόνια - παραμένει:

Κανείς από τους σύγχρονους «Πινδάρους» της «νέας Μεγάλης Ιδέας του Εθνους» δεν απάντησε ποτέ:

*

Πόσο χρεώθηκε το Δημόσιο με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004;

Πόσο αυτά τα χρέη γιγάντωσαν το δημόσιο χρέος της χώρας;

Πόσους τόκους από εκείνα τα δάνεια και από εκείνα τα χρέη,

που πήγαν υπέρ μονοπωλίων, υπέρ εργολάβων, υπέρ «Ζήμενς», υπέρ «Ζέπελιν», υπέρ C4i κ.ο.κ.

καλείται να πληρώσει σήμερα με το κόψιμο των μισθών και των συντάξεών του ο Ελληνας εργαζόμενος;

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, μέσα στο α' εξάμηνο του 2011 η εισροή ξένων κεφαλαίων για άμεσες επενδύσεις στην Ελλάδα ήταν 177 εκατ. ευρώ.

Το ίδιο διάστημα οι Ελληνες κεφαλαιοκράτες εμφανίζονται από την Τράπεζα της Ελλάδας να έχουν επενδύσει σε διάφορα σημεία του πλανήτη 882 εκατ. ευρώ!

*

Σημείωση:

Αθροιστικά οι εκροές κεφαλαίων από την Ελλάδα τα έτη 2009, 2010, α' εξάμηνο 2011,

ξεπερνούν τα 4,2 δισ. ευρώ!

*

*

Οτι ενώ ο ελληνικός λαός αφανίζεται,

ότι ενώ στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας» κόβονται μισθοί, συντάξεις, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα (κι όλα τούτα για να μειωθεί το κόστος των πλουτοκρατών, ώστε να κάνουν... «επενδύσεις» και να έρθει «ανάπτυξη»),

για κάθε 1 ευρώ που μπαίνει στην Ελλάδα ως υποτιθέμενη «επένδυση», τα ευρώ που βγάζουν από την Ελλάδα οι Ελληνες «πατριώτες» κεφαλαιοκράτες για να απομυζήσουν κέρδος πίνοντας το αίμα των λαών στο εξωτερικό... είναι 5!

*

*

Πρώτον, ότι στα θησαυροφυλάκια της εγχώριας πλουτοκρατίας υπάρχει συσσωρευμένος πλούτος. Πλούτος που έχει κλαπεί από την εκμετάλλευση του Ελληνα εργαζόμενου, και που αναζητά κερδοφόρα διέξοδο στην παραγωγή. Και φυσικά η αναζήτηση του κέρδους ουδεμία σχέση έχει για το κεφάλαιο με πατριωτικά... «κουραφέξαλα», αφού ποτέ το ελληνικό και κάθε «εθνικότητας» κεφάλαιο δεν είχε πατρίδα και η μόνη του πατρίδα είναι εκείνη που κάθε φορά του αποφέρει το μεγαλύτερο κέρδος.

*

Δεύτερον, ότι η ελληνική πλουτοκρατία είναι αδυσώπητη μέσα και έξω από την Ελλάδα, είναι ιμπεριαλιστική και επιθετική, όπως κάθε πλουτοκρατία, ότι κερδίζει και κερδοσκοπεί μετατρέποντας την Ελλάδα σε θύμα και θύτη, ταυτόχρονα, στο πλαίσιο των διεθνών συμμαχιών της.

*

Τρίτον, όσα λένε το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και οι φίλοι τους για «επενδυτικές ευκαιρίες» και «ανάπτυξη» δεν σημαίνουν παρά μετατροπή της Ελλάδας των εργαζομένων, των μισθών και των δικαιωμάτων τους σε Ινδία, σε Κίνα και σε ό,τι υποτίθεται αποτελεί... «κόκκινη γραμμή» για την κυβέρνηση.

*

Στην ουσία, δηλαδή, το εγχώριο κεφάλαιο όσα ζητάει και προωθεί μέσω των εφαρμοζόμενων πολιτικών

(ακόμα φθηνότερη εργατική δύναμη, γενικευμένη εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, χαμηλότερη φορολογία, απελευθέρωση όλων των τομέων της παραγωγής),

δεν τα ζητάει γιατί θέλει να «επενδύσει» στην Ελλάδα ορμώμενο από λόγους... «πατριωτικούς».

Τα προωθεί ώστε μέσα από την κατακρήμνιση του βιοτικού επιπέδου του ελληνικού λαού, να μπορεί να «επενδύει» στην Ελλάδα με όρους ακόμα πιο εκμεταλλευτικούς, δηλαδή ακόμα πιο κερδοφόρους, χωρίς την ανάγκη να... μεταναστεύει.

Τόσο εκμεταλλευτικούς, τόσο κερδοφόρους και τόσο «ελκυστικούς» όρους, όσο μπορεί να βρει στην Ασία, στην Αφρική, στη Βουλγαρία...

*

Υπ' αυτό το πρίσμα θα πρέπει να διαβαστεί η δήλωση όπως και ο ντόρος που δημιουργήθηκε κατά την επίσκεψη του αντικαγκελάριου της Γερμανίας απ' αφορμή την τοποθέτηση του τελευταίου, με την οποία καλούσε τους Ελληνες κεφαλαιούχους αντί να επενδύουν στο εξωτερικό να επενδύσουν πρώτα αυτοί στην Ελλάδα και μετά να περιμένουν να έρθουν στην Ελλάδα γερμανικές επενδύσεις.

Στην ουσία, εκείνο που - ως εκπρόσωπος του γερμανικού κεφαλαίου - είπε ο Ρέσλερ στους Ελληνες καπιταλιστές ήταν να συνεχίσουν να είναι

αρπακτικά, αλλά... με μέτρο.

*

Η τοποθέτηση Ρέσλερ δεν έγινε προφανώς διότι ο αντικαγκελάριος θέλησε να φανεί «φιλέλλην» και μάλιστα τόσο ένθερμος «φιλέλλην» ώστε να κάνει δημόσια παραινέσεις... πατριωτισμού στους Ελληνες κεφαλαιοκράτες.

Ούτε διότι ο Ρέσλερ είναι τόσο αφελής, ώστε να πιστεύει πως το ελληνικό κεφάλαιο, όπως και κάθε κεφάλαιο, είναι δυνατόν να λειτουργήσει κόντρα στην αρπακτική φύση του.

Ο Ρέσλερ, στο πλαίσιο της αλληλοδιαπλοκής, της αλληλεπίδρασης, της αλληλεξάρτησης και προπαντός του ανταγωνισμού του κεφαλαίου στο πλαίσιο του ιμπεριαλισμού, απευθύνθηκε από τη θέση του ισχυρού, κάνοντας στο ελληνικό κεφάλαιο

την εξής σύσταση:

Αυτή, τουλάχιστον, την περίοδο της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, μην μπλέκετε στα πόδια του γερμανικού κεφαλαίου και στις μπίζνες που εκείνο θέλει να κάνει.

Φροντίστε - είπε ο Ρέσλερ στους φίλους του Ελληνες πλουτοκράτες - να ρημάξετε τον ελληνικό λαό μέχρι τα ακρότατα όρια. Και τότε η ελληνική επικράτεια θα έχει γίνει μια θαυμάσια πηγή «επενδυτικών ευκαιριών». Και για σας και για μας...

«Ο λόγος που είμαστε εδώ και μιλάμε,

είναι γιατί ακριβώς σώσαμε τη χώρα»!

*

Η δήλωση είναι παλιότερη. Είχε διατυπωθεί στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης σε τηλεοπτικό πάνελ. Ανήκει στον τέως υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου. Και τη θυμηθήκαμε διότι έχει... πλάκα.

Δεν πάνε να

«κουρευτούνε»;

Στη μεν Γερμανία το ποσοστό των φτωχών ανήλθε στο 15,5% του πληθυσμού.

Από αυτούς ένα 30% δεν μπορεί να εξασφαλίσει σε καθημερινή βάση ένα τουλάχιστον γεύμα, ενώ το 16% δεν μπορεί να εξασφαλίσει θέρμανση στην οικία του. Σημειωτέον ότι τα στοιχεία αφορούν στο 2009, δηλαδή την περίοδο προ εκδήλωσης της κρίσης, που σημαίνει ότι σήμερα η πραγματικότητα είναι ακόμα πιο τραγική...

*

Στη δε Βρετανία οι εργαζόμενοι βιώνουν τη μεγαλύτερη κατά την τελευταία 35ετία πτώση του εισοδήματός τους.

Η συνέπεια είναι πάνω από 1,4 εκατομμύρια άνθρωποι (εκ των οποίων 600.000 παιδιά) να προστίθενται στις στρατιές των φτωχών και απόκληρων...

*

Αυτά συμβαίνουν στην... πολιτισμένη Ευρώπη. Την Ευρώπη των μονοπωλίων.

Παρεμπιπτόντως, θυμίζουμε πως ούτε σε Γερμανία, ούτε σε Βρετανία υπάρχει ΔΝΤ και τρόικα.

Υπάρχει, όμως, καπιταλισμός και πλουτοκρατία.

Οπως, άλλωστε, και στην Ελλάδα...